Þjóðviljinn - 15.08.1987, Blaðsíða 6
MINNING
Kennarar - kennarar
Enn vantar nokkra kennara á Akranes
Við Grundaskóla: Kennara yngri barna, sér-
kennara, kennara á bókasafn.
Upplýsingar veita Guðbjartur Hannesson, skóla-
stjóri í síma 93-12811 og 93-12723 og formaður
skólanefndar, Elísabet Jóhannesdóttir í síma 93-
12304.
Við Brekkubæjarskóla: Sérkennara við deild
fjölfatlaðra.
Upplýsingar veita Ingi Steinar Gunnlaugsson,
skólastjóri í síma 93-11193 og 93-11388 og Ing-
var Inqvarsson, yfirkennari í síma 93-13090 og
93-12012.
Við aðstoðum við útvegun húsnæðis og flutning.
Skólanefnd
Forstaða safnahúss
Vestmannaeyjabær auglýsir stöðu forstöðu-
manns safnahúss laust.
Háskólamenntun í bókasafnsfræðum er æskileg.
Safnahús Vestmannaeyja hýsir bókasafn bæjar-
ins, eitt elsta bókasafn í landinu, byggðasafn og
listmunasafn svo og skjalasafn í rúmgóðu og
nýlegu húsi.
Frekari upplýsingar veitir bæjarstjóri í síma 98-
1088 og 98-1092 á vinnustað.
Bæjarstjórinn í Vestmannaeyjum,
Arnaldur Bjarnason
Frá Kennaraháskóla
íslands
Óskum eftir að ráða bókasafnsfræðing í 75%
starf í bókasafni Kennaraháskólans.
Um er að ræða starf samkvæmt ráðningarsamn-
ingi til óákveðins tíma.
Umsókn ásamt upplýsingum um menntun og
fyrri störf skal skila í bókasafnið fyrir 28. ágúst.
Nánari upplýsingar í bókasafninu í síma 688700.
Kennarar - kennarar
Hér er auglýsing
með gamla laginu
Enn vantar kennara til starfa við Grunnskóla
Siglufjarðar.
Meðal kennslugreina: Almenn kennsla, stærð-
fræði, erlend mál, raungreinar, samfélagsgreinar
og íþróttir.
Húsnæði í boði.
Upplýsingar gefa skólastjóri í síma 96-71686 og
formaður skólanefndar í síma 96-71614.
Skólanefnd
4
iM>J
Kópavogsbúar
Okkur vantar dagmömmur
Athygli skal vakin á því að leyfi til daggæslu í
heimahúsum eru veitt á tímabilinu 1. ágúst-15.
október.
Dagmömmur vantar nú sérstaklega neðan Ný-
býlavegar og í Hjallahverfi. Þær sem hafa áhuga
á þessu starfi hafi samband við umsjónarfóstru á
Félagsmálastofnun Kópavogs í síma 45700.
Lúðvík J. Albertsson
Hellissandi
Fœddur 13.7. 1912 — Dáinn 8.8. 1987
Lúðvík Júlíus Albertsson lést á
Borgarspítalanum síðla kvölds 8.
ágúst, einmitt um það leyti sem
sólin gekk undir og rökkur lagðist
yfir láð og lög. Dagsverkinu var
lokið. Hann slóst í för með röðl-
inum til þess heims þar sem alltaf
er bjart og eilífur friður ríkir.
Hvíld þessa hafði hann þráð í erf-
iðri sjúkdómslegu. Kraftarnir
voru þrotnir og hlutverki hans
lokið. Hann hefur nú hlotið lausn
frá helsi sínu og hvílir í faðmi þess
sem vakir yfir öllu lífi.
Lúðvík J. Albertsson fæddist á
Súðavík og ólst þar upp. Hann
var elstur sex systkina. Foreldrar
hans voru þau Albert Einarsson
sjómaður og Þórdís Magnúsdótt-
ir. Lúðvík útskrifaðist frá Sam-
vinnuskólanum vorið 1935 og ári
seinna kom hann á Sand og hóf
stöf hjá Kaupfélagi Hellissands.
Þar vann hann í 18 ár. Á Hellis-
sandi kynntist hann eftirlifándi
konu sinni, Veróniku Hermanns-
dóttur. Þau giftust árið 1937 og
stofnuðu þar heimili sitt.
Síðan tóku við ýmis störf eftir
því hvað tii féll. Meðal annars
starfaði hann í nokkur ár við
smíðar hjá Smára, syni sínum.
