Nýtt dagblað - 03.07.1941, Blaðsíða 4

Hver er styrk'eiki herjanna á
austurvígstöðvunum ?
Baeíarfréltlr
Ármann Halldórsson, mag-
ister var settur í gær skóla-
stjóri Miöbæ j arbarnaskólans,
en. Hallgrímur Jónsson lætur
af því starfi eins og kunnugt
er. Ármann er ungur maöur
að aldri og lauk magisterprófi
í sálarfræði við háskólann í
Oslo 1936. Dvaldi einnig við
•framhaldsnám í barnasálaiv
fræði við háskólann í Vínar-
borg, en hefur síðan verið
kennari 1 þeim fræöum við
Kennaraskólann.
Gjöf til fæðingardeildar
Landsspítalans. Þau hjónin
frú Jóhanna Magnúsdóttir og
Óskar Einarsson læknir hafa
fært fæðingardeild Landsspít-
alans kr. 1200.00 sem verði
stofnfé að sjóði til bygg-
ingar nýrrar fæðingardeildar
við Landspítalann.
Kaup IJagsbrúnarmanna
verður frá 1. júlí sem hér seg-
ir: Dagkaup kr. 2,20 á klukku
stund, eftirvinna kr. 3,33 og
helgidaga- og næturvinna kr.
4,19.
íslandsmótið. Kappleikur sá
sem fara átti fram í gær-
kvöldi, milli Fram og Víkings,
gat ekki orðið vegna þess, hve
blautur völlurinn var eftir
rigninguna í gær. Annað
kvöld verður úrslitaleikur
mótsins á milli Vals og K.R.
Stigin standa svo á milli þess-
ara félaga, að K.R. hefur 6
stig en Valur 5.
Sverrir Kristjánsson sagn-
fræðingur flytur erindi í út-
varpið í kvöld kl. 8y2 um
Rússland og Vesturveldin.
samlaosins og
HoÉlagslos
Samningar hafa enn ekki
náðst milli Sjúkrasamlags
Reykjavíkur og Læknafélags
Islands um læknishjálp í
sjúkrahúsum. Samningar þeir,
sem um þetta mál hafa gilt,
runnu út 1. júlí síðastliðinn.
rHinsvegar eru samningar um
aðra læknishjálp enn í gildl.
Sjúkrasamlagið tilkynnti 1
gær að það mundi ekki eins
og sakir standa greiða slíka
læknishjálp fyrir samlags-
menn sína, en í stað þess verð
ur samlagsmönnum, sem
sjúkrahúsvistar njóta greidd-
ur styrkur eftir reglum, sem
síðar verða settar um þetta
mál og blaðinu er enn ekki
kunnugt um hvernig verða.
Þess skal getið, að þessi á-
kvæði ná aðeins til sjúklinga,
sem njóta sjúkravistar á öðr-
um sjúkrahúsum en ríkisspí-
tölunum.
Nýtt dagblað leitaði sér upp
lýsinga í gær um, hve mikið
það væri, sem bæri á milli hjá
samningsaöilum, en þeh’ vildu
ekki ' gefa neinar uppiýsingar
um samningana á þessu stigi
málsins.
Framh. af 3. síðu.
í vasabókum fallinna, japanskna
Jiðsforingja, sem barizt hafa við
hann:
„Skothríð þeirra var ógurleg
og þeir hittu vel‘f, segir Chira-
bari major.
„Okkur var sagt, áð þessi her
væri ekki sterkur“, segir Nakorna
major, en þegar okkur lenti sam
an við hann á vígvellinum sá ég,
að þar hafði okkur skjátlnzt . . “
„31. júlí réðist 1. hfersveit okkaT
á Sjatsavfeng-hæðina. 14 fjarnd-
mannahermenn vörðust í 5 klst.
árásum 1. hersvieitar okkar, sem
greiddi þeim 'þung högg. Það var
ekki fyrr en í návígi, að okkur
tókst að hrekja þó úr stöðvum
sínunr með byssustiingjaárás“.
„Þeir rauðu notuðu allar teg-
undir fótgönguliðsvopna, bæði
byssur og léttar og pnngar vélar
með mikilli prýði. Vegna þess,
hve vel þeir hittu biðum við mik-
ið tjón, jafnvel þó skotið væri
í 900—1000 metra fjarlægð . .“,
segir Kofuendo lautnant.
Rauði herinn á nú þegar við
tröllaukinn óvin að etja, og hann
verður að vera viðbúinn ennþá
geigvænlegri tíðindum. Það er
reynt að sameina ófyrirleitnus.tu
öfl auðvaldsins úm áltem heim til
krossferðar gegn Sovétlýðveldun-
um. Það er óhætt að treysta
Rauða hernum. Hann mun gera
skyldu sína. Ef á þarf að halda
munu óvinirnir mæta milljóna-
jrjóð undir vopnum. En þetta
stríð er eigi aðeins háð um til-
veru hins sósíaliska stórveldis.
