Dagblaðið - 26.10.1976, Blaðsíða 2

UAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUH 26. OKT0BER 1976.
Furðulegt verðlag
[30% hœrra verð á aðgöngu-
miðum fyrir eldri en 11 óra
Karl Axelsson skrifar:
Síðastliðinn vetur birtist í
lesendadálkieins dagbiaðanna í
Reykjavík grein eftir undir-
ritaðan. Lýsti ég þar furðu
minni á verðlagningu aðgöngu-
miða á leiki í handknattleik.
Börn eldri en ellefu ára greiða
hvorki meira né minna en 400
kr. inn á hvern leik, en börn
ellefu ára og yngri aðeins 100
kr. Eg hef kynnt mér þetta
betur og komizt að því að eins
er staðið að í flestum ef ekki
öllum öðrum keppnum í íþrótt-
um.
I fyrrnefndri grein bað ég
íþróttaforystuna um að svara
hverju þetta sætti, en það svar
hefur ekki enn birzt. Það sér
hver heilvita maður að ekkert
vit er í því að láta krakka í
gagnfræðaskóla greiða sama
verð inn og fullorðið fólk. Eg
undirritaður sem er gagnfræða-
skólanemi hef mikinn áhuga á
iþróttum, en ég sé mér ekki
fært að sjá nærri því alla leiki
sem ég hef áhuga á vegna þessa
háa verðs. Nær væri þá að hafa
eitthvað miðlungsverð fram
að t.d. sextán ára aldri.
Eg vil að lokum eindregið
biðja íþróttaforystuna að gefa
mér og almenningi svar við því
hvernig á þessu standi.
Það er oft erfitt að finna hámark og lágmark þegar aldur er annars
vegar, en anzi er það hart að unglingum í efri bekkjum grunnskóla
skuli ætlað að greiða 300% hærra verð inn á íþrottakappleiki
heldur en þeim yngri.
!
KVENNAHANDKNATTLEIKUR
F/ER EKKI NÓGU MIKIÐ PLÁSS
Ein áhugasöm um íþróttir
skrifar:
„Nú ætla ég að bera fram
tvær spurningar og þætti mér
vænt um að fá svar við þeim.
1. Af hverju er ekki skrifað um
kvennahandknattleikinn eins
og handknattleik karla?
2. Hvers vegna skrifið þið ekki
H
„Blaðið mun reyna að gera 1.
deildarkeppninni hjá konum í
vetur eins góð skil og unnt er.
líka dálítið um leikina hjá yngri
flokkunum? Þar ríkir mikill
áhugi eins og hjá þeim eldri.
Ég vænti þess svo að fá að sjá
reglulega góðar íþróttafréttir
fyrir fólk á öllum aldri.“
SVAR:
Kvennahandknattleikur
nýtur ekki alveg sömu vinsælda
og handknattleikur karla —
áhorfendur oftast sárafáir —
en blaðið mun reyna að gera 1.
deildarkeppninni hjá konum í
vetur eins góð skil og unnt er.
Umsagnir um leiki i yngri
flokkunum hefur alltaf verið
vandamál. Þeir skipta
mörgum hundruðum — og við
höfum ekki aðstöðu til að
fylgjast með þeim. Höfum ekki
mannafla til þess frekar en
aðrir fjölmiðlar. Venjan hefur
verið að birta úrslit í riðlum i
hinum einstöku flokkum í lokin
—og svo sigurvegara í flokkun-
um. Þvl miður verður það
einnig að nægja í vetur.
-hsím.
Sjónvarpið á laugardögum:
ÞÁ ÆTTI EINUNGIS AÐ VERA SKEMMTIEFNI
Tveir imbakassagláparar
skrifa:
Okkur langar endilega að
minnast hérna aðeins á sjón-
varpsmál. Hvernig er það, er
ekki hægt að hafa einungis við-
skipti við Bandaríkjamenn
hvað snertir sjónvarpsefni?
T.d. má nefna allar bíómynd-
irnar. Þær eru yfirleitt lang-
beztar þaðan. Bandaríkjamenn
eru, eins og allir vita, lang-
fremstir í þeim efnum. Okkur
finnst sjónvarpinu hafa farið
aftur í þessum efnum. T.d. voru
2 skemmtiþættir í viku fyrir
nokkrum árum, en nú er í
mesta lagi einn.
Ef við förum nú aðeins út í
aðra sálma, þá er einokun sjón-
varpsins gífurleg, því það má
aðeins vera 1 sjónvarpsstöð
á landinu. Hver er ástæðan
fyrir því að lokað var fyrir
Keflavíkursjónvarpið??? Ekki
tapar ' Ríkisútvarpið á þvi að
hafa það, því við borgum ekki
af útsendingum heldur af
tækjum. Sjónvarpið tapar ekki
krónu, þó önnur stöð sé til
staðar.
Svo við víkjum aftur til
hins fyrra. Er ekki hægt að
hafa efnið á laugardögum
þannig að það verði fleiri
skemmtiþættir? Gott væri að fá
einn sakamálaþátt og góðar bíó-
myndir, því að þetta er frídagur
flests vinnandi fólks. Sumir
vilja fara út og skemmta sér, en
aðrir vilja hafa það notalegt
fyrir framan sjónvarpstækið og
slappa af. A laugardögum væri
hægt að hafa eingöngu
skemmtiefni en fræðsluþætti
og framhaldsþætti á virkum
dögum.