Honum voru falin margvísleg
trúnaðarstörf á Hellissandi. f 25
ár hafði hann umsjón með
sjúkrasamlaginu og í meira en tvo
áratugi var hann prófdómari við
Barna- og miðskóla Hellissands.
Hann var einn af stofnendum
Lions-klúbbs Nesþinga og var fé-
lagi hans til hinstu stundar. Hann
var einnig meðal stofnenda ung-
mennafélagsins Reynis og var
ásamt konu sinni heiðursfélagi
þess. Svo mætti lengi telja.
Lúðvík og Verónika eignuðust
sjö börn. Þau eru: Smári Jónas
trésmíðameistari, kvæntur Auði
Alexandersdóttur bankafulltrúa;
Þórdís Berta sjúkraliði, gift
Björgvini Ólafssyni verkstjóra;
Lúðvík trésmíðameistari, kvænt-
ur Steinunni Kristófersdóttur
húsmóður; Sigríður húsmóðir,
gift Runólfí Grétari Þórðarsyni
trésmið; Ómar trésmíðameistari,
kvæntur Kay Wiggs tónlistar-
kennara; Hermann rafvirki,
kvæntur Steinunni Erlu Árna-
dóttur skrifstofustúlku; og yngst
er Helga Ágústína póstaf-
greiðslustúlka, ógift.
Þegar Lúðvík fellur frá eru
barnabörnin 18 en barnabarna-
börnin 6. Það hefur gefið lífi
þeirra Veróniku mikið gildi að
hugsa um afkomendur sína og
fylgjast með þeim vaxa úr grasi.
Þau hafa hlúð vel að þeim og veitt
þeim mikla umhyggju. Hans
verður nú sárt saknað.
Lúðvík og Verónika áttu gull-
brúðkaup á 75 ára afmælisdegi
hans 13. júlí s.l. Þau lifðu í afar
farsælu og kærleiksríku hjóna-
bandi, - það duldist ekki neinum
sem kynntist þeim. Alltaf fóru
hlýleg orð á miili þeirra. Þau voru
ákafíega samhent og reyndu að
vera saman öllum stundum.
Heimili þeirra var fagurt og gest-
risnin í fyrirrúmi. Það var opið
öllum sem vildu og ósjaldan var
ferðalangi boðið að gista og
borða. Kannski var það burtflutt-
ur Sandari eða einhver á vegum
félagasamtaka í byggðarlaginu.
Það mátti aldrei greiða þeim með
neinu á móti. Sá sem þetta ritar
hefur oft á ferðum sínum í átthag-
ana undir Jökul notið einstakrar
gestrisni og velvildar á heimili
þeirra hjóna. Ég veit að þannig
verður það áfram þegar ég heim-
sæki Veróniku frænku mína að
Lúðvíki gengnum.
Þó að okkur finnist í fljótu
bragði höfundur lífsins vera
miskunnarlaus að klippa á vin-
áttu hjóna sem auðgað hafa hvort
6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN
annars líf í hálfa öld getum við þó
verið honum þakklát fyrir að hafa
gefið þeim að lifa við hamingju
allan þennan tíma. Það er svo
miklu meira en mörgum öðrum
er gefið.
Lúðvík var einstaklega vel lið-
inn maður, áreiðanlegur og vel-
viljaður. Hann var fremur hlé-
drægur að eðlisfari en vandaður
til orðs og æðis. Ekki minnist ég
þess að hafa nokkru sinni heyrt
hann tala um veikindi sín að fyrra
bragði. Hann háði stríð sitt hljóð-
ur. En alltaf spurði hann mig um
heilsufar ættingja minna þegar
við hittumst. Það segir meira en
mörg orð um þann góða hug sem
hann bar til vina sinna. Þá var
hann sjálfur farinn að heilsu.
Þegar ég spurði hvemig honum
sjálfum liði svaraði hann því með
örfáum orðum og þar með var
það afgreitt. Æðruleysi var eitt af
einkennum hans.
Síðustu tvö árin lá Lúðvík
meira og minna veikur á sjúkra-
húsum í Reykjavík. Kona hans
vék sjaldan frá honum allan tím-
ann. Þó að hún skryppi í örfáa
daga vestur á Sand til að huga að
húsinu þeirra og garðinum, sem
þau hafa lagt svo mikla rækt við,
var hugurinn alltaf hjá honum.