Það varðar allan heiminn, hvert
mannsbarn í hverjum krók og
kima jarðarinnar. Það kann að
{jjróiast í allsherjar hildajleik milli
auðdrottnanna og hinna undirok-
uðu um allan hnöttinn. Mikils er
vert um styrkleika Rauða hersins
en það verður kaninske í enn rík-
ara mæli komið undir dug hinna
lundirokuðu í flasistalöndunum og
auðvaldsheiminum hvernig leiks-
lokin verða.
Kjör hermarnianna í Rauða
hemum.
I engum her eru kjör her-
mannanna eins góð og í Raluða
hemum. Fæði, klæðnaður og að-
búnaður allur er í bezta lagi. Á
áruinum 1934—1939 hækkuðulaun
foringja og kunnáttumann(a,r í hlem
um um 284o/o eða /nærri fjór-
földuðust. Herinn hafði til umráða
1900 samkomuhús 1939. Vel er
séð fyrir sýningum ágætra kvik-
inynda, leiksýningum með hinum
völdustu leikumm, fræðandi fyrir-
lestrum og ýmsu mienntandi
skíemmtanalífi. 350 þúsund stöðv-
ar til að hlusta á útvarp og bóka-
siöfn með 25 milljón binda hafði
herinni til umráða þetta ar. 1 herh-
um eru lesin allt að tveim millj.
blaðaeintaka og allt að hálf millj.
tímaritahefta daglega. Útgjiöld til
menningarmála í hiemum voru 72
millj. rúblur 1934 en 230 milljónir
1939.
Orusfurnar á austur-
vígsfðdvunum
Framh. af 1. síðu.
bát og þremur flutningaskip-
um.
Berlínarútvarpið tilkynnir,
sem áður getur í Lundúna-
fréttum um eyðileggingu rúss
neska hersins í Bialystok, og
’segjast þeir hafa tekið þar
100 þúsund fanga og 400
skriðdreka. Þeir tilkynna töku
Riga og Libau. Árás finnsku
og þýzku hersveitanna við
landamæri Finnlands og Sov-
étríkjanna og miklar árásir
á rússneska loftflotann.. Þelf
segja, aö Ungverjar sæki U
í Karpatafjöllum.
Þýzka útvarpið flytur þá
fregn frá Finnlandi, að Rúss-
ar hafi gert loftárásir é
finnskar borgir, en þeir segja,
að lítið tjón hafi orðið í þeim
árásum, en telja sig hafa skot,
ið niður 6 flugvélar.
Héraðsmót
Skarphéðíns
Ungmennasambandið Skarp
héðinn hélt íþróttamót að
Haukadal í Biskupstungum,
dagana 28. og 29. júní.
Mótið setti forseti Skarp-
héðins, hinn kunni íþrótta-
frömuöur, Sigurður Greips-
son, skólastjóri íþróttaskólans
í Haukadal.
Þátttakendur voru af sam-
bandssvæðinu, en það nær yf-
Tif mínnís
Næturlæfcnir: Halldór Stef-
ánsson, Ránargötu 12, síml
2234. Næturvörður er í Ing-
ólfs- og Laugavegsapótekum.
Næturakstur annast B.S.Í.,
sími 1540.
ÚtvarpiS í dag:
12.00—13.00 Hádegisútvarp ,
15.30—16.00 Miðdegisútvarp
19.30 Hljómplötur: Danslög.
19.40 Lesin dagskrá næstu
viku.
19.50 Auglýsingar.
20.00 Fréttir.
20.30 Minnisverð tíðindi.
20.50 Útvarpshljómsveitin:
Lagasyrpa eftir Bizet.
21.10 Upplestur: Sögukafli
(Þórunn Magnúsd. rith.).
21.30 Hljómplötur: Norræn
sönglög.
21.50 Fréttir.
Dagskrárlok.
Mófþróínn magnasf
Framh. af 1. síðu.
manna.
Daginn, sem Þjóðverjar réð
ust á Rússa voru 5 þýzk skip,
sem lágu á höfninni í Pyreus
sprengd í loft upp.
í mörgum borgum í Argen-
tínu hafa verið settar nefndir
á fót til hjálpar Sovétríkjum.
ir Árnes- og Rangárvallasýsl-
ur.
Keppt var í 9 greinum
frjálsra íþrótta og ennfremur
í sundi og glímu. Þátttakend-
ur í glímunni voru 16 full-
orðnir menn og auk þess 6
drengir.
Fátt var ölvaöra manna, en
þeir voru tafarlaus teknir úr
umferð.
