Alþýðublaðið - 30.10.1969, Blaðsíða 2

2 AJþýðublaðið 30. október 1969
þeiim. sökuim er talíð að þjóð
antefejiur ihaifi rýruað unn ca.
16%.
VERKALÝDSMAL
Áðyktun um
kjaramál
Síðiuístu tvö árin ihefiur þró
un kaupgj'alds verlka/fóttlks
verið á þá lund að íkaup-
máttur þess, mdðað við tíma
einingu, hefur farið isílæíkk-
an'di frá mánuði itiil mána’ð'ar
atttt.it þetta tímiaibitt og iniemur
laekkunin í bei id faðt að
fimjmta .biluta í annan stað
hefuir isikolttið yfir geigvæn-
lfegt a'tvinniuileysi, fyrs’t og
fremlst meðail venkamanna og
verkaikvenna, og hefiur þaö
en/n rýrt tífsttcj'örin Stórlega
til viðbótar 'hinumi beinu
lækkunium raunveruiegs
kaupigijalds. Loks ihefur dreg-
ið mjög úr yfirvinnu, semi
áður jóik 'heiildartðkjur mijög
verulega, og verkaifóHk verið
svipt ýmsum ósaminings-
þundmulm íhfliunin(iniduimi, seim
nakkuð tíðlkuóiust meðan eft
irspurn hélzt eftir vinnuafli.
Á þessari þróun er enn ellck
* ert lát og er þeiss ekki að
vænlta mieðan ékki verða
gagngerðar breytingar ú
kjaras'aimniingum, sem ekki
mætta nema að httluta í kaup-
gjaldi verðlaigshælkkanir
framfærslu'nauðsynja. Gittd-
andi saiminingar um verðttags
íbætur á laun eru í r.aun
sjáttfvirkt Ikaupttælkfcunar-
kerfi a. m. k. meðain verð-
lagshæ'kkanir eru elkki með
öllu stöðvaðar, en á því virð
ast hverfandi eða engair lik-
ur.
Niðurstaðam um heildar-
þróunin,a er augttijósleiga sú
að verkamamnaisitéttin ’býr nú
við ttakari kost en oftast áð
ur islíðuist'U ár'atugiinia oig raun
atr sliifcan að þúsund'ir mann'a
örvænta um 'hag simn og
framtíð, en fl'estulmi er það
orðin 'ótteiyíSanileg ráðgáta,
hverniig heimili verlkafóiHks á
ttáigmariksl'aunum geti veitt
sér brýniustu lífsnauðsynjiar
ti,l fæðiis, Ikiliæða og húsnæðis,
hvað þá til imenniogarlegra
þarfa og mleniritanmar biama
s'nna. Þá er ttjóst, að ttiauna-
Ikj'ör og ttífskjör 'fsllenzks
VerkalfóJlks isitanidiast í erngu
s'amiamburð við kjör sömu
starfsstétta í nláigrammiattömd-
umum, gaignstæít því, sem
átundum heifur áffur veriff.
Þessi þróun kjaramlá'la hef
ur verið réttlætt mleð þeim
efnab'a'gsileigu áföllum sem
. þj óðiarbúslkapur 'fsttemdin'ga
varð fyrir á árumium 1967 og
'•1968, er miikið verfffaÉ út-
fíutmiimgs sfkaittl yfir samhliða
aflabreist'i á síldveiðiuimi, en <aÆ
í þvi sambandi minmir
þinigið á að þvtí hefur farið
fjarri að ’kaupmáttur tímia-
Ikaups v'erkafóttkis hafi iá umd-
anförnium árum fylgt eftir
þeirri miklu auiknámgu þjóð-
artetona sem varð t. d. á ár-
umiuim 1962—66. Reymdin h<\r
hefur hirisvegar orðttð sú <aff
launaskerðingin er mi'kium
miumtt meiri en svarar til lætok
unar þjóffarteiknia, en í öttíl’-
um , vélferða'rriikjum‘‘ er
það megimreigla, að kjör liág-
launafólks 'batnii midkkuð
hraðar en namiur hælkkum
þjóð'artekria og læfcki minina
eða ekfci þótt í móti blási.
Þirigið telur að urnrnt hafi
verið að draga mjög úr af-
leiði-nigum efmiahagsáfiatonna
og hindria sk'erðingn flláigttauma
með skörpu átaiki til að tfiu.ll
nýta ölil framileiðísttutælki
þjóðarinn'ar og vimmUatfli, með
öflum nýrria framleið'Sllutæ'kja
með 'sfcjótuim breytimgum á
framttteiffsil'ustarifssemi ~í salm;-
ræmi við breytbar aðstæð-
ur, með miargviísttegri örvum
pemin'galgtcifriania og ríkisins í
atvi'nnuttífiniu, með stóraulknu
frumlkvæði hins opinbera num
framtteið'sttua'ufcningu í stað
samdrát'tiarsitefnu, eem í mieg
iniatriffum 'hiefor verið ráð-
airid’i og hefur reynzt keffju
verkandi ti'l lífislkj'araisfcerð-
iragar Jafníframit stóriátaki ti’l
eflingiar framíl'eiðsUíumin'ar, bar
síðan að stefna <að laiuma- og
tekjujöfnuð'i m. ia. mieð breytt
um sfcait'tialöigium og draga
þamriig úr þeirri hættu, aff
GÖTU
GVENDUR
HAFT er á o'íði að flytja
Hringbrautina alllangt til
suðurs framan við Landspít-
alaiin og tengja hana við
Miklubraut austur við Rauð-
' arárstíg en ekki á Miklatorgi
•eins og nú. Miklatorg yrði þá
á tveimur hæðum til að auð-
■ v velda umferð á þessum fjöl-
förnu gatnamótum, og veitir
sjálfsagt ekki af þótt maður
' geti - naumast varizt þeirri
lnigsun að slíkar ráðstafanir
séu hreinar neyðarráðstafanir
1 í nærfellt nýreistri borg og á
*• landi, þar sem flest skortir
’ fremur en laridrými. Kannski
4 er erfitt að Hugsa borg, hún
vex eins og mannfólkið sem
byggir hana eftir sínum eigin
i stórfurðulegu lögmálum. En
sú spurning hlýtur þó að
vakna hvers vegna farið var í
upphafi með aðra eins umferð-
aræð og Hringbrautina svo
nærri sjálfum Landspítalanum
að hann hefur ekki nægilega
vítt svæði sjálfur til að vaxa
og breiða úr sér; því eina regl-
an sem aldrei bregzt á þes3-
um síðustu timum er sú að
allt breiðir úr sér.
