Dagblaðið - 16.10.1975, Side 11

11
Dagblaðið. Fimmtudagur 16. október 1975.
Athugið þið
dogstimpilinn
á kartöflupokonum?
„Neytandinn ætti ekki að
kaupa kartöflur sem verið hafa i
verzlun meira en 4- 5 daga.
Pakkningardagurinn er
stimplaður með rauðu á
kartöflupokann.”
Þetta sagði Jóhann Jónasson
framkvæmdastjóri Grænmetis-
verzlunarlandbúnaðarins er við
litum við hjá honum.
Verzlanir geta fengið litla
skammta i einu. Segir Jóhann
að þær séu einmitt hvattar til að
nýta þá þjónustu, þvi að þær
hafi fæstar aðstöðu til að
geyma kartöflur eða annað
grænmeti að ráði.
Ég tel Sigurð Söebech og hans
fólk óliklegasta allra til að taka
við skemmdum vörum, þar sem
harin' & kost á þvi að neita mót-
töku á sliku,” sagði Jóhann. Sig-
urður sagði i viðtali við Dag-
blaðið að Grænmetisverzlunin
neitaði að taka við skemmdri
vöru aftur frá verzlun hans.
ekki geymslu. Grænmetið tók
auðvitað við þeim aftur. Einnig
getur komið fyrir að ein og ein
skemmd kartafla slæðist með i
pokana við pökkun og siðan
skemmi þær út frá sér.
Undir 6 manna
nefndinni komið
hvort við fáum
nýjar umbúðir.
Það er rætt um umbúðir um
kartöflur og Jóhann bendir á að
það sé 6 manna nefndarinnar að
ákveða verð kartaflna, ekki
standi á Grænmetinu að vera
með aðrar umbúðir, og Jóhann
sýnir okkur nýja gerð af
ameriskum pokum með glugga
á. En það er galli á gjöf
Njarðar, þvi að hvert kiló af
kartöflum myndi hækka um 1
krónu til 1.50 i þessum
umbúðum. Finnsku pokarnir,
göngum um Grænmetisverzlun-
ina og sjáum hvernig kartöfl-
urnar eru yfirfarnar. Það eru
stórar fallegar hollenzkar
bintje-kartöflur sem um er að
ræða nú. Þeim er fyrst hellt I
siló og siðan fara þær á færi-
bandi sem við standa að jafnaði
2—4 starfsmenn. Þeir tina úr
þær stærstu og lita eftir að engin
skemmd fari með. Siðan fara
kartöflurnar undir teppi og yfir
bursta sem hreinsa leirinn af
þeim. Eftir það fara þær áfram
á færibandi i sjálfvirkavigtun og
þá taka á móti þeim 2 húsmæður
sem láta þær i poka. Þær hafa
augun hjá sér ef eitthvað grun-
samlegt læðist með.
„Það getur auðvitað farið
fram hjá okkur ein og ein slæm,
en þær eru ekki margar,” segja
húsmæðurnar um leið og aðrar
tvær taka við pokunum og loka
þeim. Raunar vinna þarna að
Jóhann Jónasson, framkvæmdastjóri Grænmetisverzlunar landMnaOanai, fylgist með þegar húsmæö-
urnar, sem hjá honum vinna, ganga frá kartöflunum I pokana.
Kartöflurnar eru burstaðar og starfsmenn lfta eftir að skemmdar
kartöflur slæðist ekki með i pokana til neytenda.
jafnaði 8—9 konur en hinar eru
farnar heim þvi við erum seint á
ferð.
Við höldum áfram i gegnum
geymslurnar. Þarna eru is-
lenzkar kartöflur i pokum og
kössum lika. Það er verið að
gera nýjar tilraunir með að
flytja þær i kössum en Jóhann
segir að reynslan verði að skera
úr hvort betur reynist.
Margir kaupa á markaös-
torginu
„Þetta er okkar markaðs-
torg,” segir hann, en margur
Margur Reykvikingurinn leggur leið sina á markaðstorglð. Það er
eins og kartöflurnar smakkist betur þegar þær eru keyptar þar.
