Dagblaðið - 06.03.1980, Side 5

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 6. MARZ 1980.
19
sem hér segir fyrir hvern dag, sem
greiðsla dagpeninga miðast við.
1. Vegna ferðalaga innanlands
1/1-30/6/79 1/7-31/12/79
Gistingog fæði 12.000 kr. 16.400 kr.
Heilsdagsfæði 7.500 kr. 9.400 kr.
Hálfsdagsfæði 3.750 kr. 4.700 kr.
2. Vegna ferðalaga erlendis
1/1-31/5/79 1/6-31/12/79
a. Á ferðalögum
utan N-Ameríku Jafnvirði v-þý/kra marka
Gistingog fæði 180 195
Heilsdagsfæði 120 130
Hálfsdagsfæði 60 65
b. Á ferðalögum
innan N-Ameríku Jafnvirði Bandarikjadollara
Gisting og fæði 80 '90
Heilsdagsfæði 54 60
Hálfsdagsfæði 27 30
c. Á ferðalögum crlcndis við þjálfun og eftirlitsstörf
skal fjárhæð skv. a-lið lækkuð um 38% ogskv. b-lið
um 40%.
Vari fjarvera launjiega lengur en 60
daga samtals á árinu skai frádráttur sá
sem hann ætti rétt á samkvæmt reglum
þessum lækkaður um 1.650 kr. fyrir
hvern fjarvistardag sem umfrant er 60
daga á árinu.
Frádráttur
vegna fargjalda:
Fargjöld vegna ferða á vegum atvinnu-
rekanda.
Frá fargjöldum, sem vinnuveitandi
hefur greitt vegna ferða launþega á
vegum hans utan venjulegs vinnustaðar
og launþeginn hefur talið til tekna i reit
[23] skal leyfa sömu upphæð sem
frádrátt, enda sýni launþeginn fram á
að kostnaður hans vegna fargjaldanna
hafi numið jafnhárri fjárhæð.
Fargjöld vegna langferða milli heimilis
og vinnustaðar.
Launþegar sem stunda atvinnu sina
i a.m.k. 25 kilómetra fjarlægð frá
heimili sinu og þurfa hvern dag að fara
milli heimilis og vinnustaðar, mega
draga frá tekjum sínum greidd far-
gjöld dag hvern með áætlunar-
bifreiðum, eða samsvarandi fjárhæð sé
notað annað flutningstæki, enda sé sá
flutningskostnaður sem vinnuveitandi
kann að hafa endurgreitt launþega
talinn að fullu til tekna í reit (23). Á
sama hátt skulu þeir launþegar sem
hafa húsnæðisaðstöðu á vinnustað á
vegum vinnuveitanda njóta frádráttar
frá tekjum vegna greiddra fargjalda í
samræmi við tilhögun vinnu á hverjum
stað, þó eigi hærri fjárhæð en svarar til
einnar ferðar fram og til baka með
áætlunarbifreið fyrir hverja unna viku.
Launþegi sem starfar fjarri heimili
sínu óslitið í a.m.k. 3 mánuði að
jafnaði, má draga frá tekjum sínum
fargjald fram og til baka með
áætlunarbifreið, eða samsvarandi fjár-
hæð sé annað farartæki notað, enda sé
fjarlægð milli heimilis og vinnustaðar
a.m.k. 100 km.
Frádráttur vegna
greidds risnufjár
Frá risnufé, sem vinnuveitandi
hefur greitt launþega og hann hefur
talið til tekna í reit [23] skal leyfa
sannanlegan risnukostnað, þó eigi
hærri fjárhæð en talin er til tekna sem
risnufé.
Til sönnunar á risnukostnaði ber að
senda sundurliðun kostnaðar, tilefni
risnu, svo og greinargerð frá vinnuveit-
anda um ástæður fyrir greiðslu
risnufjár og hvernig hún hefur verið á-
kvörðuð.
Frá kröfu um sönnun risnu-
kostnaðar til frádráttar, sem aldrei má
nema hærri fjárhæð en talin hefur
verið til tekna, sem risnufé, má falla:
a. hjá þeim sem fá greitt risnuféskv.
ákvörðun löggjafarvaldsins,
b. hjá öðrum opinberum sýslunar-
mönnum, sem taka laun
sambærileg við launaflokka
B.S.R.B. 031 og 032 og B.H.M.
