Alþýðublaðið - 23.03.1970, Blaðsíða 2

2 Þriðjudalgur 23. mlarz 1970
iSkrá yfir alla bitlinga
á hverju ári
■fá ’Hvers 'vegna <er
. skattaskýrslan
einkamál? 1
•'jjír Vínveitingar í
'þjóðleikhúsinu
Að drekka kók úr
glösum
n ;HÉR Á DÖGUNUM var
‘ iiokkur umræða um það hér í
mínum dálki að Tíminn og Al-
1 þýðublaðið hefðu með óviður-
kvæmilegum hætti skrifað um
tvo mæta menn sem. bornir
1 voru sökum um að sækjast eftir
■ aukastörfum vegna hagnaðar-
ins 'í skjóli pólitískrar aðstöðu.
' hetta er eins og á var bent ekki
skemmtileg blaðamennska, en á
mátinu er samt önnur hlið sem
' ég mun nú leyfa mér að gera
að umtalsefni.
/
T \
NOKKRU ÁÐUR en mér
■ ’bai*|t bréf það frá Ó. J. sem
svo varð tilefni ritstjórnar-
: greinarinnar „Alþýðublaðið
segir“ hafði góður og gegn borg
■ari komið að máli við mig og
1 beðið mi'g, þótt etoki kærði hann
sig um að rita bréf, að setja á
flot hugmynd sem hann hefði
’ í þessu sambandi. Hann benti
* réttilega á að þótt þessi blaða-
mennska væri óákemmtileg
’ væri ekki nema sanngjarnt að
almenningur fengi að vita um
■ aMa menn sem nytu svokallaðra
bitlrnga. Þetta er almennings
'. fé, sumu af þessu fé er vel va-r-
ið, fyrir vel unnin olg gagnleg
*, störf, en toannski er sumt meira
’ greiði við góðan flo’kksmann.
Hann sagðist ekkert vera tounn
ugur hversu hér væri í pottinn
‘ búið almennt, en taldi að sum-
1 ir gæðingar stjórnmálaflokk-
anna hefðu stórtekjur af bitl-
ingum einum. Vildi hann leggja
’ til, og það var aðalerindið, að
hætt yrði öllu pukri með svona-
lagáð, og Skyldi ríki og bæjar-
félögum skyl't að birta einu
* sinni á ári lista yfír öll störf
sem kallast-bitlingar og hverfir
) njóti.
r MÉR FINNST þetta góð hug-
mynd og vil hér með koma
henni á flot. Það er margt sagt
um bitlinga, sjálfsagt alls etoki
! allt satt, en ef allar upplýsdngair
eru lagðar á borðið einu sinni
á ári ætti loftið að hreinsast.
Svo er annað: skattaskýrslan er
‘ 'einkamál, segja menn, en hvers
' vegna það? Af hverju má etoki
aiit mögulegt vitnast um hvern
ig menn afla sér tekna? Grun-
ur minn er sá að slík leynd sé
leifar frá þeim tíma þegair ýmis-
legt* var kallað mannréttindi

TROLOFUNARHRINGAR
I f?l|ót afgrei3sla
I Sendum gegn póstkr'öfU.
OUDM. ÞORSTEINSSPW
gullsmlður
BanKástrætí I5L,
R
Aff sögn ráffuneytisstjórans,
dr. Bill Jones, er tilgangurinn
sá aff vekja karlmenn til um-
hugsunar um ábyrgff frjálsara
ástalífs, of um leiff að hvetja til
aukinna getnaffarvama. „Viff
viljum benda Á,“ segir hann,
„aff ábyrgðin er sameiginleg,
en það þarf aff brýna hana fretn
ur fyrir karlmönnxun,“
ölvaður maður
□ Átta sinnum var hringt á lög
reglustöðina í fyrrinótt og tiil-
kynnt um ölvun, slys, árás o. fl.
á ihinum ýmsu- stöðum í borg-
Inní,- en f Öll skiptin var um
gabb aff ræða. Uögregluna grun
aði- fljótlega, að- sami maður-
inn væri að vei'ki í öll skiptin.
Háfði hún á réttu að- standa og
tókst að hafa upp á manninum.