4 -
HVORT SKEFLIR
AÐ BRÚNUM?
TALSVBRT er nú gert að
því að ráðgera brýr á gatna-
mótum. Víða er líka mikil
þörf á því. En hvernig fer um
veginn sem undir liggur, ef
snjóalög verða mikil? Getur
ekki farið svo að þar dragi í
stórar driftir, t. d. í Kópavogi
þar sem nú eru að verða tii
myndar gatnamót af þessari
gerð. Kunnugir hafa þegar
bent á þessa hættit, að mér
er sagt. Og gamlir sveitamenn
Vita að skeflt getur að mann-
virkjum á hinn furðulegasta
hátt og erfitt er að segja fyrir
hvernig snjóar leggjast undan
yetrum. En verður snjór til
trafala undir þessum brúm?
t
NÖTURLEG UNDIR-
GÖNG
ÉG leyfi mér að benda á
kjör h'.mma verst settu rýrn-
uffu.
4. þing Verkiaimiaimnia.salm-
‘bandls fcil'andls haifmar þvií imeff
ö'ilu þeiim' Ikianriimgum opttn-
berra affi'óa, að 'httniair stór-
fiellidu ikj’ariaigkerði'ngiar, öem
orðið h&fia 'á siðuigtiu tveim
á'r'uim' haifi verið ciumfllýjian-
legair.
Þin.'gið teiliuir þaff imiegin-
verkefni is'amlbamdsirjs á
að á fleiri stöðum en á gatna-
mótum Miklubrautar og
Lönguhlíðar er þörf á að gera
göng undir götur fyrir gang-
andi vegfarendur sem víðast
hafa lítinn rétt miðað við það
verkfæri sem stjórnar mann-
lífinu í dag: einkabílinn. En
hvers vegna þurfa göngin und-
ir Miklubraut að vera svona
nöturleg og grá? Er ekki ger-
legt að prýða þau eitthvað?
Að vísu er kannski ekki óhætt
að setja þar upp auglýsinga-
glugga, en eitthvað hlýtur að
mega gera. Eg býst við að
hlutaðeigandi yfirvöld telji
hreint óráð að koma þar fyrir
einhverju skrauti af ótta við
að það verði eyðilagt. Á þessu
landi er flestu spillt sem er
hvort tveggja í senn i almenn-
ingseign og það mikið afsíðis
að næði er gott til skemmdar-
verka. Sæluhús eru rænd, veg
armerkin skotin niður, — og
þegar okkur er mest niðri fyr-
ir sprengjum við liataverk
upp og brennum varðskúra!
En hvers vegna ekki að reyna
í ganginum undir Miklubraut
að setja upp skemmtilega
lýsingu og fáeina auglýsinga-
glugga af einhverju tæi? —
næstiu itíimlum 'ag hefjia baiv
áttu fyrttr stóraufcnum kaiutt-
mætti veribaifóllkis og sa'i^-
þylkkir því aff fietta stjórri
samibandBinis iað beita sér fyr
ir attmeniriUim' 'upp'SÖ'gnium ||á
samini'nigum á toomlauidi vþfi
oig traustu saimistairfi þaiima
til að tryggja verkaifóil!ki stðr
aiulkinin httiut elf þjóffamtetojiib
uim. Þingiff benid'ii- á að blér
Framhald á bls. ll'.tt
BESiS msnmn
Hvað segja menn um það?
Erum við ekki smátt og smátt
að verða fullorðið fólk?
I
ENGINN
GOSBRUNNUR
• fi
NORÐMAÐUR einn sem
hér var á ferð fyrir nokkrum
árum vék sér einhverju sinní
að mér úti á Lækjartorgi og
spurði: „Þið hafið nóg al
vatni, íslendingar, og nóg afi
orku, en hvers vegna er ekki
einn einasti gosbrunnur í öll*
um höfuðstaðnum og vat.n3*
flæði hvergi mótað til að setjaí
svip á stórbyggingar?“ —*
Norðmenn geta trútt um tala'S
í þessu efni. í fyrrakvöld þeg*
ar ég var. að horía á VigelandS
myndina í sjónvarpinu kömtl
þessi orð mér í hug þótt langt
sé liðið, enda var ég þá
minntur á þá staðreynd, að
enn er enginn gosbrunnur i
Reykjavík. Og nú langar mig
til að spyrja; Hvers vegna I
ósköpunum er enginn go3*
brunnur í Reykjavík?
Götu - Gvendur, ;