Mikið hefur á henni og börnum
þeirra mætt í þessu langa veikind-
astríði. Þeir sem hafa setið hjá
helsjúkum ástvini sínum og hald-
ið í hönd hans skilja það einir til
fulls hvílíka orku það tekur. Trú-
in var styrkur Veróniku. Hún veit
að nú er ævivinur hennar í góðum
höndum.
Þó að Lúðvík væri fæddur á
Súðavík leit hann alltaf á Hellis-
sand sem heimabyggð sína enda
átti hann þar heima í 50 ár. Þau
Verónika hafa alla tíð borið
sterkar taugar til byggðarlagsins.
Marga ánægjustundina áttu þau í
ökuferðum um nágrennið. Sögu-
sviðið undir Jökli og Jökullinn
sjálfur voru þeim hugleikin. Þau
sáu fleira en dautt grjót og gras í
náttúrunni. Fyrir þeim var lands-
lagið lifandi. Út um suðurglugg-
ana heima á Svalbarða höfðu þau
gott útsýni til konungsins tignar-
lega, Snæfellsjökuls, sem skagar
upp úr Snæfellsnesfjallgarðinum
og gnæfir yfir önnur fjöll. Þegar
Jökullinn tekur ofan og skartar
sínu fegursta í röðulbjarma er
hann dásemd ein. í veikindum
heima fyrir fannst Lúðvíki það
veita sér mikla hugarró að geta
virt hann fyrir sér á björtum
dögum.
I byrjun sumars í fyrra áttum
við Verónika einu sinni sem oftar
símaspjall. Þá var Lúðvík nýlega
kominn heim af sjúkrahúsi og
leið miklu betur. Ég man svo vel
hvað þau bundu miklar vonir við
að mega njóta sumarsins heima
undir Jökli því að þau fundi bæði
hve máttur Lúðvíks dvínaði. Þau
vildu geta fylgst með börnunum
sínum í nágrenninu, hlúð að fal-
lega garðinum sínum, skroppið í
ökuferð á fögrum kvöldum, og
notið þeirrar lotningar sem aðdá-
endur Jökulsins fyllast þegar þeir
líta á hann. En ekki varð þeim að
ósk sinni. Nokkrum vikum
seinna var Lúðvík kominn á
sjúkrahús og helstríðið hófst.
í dag er þessi heiðursmaður
borinn til moldar í Ingjaldshóls-
kirkjugarði. Mörgum vinum sín-
um hefur hann fylgt sömu leið til
grafar en nú er komið að honum.
Ekkert okkar kemst hjá því að
ganga í spor liðinna kynslóða.
Þannig er lífíð. Eftir lifir minning
um góðan dreng sem skilað hefur
góðu dagsverki.
Þó að hausti í hugum ástvina á
kveðjustundu vita þeir innst inni
að þeir eru börn hins eilífa ljóss
sem aldrei víkur frá þeim. Þegar
við göngum til náða vegmóð að
kveldi er það til þess eins að við
getum hvflst og vaknað efld í fyll-
ingu næsta dags. Þannig munu
dánir styrkjast til nýs og betra lífs
í heimi sem Guð einn veit hvernig
er.
Blessuð sé minning Lúðvíks J.
Albertssonar.
Eðvarð Ingólfsson
Fulltrúastarf
Stjórn kennarasambands íslands auglýsir eftir
starfsmanni til aö sinna verkefnum er varða
kjara- og félagsmál kennara.
Um er að ræða 50% starf og hugsanlega aukið
starfshlutfall á álagstímum.
Umsækjendur þurfa að hafa kennaramenntun og
kennslureynslu auk þess að hafa áhuga á félags-
starfi í stéttarfélagi kennara. Umsóknarfrestur er
til 25. ágúst 1987.
Allar frekari upplýsingar gefur formaður KÍ í síma
91-24070. Umsóknir skulu sendar til stjórnar
Kennarasambands íslands, Grettisgötu 89, 105
Reykjavík, merktar „Fulltrúastarf”.
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát
og útför
Árna Gíslasonar
Ásbúðartröð 9, Hafnarfirði
Ester Kláusdóttir
Ásgeir Árnason Sigríður Jóhannesdóttir
Páll Árnason Bryndís Skúladóttir
Kristín Árnadóttir Einar Sindrason
Hólmfríður Árnadóttir Friðrik Rúnar Guðmundsson
Anna Pálína Árnadóttir Aðalsteinn Ásberg Sigurðsson