Þjóðviljinn - 03.03.1981, Qupperneq 11
Þriðjudagur 3. mars 1981. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 11
íþróttir
íþróttir (■?
■ Umsjón: Ingólfur Hannesson.
íþróttir (f
Pólverjar
slgruðu
Hið þrautreynda lið Pólverja
sigraði i B-keppninni sem lauk i
Frakklandi um helgina. í úrslita-
leik um 1. sætið gersigruðu þeir
lið Tékkóslóvakiu með 23 mörk-
um gegn 16. Fór ekki á milli mála
að Pólverjar voru með jafnbesta
liðið i keppninni, i liði þeirra var
hvergi veikur hlekkur.
I keppninni um 3. sætið mættu
Sviar erkifjendum sinum, Dönum
og lauk leiknum með sigri Svia,
23:21 eftir hörkuspennandi leik.
Bæði liðin komust i aðalkeppnina
sem haldin verður næsta ár.
Úrslitaleikurinn um 5. sæti var á
milli Frakka og Svisslendinga og
mmmummmmm
Þorbereur
skoraði mest
Islenska landsiiðið skoraði alls
115 mörk i B-keppninni á Spáni.
Markaskorunin skiptist þannig
Þorb. Aðalsteinss. Viking, 37
Sig. Sveinsson, Þrótti, 14
Páll Björgvinss., Viking, 12
Bjarni Guðmundss., Val, 11
Axel Axelsson, Fram 10
Óláfur H. Jónss., Þrótti, 9
Steindór Gunnarss., Val, 8
Stefán Halldórss., Val, 6
Guðm. Guðm., Viking 4
Steinar Birgisson, Viking 2
Páll ólafsson, Þrótti, 1
Þorbjörn Guðm., Val, 1
sigruðu Svisslendingar með
þriggja marka mun, 18:21.
Úrslitin ollu Frökkum skiljanlega
miklum vonbrigðum en þeir töldu
sig eiga allskostar við Svisslend-
ingana eftir sigur yfir tslandi.
tslendingar töpuðu svo fyrir tsra-
elsmönnum i leiknum um 7.
sætið og Búlgarar náðu 9. sætinu
með þvi að sigra Hollendinga,
25:20.
öllum á óvart unnu Austur-
rikismenn afspyrnulélegt norskt
liö með 22 mörkum gegn 17.
Virðist svo sem norskur hand-
knattleikur sé i jafnmikilli lægð
og sá islenski. Þau fimm lið sem
komust áfram i aðalkeppninni
eru: Pólverjar, Tékkar, Svíar,
Danirog Svisslendingar. Það var
mál manna að frammistaða
Svisslendinganna hafi komið
mest á óvart i keppni þessari.
tslenski landsliðshópurinn á æfingu. Eins og sjá má vantar nokkra góða menn á æfinguna. Einungis sjö
sinnum tókst aö ná öllum hópnum saman I einu.
/ / /
Urslitaleikur um 7. sætið: Island — Israel 19:25:
Úrsiitin komu
ekki á óvart
Ingólfur
Hannesson
skrlfar frá
Frakklandi
Það er áreiðanlega ekki ofsög-
um sagt að ferð islenska hand-
knattleikslandsliðsins til Frakk-
lands var engin frægðarför.
Sjaldan eða aldrei hefur islenskur
handbolti komist á jafn lágt
plan. Eftir að hafa unnið tvo
fyrstu leikina virtist sem allt púð-
ur færi úr leikmönnum. Tapið
fyrir Svium var það sem gerði út-
slagið á árangurinn. Það var ekki
nóg með að leikmenn brotnuðu,
heldur einnig allir aðrir i hópn-
um, þjálfari, fararstjórar og aðr-
ir. Tapið fyrir Frökkum var siðan
slikt stóráfall að eftir það var
engin von um endurreisn. Það
sem við tók var einfaldlega hrun
og örvænting. Siðasti leikur
islenska liðsins gegn tsraels-
mönnum, sem aldrei hafa verið
hátt skrifaöir á handknattleiks-
sviðinu, var talandi dæmi um
hvernig málum var komið innan
hópsins.
tsraelsmenn hreinlega gerðu
grin að islenska liðinu og höfðu i
frammi leikbrögð af einfaldari
gerðinni sem engu að siður hittu i
mark. Það var aðeins i byrjun
sem einhver glæta var i leik liðs-
ins. Þegar staðan var 5:4 kom
hörmungarleikkafli og tsraels-
menn náðu að skora 6 mörk i röö!
