Nýtt dagblað - 15.08.1941, Blaðsíða 4

Tíl mínnís
Næturlæknir: Halldór Stef-
ánsson, Ránargötu 12, sími
2234.
Næturvöröur er í Ingólfs og
Laugavegsapóteki.
Næturakstur annarsfc B.S.R.
sími 1720.
Utvarpið í dag:
19.30 íþróttaþáttur (Sigfús
Halldórs frá Höfnum).
20.30 Erindi: „Sólarsýn“ (Pét-
ur Sigurðsson erindreki).
20,55 Einleikur á fiðlu (Þórir
Jónsson): Sónata nr. 1 í D-
dúr eftir Beethoven.
21,10 Upplestur: „Á dansleikn
um“, smásaga etfir Maurus
Jokai (Pétur Pétur.sson).
21.30 Hljómplötur: Harmon-
ikulög.
Bæíarfrctfír
y
Reykjavíkurmötið Úrslita- f
leikur Reykjavíkurmótsins fer
fram á mánudaginn kemur.
t
Fimmtugur var í gær Pálmi
Pálmason verkstjóri, Ásvalla-
götu 16.
Físksalan
Efcnamhald af 3. sí'ðu.
miði gróöabrallsmannsins.
Öll rök hníga þannig að því,
að Bretar hafi samið um það
við Bandarikin aö fá alla
framleiðslu landsins viö þvx
verði sem þeim sýndist sjálf-
um. Þá gátu brezku samninga
mennimir krafist heildarsamn
inga á öllum íslenzkum fiskaf-
urðum, sem þeir vildu og fyr-
ir það verö, sem þeim sýndist
og til svo langs tíma. sem þeir
fóru fram á.
Eins og málunum var komiö'
og eins og utanríkisstefna þjóð
stjómai'innar hefur mótast að
undanfömu, var sá eini kost-
ur fyrir hendi hjá gróöabralls-
mönnum að ganga að kröfum
Bi*eta og nota tækifærið til
þess að hafa svo mikiö upp úr
samningunum, sem auðið
varð fyrir sjálfa sig á kostnaö
íslenzku þjóöarinnar. Og til
þess að hugnast sáiufélögxnn
sínum hérlendis, stinga
brezku fiskbraskaramir þeirri
dúsu að Kveldúlfi og hans
líkum, sem gerir þeim fært aö
græða stómm meira en nokk-
ur líkindi vom til að hægt
yrði á annan hátt, jafnvel þó
að góðir samningar væm í
boði á Ameríkumarkaði. Þess
vegna er Ólafur Thors ánægð-
ur með brezku samningana,
þó að allir aðrir séu óánægðir
preð harm. Með því þóttust j
brezku samningamennimir
þafa komiö ár sinni vel fyrir
þprð, tryggt sér okurgróða á
fiskinum og íslenzku sálufélög
ijnum vænan ágóðahlut, ,en
aukn þess tryggt sér duglegan
díraí^bít á óánægju íslendinga,
þar sem atvinnumálaráðherra
var sjálfur og blað hans.

Þýzk-rússneska styrjðldín
Framh. af 1. síðu.
an, meðan beðið er eftár haustrigningunum, sem muni
auka mjög á erfiðleika Þjóðverja í framsókninni.
í’ravda, blað Kommúnistaflokks Sovétríkjanna, segir í
grein í fyrradag, að Rauði heriirn leggi ekki eingöngu á-
herzlu á því að veita viðnám, heldur að þreyta óvinaliðið.
Kolavandrasðin
Moskvaútvai'pið getur um
viðureignir á vígstöðvunum,
þar sem Þjóðverjar reyna að,
sækja til Leningrad. Báðum
hemaðaraðilum ber saman
um að barist sé í Eistlandi og
útvarpið í Moskva talar um
viðureign við Russa, sem er
nokkuð fyrir sunnan Ilmen-
vatnið, en norður af Kholm,
þar sem rætt var um orustur
fyrir nokkmm dögum.
Lundúnaútvarpið bendir á
það, að enn eigi þýzki herinn
ófama 112 km. til jámbraut-
arinnar sem liggur á milli Len
ingrad og Moskva, en það virð
ist vera takmark Þjóðverja á
þessxim vígstöðvum.
Fyrsta skipið frá Bandaríkj-
unxim með flugvélabenzín til
Sovétríkjarxna er lagt af stað
til Vladivostok.
