Dagblaðið - 20.10.1981, Síða 16

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 20. OKTÓBER 1981.
Þjóöfrægir fyrir gáfiir og
skemmtilegheit
■ segir Thor Vilhjálmsson um
frœndur sína, Þingeyinga
Pekingóperan
þarfmikið
að borða
The Deep, Blue Sea, pardon, the
Ocean nefnist ljóðabók eftir Thor
Vilhjálmsson, sem mun hafa komið út
15. október sl. hjá bandarísku bókaút-
gáfunni Loon Books.
1 tilefni af útkomu bókarinnar átti
blaðamaður DB stutt rabb við Thor.
— Hver var aðdragandinn að út-
komu þessarar bókar, Thor?
„Ég hef oft freistazt til þess að yrkja
ljóð á ensku og sum þeirra hafa birzt
hér og þar í crlendum bókmennta- og
listatimaritum. Löngum var ég að
þessu fyrir sjálfan mig og góða vini,
sem síðan lokkuðu mig til þess að lesa
ljóðin við ýmis tækifæri. Af þessu
leiddi að ljóð og ljóð hefur birzt hér og
þar, ýmist á ensku eða I þýðingum,
m.a. á itölsku, flæmsku og raunar eitt
á serbó-króatísku, sem kom mér mjög
á óvart.
t brúðkaupsveizlu I fjöllum Serbiu
reis maður upp, tók fram bókmennta-
rit frá Belgrad og las úr þvi ljóð. En
hvað þetta hljómar fallega, sagði ég
og skildi ekki orð i málinu. Eftir hvem
er þetta? „Það er nú eftir þig,” var
'svarið.”
— Nafn þessarar bandarlsku bóka-
útgáfu, Loon Books (lausl. þýtt:
geggjaðar bœkur), hefur komið
mörgum til þess að brosa útíannað og
orðið kveikja ýmissa brandara. Hvað
segirðu um það?
„Ég hef nú aldrei heyrt þetta, enda
heid ég að framleiðendur aulafyndni
hasist upp á þvi að leita til min með
afurðir sínar.”
— Eru fleiri verk þín vœntanleg
erlendis?
„Já, það er búið að þýða Fljótt,
fljótt sagði fuglinn á norsku. Áður
hefur hún komið út á dönsku og
sænsku. Norsku þýðinguna gerði
skáldið Knut ödegárd, sem er
tslendingum að góðu kunnur og
nýorðinn tengdasonur landsins. Þaðer
lika ágætur maður að þýða hana á
þýzku.
Ýmislegt annað er á döfinni en það
er kannski ekki tímabært að fara að
tiunda það. Annars stendur svo illa á
I vinnustofu Thors Viihjáimssonar kennir margra grasa, ekki sMur on i
verkumhans. DB-mynd Sigurgeir Sigurjónsson.
Thor Viihjáknssyni er margt til iista iagt eins og m.a. igæt ummæii gagn-
rýnenda bíru með sér, er þeir fjökuðu um myndKstersýningu hens í
Djúpinu í fyrra. DB-mynd Gunner Om.
að sænski útgefandinn minn,
Cavefors, fór á hausinn á þvi að gefa
út vandaðar bókmenntir. Hann naut
virðingar bókmenntamanna um öii
Norðurlönd fyrir bókaval sitt. Sænska
kirkjan var stærsti kröfuhafinn og
rændi öllum ritlaunum minum, fyrir
tvær bækur, með hjálp sænskra
lögmanna. Svona er nú réttarstaða rit-
höfundar i dag, 1981. Fyrst koma þeir
stóru i uppgjörinu, siðast komum við,
þessir iitlu einstaklingar, sem skrifum
stóru bækurnar.”
—Að hverju vinnurðu núna?
„Ég reyni nú að koma saman
skáidsögu, en hún verður ekki til fyrir
þessa vertíð, jólahasarinn i ár. Reynd-
ar á ég fleira í handraðanum, af ýmsu
tagi, svo sem tiibúið ritgerðarsafn. Og
svo freistar nú leikhúsið min. Æ, það
er margt sem freistar mín ...
— Þegar, árið 1973, birtist eftir þig
Ijóð, Se e Sempre (Ef og œtið) i
alþjóðlegu safnriti um Ijóðlist,
Almanacco lnternazionale dei Poeti.
Þar ert þú I góðum félagsskap, innan
um stór nöfn. Með hliðsjón af því að
i þessari bók eru aðeins 192 Ijóðskáld
hvaðanœva úr heiminum, þá virðist
þú hafa haslað þér þó nokkurn völl á
erlendum vettvangi, sbr. einnig hið
alþjóðlega bókmennatímarit Nýju
Evrópu. Eitthvað ferðu samt I
taugarnar á mörlandanum. Hvað
heldurðu að valdi því?
„Ég vona að mér endist lengi fjör til
að gera það, ef svo er.Anna/s er ég
ekkert að skipta mér af því. Það er
ekki mitt mál og kemur ekki við mig.
Reyndar voru þeir hressir fyrir
norðan, frændur mínir Þingeyingar,
enda erum við þjóðfrægðir fyrir gáfur
og skemmtilegheit, að sögn.”
-FG.
