Dagblaðið Vísir - DV - 02.06.2000, Blaðsíða 19

19
FÖSTUDAGUR 2. JÚNÍ 2000
I>V
Tónlist
h' " ,V'
:■
Sá sanni íslenski tónn
Fjórir ungir ein-
söngvarar, Valgerður
Guðrún Guðnadóttir
sópran, Ásgerður
Júníusdóttir
messósópran, Garðar
Thor Cortes tenór og
Ágúst Ólafsson bari-
tón, komu fram á tón-
leikum í Salnum á
þriðjudagskvöld. Tón-
leikarnir báru yfir-
skriftina Drauma-
landið og voru liður í
tónleikahátíð Tón-
skáldafélags íslands
og Listahátíð. Á efnis-
skrá voru hvori færri
né fleiri en 60 íslensk
einsöngslög frá öld-
inni sem er að líða og
var ekki laust við að
gagnrýnandi hugsaði
aðstandendum þegj-
andi þörfina heföi til-
búna „að kunna sér
hóf ‘ ræðuna.
Þegar leið á tón-
leikana var ljóst að
ekki var þörf á slíkri
ræðu. Söngvararnir
fjórir, með Jónas
Ingimundarson við
píanóið, héldu manni vel við efniö svo nærri
þijár klukkustundir liðu undurfljótt og í lok
tónleika virtist fyllilega stemning fyrir
nokkrum lögum í viðbót. Söngvararnir stóðu
sig í stuttu máli allir frábærlega vel, músíkölsk
öll með eindæmum, og var gaman að fylgjast
með þessum ólíku hljóðfærum og nálgun
þeirra á viðfangsefnum sínum.
Músíkölsk ungmenni
Valgerður hefur bjarta og fallega rödd með
góðri hæð, mikla útgeislun og hrífandi sviðs-
framkomu; stundum bar þó á óþarflega miklu
lofti í rödd hennar og hún hafði þann leiða
vana að syngja svolítið ofan í flygilinn á stund-
um í stað þess að beina röddinni út í salinn.
Margt söng hún þó afar vel og má nefna Sól-
skríkju Jóns Laxdals sem var einstaklega ljúf,
Biðilsdans Lofts Guðmundssonar var skemmti-
lega útfærður, Hvert örstutt spor var fallega
sungið, Litla barn Fjölnis Stefánssonar, sem
heyrist ekki oft, og svo lokanúmer hennar,
DVWYND HILMAR POR
Söngvararnir ungu og meistarinn
Nærri þrjár klukkustundir liðu undurfljótt og í lok tónleika virtist fyllilega stemning fyrir
nokkrum lögum í viðbót. “
Maður hefur nú, eftir Gunnar Reyni Sveinsson
sem var glæsilega útfært.
Það sem er svo heillandi við Ásgerði fyrir
utan faliega og sérstæða rödd hennar, sem hún
hefur skólað vel til, er hvemig henni tekst að
gera öli lög að sínum með persónulegri og sjálf-
sprottinni túlkun. Hún fór ekki troðnar slóðir
í túlkun sinni á þeim lögum sem hún söng og
þótt ég væri ekki aUtaf sammála henni gat
maður ekki annað en beöið spenntur eftir
hverju lagi. Hún má þó passa sig svolítið á nef-
hljóöum og á of miklum höfuðhreyfingum sem
urðu dálítið þreytandi i hraðari lögunum.
Glansnúmerin hennar voru mörg og ber þar að
telja Vöggukvæði Emils Thoroddsens, Karl sat
undir kletti eftir Jórunni Viðar, Krumma eftir
Tryggva Baldvinsson við unaðslegt ljóð Daviðs
Stefánssonar og Yfirlýsingu Magneu J. Matthí-
asdóttur við lag Hjálmars H. Ragnarssonar sem
var með því besta sem heyrst hefur.
