Alþýðublaðið - 09.01.1922, Blaðsíða 2

ALÞYÐUBLAÐIÐ
3 -
1. 2. 3.
ísafj. Seyðisfj. Hafnarfj?
Þroskt verklýðssamtakanna hér
á landi hefir verið nokkuð sein-
fara. Veldur þvf margt. Nú er að
verða breyting á þessu.
Stormar stórfeldra, alvarlegra
viðburða hafa nú hreinsað loftið,
rofið þoku skilningsleysisins og
skeytingsrleysisins og opnað nýja
útsýn.
Aldrei hefir fslenzkum verkaiýð
verið sýndar jafn áþreyfanlega og
nú afleiðingarnar af þeirri hrapar-
legu villu hans, að fela auðvald
inu og fylgiliði þess forráð mála
sinna.
Nú verður ekki lengur efast.
Atvinnuvegirnir eru f kalda koli.
Dýrtfð og atvinnuleysi hefir tekið
verkalýðinn þeim heljartökum, að
tvfsýnt er um iff hans.
Og nú knýja harðar hnúta-
svipur neyðarinnar, verkalýðinn
til þess að skilja það, sem skyn
samlegar fortölur einstakra manna
gátu ekki áður kent honum að
skilja. ,
Nú hefir fsl. verkalýður opnað
augun, komið auga á þau sann-
indi, að »sjalfs er höndin hollustc.
Honum er að skiljast það, að
honum er lífsnauðsyn að taka f
afnar eig.n hendur forráð sinna
mála, en hætta að hlfta um þau
annara forsjá.
Og þetta gerir verkalýðurinn
með þvf, að nota þann rnikla mátt
sem hann ræður yfir — mátt
samtakanna.
Með órjúfanlegri samheldni og
festu ætlar nú verkalýðurinn, al
þýðan, að nota hvert einasta tæki
færi til þess, að ná tökunum f
bæja- og landsmálum, — bsita sér
einhuga og af alefli við hverjar
ko3ningar, láta allan smávægileg
an innbyrðis rgreining hverfa, en
þoka sér saman til einhuga fram
sóknar.
En eru þetta ekki tálvonir?
Er nokkuð sem bendir á það, að
samheldni verkalýðsins sé að auk-
ast, að henum sé að vaxa þroski?
Já, sem betur fer sjást nú þeg
ar óræk merki þess að svo er.
Þær kosningar, sem nú f vetur
hafa farið fram f kauptúnum lands
ins, sanna þetta áþreifsnlega.
ísfirðingar og Seyðfirðingar hafa
með sfðustu kosningum, gefið for
dæmið. — Báðar þessar kosningar
hafa orðið stórsigur fyrir Alþýðu-
flokkinn.
Næsti prófsteinninn er Hafnar-
fjörður — kosning sú, sem þar á
fram að fara á morgun, og er
ekki hætt við því, að verkamenn
þar vilji verða eftirbátar stétta
bræðra sinna og flokksbræðra á
ísaf. og Seyðisf. — En viljaleysi
eitt gæti þar vaidið ósigri, aðstöðu
hafa Hafnfirðingar ekki Iakari,
jafnvel þvert á móti. — Kosning
arnar í Hafnarfirði á morgun geta
ekki endað nema á einn veg, —
með sigri Alþýðuflokksins. —
Hafnfirðingar! Látið ekki ykkar
eftir liggja á morgan til þess að
vinna að þvf, að þessi vetur endi
eins og hann byrjaði, þannig, að
allar kosningar, sem á honum
fara fram, verði sigur verkalýðsins.
Eftir er enn ykkar hlutur, getiö
þið sagt við okkur Reykvfkinga.
— Já, ekki mun okkur ver fam-
ast, þegar röðin kemur að okkur,
ef þið sigrið þessa kosn ngu, —
og þið ætlið að sigra.
ár.
Munið eftir Framtiðarfundi 1 kvöldl
Leiðbeining við kosninguna.
Þegar kjósacdi kemur inn til
kjörstjÓrnarinnar og hún hefir
gengið úr skugga um, að hann
sé á kjörskrá, er honum afhentur
kjörseðililnn og. eru áhonum list-
arnir T þeírri röð, sem þeir hafa
verid afhentir oddvita kjörstjórn-
ar, og eru þeir merktir bókstöf-
um A, B, C, D og E. Fer kjós-
andi með seðilinn inn f kjörklef-
ann og gerir þar blýantskross,
þannig X við bókstaf þess lista,
sem hann ætlar að kjósa.
Sá sem kýs lista Aldýðnflokks-
iR'li&tinn ®r íisfi <JlIþýéufíofífísin
ins, B-Iistann, gerir kross ír*mart
við bókstsfinu B, en ekki má
hann gera kross eða nokkuð ann-
að meiki vid neinn hinna listanna,
né við nöfn þeirra manna sem á
þeim eru.
Á B-listanum eru nöfn þeirra
Gunnlaugs Kristmundssonar og G.
Guðm. Jónassonar.
Þegar að hann Guðmundur varft
landlæknir,
þá löguðust svo fjarska mikift
sóttvarnir;
og bakterfur vildu ekki verða á'
hans braut;
þær visau að ekkeit beit á þvíííkt:
klassiskt mentanaut.
Hatm hræddi þær buit með hálm-
strái,
sem hann sá fljóta á lýginni.
Hann heldur þvf nú í hendinni
og horfir á það undrandi,
því hann er enn að sökkva dýprat
druknandi.
G.
Keir Hardie,
fyrsti þingmaður jafhaðar-
manna á þingi Breta.
(Niðurl.)
YSxtnr flokksins ogHeirHardie.
Ensku verkamennirnir uanu svo
hvern sigurinn af öðrum og fylgdu
jafnaðarstefnunni. Þegar við næstu
kosningar voru 29 þingmannaefni
boðin fram. Og svo var fyrir-
skipað, að jafnaðarmenn skyldu
ekki kjósa, þar sern verkalýðs
fulitrúar ekki voru f kjöri. Þeir
frjáislyndu töpuðu þvf nær hundr-
að þingsætum — og völdunum.
Jafnaðarmenn náðu mörgum sæt-
um.
Með stækkun flokksins uxu á-
hrif Hardies. Fátæki drengurinn,
sem bað húsbónda sinn grátandi
um miskunn, var nú orðinn heims-
kunnur fulltfða maður. Á fundi,
sem haldinn var fyrir ritstjórn
„The Labour Leader", hylti rúss-
neski rithöfundurinn Stepmak
Hardie, sem brautryðjanda jafn-
aðarstefnunnar f Stórbretalandi, og
s i iXafnarfiréL