FÓLK
Sigmar sigraði í söng-
lagakeppni blaðamanna
Blaðamenn héldu sinn ár-
lega haustfagnað sl. laugardag
þar sem ýmislegt var sér til
gamans gert. Skemmtiatriðin
sáu blaðamenn sjálfir um og
má þar nefna spurningakeppni
þar sem Einar Örn Stefánsson
fréttamaður útvarps sigraði
keppinauta sína frá Tímanum
og Þjóðviljanum. Þá var
söngkeppni og sigraði þar
Sigmar B. Hauksson með
glæsibrag. Aðrir keppendur
voru Agnes Bragadóttir af
Tímanum og Jóhanna Krist-
jónsdóttir frá Mogganum.
Margvíslegar þrautir voru
lagðar fyrir gesti og hljóm-
sveitin Aría sá um að halda
sem flestum á dansgólfinu. Þó
blaðamannaböllin séu ekki
eins stórfengleg og pressu-
böllin voru hér fyrr á árum
þá er oft heljarmikið fjör á
þeim. Kristján Örn ljósmynd-
ari DB smellti nokkrum mynd-
um á ballinu og leyfum við
þeim að fljóta með hér á
síðunni.
-ELA.
mSTt'f* *
% M * 1 / \ f
V • . w- .
Friðþjófur Hetgson Ijósmyndarí ásamt eiginkonu slnnl Guðfínnu tílhægrí
og stúlku som okkur er sagt að heití Harpa en kunnum ekki frekari skil á.
DB-myndir Krístjin öm.
Dansinn dunar, fremst i myndinni sjist þau HJörtur Glslason, Mogg-
anum, og Kristín Þorsteinsdóttír, Vísi.
Pekingóperu-flokkurinn, sem
heimsækir Íslendinga nú í vikunni, er
að öllum líkindum stærsti sýninga-
flokkur sem komið hefur hingað. í
honum eru um fimmtíu manns. Alit
hefur þetta fólk hina beztu matarlyst
því að það borðar fjórar vel útilátnar
máltiðir á dag. Meðan á sýningum
stendur hámar það í sig súkkulaði til
að halda orkunni.
Ekki er DB kunnugt um frá hvaða
súkkulaðiverksmiðju Þjóðleikhúsið
ætlar að kaupa orkugjafann handa
kínverska sýningafólkinu. Sú verk-
smiðja sem verður fyrir valinu fær
alla vega góðan tekjuauka.
Enn ganga Svíar
fram hjá Indriða
Nóbelsverðlaunin í bókmenntum
féliu austurriska rithöfundinum Elias
Canetti i skaut þetta árið. Það hefur
verið spurt og spurt er enn. Hvað
ætiar bannsett akademían i Stokk-
hólmi eiginlega að ganga lengi fram
hjá Indriða G. Þorsteinssyni?
Svindlið í
kringum Best.
Það vakti að vonum mikla athygli
á dögunum er ljóst varð að George
Best ætlaði ekki að koma til iandsins
og leika með Valsmönnum, eins og
samið hafði verið um. Valsmenn
fengu þessar fréttir fyrir hádegi
daginn fyrir leik og voru að vonum
súrir yfir tíðindunum.
Það vakti því ekki minni athygli er
Morgunblaðinu var flett sjálfan leik-
daginn að forráðamenn Vals höfðu
ekki látið svo lítið að breyta einni
einustu auglýsingu i blaðinu. Alls
staðar var hamrað á ágæti
„snillingsins Best”, sem svo ekki lét
sjá sig. Þetta hefðu menn einhvern
tíma kallað „svindl”.
Blaðiðfór illa
í sjálfstœðismenn
Blöð ýmiss konar skjóta nú upp
kollinum nær daglega víðs vegar um
landið. Það nýjasta mun vera Suðri,
blað þeirra er búa á Hellu. Fyrsta
tölublaðið kom út sl. þriðjudag og í
leiðara þess segir: „Eitthvað virðist
útkoma þessa blaðs ætla að koma illa
við sjálfstæðismenn hér í sýslu, ef svo
er geta þeir sjálfum sér um kennt.
Markmið þessa blaðs er eingöngu
það að koma nýjum fréttum úr sýsl-
unni á framfæri og einnig af starf-
semi hinna ýmsu félaga.” Síðan er
vikið að því að blaðið sé ópólitískt og
að þeir sem að því standi séu reynslu-
lausir í blaðamennsku. Hins vegar
gleymist þeim Suðra-mönnum alveg
að geta þess hvers vegna blaðið hafi
komið illa við sjálfstæðismenn. Væri
fróðlegt að fá þær upplýsingar i
næsta blaði.
Grœntupp,
grœntupp
Og í leiðinni látum við einn fylgja
með sem við lásum í Suðra: Hús á
Hvolsvelli var auglýst til sölu ekki alls
fyrir löngu og komu hjón úr Reykja-
vík til að líta á það. Frúin tekur eftir
því að eigandinn gengur að glugga
sem er opinn og kallar út um hann:
Grænt upp, grænt upp. Þetta sama
skeður þrisvar sinnum. Nú, frúnni
var ekki farið að lítast á þessi köll í
eigandanum, svo hún herti upp hug-
ann og spurði manninn að því hvað
hann meinti með þessu grænt upp,
grænt upp. Eigandinn gaf það svar
að það væru menn úr plássinu að
tyrfahjásérblettinn.