Dagblaðið - 12.03.1980, Page 3

DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 12. MARZ 1980.
Gerí aðrír ballett-
meistarar betur
— umsyningu
íslenzka
dansflokksins
Inga Haraldsdóllir skrifar:
Tilefni þessara skrifa er gagnrýn
sem birzt hefur um nýlega sýningu Ís-
lenzka dansflokksins. í þeirri gagn-
rýni þótti heldur lítið til konia þess
hluta dagskrárinnar sem var ,,show”
með alls kyns rytmiskum dönsum.
Höfundar þessa hluta dagskrárinnar
var þar að litlu getið og árangurinn
ekki talinn upp á marga fiska. Þetta
þykir mér ósanngjörn gagnrýni og vil
þvi leggja orð í belg.
Sýning dansflokksins 17. febrúar
síðastliðinn var öll að minum dómi
aðdáunarverð. Ég hef sjálf verið
meira og minna við Þjóðleikhúsið frá
'7 ára aldri og mér finnst ég hafa smá-
nasasjón af hvað hægt er að gera á
skömmum tíma ef vel er á haldið.
Klassiskur dans er dásamlegur, en
eigum við að halda áfram að righalda
okkur i hann eingöngu? Á sýning-
unni 17. febrúar byrjaði „klassikin’'
með öllum sínum glæsibrag, dansar-
arnir voru tigulegir og sérlega ná-
kvæmir i tónlistinni. Efa ég ekki að
þessi fyrri hluti sýningarinnar út-
heimtir mikið þrek enda erfiður
tæknilega séð.
Eftir 20 mínútna hlé, sem fór í
hraðar búningaskiptingar og farða-
breytingar, kom „Kerran” sem
krefst bæði gáska, tækni og leik-
rænnar túlkunar, sem mér fannst þau
komast nokkuð vel frá. Þessir tveir
hlutar sýningarinnar voru eflir ball-
ettmeistara flokksins, Mr. K. Tillson,
og eflir allan þann tima sem hann er
búinn að vera hér hefði e.t.v. átt að
vera hægt að ná jafnvel meiru út úr
þeini efniviðsem hann hefur.
Nú koma aðrar 20 minútur í hlé og
enn eru búningaskiptingar og farða-
breytingar því nú kemur allt annað
efni og öðruvisi en það sern við erum
vön að sjá til íslenzka dansflokksins.
Að minu mati er þetta einmitt það
sem áhorfendur hafa lengi haft áhuga
á: fjölbreytilegri dansar sem reyna á
meira en bara klassík og verð ég að
segja að eftir allt sem á undan var
gengið (dansað) var undarlegt að sjá
og finna allt það þol sem dansararnir
áttu eftir til að sýna „Dans kokkteil”
sem saminn var af Sveinbjörgu Alex-
anders.
Þar bar margt mjög skemmtilegt
fyrir augu áhorfenda sem þeir nutu
lil fullnustu og miða ég þá við klapp
og hlátur sem fór um salinn. Til
dæmis var sýndur rag-lime þáttur
sem var mjög hnitmiðaður og tangó
(óborganlegt): öll fjögur vóru dýrlega
alvarleg þrátt fyrir hlátrasköll i sal.
Svo kom Charleston og þá var gaman
þvi bæði var vel gert og samið.
Svínka stóð sig bara vel enda
skemmtu börnin sem voru á sýning-
unni sér auðheyrilega vel. Diskó-
djassinn var svo smitandi að ég átti
erfitt með að sitja kyrr. Kynnirinn á
heldur betur eftir að láta að sér kveða
með þessu áframhaldi.
Eftir alla þessa þolraun sem þetta
hlýtur að hafa verið dönsuðu stúlk-
urnar Can Can af svo mikilli innlifun
að allur áhorfendasalurinn tók til að
klappa í takt og verð ég að segja að
mér hlýnaði um hjartaræturnar:
hvernig í ósköpunum var hægt á svq
stuttum tíma að kenna dönsurunum
alla þessa mismunandi tækni ef ekki
væri góður efniviður i þeim, ég tala
nú ekki um góða, þolinmóða og
ákveðna stjórnun. Sveinbjörg lagði
mikið á sig til þess að koma hingað
þvi hún vildi heldur sleppa a.m.k.
tveim góðum hlutverkum úti i Köln
en missa af tækifæri til að vinna með
dönsurunum hér sem hún augsýni-
lega hefur trú á og leggur mikið á sig
fyrir.
Nú vitum við að það þarf fjöl-
breytni í dansinn því að í öllum þætt-
inum hennar Sveinbjargar Alexand-
ers lýsti dansgleðin af dönsurunum.
Geri aðrir ballettmeistarar betur!
Kær þökk fyrir komuna i þetta sinn,
Sveinbjörg, og í von um að þú leyfir
okkur sem fyrst aftur að njóta hæfi-
leika þinna þakka ég fyrir mig og þá
sem hugsa svipað mér.
Íslenzki dansflokkurinn.
Spurning
dagsins
Ertu sjóveikur?
(Nemendur í Vólskólanum svara)
Olafur Hauksson: Nei, og hef aldrei
verið. Ég æli bara í landi.
skötB
Nú eru 5 dagar eftir til og meö
þriöjudeginum 18. marz.
Viö bjóöum í Sýningahöllinni aldeilis
makalaus kjör, aöeins 100 þús. út
og 80 þús. á mánuöi í hvaöa rúmsett
sem er.
Við bjóðum yður að ve/ja
úr 54 mismunandi
tegundum af hjónarúmum.
Komdu í Sýningahöllina
Bíldshöfða 20 - SV814I0 - 81199
iSýningahöllin - Ártúnshöfða
Hallgrimur Gislason: Nei. "Eg var þaö
lyrsta túrinn sem ég fór og hélt að ég
myndi deyja eða eitthvað svoleiðis.
Þór Daníelsson: Það hefur ekki reynt á
það. Ég hef litið farið á sjó og aldrei
sem vélstjóri.
Erlendur Arason: Nei, aldrei verið það.
Ég hef verið á tveim skipunt þannig að
ég ætti aðsleppa.
Valdimar Jóhannsson: Hef verið það
frá 6 ára aldri. Ég verð að viðurkenna
að starfiðer þrælvont nteð köflunt.
Skúli Skúlason: Það hefur litið reynt á
það. Ég hef aðeins farið einn túr. Þá
varð ég örlilið lasinn.