Reyndist hér vera um ölvaðan
mann að ræða, sem stytti sér
stundirnar með því að sitja við
símann og digta í lögregluna
staðlausum sögum. Maðurjnn
var fluttur í geymslur lögregl-
unnar og átfci að yfirheyra.hann,
þegar af honum rynni. —
Stamginn fínífi
f?] Máður var- stunginn hníh
á Hverf-isgötu í fyrraítovöld og
kærði hann verknaðinn til lög-
reglúnnar. Benti maðurinn á á-
kveðinn mann, sem hann telur
að hafi getað veitt ho.num á-
verkann, en kvað fþó, að ura
tvo menn gæti verið að ræða.
Lögreglan handtók manninn,
sem á var bent, og var bann í
morgun enn í vörzlu lögregl-
unnar. Segist hann ekki hafa
stungið manninn, Iieldur slegið
hann. Maðurinn, sem fyrir áras-
inni varð, hlaut elcki alvarlegan
áverka, en iþó nokkurn á vinstri
öxl. —•
I
m
finnuiaaró/J/
S.ÁES
sem aðeins miðaði að því að
leyfa mönnum að fiska í grugg-
ugu vatni.
NÍTJÁN ÁRA sikrifar: „Kæri
Götu-Gvendur. Fyrir no'tokrum
dögum, þegar ég átti leið eftix
Lindargötunni, ’fór ég að virða
Þjóðleikhúsið fyrir mér. Kom
mér þá fyrst í hug, að sannar-
lega gætum við íslendingar ver .
ið stoltir af þessari fögru og ]
tignar'legu byggingu, og sorg- |
leigt væri, ef sú merkile'ga starf ■
semi, sem þar færi fram, ætti I
eftir að l'eggjast niðuir vegna I
ofurástar landans á ráðstefn- I
um og sjónvarpi. Því má geta .
nærri, að mig ra'k í rogastanz, I
er ég sá, að ekki væru allir I
sammála mér, því efst á sjálfu '
musterinu trónaði, sjónvarps- i
loftnet og hamaðist við að beina I
aðalspjóti sínu í sextíumanna- I
áttina. Síðan hefur mór verið
spurn: Hvaða hlutverki þjónar I
þetta loftnet? Er það leikurum I
til afþreyingar meðan þeir I
fremja Fyrirheit? , ■
ÚR ÞVÍ Aí> ÉG hef. nefnt j
Þjóðieikhúsið, er ekki úr vegi
að minnast fréttar einnar frá í j
haust. Þar sa'gði, að áformað í
væri að hefja vínveitingar í ■
Krystalsalnum. Síðan hefur i
e'tokert heyrzt um þetía mál. I
Iiingað til h'afa kókneytandi I
— Þjóðlei'khúsgestir orðið að1
súpa af stút eða sjúga úr rör-
um eins og smábörn. Við skul-
um vona, að af vínveitingum |
verði, svo að þeir fái giös, sem
viija. Taka má fram, .að. gestir
Circus Schumann í Kaupmanna
höfn haía di-u'tokið úr glösum í i
áratugi. En Þjóðleikhús er etoki j
sirkus, eða hvað?
19 ára.
HVAÐ SEM LÍÐUR nauðsyn I
þess að selja áfengi í „musteri
■íslenzkrar tungu“ klappa ég I
■fyrir því að menn fái glös fyrir i
kókið og megi í vera í krystal-
salnum. —•
Götu-Gvendur.
HEYRT OG SÉÐ
YND
VARL
ÞAD VÆ
ERGENG
- brezk heil-
brigðisyfirvöld
ábyrgð karlmanna
í samlífl
□ Þessi ólétti karlmaffur sést
víffa mefffram vegum og á bygg
ingum í Bretlandi, en þaff er
heilbrigffismálaráffuneytiff 'þar
í landi, sem hafiff hefur herferff
gegn óhæfilegri fjölgun barn-
eig-na.
Skiltin, sem sett liafa veriff
upp, eru eins og myndin sýnir,
og á þeim stendur þessi sam-
vizkuspuming til karlmanna:
„Myndir þú fara varlegar, ef
þaff væri þú, sem gengir meff?“