Þjóðviljinn - 30.08.1991, Síða 7

Á leiftur-
hraða niður
lyftugöng
„Það eina sem flaug í gegn-
um huga mér á leiðinni niður var
hvernig ég ætti að bjarga mér út
úr þessari klípu. Auðvitað hélt
ég að þetta væri mitt síðasta og
hreytti út úr mér í fallinu „and-
skotinn“, ég var jú á leiðinni nið-
ur, er það ekki,“ sagði Þórarinn
Þórarinsson, er Nýtt Helgarblað,
ræddi við hann um þá skelfilegu
lífsreynslu að hrapa tólf metra
niður um Iyftuop í Þjóðarbók-
hlöðunni.
í síðustu viku greindu Qöl-
miðlar frá því að falli Þórarins nið-
ur um lyftuopið væri hægt að líkja
við kraftaverk þar sem hann slapp
svo til óslasaður frá því. Þórarinn
segist ekki enn skilja hvemig og
hvers vegna hann hafi sloppið.
- Ég ætlaði að fara að færa raf-
magnssnúm í lyftugöngunum,
þegar ég hrasaði og missti jafn-
vægið. Við það steyptist ég fram
fyrir mig og í gegnum bráða-
birgðahindranir sem vom fyrir op-
inu. Mér tókst þá að grípa í raf-
magnssnúmna og snúa mér þannig
að lappimar snem niður. I fallinu
krafsaði ég allan tímann í átt til
snúmnnar og til móts við fyrstu
hæðina náði ég taki á henni aftur
og dró það mjög úr fallhraðanum,
sagði Þórarinn.
Aðspurður hver viðbrögð
manna hefðu verið, sagði Þórarinn
að menn hefðu hringt strax á
sjúkrabíl og farið að hlúa að sér. -
Menn héldu eðlilega að ég væri
stórslasaður þar sem ég lá á lyftu-
botninum. Allavega varð ég var
við það á slysadeildinni að þar
höfðu menn búið sig undir stór-
slys. Neyðarbíllinn var fljótur á
vettvang og fannst mér líða ör-
skammur tími þar til ég var kom-
inn inn á Borgarspítala. Læknamir
þar vora mjög varkárir, líklega
hafa þeir ekki trúað því að ég hefði
sloppið eins vel og raun bar vitni.
f'eir fóm yfir hvert bein, lið fyrir
ið og hristu bara höfuðið þegar
þeir uppgötvuðu að það eina sem
hafði gefið sig var þumalputtinn.
Læknar á Borgarspítalanum
sögðu að líðan Þórarins eftir
óhappið hafi verið ótrúlega góð. -
Það er ekki hægt að segja annað en
það sé kraftaverk hve vel hann
slapp. Ef ég hefði heyrt einhvem
segja frá þessu hefði ég ekki trúað
því. En ég er nauðbeygður til að
trúa því að hann hafi sloppið svona
vel, ég sá það víst sjálfur, sagði
einn læknirinn er Nýtt Helgarbíað
ræddi við.
Þórarinn er að læra múrverk og
segir að oft á tiðum verði menn að
vinna í mikilli hæð. - Ég hef aldrei
fundið fyrir lofthræðslu og býst
ekki við að það breytist neitt við
þetta óhapp. En þetta kennir manni
samt að aldrei er of varlega farið.
Ég slapp núna á einhvem óskiljan-
legan hátt, hvemig sem á því
stendur. Ætli það hafi ekki einhver
haldið í höndina á mér á leiðinni
niður, sagði Þórarinn.
Einn vinnufélaga Þórarins seg-
ir að hann hafi verið við lyftuopið
á fyrstu hæð. Þórarinn hafi verið á
þeirri þriðju og, ætlað að draga
snúmna upp. - Ég vissi ekki fyrr
en hann kom hrapandi ffarn hjá
mér. Þegar ég rifja það upp núna,
sér maður ýmiss skondin atriði við
þetta. Þórarinn virtist nokkuð ró-
legur í fallinu og það eina sem ég
heyrði hann segja var „andskot-
inn“. Hann virtist einnig allra
manna rólegastur á staðnum og var
byrjaður að slá á létta strengi á leið
í sjúkrabílinn.
Þegar Þórarinn var beðinn að
lýsa líðan sinni núna sagðist hann
vera vel á sig kominn. - Eg er auð-
vitað allur lemstraður. Skrámaður
hér og þar og marinn. En einu al-
varlegu meiðslin er þumalfmgur-
inn. Hann var víst mölbrotinn og
sagði hinn ágæti Iæknir Rögnvald-
ur, sem eyddi rúmum þremur tím-
um í að púsla honum saman, að
óvist væri að ég gæti notað hann
fullkomlega aftur. Annars er ég
strax farinn að huga að því hvenær
ég get farið að æfa handbolta aftur.
Maður byrjar sjálfsagt fljótlega á
einhveijum léttum æfingum og fær
einhverja aðstoð hjá sjúkraþjálfara
til að byrja með, sagði Þórarinn.
Þórarinn segir að fréttaflutn-
ingur af þessu óhappi hafi verið
næsta furðulegur. - Það er eins og
fjölmiðlar hafi sett þetta slys í ein-
hverja jöfnu. Maður sem hrapar
tólf metra og lendir á steinsteypu á
samkvæmt henni að vera mikið
Rætt við
Þórarin
Þórarinsson
um þá skelfilegu
lífsreynslu að
hrapa niður um
lyftuop
í Þjóðar-
bókhlöðunni
Það er samdóma álit lækna að Þórarinn hafi sloppið ótrúlega vel. Aöeins þumalfingurinn brotnaði, en auk þess
er Þórarinn marinn vfðs vegar um Ifkamann og annar öklinn snerist við fallið. Mynd: Jim Smart.
slasaður. I mínu tilfelli var þetta
ekki rétt útkoma. Fréttaflutningur
ljósvakafjölmiðla fijótlega eftir
slysið var einmitt á þessum nótum.
Ég átti að liggja alvarlega slasaður
á Borgarspítalanum. Þetta gera
þeir án þess að hafa nokkrar heim-
ildir fýrir því, læknamir á spítalan-
um gáfu þeim ekki þessar upplýs-
ingar. Mér finnst að fjölmiðlar
megi stundum fara sér aðeins hæg-
ar í fféttaflutningi og fá fréttir sín-
ar staðfestar áður en þær era birtar.
Þegar blöðin koma út daginn eftir
er ég nafngreindur og þess getið að
ég sé lítt slasaður. Þessi fréttaflutn-
ingur snerti mig ekki persónulega,
en ættingjar mínir, þurftu að standa
í því að hringja út um
að tilkynna að það væri
með mig, sagði Þórarinn.
Þórarinn fellur úr
lyftuopinu á þriöju
hæð (A) og nær að
grlpa I rafmagnssnúr-
una þar skammt fyrir
neðan (B). Eftir fall
um tvær hæðir nær
hann aftur taki á snú-
mnni (C) sem Kklega
hefur bjargað llfi
hans. Þórarinn er
1,80 m á hæð og er
ffgúran á myndinni f
réttu hlutfalli við það.
Þjóðviljinn / ebó
Föstudagur 30. ágúst 1991 NÝTT HELGARBLAÐ — S(ÐA 7