Helgarpósturinn - 11.05.1995, Blaðsíða 7

GÍSLI ALFREÐSSON
LEIKARI
„Ég grilla mikið á sumrin,
mest við sumarbústaðinn. Þar
er grillið aðaleldunartækið. Ég á
forláta gasgrill, sem er svo þægi-
legt í notkun að þó ég hafi þarna
líka gashellur, þá elda ég lang-
mest á grillinu. Ég grilla allar
sortir af mat á því, en held mikið
upp á fisk, til dæmis lax, lúðu og
saltfisk. Ég baka líka brauð og
kökur á grillinu, það er lítill
vandi. Það er sama hvort fjöldi
fólks sé í mat í það og það skipt-
ið eða ekki, grillið stendur fyrir
sínu sem aðalmatreiðslutækið.
Ég grilla jafnvel fyrir mig einan,
ef þannig stendur á. En það er
að sjálfsögðu skemmtilegast í
hópi fjölskyldunnar og vina.“ ■
GUNNAR EYJÓLFSSON
LEIKARI OG HESTA-
IVIADUR MED MEIRU
„Ég grilla mikið úti á hesta-
ferðalögum. Við notum við slík
tækifæri mikið þá aðferð að
grilla í jörðu. Það er gert þannig,
að fyrst er grafinn skurður í
jörðina, síðan er sett grjót í
botninn. Ofan á grjótið eru síðan
sett grillkolin. Mikilvægt er að
geyma torfið, efsta lagið af jarð-
veginum þar sem jarðgrillið er
grafið, svo að ganga megi frá
staðnum alveg eins og komið
var að honum, án þess að valda
neinum spjöllum á náttúrunni.
Þegar jarðgrilli er valinn staður
er brýnt að þess sé gætt að það
sé ekki nálægt mosa eða kjarri
— og vatn á alltaf að vera til
taks.
Á grilli sem þessu er einfald-
ast að grilla matinn pakkaðan
inn í álpappír, beint á kolunum.
En til þess að nýta grillið sem
best er líka mjög gott að hafa
grindur meðferðis, sem matur-
inn er látinn í yfir grillið. Sjálfur
held ég mikið upp á lokaða
körfu, sem snýst á teini. í hana
er hægt að láta til dæmis kjúk-
lingavængi, lambakótilettur,
humar, lcix eða annað.
Að elda á þennan hátt er sér-
staklega skemmtilegt þegar stór
hópur er saman. En það tekur
sinn tíma — það má reikna með
svona tveimur tímum að
minnsta kosti — skemmtilegum
tímum.“ ■
MÓEIÐUR JÚNÍUSDÓTTIR
söniGKoniA
„Sumarið ‘93 gekk grill-æði yf-
ir landið. Þá lá grilllykt yfir öllu,
bókstaflega allir voru grillandi.
Ég er hrædd um að ég hafi þá
fengið of mikið af hinu góða. Og
mér finnst lyktin af grillreyk ekki
góð. Eyþór elskar hins vegar
þessa lykt, hann er ennþá æstur
í grillmat. Yfirleitt má segja, að
það að grilla sé hlutverk sem
karlar finna sig í. Að grilla kjöt á
útigrilii er athöfn sem karlar
taka alvarlega. Konurnar eftir-
láta körlunum þetta hlutverk
sem þeir finna sig svona vel í og
láta sér sjálfar nægja að sjá um
að baka kartöflurnar og steikja
grænmetið." ■
ANDRI MÁR INGÓLFSSON
HEIMSFERDAMAÐUR
„Bestu aðstæður sem hugsast
geta fyrir grill er að grilla á sjálf-
gerðum hlóðum um miðja sum-
arnótt einhvers staðar í ná-
grenni við Þingvallavatn, svona
um það bil þegar sólin fer að
renna upp aftur og fer að glitta í
dagrenningu. Þetta gerist helst
annað hvort í góðra vina hópi
eða fámennt og góðmennt; tví-
mennt eða í félagi við hund og
hest.“ ■
fyllingtt
\cút'nan
Með kút. Hliðarborð hliðarhella, borð að
framan, efri grillgrind og grillsteinar.
KLIKKAR EKKI
VERÐSPRENGJA
Af hverju ekki að koma beint til
OLIS. Þú endar þar hvort sem er ef
þú berð saman gasgrill og gasgrill.

SNIÐUG
HRAÐ-
GRILL
Á markaöinum má
finna sniðug og einföld
hraðgrill. Um er að ræða
bakka með kolum, grind
og öllu tilheyrandi. Hrað-
grillin eru létt og einföld i
notkun og henta því sér-
lega vel í öll ferðalög,
hvort sem ferðast er fót-
gangandi, á hjólum, bílum
eða öðrum farartækjum.
Hraðgrillin fást í verslun-
um OLÍS víðs vegar um
landið. Brýnt er að benda
á mikilvægi þess að fólk
noti grillin rétt, þar sem
því miður hefur borið
nokkuð á gróðurskemmd-
um sökum rangrar notk-
unar. Hraðgrillum frá OllS
fylgja nákvæmar íslenskar
leiðbeiningar og er þær
að finna á baki loksins.
Það skal því ítrekað brýnt
fyrir fólki að leiðbeining-
unum sé fylgt, því þannig
fyrirbyggjum við hugsan-
leg óhöpp vegna kunn-
áttuleysis í meðferð grill-
anna. ■
ER
GRILL-
MATUR
BRÁÐ-
DREP-
ANDI?
Svarið er nei, það er
hann ekki. En fyrir nokkr-
um árum, þegar grillbylt-
ingin stóð sem hæst,
heyrðust þær raddir að
krabbameinsvaldandi eit-
urefni mynduðust í fitu
kjöts þegar hún brynni við
grillun. Þarværi um að
ræða sömu eiturefni og
væru í til dæmis sígarettu-
reyk. Ekki skemmtilegt ef
satt væri. En blessunar-
lega er það svo, að einn
maður þyrfti að borða
nokkur tonn af grillmat á
hverjum einasta degi í
tugi ára ef það ætti að
vera möguleiki fyrir hann
að deyja vegna krabba-
meinsvaldandi efna í grill-
kjötinu (áður en hann
næði því væri hann þó
sennilega löngu dauður úr
offitu en það er önnur
saga). Grillmatur er góður
en slíkt og annað eins át
gæti enginn afrekað,
sama hversu mikill mat-
maðurviðkomandi væri.
Svo grillum, etum ok ver-
um glöð! ■