Helgarpósturinn - 17.07.1997, Síða 19

FIMMTUDAGUR17. JUU1997
19
THfinningar
kokksins eru
slerkasta kiyddid
„Ég er sko alveg rosalegur kokk-
ur,“ fullyrðir Mummi í Mótorsendlin-
um þegar við spyrjum hann varfærn-
islega hvort hann kunni eitthvað
með krydd að fara. „Má ég benda þér
á að ég var einu sinni kokkur á
loðnubát," bætir hann svo við máli
sínu til stuðnings. „Það má segja að
ég eldi alltaf heima hjá mér, sem
kemur reyndar ekki til af góðu, því
þó svo konan mín sé ofboðslega
hæfileikarík þá er eldhúsið ekki
hennar sérsvið. Sjáðu til, hún sýður
pylsurnar úthverfar... Það er svolít-
ið sorglegt hvað það er búið að
leggja niður marga húsmæðraskóla,"
segir hann svo.
NÁTTKJÓLAR OG NAUT-
GRIPIR
En hvernig mat eldar
Mummi? „Ég er svolítið
exótískur kokkur, gjör- ||| A
samiega óhræddur við
að impróvísera. Það er
enginn réttur tvisvar
sinnum eins hjá mér,
enda fer það alveg eftir
því í hvernig skapi ég er
hvernig maturinn bragð- m » a
ast. Tilfinningar kokksins
eru aðalkryddið,“ fullyrð-
ir hann. „Éf ég er reiður og pirraður
þá verður maturinn líka agressífur.
Annars get ég verið svo rosalegur
dúllari í eldhúsinu að það liggur við
að ég svífi þar um í bleikum nátt-
kjól,“ bætir hann við og brosir þegar
hann sér svipinn á okkur. „Ég á ekk-
ert erfitt með að viðurkenna mjúku
og kvenlegu þættina í sjálfum mér,“
útskýrir hann, „þótt ég roti svo
kannski nautgripi fyrir hádegi."
HIN HLIÐIN Á HÖRKUTÓL-
INU
Það eru þessar mótsagnir í
Mumma sem vakið hafa athygli al-
mennings. Hann er leðurklæddur frá
toppi til táar og ósjálfrátt ákveður
maður í huganum að hann sé hörku-
tól... jafnvel ofbeldishneigður slags-
málahundur. Þessum fordómum
neyðist maður hins vegar til að
kyngja um leið og maður fer að tala
við hann. Honum verður nefnilega
tíðrætt um tilfinningar og mannleg
samskipti; ást, vináttu og það að
bera virðingu fyrir sjálfum sér og
öðrum. „Tilfinningin er alltaf sönn,“
fullyrðir Mummi. „Við höfum hins
vegar tekið upp þann ósið að flokka
tilfinningar sem góðar, vondar og
hallærislegar. Til dæmis er sjálfsvor-
kunn algjör „no-no“-tilfinning. En
staðreyndin er að tilfinningarnar eru
öryggisventlar sálarinnar. Þegar þú
kvefast færðu hor og jafnvel hita.
Þannig veistu að þú ert með kvef.
Tilfinningarnar láta þig hins vegar
vita hvernig sálarástandið er. Sjálfs-
vorkunnin segir þér að þú sért sorg-
mæddur; réttlætiskennd þinni sé
misboðið. Og með því að hunsa þau
skilaboð ertu að hafna sjálfum þér.“
ÞAÐ ÞURFA ALLIR PEN-
INGA
Undanfarin ár hefur Mummi unnið
mikið með unglingum, sem hafa ein-
mitt hafnað sjálfum sér á einn eða
annan hátt. Hann varð frægur fyrir
starf sitt í Mótorsmiðjunni og nú hef-
ur hann stofnað fyrirtæki þar sem
starfsmennirnir eru flestir innan við
tvítugt. „Það er svo mikið af krökk-
um á aldrinum 16-19 ára sem vita
ekkert hvað þau vilja. Þau eru ekki í
skóla, fá engar bætur og eiga erfitt
og hetjur. Ef þeim er treyst þá reyn-
ast þau yfirleitt traustsins verð. Þau
eru ofboðslega áhugasöm." — En
kúnnarnir, hverjir eru þeir? „Fyrir-
tæki, stofnanir og einstaklingar,“
segir Mummi í tilkynningatón. „Ef þú
þarft að senda skjöl frá einum stað
til annars, ert veikur heima og kemst
ekki til að ná í pensilínið í apótekið,
nennir ekki út á myndbandaleigu til
að skila spólunni o.s.frv. þá hring-
irðu í 533-2030 og Mótorsendillinn
reddar málunum."
EF ÞÚ KEMST EKKI í APÓ-
TEKIÐ
En hvernig gengur að samræma
þetta tvennt; þessa brennandi hug-
sjón um velferð unglinganna og hina
hörðu hagfræði fyrirtækjarekstrar-
ins. „Mjög vel,“ svarar Mummi að
bragði. „Krakkarnir standa sig eins
« p m m • • •
I mat hj
Mum
í Mótorsmiðjunn
með að fá vinnu. Það lá því beint við
að gera eitthvað með þeim. Þannig
varð Mótorsendill til. Innri vinnan er
svipuð og hjá Mótorsmiðjunni en
þarna læra þau líka að vinna þýðir
peningar. Málið er nefnilega að eigi
fólk enga peninga þá freistast það
frekar til að verða sér úti um þá með
óheiðarlegum hætti. Og þetta á ekk-
ert bara við um unglingana,“ segir
hann og leggur áherslu á hvert orð.