Jóhann sagði að reiknað væri,
með hjá Grænmetisverzluninni
að kartöflum væri skilað aftur,
frá verzlunum ekki seinna en 10-
12 dögum frá dagstimplun
reyndust þær skemmdar, og
ætti þetta ekki siður við annað
grænmeti. Hins vegar væri ekki
hægt að taka við grænmeti sem
ef til vill hefði legið i verzlunum
i heilan mánuð.
Hann sagði að Sigurður
Söebech hefði skilað j mai og
júni 71,5 kg af lauk á sama
tima og fæstar verzlanir hefðu
skilaö neinu að ráði. Þá
skilaði Sigurður einnig 3 kg af
rófum. Flugurnar sem Sigurður
fann i káli sinu segir Jóhann að
sér séu óskiljanlegar.
Þá benti Jóhann á, að
verzlanir hefðu vissa rýrnunar-
álagningu sem væri 10% fyrir
hvitkál, en minni fyrir lauk, og
frjáls álagning er á rófum, sem
kosta 95 kr. i heildsölu.
1 sambandi við belgisku kar-
töflurnar, sem voru hér á
markaði i sumar, sagði Jóhann,
að þær hefðu virzt prýðilegar,
þegar þeim var pakkað, en
síðan kom I ljós að þær þoldu
sem eru tvöfaldir 5 kg pokar,
eru þetta ódýrari. Hins vegar er
munurinn enn meiri á 2 1/2 kg
pokunum, sem eru einfaldir Is-
lenzkir. Amerisku pokarnir eru
9 kr. dýrari. Um plastpokana
sem notaðir eru undir nýjar Is-
lenzkar kartöflur fyrst á
haustin, hafði Jóhann það aö
segja að kartöflurnar væru svo
rakar fyrst aö bréfpokarnir
rifnuðu utan af þeim. Það yrði
einfaldlega að losa plastpokann
strax og heim væri komið til
þess að kartöflurnar geymdust
vel. Og auðvitað má ekki geyma
þær i vaskskápnum, eins og
sums staðar er gert.
Kartöflur geymdust betur
áður fyrr, áður en hin mikla
véltækni við ræktun þeirra
hófst.
Þær eru burstaðar og litiö
eftir að engin skemmd
slæðist með.
„Það hefur aldrei gerzt á
þeim 20 árum, sem ég hef veriö
hér, að við höfum þurft að flytja
inn kartöflur á uppskerutima,”
segir Jóhann um leið og við
Verða þær svona? Nýju umbúðirnar utan um kartöflurnar.
—DB myndir Bjarnleifur
MAINí
POTAtors
borgarbúinn leggur leið sina i
Grænmetið og kaupir vöruna
þar i stað þess að kaupa i búð.
Hér er eini staðurinn þar sem
hægt er að fá stórar kartöflur til
aö baka eða i franskar.
Stærðar kæligeymsla er það
næsta, sem við sjáum, og siðast
komum við að mötuneyti starfs-
fólksins. Milli 40 og 50 manns
starfa i Grænmetinu. Fjórir
vörubilar eru að jafnaði I út-
keyrslu og þrir menn eru á
hverjum bil. Margir vinna við
pökkun, við afgreiöslu, flokkun
og skrifstofustörf.
„Geymslurnar eru góðar. Það
yrði kostnaðarsamt fyrir marga
aðila að koma upp góðum græn-
metisgeymslum,” segir Jóhann
og bendir á að það sé ekki Græn-
metisverzlunin sem sé með ein-
okun á kartöflum. Landbúnað-
arráðuneytið gefur út innflutn-
ingsleyfi. Aður fyrr var kar-
töflusala i höndum margra
kaupmanna. Þá kom það oft
fyrir að kartöflur fengust ekki i
Reykjavik yfir hásumartimann.
Þær voru hreinlega ekki fluttar
inn þvi að svo erfitt var að
giyma þær.
EVI