Þjóðviljinn - 29.09.1982, Page 2

2 SíÐAr— ÞJóÐVlLJINN Miðvíkudagur 29. seþtember 1982
Að hlusta
á hátíðni
Sumir þeir, sem þjást af
heyrnarleysi geta numiö hærri
tóna en heilbrigt fólk, þótt þeir
heyri ekki lágtíönihljóð eins og
mannsrödd, tónlist eða umhverf-
ishljóð. Nú hefur bandarískur
uppfinningamaður smíðað tæki,
sem breytir venjulegum lágtíðni-
hljóðum úr umhverfinu í það
tíðnisvið, sem viðkomandi sjúk-
lingur getur numið. Er hér um
eyrnatappa að ræða, sem tengdir
eru við elektrónískt upptöku-
tæki, sem knúið er rafmagni úr
rafhlöðum.
Heyrnarskaði af þessu tagi er
fremur sjaldgæfur, en hann kem-
ur oftast í bernsku og orsakast af
of háum sótthitaköstum, veiru-
sýkingum eða heilahimnabólgu.
Heyrnarsködduð kona hlustar í
gegnum hátíðnitækið.
Léttfættur
moröingi
eftirlýstur
Léttfættir og vandséðir morð-
ingjar hafa valdið usla í breskum
sveitum að undanförnu. Þeir rá-
ðast nánast á allt ferfætt, vængjað
eða með ugga. Venjulega má
þekkja þá á dýrum loðfeldi sem
þeir bera. Þeir halda sig helst við
ár, vötn og læki um allar Bret-
landseyjar. Opinbert heiti: Mus-
tela vison. Venjulega ganga þeir
hins vegar undir nafninu Amer-
ískur minkur.
Þessa lýsingu á eftirlýstum
morðingjum rákumst við á í
bresku blaði nýverið. Samkvæmt
frétt er fylgdi hefur minkaplága á
Bretlandi farið vaxandi að
undanförnu, sérstaklega eftir að
landbúnaðarráðueytið hætti her-
ferð sinni gegn minkunum, en
það lét drepa um 10 þúsund dýr á
ári að meðaltali fyrir fáum árum
síðan, mörgum breskum dýravin-
um til mikillar hrellingar.
Náttúruverndarmenn á Bret-
landi eru þó ekki á einu máli um
skaðann sem skepnan veldur, og
„Frelsisfylking dýranna“ sem
starfar í London hefur reyndar
unnið að því að magna minka-
pláguna í Bretlandi með því að
hleypa minkum út úr búrum sín-
um í uppeldisstöðum fyrir
pelsdýr.
Hjólaði
sig inn á
þing
Sósíaldemókrataforingjar á öðr-
um Norðurlandanna hafa jafnan
passað sig á því að berast ekki
mikið á. Olof Palme, foringi
sænskra krata, er þar engin und-
antékning. - Hér kemur hann á
kjörstað á reiðhjóli. Við minnum
á það, að hann vann kosningarn-
ar - enda er hjólhestur til heilla
bestur, eins og nýlegt máltæki
segir.
SPEKIN
Af öllu ófullkomnu í þess-
um ófullkomna heimi er kær-
leikurinn það fullkomnasta í
sínum fullkomna ófullkom-
leika.
Gunnar Þorkelsson er orðinn rúmlega 86 ára og lætur vel af
lífinu. — Mynd — eik.
r
A Grandanum
Get tuggið
smiorið
Hann stóð hnarreistur upp við
eina verbúðina á Grandagarði og
grciddi net í sólskininu: Þarna var
tilvalið viðtalsefni.
— Hvað ég heiti? Gunnar
Þorkelsson, orðinn 86 ára og
rúmlega það, sagði hann og
glotti.
— Hvað ertu að fást við netið?
— Skera úr því fyrir aðra. Ég á
enga útgerð og hef aldrei átt. En
ég hef unnið hjá útgerð alla mína
ævi.
— Nú, varstu á sjónum áður?