Garðar Thor hefur einstaklega ljúfa og
hljómfagra rödd og einkenndist flutningur
hans af mikiUi hlýju
og sterkri tilfmningu
fyrir tónlistinni.
Þannig hljómuðu t.d.
Ég lít í anda liðna tíð
eftir Sigvalda Kalda-
lóns og Kveðja Þórar-
ins Guðmundssonar
ægifögur i meðforinn
hans og sömuleiðis
Vögguvísa Leifs Þór-
arinssonar sem var
einstaklega kyrrlát og
faUeg.
Ágúst hefur fengið í
vöggugjöf djúpa, kraft-
mikla og hljómfagra
rödd sem hann hefur
náð ágætu valdi á og
heiUaði áheyrendur
með einlægri túlkun
sinni þar sem einbeit-
ingin skein í gegn og
skilaði sér í fagmann-
legum flutningi, og er
óþarfi að telja nokkuð
upp því tU staðfesting-
ar. Einstaka sinnum
bar þó á nokkuð
óskýrum sérhljóðum, i
í stað í og a í stað æ
o.s.rv., sem hann ætti
ekki að eiga í vand-
ræðum með að laga. Það verður virkUega gam-
an að fylgjast með honum, sem og hinum
söngvurunum þremur í framtiðinni.
Jónas Ingimundarson var sem klettur í gegn-
um aUa tónleikana og fylgdi hinum ungu
söngvurum eins og skugginn. Það er meira en
að segja það að leika 60 lög í einum rykk og þar
að auki með glans. Þessir tónleikar voru óöur
tU íslenska einsöngslagsins - ef svo má að orði
komast - og fróðlegt og skemmtUegt að heyra
þarna þann eina sanna islenska tón í lögum,
hvort sem var frá byrjun eða lokum 20. aldar.
Einhvem veginn virðist nostalgían og treginn
verða gleðinni yfirsterkari þó sannarlega væru
glaðleg lög inn á miUi. Það ljúfsára virðist hafa
verið og vera höfundum enn í dag hjartfólgið
og spurningin er hvort það er ekki bara endur-
speglun á íslensku hugarfari sem vonandi þok-
ar ekki fyrir kaldlyndi og efnishyggju nútím-
ans.
Amdís Björk Ásgeirsdóttir
Leikiist
Á vitlausum stað...í lífinu?
' ■
Bannað að blóta í brúðarkjól, eftir
Gerði Kristnýju, er fyrsta verkið í röö
einleikja, sem Kaffileikhúsið hyggst
setja upp á næstunni. Varla hefur það
farið fram hjá neinum að síðustu daga
hefur verið togast á um höfundarrétt að
verkinu og hvers er hvað formlega séð.
Sú deUa sýnir fyrst og fremst að á dög-
um hvers konar samvinnuverkefna,
grúppuvinnu og hópeflis af ýmsu tagi er
nauðsynlegt og raunar sjálfsagt að búa
þannig um hnúta fyrirfram að tU slíkr-
ar togstreitu þurfi ekki aö koma.
Rithöfundurinn og skáldið Gerður
Kristný reynir hér fyrir sér á nýjum
vettvangi og tekst að byggja upp lauf-
létta en um leið athyglisverða fléttu.
Þar er á gamansaman hátt blandað sam-
an ótrúlega vandræðalegri uppákomu
og persónulýsingu, sem sýnir að þessi
atvik eiga sér þráðbeina samsvörun í
öUu lífi Elsu, brúðarinnar ungu. Hún
fer húsavUlt í eigin brúðkaupi og tU að
breiða yflr fumið, sem kemur á hana
þegar hún þekkir ekki neinn í „veisl-
unni“ lætur hún dæluna ganga. En þar
sem hún hefur vUlst inn í Kaffileikhús-
ið lætur ekki nokkur maður sér bregða,
þar eru jú aUir mættir tU að horfa á
fyrsta verkið í einleikjaröðinni og þetta
passar aUt ágætlega inn í þá mynd.