Framh. af 1. síðu.
bót á þessu. Ekki er kunuugt
að náðst hafi aiuiað en bráða-
birgðasamningar um þetta
mál, svo að ekki er að vita,
hvemig því reiðir af í fram-
tíðinni.
t Tregðí. sú, sem verið hefxir
| á því, að Bretar seldu okkur
kol, mun stafa af því, að kola-
birgöir eru litlar í landinu,
Hafa námumenn veiið teknir
þúsundum saman og settir í
herþjónustu og kolafi'amleiðsl-
an minnkuð að sama skapi.
Nú hefur það heyrst, að Bret-
ar ætli að axika kolavinnslxma
á ný, og má vera að það sé
því að þakka áð greiöst hefur
úr kolavandræðum okkar,
hvort sem þaö verður nema 1
bili.
Útvgsmannafuiidur
Framh. af 1. síðu,
ráð fyrir að verði fyrr en í
næstu viku, vei'öúr kallaöxir
saman fundur á ný og frekari
ákvarðanir teknar.
Fór svo sem vænta mátti
og Nýtt dagblað hefur vakiðv
athygli á, að sjómenn og smá-
ixtgerðai’menn sæju sig
neydda til einhverra aðgerða
gagnvart fisksölusamningnumj
og væntir blaöið, að sem bezt-
ur árangur geti náðst fyrir
þeirra hönd.
Unxferðaslys. í fyrrkvöld kl.
21,25 vildi það slys til á Vest-
urgötunni, aö bifreið rakst á
dreng, sem var á reiðhjóli.
Féll drengurinn og slasaöist
svo aö það varð aö flytja
hann meðvitrmdarlausan í
sjúkrahús. Drengurinn heitir
Ingibergur Baldvinsson og á
hann heima á Sólvallagötu 59.
„Heima“, blað Kaupfélags
Reykjavíkur og nágrennis, 5—
6. tbl., er nýkomið út.
Hefst það á grein um hina
nýju og glæsilegu bókabxóð
KRON, sem það hefxrr í Al-
þýöuhúsinu. Þá er grein eftir
Ragnar Ólafsson: Hvemig á
að ráðstafa sparifénu? Þar
kemur hann með þá tillögu,
að verkamenn og iðnaðar-
menn Reykjavikur „myndi
sína eigin sparifjárstofnun,
þar sem þeir leggja inn spari-
fé sitt og ráða með samþykkt-
um og stjómarvali, hvernig
féð er ávaxtað“, í því augna-
miði að geta að stríöinu loknu
aflað sér atvinnutækja sjálfir.
Guðlaugur Rósinkranz skrifar
um Vöruhús KRON. Þar i'æðir
hann nauösyn þess, aö KRON
komi sér upp stóru vöruhxísi
í Reykjavík. Þá er að lokxxm
niðurlag á grein Péturs G.
Guðmundssonar um Fyrsta
samvinnukaupfélag á íslandi
Frjáls verzlun. Nýtt hefti
þessa tímarits er komið út og
flytur mai'g'víslegar greinar,
sem snei'ta vei’zlun og við-
skiptamál.
Stúdentafélag Reykjavíkur
efnir til Þingvallafarar á morg
un. Lagt verður af stað frá
Alþingishúsinu.
c>ooo<c>ooooooooooooooooooo<c>ooooooooooo-
Æ. F. R.
Æ. F. R.
;^Útilega og berjaferð
Æ.F.R. efnir til útilegu og berjafarar að Tröliafossi,)
)laugardaginn 16. ágúsf. — Allar nánari upplýsingar gefn-S
Sar á skrifstofu féiagsins, Lækjargötu 6,A, frá kl. 7—10 á)
^föstudagskvöid
STJÓRNIN.
>00000000000000000000000000000000000
oo<xxxxw>oooooooo«o®oooo<k>oooooooöo<
Utbreiðið Nýtt dagblað
ooooooooooooooooooooooooooooooooooo^
| Tvennskonar viðhorf 20 :
X
— Eg veit ekki, hvemig þú getur íengiö þig til að segja
þetta, — hrópaöi Batemann gremjulega. — Viö ræddum oft
um þessi mál. —
— Já, ég veit þaö. Þær samrasður voru á álíka miklum
rökum byggðar og dómur blinds manns á málverki. Ég kem
aldrei aftur til Chicago, Batemann. —
Edward gekk út að svalriðinu, haliaöist fram á þaö og
horfði ástfólgnum augum á hina bláu töfra næturinnar. Þaö
var dauft bros á vörxxm haxis, þegar hann eftir augnabliks
þögn sneri sér að Batemann. |
— Isabel er sannarlega alltof góð handa mér. Eg dáist aö
henni meira en nokkurri annarri konu, sem ég hef kynnst.
