Dagblaðið - 11.11.1975, Blaðsíða 2

2
/■
Dagblaðið. Þriðjudagur 11. nóvember 1975.
“~_^
Komin heim frá Miss International keppninni:
Jqpqnir voru
spurulir um
kvennafrídaqinn
„Tilgangurinn með fegurðar-
samkeppni er sá að auka vin-
áttu og skilning þjóða á milli,”
sagði Þorbjörg Garðarsdóttir,
Njarðvikurstúlkan sem tók þátt
i Miss International-fegurðar-
samkeppninni, sem haldin var
á eyjunni Okinawa i byrjun
nóvember, en varð þó ekki með-
al hinna útvöldu.
„Alls tók ferðin tæpan hálfan
mánuðog heppnaðist i alla staði
mjög vel, þótt hún væri erfið,
löng ferðalög og ströng dagskrá.
Úrslitakeppnin, fór fram á
„flotsviði” . en gegnt þvi á
ströndinni, var áhorfendastúk-
an. Við skiptum um föt i
snekkju, sem lá þar hjá, og ég
var komin með hálfgerða sjó-
riðu þegar ég hafði skipt um föt i
þrigang en við komum fyrst
fram i þjóðbúningi, siöan i kjól-
um og að lokum i sundbol.”
Þorbjörg sagði að það hefði
verið hrifandi sjón þegar Miss
International var krýnd. Fyrr-
verandi fegurðardis kom róandi
á báti meö kórónu og veldis-
sprota, skrautlega klædd og
gekk böðuð ljósgeislum til júgó-
slavnesku fegurðardrottningar-
innarog krýndi hana við mikinn
fögnuð áhorfenda.
Einnig komu keppendur einu
sinni fram i Tokyo, áður en þeir
héldu til Okinawa. Fyrst var
fundur með fréttamönnum og
þar næst gaf hver keppandi eina
þjóðlega gjöf, sem siöan var
slegin hæstbjóðanda, en and-
virði rann til liknarstofnunar.
„Okkur voru lika gefnar
japanskir munir við það tæki-
færi,” sagði Þorbjörg, „gull-
armband, silfurskeið og jap-
anskir skór sem reyndar voru of
litlir Þjóðbúningurinn, sem ég
klæddist i, þótti mjög fallegur,
en hann var saumaður af Sigur-
disi Ingimundardóttur i Njarð-
vikunum.
Mesta athygli mina vakti i
ferðinni hve margir vissu um
kvennaverkfallið. Japanskur
maður spurði mig itarlega um
kvennafridaginn og ein flug-
freyja sömuleiðis. Bæði voru
hrifin af þessum skörungsskap
islenzkra kvenna, en japanski
karlmaðurinn vildi þó ekki að
kvenfólkið heima fyrir fylgdi
dæmi kynsystra sinna hér á
landi.Hann vildi óbreytt ástand
i málefnum japanskra kvenna,”
sagði Þorbjörg.
„Veðurbliðan var einstök,
meðan við dvöldum á eyjunni
sól og bliða. Mengun er engin,
loftið tært og sjórinn hreinn.
Eyjan er mjög fögur, en þvi
miður gátum við ekki skoðað
hana né Expó ’75 sýninguna
nægilega vel vegna timaskorts,
aðeins það helzta.
Ef ég hefði ekki tekið þátt i
fegurðarsamkeppninni hérna
heima á vegum Sunnu, er ólik-
legt að mér hefði nokkru sinni
gefizt kostur á að takast slika
ferð á hendur,” sagði Þor-
björg,” svo að vel var til vinn-
andi, þótt ekki sé öllum gefið um
slikar keppnir.”
Foreldrar Þorbjargar fengu
einnig sina ferð vegna dóttur-
innar, sólarlandaferð með
Sunnu, en þau eru Arndis
Tómasdóttir og Garðar
Magnússon, búsett i Njarðvik-
unum. —emm
y*i»K 11
1 11 3 *i \ ■
i 1 ’ ífl i A.-’
r m m m § /
lk
Flotsviðið, sem notað var við Miss Internationalkeppnina I Okinawa
——————

í fegurðarsamkeppni fyrir Island
Tekur tvisvar þátt
Halldóra Björk Jónsdöttir,
18ára Reykjavikurstúlka, hélt
i gær til London, þar sem hún
keppir um titilinn „Ungfrú
Alheimur” þ. 20. þ.m. Var
Halldóra kjörin til þessarar
keppni i undanrásum að Hótel
Sögu i marz-mánuði s 1. á
vegum ferðaskrifstofunnar
Sunnu.