Bandarískt sjónvarpsefni er mjög vinsnlt
meöal Islondinga og ganga sumir jafnvel svo
langt aö vilja þafi eingöngu. Sórstaklega
viröast sakamálaþættir á borð viA McCloud
njóta mikillar hylli meðal landsmanna.
Bréf Páls páfa III. fundust í fyrstu atrennu í Róm
— vill rannsaka betur bréfaskipti Vatikansins og íslendinga
Magnús Már Lárusson, jur. h.
dr. & dr. theol h.c., skrifar:
Vegna erindis Þórarins
Þórarinssonar, fyrrum skóla-
stjóra, um skjalasafn
Vatíkansins hinn 19. þessa
mánaðar óska ég eftir að taka
fram að síra Frank J. Bullivant,
O.M.I., kom til min í skrifstofu
Háskóla tslands kl. 10.30 hinn
6. júní 1972. Hann hafði þá
verið aukakennari í ensku við
heimspekideild um veturinn
Erindi hans var að spyrja mig,
hvort hann gæti endurlaunað
mér greiða frá því á árunum
1953-4. Hann væri á förum til
Rómar. Ég sagðist vera honum
þakklátur ef hann fyndi texta
bréfs Páls páfa III. til Jóns
biskups Arasonar, 9. marz 1549
í bréfabókum páfa og stóð ekki
á því eftir minni tilsögn, þar
sem allar kópíubækurnar eru
til. Það fannst í fyrstu atrennu
þrátt fyrir það, sem segir í bók
Guðbrands Jónsson: Jón Ara-
son, Rvík 1950. bls. 215 o. áfr.,
en þar segir, að leit hafi verið
gerð að því þrívegis án
árangurs. Að sjálfsögðu þótti
mér vænt um þessa komu síra
Franks, þar sem ekki var víst,
að ég héldi sjón, en vildi vita,
hvort ég í framtíðini gæti orðið
að liði i fræðunum. Nú er ég
eineygður og þó truflaður á
sjón.
Með hjálp og meðmælum
menntamálaráðherra og
sterkum meðmælum dr.
Frehens biskups í Reykjavík
tókst mér að komast til Rómar í
nóvember 1974 til að huga
nánar að skilyrðum og horfum í
skjalaleit. Varð það til þess, að
munnlegt samkomulag varð á
milli Anonio kardinála Samoré
og min a þá lund, að ég hefði
fuiian og óskoraðanaðgang að
Archiviu Segreto Vaticano,
leyndarskjalasafn: páfa og
myndi njóta þar allrar
aðstoðar og fyrirgreióslu án
takmarkana, m.a. ljósmynd-
unar, hvenær, sem ég kæmi
þangað aftur, eða beiddist þess
skriflega. Var það staðfest með
bréæfi 1975. Auk þess varð hin
allt of stutta ferð til þess, að ég
gat gengið frá útgáfutexta
bréfs páfa, sem birtist í Árbók
Landsbókasafns 1973, en
kardinálanum var starsýnt á,
hversu mjög var lagt upp úr
textaútgáfu þessari í Árbók-
inni.
Það er von mín, að ríkis-
stjórnin verði við ósk minni um
að setjast að í Rómaborg um
tíma vegna handrita og bréfa
Vatikansins o. fl„ svo sem farið
hefur verið fram á.
Raddir
lesenda
HUGVEKJA UM FRIÐELSKANDI ÞJÓÐIR
OG ÁRÁSARÞJÓÐIR
K. Þórðarson sendi
meðfylgjandi grein sem hann
hefur þýtl eftir J.
Krishnamurti.
Hugtakið þjóð er aðskilið,
aðgreinandi.
Það eru engar friðelskandi
þjóðir til. Allar eru þær
ágjarnar, yfirdrottnandi.
kúgunarhneigðar. Svo lengi
sem þjóð heldur áfram að vera
aðskilin eining, aðskilin frá
öðrum, með sinn þátt í hroka
aðskilnaðarins, þjóðrækni,
þjóðflokkum, þá leiðir það af
ólýsanlegar þjaningar bæðt
fyrir hana sjálfa og fyrir aðrar
þjóðir. Þjóð getur ekki fengið
frið og verið þó aðgreind. Þjóð
getur ekki haft efnahagsleg,
félagsleg og þjóðflokksleg
landamæri án þess að bjóða
heim fjandskap og öfund, ótta
og tortr.vggni. Þú getur ei haft
allsnægtir meðan annar sveltur
án þess að bjóða heim grimmd.
Við erum ekki aðskilin. Við
erum mannlegar verur í gagn
kvæmum samskiptum hvort við
annað. Þín \sorg er sorg annars.
Með því aðtortímaöðrum ertu
að tortíma sjálfutn þér. Með því
aö hata annan. þ.iáist þú sjáll'ur
vegna þc»» að þú ert hmnannar.
Góður vilji og bræðraþel næst
ekki gegnum þjóðir sem eru
aðskildar og aðgreindar eða
gegnum landamæri. Þetta
verður að setja til hliðar til þess
að færa manninum frið og von.
Og einnig: Hvers vegna
samkennirðu sjálfan þig
nokkurri þjóð eða nokkrum
flokki eða hugmyndafræði? Er
það ekki til þess þá að verja þitt
litla sjálf, til að ala þínar dauða-
kenndu og ómerkilegu hégóma-
girndir og viðhalda þannig
„heiðri" þínum? Hvaða heiður
er þannig i þvi að viðhalda
sjálfinu sem orsakar e.vmd og
stríð, baráttu og uppíausn?
Þjóð er þannig upphafning á
sjálfinu og þess vegna afleiðing
strits og vonbrigða.