Hxín er aödáanlega gáfuð og eins góð og hxin er fögur. (Eg
virði áhuga hennar og metorðagimd. Hxin er fædd til þess,
að njóta hins bezta í lífinu. Eg er hennar ekki verður jað
neinu leyti. — ,
— Hxin álítur þaö ekki. —
— Þú verður aö segja henni þaö, Batemann. —
— Ég! — hrópaði Batemann. Eg myndi síðastxir verða til
þess að gera það. —
Edward sneri baki aö daufu tunglskininu, svo að andlit
hans sást ekki. Var það mögulegt að hann brosti aftur?
— Það er ekki til neins fyrir þig að reyna að leyna hana,
Batemami. Hinn skarpi skilningur hermar sér í gegnxim þig
á fimm mínútum. Það er miklu betra fyrir þig að ganga
líreinskilnislega aö því, og á réttan hátt. —
— Eg veit ekki hvað þú átt við. Auðvitað mxm ég segja
henni, að ég hafi séð þig. — Batemann sagði þetta í nokk-
xrrri geðshræringu. í hreinskilni sagt, þá hef ég ékki hug-
mynd um, hvað ég á að segja henni.
— Segðu henni, að ég sé ekki aðéins fátækur, heldur sé
ég lika ákveðinn í að verða það alltaf. Segðu henni, að ég
hafi verið rekinn vegna þess, að ég var latur og eftirtektar-
laus. Segðu henni frá öllu sem þú hefur séð hér í kvöLd
og öllu því, sem ég hef sagt þér.
Allt í einu var sem eldingu lysti niður í hug Batemánns.
Haxin eldroðnaði og spratt á fætur og stai'Öi á Edward, föl-
ur og skjálfandi af geöshræringu.
— En í guðahna bænxnn! Viltu þá ekki giftast henni?
Edward horfði á hann alvarlegm'.
— Eg get aldrei beðið hana að slíta trúlofuninni, og ef
hún óskar þess, að ég'haldi orð mín, þá mun ég reyna að
verða henni góöur eiginmaöur.
— Öskar þú þess, að ég færi henni þessi skilaboð? Ö,
ég get þaö ekki. Það er hræðilegt. Henni hefur aldrei dottið
í hug eitt augnablik, að’ þú vildir ekki giftast þpnni. Hún
elskar þig. Hvemig get eg orðið til þess, að færa henni slík
vonbrigöi og sorg.
Edward brosti aftur.
— Hvers vegna giftist þú henni ekki, Batemann? Þið
emð alveg eins og sköpuð hvort handa öðm. Þú gætir gert
hana mjög hamingjusama.
— Talaðu ekki til mín á þennan hátt. Eg get ekki þoiað
þaö.
— Afsal mitt er í þína þágu, Batemaxm.
Það var eitthvað það í rödd Edwards, sem kom Batemann
til að líta snöggt upp, en augu Edwards vom alvarleg og
það vottaði ekki fyrir brosi í þeim. Hann var í mikilli geðs-
hræringu- Var mögulegt, að Edward giimaði, að hann hefði
komið til Tahiti í ákveðnum erindagerðum? Og þó svo aö
Edward vissi þaö, þá var það hræðilegt af honum, að geta
ekki dulið þaö.
— Hvað myndir þú gei-a, ef Isabel sliti trxilofuxnnni?
spurði hann hægt.
— Lifa áfram, sagði Edward.
Batemann var svo utan við sig, að hann heyrði ekki
svarið.
— Eg vildi óska, að þú værir sæmiiega klæddur, sagði
hann ergilega. Þetta er mjög alvarleg ákvörðxm, sem þú
tekur nxina, og þessi villimannslegi klæðnaður þinn, gerir
harxa ermþá skelfilegri. — Þá datt Batemann annað í hug
— Edward, það er ekki mín vegna, sem þú gerir þeítta?
Eg veit það ekki, en — þetta gæti ef til vill gjörbreytt fram-
tið minni. Þú ert ekki að fóma sjálfum þér fyrir mig? Þú
veizt að ég gæti ekki afborið það.