Grunnhugmyndin er sniðug, en það
er auðvitað úrvinnslan og persónulýs-
ingin sem gefa verkinu líf og lit. ÁUt
vesenið í kringum brúökaupin nú á
dögum gerir það að verkum að hin
helgu heit liggja vel viö höggi og er
skemmst að minnast leikrits Áma Ib-
sen „Að eUífu" í Hafnarfjarðarleikhús-
inu. En það hangir fleira á spýtunni og
verkið vekur upp spumingar um tU-
ÐV-MYND TEITUR
Nanna Kristín Magnúsdóttir sem týnda brúðurin
,Allt vesenið í kringum brúðkaupin nú á dögum gerir það að verkum
að hin helgu heit iiggja vel við höggi...“
gang þess að reyna að faUa inn í staðl-
aða kvenímynd dagsins. Elsa veit hvað
hún viU, en hún fómar draumunum
og er aUtaf að reyna að gera öðrum tU
geðs, þó að uppskeran sé harla rýr. Á
sjálfan brúðkaupsdaginn læðast henni
ónotalegar hugsanir sem hún reynir
eftir bestu getu að bægja frá sér: Hvað
nú, ef hún hefur ekki aðeins farið
húsaviUt heldur líka valið sér rangan
lífsfömnaut? Hún sem er svo þæg og
góð segir þetta auðvitað ekki upphátt,
en spumingin liggur í loftinu.
Ingunn Ásdísardóttir leikstjóri
peppar verkið upp með miklum hreyf-
anleika þessarar einu persónu. Rými
KafiUeikhússins nýtist vel og þó að
textinn haldi ekki aUtaf sama dampi,
heldur Nanna Kristín Magnúsdóttir
vel á spöðunum og er mikið augna-
yndi i brúðardressinu. Hún leikur
hlutverkið áreynslulaust að mestu og
með undirliggjandi kímni sem hentar
því vel. Svipbrigði hennar og látbragð
sögðu oft meira en mörg orð og þó að
smáóstyrkur gerði vart við sig er það
ofur eðlUegt á fmmsýningu í þessu ná-
vígi.
Umgjörð verksins er smekkleg og í
það heUa tekið er sýningin prýðUega
heppnuð kvöldskemmtun sem skfiur
eftir smááminningu eins og öU góð
verk eiga að gera.
Auður Eydal
Kaffileikhúsiö í Hlaövarpanum sýnir: Bann-
aö aö blóta í brúöarkjól, einleik eftir Geröi
Kristnýju. Leikmynd og búningar: Rannveig
Gylfadóttir. Föröun og hárgreiösla: Fríöa M.
Haröardóttir. Lýslng: Stefán Hallur Stefáns-
son og Kolbrún Ósk Skaftadóttir. Leikstjóri:
Ingunn Ásdísardóttir.
______________________Menning
Umsjón: Silja Aðalsieinsdóttir
Listaháskólaslit
Hátlðarsamkoma verður
haldin á morgun kl. 13 í
Salnum í Kópavogi í tUefni
af fyrstu skólaslitum Lista-
háskóla íslands. Auk afhend-
ingar prófskírteina verður
tónlistardagskrá í höndum
Gunnars Kvarans, Peters
Maté og Martials Nardeau, Hjálmar H. Ragn-
arsson rektor flytur ávarp, Þórhildur Elín El-
ínardóttir, nemandi í grafiskri hönnun, flytur
ávarp og loks flytur Guðbergur Bergsson aðal-
ræðu dagsins.
Brúöuleikhús
fyrir alla
Aðalnúmerið á
Listahátíð í Reykja-
vík um helgina verð-
ur víðfræg brúðu-
leiksýning frá Prag á
Don Giovanni eftir
Mozart. Auður Eydal, leiklistargagnrýnandi
DV, hefur séö þessa sýningu og gefur henni
sín bestu meðmæli en viU líka taka fram að
hún sé ekki sérstaklega œtluö börnum eins og
margir hafa gert ráð fyrir vegna listformsins.
