Dagblaðið Vísir - DV - 05.06.2003, Qupperneq 2

2
FIMMTUDAGUR 5. Júní 2003
M,
agasm
DV
Píkusögum í Borgarleikhúsinu
lýkur eftir 130 sýningar:
Um síðustu helgi lauk i Borgar-
leikhúsinu sýningum á leikritinu
Píkusögum. Verk þetta hefur verið
á fjölunum nú í rúmlega tvö ár og
notið fádæma vinsælda. Sýningarn-
ar eru orðnar alls um 130 talsins og
ef til vill verður þráðurinn tekinn
upp að nýju, fyrr en síðar. Þess
væntir Halldóra Geirharðsdóttir,
ein þeirra þriggja leikkvenna sem
tekið hafa þátt í sýningu þessa leik-
rits eftir bandarísku skáldkonuna
Eve Ensler. Hinar tvær eru Sóley
Elíasdóttir og Jóhanna Vigdis Arn-
ardóttir. Sú síðamefnda hefur raun-
ar haft öðrum hnöppum að hneppa
undanfarið og þá hljóp leikstjóri
verksins, Sigrún Edda Björnsdóttir,
í skarðið.
Dyrnar að sjólfri sálinni
„Mér hefur þótt einstaklega gam-
an að taka þátt í þessari sýningu.
Enda ekki á hverjum degi sem
manni býðst að leika í verki sem fel-
ur í sér boðskap sem á svona mikið
erindi einmitt núna, eins og tímarn-
ir eru,“ sagði Halldóra Geirharðs-
dóttir þegar DV-Magasín ræddi við
hana. Umræðuefnið var líf að lokn-
um Píkusögum.
„ Það er ekki ofsögum sagt af þvi
að píkan hafi verið sveipuð ákveð-
inni dulúð, en það er líka mikilvægt
að svipta þessari hulu af henni, í
þeim skilningi að ekki þrífist of-
beldi og niðurlæging á bak við tjöld-
in,“ segir Halldóra. „Ofbeldi gagn-
vart píkum hefur nefnilega þrifist
svo vel í þögninni. Píkan er dyrnar
að sjálfri sálinni. Tenging við
djúpsálina. Gleymum ekki að píkan
fórnar sér í fæðingunni, út um hana
koma börnin okkar og að henni
hleypum við aðeins elskhugum okk-
ar. Heilagur staður.“
Ekkert annab nafn
Óhætt er að segja að ró margra
hafi verið raskaö þegar leikritið var
frumsýnt fyrir um tveimur árum.
Píka er orð sem fólki er allajafna
ekki á tungu tamt, allra síst sið-
prúðum og ráðvöndum góðborgur-
um. „Tepruskapurinn svo mikill að
fyrst í stað átti að banna okkur að
nota orðið píka i auglýsingum. En
þegar leyfið kom, var eins og allir
þyrftu að prófa að nota það. Ekki
varð þverfótað fyrir pikuskotnum
fyrirsögnum á síðum dagblaðanna
næstu þrjár vikur eða svo. Allir
þurftu að segja
segja píka, píka,
píka,“ segir Hall-
Það er líf að loknum Píkusögum. „Ekkert annað nothæft orð er til yfir þetta
þá,“ seglr Halldöra Geirharðsdóttir meðal
líffæri, enda þótt sumum finnist það kannski of gróft, að minnsta kosti enn
annars hér í viðtalinu. Magasín-mynd GVA
dóra og heldur áfram:
„Sannleikurinn er hins vegar sá
að ekkert annað nothæft orð er til
yfir þetta liffæri, enda þótt sumum
fmnist það kannski of gróft, að
minnsta kosti enn þá. En það mun
venjast. Að vísu eru tO orð sem not-
uð eru í hálfkæringi, eins og til
dæmis budda eða pjalla. En það eru
gælunöfn."