— Nei, aldrei á sjó. Vann í
landi hjá Alliance í hálfa öld, já
minnsta kosti í hálfa öld.
— Hvað segirðu, og við hvað
fékkstu?
— Þurrka fisk og keyra bíla, og
hvað sem er. Það er ómögulegt
að telja það allt upp.
— Og nú ertu að greiða sundur
net á Grandanum?
— Já, ég er nú bara að dunda
mér til skemmtunar. Geri þetta
fyrir kunningja mína sem gera út
hana Rúnu. Nei, ekki stór bátur,
30 tonna. Jú, það hefur víst geng-
ið sæmilega hjá þeim. Þetta eru
dugnaðarmenn, eins og allir sjó-
menn. Ég, jú ég er að fást við
þetta netadútl hérna á Grandan-
um. Það er lítið, en þó dálítið
stundum. Ég ræð því víst sjálfur
hvenær ég lýk þessu. Það er betra
að láta ekki standa á því.
Og Gunnar heldur áfram að
greiða úr netinu.
— Hvernig er heilsan?
— Það þýðir ekki að vola,
meðan maður getur tuggið
smjörið.
— Svo þú ætlar að halda áfram
að eiga við netin?
— Ég held þessu áfram þar til
ég set upp tærnar. Andskoti, ekki
fer ég að ganga aftur til að greiða
úr netum.
— Ig-
Kvenmannsleysi
á Falklandseyjum
Ekki er öllum áhyggjum létt af
Bretum út af Falklandseyjum
þrátt fyrir sigurinn yfir Argentín-
umönnum. Eftir að hafa ölvað sig
í endurheimtu þjóðarstolti breska
heimsveldisins eru timburmenn-
irnir nú farnir að segja til sín hjá
bresku stjórninni. I fyrsta lagi
hefur hún orðið að senda fast
herlið til cyjanna, sem er helm-
ingi fjölmennara en eyjarskeggj-
ar voru fyrir. Þetta felur í sér um-
talsverð útgjöld fyrir krcppu-
hrjáðan ríkiskassann, en hefur
éinnig skapað nýtt og óvænt
(vandamál: hlutfalli kynjanna á
eyjunum hefur verið raskað svo
mjög kvenþjóðinni í óhag að til
vandræða horfir.
Shackleton lávarður, sem
mjög hefur Iátið málefni eyjanna
til sín taka, hefur nýlega bent á að
kvenmannsleysi á Falklands-
eyjum geti hæglega leitt til á-
rekstra á milli eyjarskeggja og
herliðsins, og hefur hann hvatt
herinn til þess að senda eins
margar konur og mögulegt er til
hervörslunnar á eyjunum.
Auk þessa sérstæða vandamáls
blasir einnig efnahagslegt hrun
við eyjunum nema eitthvað verði
að gert. Er nú áformað að byggja
flugvöll við Port Stanley. Þá á að
koma upp prjónaiðnaði á eyjun-
um til þess að fullvinna ullina sem
þar er framleidd. Fram til þessa
hefur sauðfjárræktin á eyjunum
verið rekin af fáum stóratvinnu-
rekendum, sem búsettir eru á
Bretlandi, en nú á að skipa sauð-
fjárstofninum upp á milli smá-
bænda áeyjunum. Allt mun þetta
kosta breska.ríkiskassann umtals-
vert fé, - en hver horfir í pundin
þegar hið breska þjóðarstolt er
annars vegar?
Þessi mynd er frá þýsku hvíldarheimili frá því um 1870. Slík hressing-
arheimili þykja hvergi betri en á íslandi þar sem margur dvclur sér til
hressingar og megrunar t.d. í Hveragcrði. Hins vegar er ckki vitað
hvort þessi háttur sem sést á myndinni er þar hafður á. Heyrst hefur að
mcgrunarliðið fái einungis gulrótarsafa í eldhúskrók sem kallaður er
Sultartangi. Lífernið á þessu fólki hér, er áreiðanlega ckki eins vel til
þess fallið að losna við aukakfló.