*
Tvennskonar viðhorf
5:
staðnæmdust fyrir framan fagurt og yndislegt hús, sem
Mr. Hunter hafði látið byggja fyrir einu ári.
Strax og Batemann var oröinn einn, hringdi hann í sím-
ann. Það birti yfir svip hans, er hann heyröi hver svaraði.
— Komdu sæl, Isabel, — sagöi hann glaðlega.
— Komdu sæll, Batemann.
— Hvernig gaztu þekkt rödd mina?
— Það er nú ekki svo langt síðan eg heyrði hana síðast,
og þar aö auki bjóst ég við þér.
— Hvenær get ég hitt þig?
— Hefurðu tíma til þess að borða með okkur kvöldverö,
eða kannske þú ætlir eitthvað annað?
— Þegar þú ert annarsvegar, þá er allt annað einskisvirði.
— Er nokkuð að frétta?
Honum fannst hann greina kvíöa í rödd hennar.
— Já, svaraöi hann.
— Jæja, þú segir mér það í kvöld. ‘
Hún hringdi af.
Þetta var líkt henni. Hún var ekki að sýna neina óþolin-
mæði eftir aö fá aö vita sannleikann, og þó var hann henni
svo mikils viröi. ‘ÍÞað var alveg sérkennandi fyrir hana, hVe
rólega hún tók öllu.
Batemann fannst það lýsa svo aðdáanlegri hugprýði og
þreki, að hún skyldi leggja á sig að bíða svona' að óþörfu
eftir erindislokunum.
Þau voru aöeins fjögur við kvöldborðið, Batemann, Isa-
bel og foréldrar hennar. Hann hlustaði með aðdáun á, hve
glaðlega og snilldarlega hún mótaði samræðu^nar, stýrði
þeim fram hjá þeim málefnum, sem hún kærði sig ekki
um, og hélt þeim á þessum léttu, lipru strengjum. Þó gat
ekki verið, að henni væri létt í skapi. Batemann fannst, að
einmitt þannig myndu aðalskonurnar hafa borið sig, er þær
voru leiddar á höggstokkinn. Þá höfðu þær horft brosandi á
fegurð þess dags, er bar þeim engan morgundag. Það hjálp-
aðist líka allt aö til þess að festa þessa mynd í huga hans.
Tígulegir, fagrir andlitsdrættimir og þaö, hve efri vörin var
stutt, en það gerði hana ennþá höfðinglegri. Og ekki hvað
sízt hið mikla, ljósa hár hennar, sem bylgjaöist svo frjáls-
lega niður með vöngunum. Það hlaut að vera augljóst
hverjum sem sá hana, aö í æðum hennar rann hiö göfgasta
blóö Chicagoborgar.
Borðsalurinn var eins og fögur umgjörð, eins og endur-
skin af hennar eigin fegurð. Það var heldur engin furöa,
því aö ísabel hafði algerlega ráðið stíl hússins, bæöi utan
og innan. Það var byggt í gömlum Feneyjastíl, og sér-
fræöingur hafði búiö það húsgögnum í stíl Loðvíks 15.
Það var eins og þessi íburðarmikla skreyting, sem minnti
svo mjög á ástabrall einvaldskommgsins, fengi einhvern
ilmandi blæ í návist hennar, gæti ekki notið sín, nema
sem rammi utan um hana.
Hún var gáfuð og fjölhæf. Samræður hennar, sem alltaf
voru mjög liprar, voru þó aldrei efnislausar. Hvert umræöu-
efnið tók við af öðru, og alltaf var þaö ísabel, sem eins og
hélt samræðunum í hendi sér.
Fyi’st ræddu þau um sjónleik, sem hún og móðir hennar
höfðu verið á um daginn. Þá um fyrirlestur, sem enskt
skáld flutti í háskólanum, um stjórnmálaviðhorfið, og loks
um „málverk eitt, eftir einn af hinum gömlu, frægu meist-
urum. Faðir hennar haföi nýlega keypt þetta málverk fyr-
ir fimmtíu þúsund dollara.
Batemann naut þess að hlusta á hana. Hann fann, að
nú var hann aftur kominn inn í hiAn menntaöa heim og
miðstöð menningar og göfgi. Hann fann nú, hvernig gamlar
raddir, sem hann haföi glímt við undanfarin dægur, hljóðn-
uöu og hurfu á einhvem dularfullan hátt.
— Ó, en hvað það er nú gott að vera kominn aftur heim
til Chiacago, — sagði hann.
Um leið og þau stóðu upp frá borðinu, sagði ísabel við
móöur sína: — Eg ætla að taka Batemann meö mér inn
til mín, við þurfum að spjalla um eitt og annaö.
— Jæja þá, góða mín, — sagði Mrs. Longstaffe, — við
pabbi þinn förum þá inn í Madame du Barry-stofuna.