KJUKLINGUR A LA
RAGNHEIÐUR OLA-
DÓTTIR ÞERAPISTI
(Mummi heldur því fram aö
þessi réttur sé stútfullur af and-
legri orku)
Hænsn (kjúklingur)
sjávarsalt
rauður pipar
(cayenne-pipar)
Fylling:
4 sneiöar af mjög grófu
brauöi
1/2 bolli möndlur
1 epli
1/4 bolli rúsínur
1 tsk óreganó
1/2 laukur
Þú byrjar á þvf aö bræöa
smjörlíki í potti og steikja sam-
an óreganó og iauk. Þegar lauk-
urinn er oröinn glær dúndrarðu
öilu jummelaöinu útí, leyfir
þessu aö steikjast saman dá-
góöa stund og hrærir vel í.
Þá ervesalings kjúklingurinn
glenntur sundur og saman á
alla kanta, jummelaðinu troðið
inn í hann og honum dúndrað
inn í 220' heitan ofn í korter.
Þá er hitinn lækkaður 1180' og
hænsniö látið dúsa inni í ofnin-
um í klukkutíma eöa svo. Á
meöan sýöuröu tiýðishrisgrjón
og útbýrö salat. ítalskt salat er
mjög viöeigandi meö þessum
rétti; tómatar, gulrætur, gúrka
ogjurtaostur.
Veröi þér aö góöu.
Að mati margra leynast í afstöðu
himintunglanna svör við flestum
þeim spurningum sem lúta að mann-
legu eðli; skapgerð okkar, styrk, veik-
leikum og vandamálum. Og ekki nóg
með það — fæðingarstaður og
-stund ræður líka miklu um mata-
ræði manna. Ég meina, maður býður
ekki sporðdrekum sama fæði og
steingeitum — eða hvað?
Fyrir skemmstu barst inn á borð til
okkar bók sem ber heitið Ást uið
fyrsta bita og þar er þessi matar-
stjörnuspeki í brennidepli. Við ætl-
um að gera helstu niðurstöðum höf-
undanna nokkur skil og lítum fyrst á
bragðlauka hrúta, nauta, tvíbura og
krabba.
Hrúturinn er hraðvirkur og
kannski svolítið fljótfær. Hann lifir
fyrir líðandi stund; er forvitinn og ör.
Þolinmæði hans er á þrotum eftir
þrjár mínútur svo þú skalt ekki láta
þér detta í hug að bjóða honum í sex
rétta dinner. Matur skiptir hann í
raun heldur litiu máli — hann borðar
til þess eins að ná sér í orku til að
geta haldið áfram að skoða, kanna og
uppgötva. Það þýðir þó ekki að hann
sætti sig við súrmjólk í öll mál. Hrút-
urinn er nefnilega landkönnuður í
þessu sem og öðru; hann vill eitt-
hvað nýtt, framandi — en fljótlegt.
Hann er á sífelldum þönum og
brennslan er bókstaflega ótrúleg.
Hafðu því engar áhyggjur af kaloríu-
fjöldanum þegar þú eldar fyrir hann
— feitlaginn hrútur er vandfundinn.
Ævintýraþráin er það sem þjakar
hann helst svo hikaðu ekki við að
nota pipar, sinnep, karrý og kóríand-
er — og jafnvel heilu haugana af því.
Megum við mæla með indverskum
karrýrétti með svolitlu engiferi og
kannski gorgonzola-osta-salati?
Nautið er nautnadýr sem gerir
kröfur. Það vill hefðbundinn mat
sem búið er að nostra við tímunum
saman; kjöt, kartöflur, þykka sósu —
og mikið af því. Það fúlsar við
„frönsku línunni“ og telur kússkúss
og salatblöð vera kanínufóður. Láttu
ekki heldur hvarfla að þér að bjóða
nautinu upp á pappadiska og plast-
glös. Postulín, kristall og damask-
dúkar eru þeirra ær og kýr. Kólest-
eról er orð sem nautin hafa aldrei
heyrt svo þér er óhætt að nota
smjör, egg og feita osta. í stuttu máli
sagt; leiðin að hjarta nautsins liggur
um magann; það vill alvöru mömmu-
mat — og kannski svolítið nudd í
desert.
Tvíburinn er óútreiknanlegur fjör-
kálfur. Eigirðu von á honum í mat
skaltu gera ráð fyrir að hann komi
tveimur tímum of seint — ef hann á
annað borð lætur sjá sig. ísskápur
tvíburans er yfirleitt jafn tómur og
kassi ríkisstjórnarinnar og í rauninni
skiptir það meira máli að samræð-
urnar við borðið séu áhugaverðar en
að maturinn sé í einhverjum sér-
flokki. Litlir kaldir réttir eiga vel við
þegar von er á tvíbura í mat (það
skiptir þá minna máli þótt hann mæti
um miðnættið), niðurskorið græn-
meti, ídýfur og umfram allt fjörugar
rökræður — og hann er alsæll.
Krabbinn er kokkur af Guðs náð.
Hann nýtur þess að næra og dekra
við þá sem honum þykir vænt um og
aðalkrydd krabbans er kærleikurinn.
Þú skalt því gæta þín á því hvaða til-
finningar þú setur í matinn hans;
hann er svo næmur að hann mun
finna pirringsbragðið og reiðikeim-
inn eins og skot. Krabbinn heldur
fast í gamlar hefðir og því mælum við
með mömmumat handa honum.
Þetta er rómantískur náttúruunn-
andi, svo það væri ekki úr vegi að
bjóða honum í pikknikk ef vel viðrar.
Pastaréttir fara líka vel í krabbann og
svo er hann sælkeri í ofanálag. Ekki
gleyma konfektinu með kaffinu.
Framhald í næstu viku.