Siðferðileg skylda
í fláum og háskalegum heimi
dagsins í dag bera margir áhyggjur
af þeirri klámvæðingu sem nú á sér
svo víða stað. Halldóra segist vera í
þeim hópi.
„Það er siðferðileg skylda okkar
sem fullorðin erum orðin að vega
upp á móti subbuskapnum sem nú
veður svo víða uppi. Til dæmis á
Netinu þar sem börn og unglingar
hafa því sem næst ótakmarkaðan
aðgang að alls konar klámefni. Og
þið á DV megið alveg endurskoða
léttklæddu forsíðustúlkurnar ykk-
ar. Rétt eins og gert er í leikritinu
þarf að setja píkuna í stærra sam-
hengi en alla jafna er gert.“
Aö halda sér ferskri
Sýningarnar á Píkusögum í Borg-
Sími 550-5000
Útgefandl: Útgáfufélagiö DV ehf., Skaftahlíð 24.
Ábyrg&armenn: Óli Björn Kárason og Jónas Har-
aldsson.
Umsjónarmaöur: Stefán Kristjánsson.
s k@magasin.is
Blaðamaður: Siguröur Bogi Sævarsson.
slgbogl@magasin.is
Auglýsingar: Katrín Theódórsdóttir - kata@dv.is
og Inga Gísla - inga@dv.is
Prentun: Árvakur hf.
Upplag: 80.000 eintök.
Drelfing: Póstdreifing ehf.
Dreift ókeypis á höfuðborgarsvæöinu, Akureyri,
Akranesi og til áskrifenda DV úti á landi.
arleikhúsinu eru orðnar alls um
130. „Já, maður er farinn að kunna
rulluna þokkalega vel. Mestur vand-
inn liggur í því að halda sér alltaf
ferskri í þessu verkefni. Eiga alltaf
erindi við áhorfendur. Við höfuni
líka þróast áfram í verkefninu eins
og gengur í leikhúsi, hver sýning er
alltaf einstök. Leikhús er stund og
staður. Augnablikið. Samtal leikara
og áhorfanda," segir Halldóra.
Þannig var í vetur gerð styttri út-
gáfa af verkinum sem sýnd var fyr-
ir nemendur I Réttarholtsskóla sem
fengu aukinheldur fræðslu um efni
sýningarinnar.
Afsvar hjá Olrich
„Ég á mér þann draum að við get-
um á næsta ári farið með þessa sýn-
ingu út í tíundu bekki grunnskól-
anna. Það er nauðsynlegt að tala um
þessa hluti við þau af virðingu og
án tepruskapar. Þau vilja meiri upp-
lýsingar og það er okkar að veita
þeim heilbrigöar upplýsingar,
hjálpa þeim að taka ábyrgð á eigin
líkama og bera virðingu hvert fyrir
öðru,“ segir Halldóra. Hún segir að
vegna þessarar hugmyndar hafi ver-
ið sótt um styrk til menntamálaráð-
herra svo hægt væri að fara með
verkið út í skólana.
„Við fengum synjun hjá Tómasi
Inga Olrich menntamálaráðherra.
Hann og samstarfsfólk hans gerir
sér ekki grein fyrir nauðsyn þessa
boðskapar. En við ætlum ekki að
gefast upp í því mikilvæga starfi að
komast með þessa sýningu út í skól-
ana. Kannski þarf bara að útskýra
þetta betur fyrir Tómasi."
Allar píkur sameinist
En nú er komið að kaflaskilum í
Píkusögunum. Sýningum hefur ver-
ið hætt, í bili að minnsta kosti. „Ég
er að fara í fæðingarorlof, en Píku-
sögur lifa þó svo að ég sé i fríi. Við
hættum ekki að berjast gegn ofbeldi
gegn konum og píkum. Þetta er ekki
bara leiksýning, heldur lífið sjálft.
Allar píkur sameinist til virðingar
og vegsemdar."