Þetta er fyrst og fremst sýning fyrir fuUorðna
en þroskuð börn hafa áreiðanlega stórgaman
af henni líka.
Jón Leifs
og bókmenning
A mánudaginn hefjast nám-
skeið á vegum Opins háskóla
bæði um tónhst Jóns Leifs og
bókmenningu og þjóðmenn-
ingu, og má ítreka það sem
áður hefur komið fram að
þessi námskeið eru alveg
ókeypis en skarta þó finum
fyrirlesurum og eru skemmtilega uppbyggð.
Námskeiöið um tónlist Jóns Leifs og nor-
ræna goðafræði er haldið í tilefni af heims-
frmnsýningu á verki hans Baldri og verður í
hátíðasalnum í aðalbyggingunni. Þar verður
m.a. fjallað um efnivið, sögusvið og bakgrunn
verksins sem verður frumflutt í Laugardals-
höll á afmælisdegi Reykjavíkur, 18. ágúst í
sumar, og því næst sett upp í Helsinki og
Bergen. Verkið byggist á goðsögunni um
dauða Baldurs hins hvíta áss og verður einn af
hápunktum menningarársins 2000. Þátttak-
endur fá m.a. innsýn í æfingaferlið og hitta að-
standendur sýningarinnar.
Þátttakendum námskeiðsins Bókmenning
og þjóðmenning mun standa til boða að skoða
handritasýningu Ámastofnunar sem var opn-
uð í gær og ber yfirskriftina Kristnitaka og
yínlandsferðir í elstu heimildum. Stofnun
Áma Magnússonar á íslandi varðveitir allar
mikilvægustu ritaðar frumheimildir sem til
era um kristnitökuna á íslandi og ferðir nor-
rænna manna til Vesturheims og verða sum
þau handrit á sýningunni.
Þátttakendur skulu skrá sig hjá Endur-
menntunarstofnun Háskóla íslands í síma 525-
4923.
Hægan, Elektra
á förum
Núna um helgina em síð-
ustu sýningar á leikriti Hrafn-
hildar Hagalín, Hægan Elektra,
sem hefur vakið mikla athygli.
Viðar Eggertsson er leikstjóri
en Edda Heiðrún Backman og
Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir
fara með hlutverk mæðgna
sem báðar eru leikkonur. Þær
eru staddar á óræðum stað, á óræðri stund og
endurlifa leiksýningu sem þær léku eitt sinn
saman, með ófyrirsjáanlegum afleiðingum.
I sýningunni er blandað saman tjáningar-
formi leikhússins og kvikmyndarinnar og
verkið gerist bæði á sviðinu og á hvíta tjald-
inu. „Hvert smáatriði í þessari sýningu er út-
hugsað," sagði Halldóra Friðjónsdóttir hér í
DV, „og gildir þá einu hvort um er að ræða
leik, sviðsmynd, ljós eða tónlist. Allt fellur
saman af ótrúlegu listfengi og Viðar hefur aug-
ljóslega gefið sér góðan tíma til að skapa þetta
flókna en magnaða listaverk."
Fyrirlestrar í LÍ
Á morgun kl. 15 ræöir Torfi Frans Ólafsson,
tæknistjóri sýningarinnar @ eða Atið, um
sýninguna á Listasafni íslands, og á
sunnudaginn kl 15 ijallar Margrét Elísabet
Ólafsdóttir listheimspekingur um sýningamar
íslensk og erlend veflist og Islensk og erlend
myndbönd. Listin á tímum tækninnar. Þar
verður reynt að gera grein fyrir áhrifum
stafrænnar tækni á sjónlistir og fjallað um
sjónræna skynjun á tímum gagnvirkrar
myndgerðar. Veflistin og verk Steinu Vasulka,
Myndhvörf, verða m.a. tekin sem dæmi.