122, þó að hámarki til frádráttar
50.000 kr. og 30.000 kr., hjá þeini
sem taka laun sambærileg við
launaflokka B.S.R.B. 026—030 og
B.H.M. 117—121, enda fylgi
greinargerð frá vinnuveitanda.
c. hjá fyrirsvarsmönnum í þjónustu
annarra aðila sem hafa hærri eða
jafnhá laun og umræddir embættis
menn að því tilskyldu að þeir séu í
forsvari fyrir fyrirtækjum eða
stofnunum, þar sem bersýnilega
þarf á risnufé að halda, þó að há-
marki til frádráttar 50.000 kr. enda
fylgi greinargerð frá vinnuveitanda.
d. hjáyfirmönnumáfarskipum:
1. hjá skipstjórum, þar sem enginn
bryti er um borð 250.000 kr. á ári,
2. hjá skipstjórum, þar sem bryti er
um borð 180.000 kr. á ári,
3. hjá brytum 66.000 kr. áári,
4. hjá I. stýrimanni og yfirvélstjóra
45.000 kr. á ári.
enda fylgi greinargerð frá vinnuveit-
anda.
Reitur [34]
Hér má færa sem frádrátt þann
hluta hlunninda samanlagt sem veittur
er með fæði, húsnæði, fatnaði eða
öðrum hliðstæðum hætti og færð eru
til tekna en eigi er talinn manni til hags-
bóta með hliðsjón af heimilisástæðum
og öðrum atvikum, að mati rikisskatt-
stjóra, svo sem:
Frádráttur frá hlunninda-
mati fæðis eða greiddra
fæðisstyrkja (fæðis-
peninga).
Frá greiddum fæðisstyrkjum
(fæðispeningum) til launþega og frá
hlunnindamati fæðis launþega, sem
fært er til tekna i reitum [25] og [26]
skal leyfa sem frádrátt 1.050 kr. á dag
miðað við sama fjölda fæðisdaga eða
fjölda daga þegar greiddur var fæðis-
styrkur (fæðispeningar), þó ekki fyrir
þá daga, sem launþegi fékk greiddan
fæðisstyrk (fæðispeninga) meðan hann
var í orlofi eða veikur.
Hnginn frádráttur leyfist frá
hlunnindamati fæðis sem vinnuveit-
andi lét fjölskyldu launþega í té endur-
gjaldslaust né heldur frá fjárhæð
fæðisstyrkja (fæðispeninga) sem
vinnuveitandi greiddi launþega vegna
fjölskyldu hans.
Frádráttur frá hlunninda-
mati húsnæðis eða
greiddra húsaleigu-
styrkja
Eigi launþegi íbúðarhúsnæði eða
leigi ibúðarhúsnæði til eigin nota, sem
ekki er notað meðan hann nýtur
húsnæðishlunninda, leyfist honum sem
frádráttur frá hlunnindamati húsnæðis,
sama fjárhæð og færð er til tekna í reit'
[27].
Frá greiddum húsaleigustyrk, sem
færður hefur verið til tekna í reit [27]
leyfist frádráttur sem hér segir:
Eigi framteljandi ibúðarhúsnæði eða
leigi ibúðarhúsnæði til eigin nota innan
heimilissveitar sinnar og þetta íbúðar-
húsnæði er ekki notað meðan hann fær
greiddan húsaleigustyrk skal draga frá
greidda húsaleigu fyrir íbúðarhúsnæði
þó eigi hærri fjárhæð en nemur húsa-
leigustyrk, enda hamli fjarlægð milli
heimilissveitar og dvalarstaðar búsetu í
heimilissveit. Noti framteljandi hins
vegar íbúðarhúsnæði sem hann á í stað
þess að taka íbúðarhúsnæði á leigu,
skal frádráttur nema sama sannan-
legum kostnaði og leyfður er til frá-
dráttar skv. gildandi skattalögum frá
leigutekjum manna af útleigu ibúðar-
húsnæðis, þó eigi hærri fjárhæð en
nemur húsaleigustyrk.
Frádráttur frá hlunnindamati fatn-
aflar.
Frá hlunnindamati fatnaðar sem
færður er til tekna í reit [28] skal leyfa
sem frádrátt:
50% af hlunnindamati einkennis-
fatnaðar hjá áhöfnum loft-
fara og skipa, svo og tollvörð-
100% af hlunnindamati einkennis-
fatnaðar þegar hann er nær
aldrei notaður í starfi og af
hlunnindamati einkennisfatn-
aðar sem er eign vinnuveit-
anda en látinn launþega í té
vegna tímabundinna starfa
sem ekki vara lengur en 4
mánuði á ári.
