Dagblaðið - 12.11.1977, Page 5

1» \CiBLAÐIÐ LAUCARDAfíUR 12. NÓVEMBER 1977.
5
Um líf og dauða
Þjóðleikhúsiö:
FROKEN MARGRÉT
eftir Roberto Athayde
Þyðandi: Úlfur Hjörvar
Leikmynd: Birgir Engilberts
Leikstjóri: Benedikt Amason
Ekki veit ég hvernig á því
fitendur. En af því aö horfa á
leikritið um fröken Margréti
finnst mér ég þekkja kennslu-
konu þessa og vita vel hvernig
hún lítur út. Hún er hávaxin og
holdug, svarthærð (með litað
hárið), og hún svitnar mikið á
meðan hún kennir. Ef hún dettur
í gólfið kemur dynkur og þegar
hún stappar niður fæti verða allir
hræddir.
Hvernig sem á þessum hugar-
burði stendur, þá er ég hræddur
um að hann hafi spillt fyrir mér
sýningunni eins og hún var í Leik-
húskjallaranum. Herdís Þorvalds-
dóttir er augljóslega allt önnur
kona en þessi — sem ég þó sífellt
sá fyrir mér í leiknum. Þar fyrir
fór Herdís auðvitað létt og fim-
lega með hlutverkið, ágætlega
eins og sagt er, sumpart aðdáan-
lega vel, svo sem ræðu frk.
Margrétar undir lokin um atviks-
orð og sagnir. Þá er að því komið
að hrollur fari um hæstvirtan
áhorfandann.
Leikurinn um fröken Margréti
fer fram í tveimur kennslu-
stundum, frímínútur í milli, og er
kannski ætlandi að hann feli í sér
hrollsæla endurminningu
höfundarins um sína eigin skóla-
daga. Áreiðanlega spillir engu
þótt áhorfandinn minnist í leið-
inni fornra tíða og þá um leið
kannski kennslukvenna sem hann
hefur sjálfur reynt. Það er litið
um öxl til bernskunnar þegar
heimurinn ennþá stóð kyrr og
stöðugur. Og sko til, það sýnir sig
að þessi gamli heimur geymir
tóma endileysu, angist og ráða-
leysi. Frk. Margrét talar við
nemendur sína um allt nema
„staðreyndir lífsins:“ getnað og
dauða sem hvort tveggja vekur
henni viðbjóð og hatur og eru þó
einustu staðreyndir, föstu
punktar í tilverunni, sem ræða
hennar sífellt snýst um og
hverfur aftur til. Leikurinn er
fullur með kostuleg uppátæki og
smellnar setningar. En hljómbotn
fyndninnar er sársaukafull
uppmálun angistar og einmana-
leika á leiðinni frá getnaði til
grafar. ~
Hitt er ég hræddur um að
hugboð mitt á sýningunni hafi
verið rétt, að þrátt fyrir alla sína
leikni og fimi i hlutverkinu hafi
Herdís Þorvaldsdóttir ekki verið
þarna á réttum stað. Auðvitað var
gaman að hlutverkinu og leikn-
um. En þarf hún ekki á öðru fólki
að halda, samleik á sviðinu í því
Leiklist:
stóra hlutvérki sem bæði hún og
áhorfendur eiga tilkall til?
Fröken Margrét, aftur á móti, er
alein, heill heimur í rúst og rugli.
Var Herdís ekki á réttum stað? — Mynd Hörður.
Þátttakendur íprófkjöri Alþýðuflokksins athugið Kjósa skal f rambjóðanda íhvert sæti TIL ÞESS AÐ ATKVÆÐIÐ TELJIST GILT
1. sæti 2. sæti 3. sæti
□ Benedikt Gröndal
□ Bragi Jósepsson □ Bragi Jósepsson
□ Eggert G. Þorsteinsson □ Eggert G. Þorsteinsson
□ Jóhanna Sigurðardóttir
□ Sigurður E. Guðmundsson □ Sigurður E. Guðmundsson □ Sigurður E. Guðmundsson
□ Vilmundur Gylfason □ Vilmundur Gylfason

Nánar í Alþýðublaðinu Yfirkjörstjórn
REYKVÍKINGAR! ÞAÐ ER UM HELGINA
ALÞYÐUFLOKKSINS
FYRSTA SÆTI
WJ eggert g.
ÞORSTEINSSON
STUÐNINGSFOLK