„Halldóra á einnig að koma
fram á miss
Scandinavia-keppninni, en
óvist er hvort hún verður
haldin fyrr en eftir jól,” sagði
Einar Jónsson. „Hins vegar er
mikið um dýrðir i London,
þetta er 25. árið sem keppnin
er haldin þar og hefur hróður
fyrirtækis þess er um keppn-
ina sér vaxið mikið á undan-
förnum árum. Allur ágóði af
keppni þessari rennur til góð-
gerðarstarfsemi.”
Að sögn Einars eru 7 stúlkur
þátttakendur i fegurðar-
samkeppni viðs vegar um
heim, nú siðast Þorbjörg
Garðarsdóttir frá Kefla-
vik, sem tók þátt i miss young
international i Japan.
FJÖLBÝLISHÚS EÐA RAÐHÚS?
MEIRIHLUTINN RÆÐUR EDA ...
Sérstakt mál, og þó ekki neitt
einsdæmi um slikar erjur,
hefur skotið upp kollinum við
Tunguveginn hér i Reykjavik og
minnir helzt á slikar erjur i
rómönum frá suðrænum
löndum, þar sem fólki er gjarnt
að hitna i hamsi út af smá-
munum.
tbuar eins raðhússins innar-
lega á Tunguveginum komu
saman á fund um miðbik
sumars og ræddu jarðarbætur
og snyrtingu lóðar við norður-
hlið húsaraðarinnar. Voru
ýmsar hugmyndir á lofti en að
Íokum ákvað meirihiutinn að
leggja skyldi gangstétt með-
fram allri húsaröðinni til þess
að auðvelda fólki umgang um
húsin enda taldi meirihlutinn að
illfært væri um útidyr, sérstak-
lega i votviðri eins og i sumar.
vegna aurs og bleytu.
Þessu vildu tveir ibúar
hússinsekki una. enda áttu þeir
einir snyrtilega gróðurreiti,
sem þeir höfðu girt og hlúð að. á
meðan hinir létu sér nægja
steina til þess að stikla á yfir
forina. Hreyfðu þeir mótmælum
en allt kom fyrir ekki og var
fenginn verktaki, sem tók málið
föstum tökum, flutti á staðinn
vinnuvélar, skipti um jarðveg
og lagði gangstig yfir tré, runna
og grindverk. Þótti meiri-
hlutanum þetta harla gott og
annar þeirra er misst hafði garð
sinn lét sér segjast og gekk i lið
með gangstéttarmönnum.
Nú átti verktakinn einnig að
gera bilastæði við austurenda
raðhúsanna, eða fjærst þeim er
einn var orðinn i baráttunni
fyrir grænu byltingunni. Átti
stæðiðað vera útbúið ræsum til
frárennslis og skyldu þau einnig
vera við austurendann Nú
hagar svo til að vatnshalli er frá
austri til vesturs og var þvi
brugðið á það ráð að grafa upp
gangstéttina fyrir framan hús
garðeigandans. Vildu menn
gera þar ræsi og veita öllu vatni
undir hús hans. Þá vargarðeig-
andanum nóg boðið og'fékk lög-
fræðinga til liðs við sig. Stendur
nú i stappi að fá úr þvi skorið
hvor hafi rétt fyrir sér i máli
þessu, meirihlutinn, sem segir
að hann ráði samkvæmt reglum
um fjölbýlishús, eða garðeig-
andinn, sem segir að þetta sé
raðhús en ekki fjölbýlishús og
þvi sé gróflega brotið á
einstaklingsrétti sinum. Vissu
deiluaðilar ekki gjörla hvernig
máli þessu mvndi lykta. en
töldu þó að einhverjar
samningaumræður myndu eiga
sér stað á næstunni. HP
Stórvirkar vinnuvélar höfðu hafið gerð ræsis undir húsið, er gripið var í taumana.