Reit ur [35]
Hér má færa sömu upphæð launa og
talin hefur verið til tekna í reit [21] ef
um er að ræða 'laonatekjur sem
greiddar eru embættismönnum, full-
trúum og öðrum starfsmönnum er
starfa hjá alþjóðastofnunum eða rikja-
samtökum, enda sé kveðið á um skatt-
frelsið í samningum sem Ísland er aðili
að.
Fjárhæðir í reitum [31] — [35] skal
leggja saman og færa i samtöludálk.
T 4 Samtala hreinna
launatekna skv.
liðum T1 — T3
Hér skal færa þá fjárhæð niður-
stöðu sem fæst með þvi að leggja
saman allar tekjur í samtöludálk T l og
T 2 og draga frá fjárhæð i samtöludálk
T 3. Af þessari fjárhæð (samtölu)
ásamt fjárhæðum lífeyristekna sem
taldar eru til tekna i lið T 5 , sbr. tl. I —
3 i leiðbeiningum um lið T 5 reiknast
fastur frádráttur sem framteljendum er
heimilt að velja í stað frádrátta D ogEi
liðum T 8 og T Jl. Sjá nánar leiðbein-
ingar við reit [58]
Athuga skal að hjónum ber að velja
sömu frádráttarreglu.
T 5. Aðrar
A-tekjur
í þennan lið skal færa allar aðrar
tekjur en þær sem færa skal i liðum T I
og T 2, svo og í liði T I0(sbr. T 14 og T
l6)ogTl2.
Vegna breytinga á lögum um tekju-
skatt og eignarskatt að því er varðar
meðferð lífeyris er nauðsynlegt að
tekjum þeim sem telja ber til tekna í
þessum lið sé skipt i tvo meginhluta,
annars vegar tekjur af lífeyri og hins
vegar aðrar tekjur. Áríðandi er að
tekjur af lífeyri séu fram taldar í
þessari röð:
1. Elli- eða örorkulífeyri frá alntanna-
tryggingum, þ.m.t. svonefnd tekju-
trygging og frekari uppbót á elli- og
örorkulífeyri.
2. Allar aðrar bóta- og lifeyrisgreiðsl-
ur frá almannatryggingum (Trygginga-
stofnun rikisins) þó að undanteknum
sjúkra- eða slysadagpeningum sem
greiddir eru af sjúkrasantlögum og al-
mannatryggingum, en þær greiðslur
teljast nteð öðrum tekjum, sbr. tl. 4 um
þennan lið framtals.
Til tekna berekki aðtelja:
er látið eða barn er ófeðrað, en
þessarar greiðslu skal þó getið í reit
fyrir fengin nteðlög.
b. dánarbætur (svonefndar 8 ára
bætur) sem ákveðnar eru í einu lagi.
c. örorkubætur fyrir varanlega örorku
sem ákveðnar eru í einu lagi.
Hjá hjónurn ber að telja bóta- eða
lífeyrisgreiðslur skv. tl. I og 2 til tekna
lijá því hjónanna sent rétturinn til
greiðslnanna er tengdur. Fái hjónin
bóta- eða lífeyrisgreiðslur sem eru
ákvarðaðar sameiginlega fyrir þau
bæði og rétturinn til greiðslnanna er
tengdur þeim báðum ber að skipta
greiðslunum og telja til tekna hjá hvoru
um sig.
3. Greiðslur úr
Irfeyrissjóðum:
Allar bóta,- eftirlauna- og lífeyris-
greiðslur, þ.ni.t. barnalífeyrir, úr líf-
eyrissjóðum, eftirlauna- og tryggingar-
sjóðum eða frá öðrum aðilum (vá-
tryggingarfélögum og stofnunum,
þ.m.t. skv. fjárlögum hverju sinni) ber
aðteljaaðfullu til tekna.
Tilgreina ber í lesmálsdálk hverja
einstaka tegund bóta- eða lifeyris-
greiðslna og fjárhæð í kr. dálk.
Greiðslur þær sem um ræðir i t. I —
3 skulu bætast við samtölu tekna sbr.
lið T 4 þegar fastur frádráttur er valinn
í stað frádráttar D og E.