Eftir það var einungis formsat-
riði að ljúka leiknum. í hálfleik
var staðan 12:8 og i seinni hálfleik
tók ekki betra við. tsraelsmenn
röðuðu inn mörkunum og á tima-
bili var staðan 25:15. Undir lokin
tókst landanum að laga stöðuna
þannig að lokatölur urðu, 25:19.
Mörkin: Þorbergur 9, Páll 4,
Sigurður 2, Bjarni 2, Guðmundur
og Steindór skoruðu sitt markið
hvor. t þessum dapra landsleik
lék ólafur H. Jónsson sinn siðasta
leik.
Páll Björgvinsson
Páll Björgvinsson:
,£kld nógu snið-
ugt að splla fót
bolta á æfingu
fyrir HM
„Það var margt sem hjálpað-
ist að til þess að gera þessa för
Islenska landsliðsins I hand-
knattleik að sannkallaðri hrak-
fallaferð,” sagði Páll Björg-
vinsson þegar blaðamaður
Þjóðviljans hafði tal af honum
að lokinni B-keppninni i Frakk-
landi.
Menn hafa reynt að finna
skyringar á hinni slöku frammi-
stöðu íslenska liðsins og ýmsu
verið flaggað. „Ég tel ástæðu
númer eitt, vera agaleysið inn-
an islenska landsliðshópsins og
stjórnleysið á öðrum stööum.
Það er t.d. ekki nógu sniðugt að
spila knattspyrnu á æfingu fyrir
heimsmeistarakeppnina i
handknattleik. Þá má einnig
nefna aö þegar til æfinga var
komið þá lá alls ekki fyrir
hvernig æfingatimanum yrði
varið. Enn fremur að einungis i
7 æfingum mættu allir þeir sem
valdir voru i landsliðshópinn.
Undirbúningur hér heima fyrir
var þvi afspyrnu lélegur.
Ég held að við höfum átt
allgóða möguleika á að komast i
aðalkeppnina þegar komið var
til Frakklands. En þegar dæmið
er skoðað kemur i ljós að bók-
staflega allir hlutir voru látnir
reka á reiðanum. Ekki einn ein-
asti leikmaður islenska liðsins
náði að sýna sitt rétta andlit,
mestmegnis vegna þess að alla
liðsheildina vantaði. Undirbún-
ingur fyrir hvern leik var einnig
af skornum skammti, við notuð-
um t.a.m. video-tækin alls ekki
sem skyldi. Kæruleysið skein
allsstaðar f gegn. Þá mæla eðli-
legar samskiptareglur á sam-
bærilegum keppnisferðalögum
fyrir um aö leikmenn séu ekki
að þvælast úti á kvöldin eins og
raun ber vitni.
Fararstjórn og liðsstjórn var
ekki heldur uppá marga fiska og
virtist ferðin ekki ýkja vel
skipulögð, þannig mynduðust
oft dauðir tfmar, menn voru
látnir sofa langt fram eftir degi
og þar fram eftir götunum. Þeg-
ar út i leikinn var komið var
skipulagsleysið hjá bekkstjórn-
inni algjört. Iðulega voru menn
farnir aö leika stöður sem þeir
aldrei hafa leikið áður eða
a.m.k. ekki i' mjög langan tima.
t einum leiknum kom upp sú
staða að enginn linuspilari var
inná. Þannig mætti lengi telja.
Menn voru endalaust látnir
komast upp meðsömu mistökin.
Af þessari keppni má ýmis-
legt læra. Við gerum okkur auð-
vitað grein fyrir að neðar verð-
ur ekki komist. Það verður
löngu fyrir svona keppnir að
taka út ákveðinn kjarna leik-
manna svona 10—12 menn sem
siðar verður byggt á. Það verð-
ur að fá sliku liði verkefni á borö
við leiki gegn félagsliðum ýms-
um sem og úrvalsliðum. Þetta
gera allar þjóöir. Litum t.d. á lið
Pólverja, sigurliðið i keppninni.
Þeir voru með nokkurn veginn
sama lið og 1973. Lið sem var
byggt upp eftir heimsmeistara-
keppnina i Munchen 1972. Sjálf-
ur hef ég komið með ýmsar til-
lögur um endurbætur en timinn
var stuttur og þó maður hafi
gert sér grein fyrir að ýmislegt
hafi ekki verið eins og best verð-
ur á kosið þá gat maður ekki
skorast undan.”