Ef valinn er fastur frádráttur sbr.
leiðbeiningar við reit [58] reiknast hann
10% af samanlagðri fjárhæð i lið T 4
og fjárhæð(um) þeim, sem um ræðir
hér í tl. I—3 eftir því sem við á. Enn-
fremur ber hér að telja til tekna m.a.:
4. Aðrar
tryggingabætur:
Allar aðrar tryggingabætur en um
ræðir í tl. I—3 ber að telja til tekna í
þessum lið, sbr. þó lokaorð þessa tölu-
liðar um undantekningar. Hér með
teljast allar tryggingabætur, skaða-
bætur og vátryggingarfé vegna sjúk-
dóms, slysa, atvinnutaps eða launa-
missis og hvers konar aðrar skaða-
bætur og vátryggingarbætur.
Athygli skal vakin á því að hér með
teljast atvinnuleysistryggingabætur,
svo og sjúkra- eða slysadagpeningar frá
almannatryggingum og sjúkrasam-
lögum svo og úr sjúkra- eða styrktar-
sjóðum Stéttarfélaga, úr öðrum sjóðum
eða frá öðrum stofnunum, þ.m.t.
vátryggingarfélög Enn fremur frá
vinnuveitendum að þvi rnarki sern þær
teljast ekki til launatekna.
Eignaauki sem verður vegna greiðslu
I íf tryggingar fjár, dánarbóta, miska-
bóta og bóta fyrir varanlega örorku
enda séu bætur þessar ákveðnar í einu
lagi til greiðslu eða greiddar skv. svo-
nefndri 8 ára reglu almannatrygginga.
Einnig skaðabætur og vátrygginga-
bætur vegna tjóns á eignunt sem ekki
eru notaðar i atvinnurekstri, þó ekki
altjónsbætur. Lækka skal stofnverð
eignar vegna tjónsins að svo miklu leyti
sem bótagreiðslum er ekki varið til við-
gerða vegna tjónsins. Geta skal þessara
bótagreiðslna i liðnum „Greinargerð
um eignabreytingar” á 4. síðu fram-
tals.
5. Endurgreiðslur
iðgjalda:
Endurgreiðslur iðgjalda úr lífeyris-
sjóðum, eftirlauna- og tryggingarsjóð-
um eða frá öðrurn aðilum ber að telja
til tekna að fullu á þvi ári sern framtelj-
andi fær endurgreiðsluna, nenta endur-
greiðslan sé flutt yfir í annan lífeyris-
sjóð á sama ári.
6. Styrkir
— styrktarfé:
Alla styrki og styrktarfé ber að telja
til tekna í þessum lið, sbr. þó lokaorð
þessa liðar um undantekningar. Hér
með teljast allir styrkir og styrktarfé
veittir úr ríkissjóði, svo sem styrkir
skálda, listamanna og fræðimanna,
ferðastyrkir og allir aðrir styrkir sem
ríkið veitir til eignar. Enn fremur allir
styrkir eða styrktarfé frá sveitar-
félögum, stofnunum, félögum eða
einstökum mönnum. Eigi skiptir máli í
hverju styrkur er fólginn, ef til peninga
verður metið og eigi skiptir heldur
máli, i hverju skyni styrkur er veittur,
hver styrkþegi er eða hver styrkveitandi
er eða hvernig samband er þeirra á
milli.
Alhygli skal vakin á því að fram-
færslustyrkir veittir úr sveitarsjóði eru
nú skattskyldir og ber að telja hér til
tekna. Eigi skiptir máli í hvaða fornii
þeir eru veittir ef til peninga verður
melið. Styrkir og styrktarfé eða hluti
styrkja sem ekki ber að telja til tekna
eru þessir:
1. Olíustyrkir, sbr. lög nr. 13/1977, að
fullu.
2. Ferðastyrkir veittir af Lánasjóði isl.
námsmanna, sbr. lög nr. 57/1976,
að fullu.
3. Dvalar- og ferðastyrkir greiddir
skv. lögum nr. 69/1972 um ráðstaf-
anir til jöfnunar á námskostnaði, að
fullu.
4. Sá hluti ferðastyrkja sem ríkið
a. barnalífeyri ef annað hvort foreldra
Frá dagpeningum sem vinnuveitandi hefur greitt launþega vegna ferða hans utan venjulegs vinnustaðar á vegum vinnuveit-
andans og taldir eru til tekna í reit [23] leyfist frádráttur, þó eigi hærri fjárhæð en talin er til tekna, sem reglur um greiðslu
dagpeninga segja til um.