Alþýðublaðið - 27.02.1971, Blaðsíða 6

reninsgm
Vtg.i Alþýðuflokkurinn
Ritstjóri:
Sigrhv. Björgvinsson (áb.)
forysta
ASþýð utl okksins
Rösk 15 ár eru liðin frá því Húsnæðis-
málastofnun ríkisins tók til starfa. Meg
inhluta starfstíma stofnunarinnar hef-
ur hún lotið stjórn ráðherra úr röðum
Alþýðuflokksins og undir þeirri stjórn
hefur stofnunin eflzt og vaxið, þann-
ig að hún er nú ein allra þarfasta stofn-
un þessa þjóðfélags.
í frétt í Alþýðublaðinu í dag er frá
því skýrt, að á 15 ára starfsferli sínum
hafi Húsnæðismálastjórn ríkisins veitt
lán til yfir 15 þús. íbúa á fslandi og
hafa samanlagðar lánveitingar hennar
numið yfir þrjú þús. og tvö hundruð
millj. kr. Á síðast liðnu ári einu veitti
Húsnæðismálastjórn 570 milljónir til
1106 íbúða og hafa lánveitingar stofn-
unarinnar aldrei verið meiri á ársgrund
velli en einmitt árið 1970. Það sýnir, að
enn fer verkefni Húsnæðismáiastjórnar
ört vaxandi og enn vex styrkur henn-
ar til þess að aðstoða íslenzkan almenn
ing yið að koma sér upp eigin húsnæði.
Húsnæðismálastofnun ríkisins er fé-
lagsleg stofnun og mikilvægi hennar
slíkt, að óhætt er að fullyrða að ef henn
ar hefði ekki notið við hefði ekki haf-
izt hér á landi slíkt uppgangsskeið í
byggingum vandaðra íbúða og raun ber
vitni. Ef Húsnæðismálastofnunin hefði
ekki verið til eða hefði ekki jafnt og
þétt eflzt og styrkzt væru margir fs-
lendingar í dag eignalitlir menn, sem
nú eiga eigið húsnæði.
nú eiga eigið húsnæði. Og svo þýðingar-
mikil stofnun er þetta, að vonir íslend-
inga um áframhaldandi framfarir og upp
byggingu í húsnæðismálum almennings
eru að verulegu leyti bundnar því, hver
aðstaða Húsnæðismáf.astjórnar til lán-
veitinga verður í framtíðinni.
Það hefur verið gæfa húsnæðis-
lánakerfisins og íslenzkra húsbyggjenda,
að það eru Alþýðuflokksmenn, sem
lengstum hafa farið með yfirstjórn hús
næðismálanna í landinu. Undir þeirra
stjórn hefur sérstakt kapp verið á það
lagt, að efla lánamöguleika Húsnæðis-
málastjórnar og þjónustu Húsnæðismála
stofnunarinnar við almenning í landinu.
Þetta má m. a. sjá af því, að 5 /6 hlutar
af heildarlánveitingum Húsnæðismála-
stjórnar, 2,5 milljarðar af 3,2, hafa verið
veittar á s. 1. 5 árum, eftir þá miklu laga
breytingu á lögum um Húsnæðismála-
stofnun ríkisins, sem Alþýðuflokkur-
inn beitti sér fyrir setningu á árið 1965-
S. 1. vor var ein mikilvæg breyting
enn gerð á þessum lögum fyrir tilstilli
Alþýðuflokksins. Þá var sett ný löggjöf
um verkamannabústaði og í fyrsta sinn
veitt heimild til lána til kaupa á eldri
íbúðum. Alþýðuflokkurinn hefur haft
forystuna um mikla eflingu hins opin-
bera íbúðarlánakerfis, sem er megin-
undirstaða mikilla framfara í húsnæðis-
málum almennings. Og þá forystu hefur
Alþýðuflokkurinn innt vel af hendi.
Svenni, Berti, Helgi og Gulli
FALLA í KRAMIÐ
□ Eip. er sú hljójnsveit piér í
bæ; sem alltof sjaldan 'befur ver
ið getið um á prenti. Þessi t:ljór)
sveit hefur verið starfancJi um
árabil og meira til. |Þeir eru ekki
ófáir hljómlistarmennirnir sem
tagt hafa Ieið sína í gegnum
hana. Hvað er þetta maður,
reyntfU að koma þér að efninu.
Ilvað beitir þú? — Ef fþið viljið
er.dilega vita það. þá iheitir hún
HAUKAR. Núna þessa ðagfana
(og b.efur reyndar verið um
nokkurra mánaða skeið) er
hljcmsveitin þannig skipuð:
Gunnlaugur Melsted, bassa,
Helgi Steingrímsson, gítar,
Sveinn Guðjónsson, • orgcl og
Engilbert Jensen, trommur. Og
þar sem undirrituðum fannst
ekki úr vegi að pæla eittbvað
í þessu með prentið, þá mælt-
um við okkur mct heima hjá
Svenna þar sem eftirfarandi við
tal var bruggað:
— Hvað er yfkikar álit á rauð-
sokkum, lierrrir mínir?
— Það er ekfki laust við ,það
að manni detti í hug kynferðis
leg minnimáttarfkennd, þegar
'hugsað er ■ til rauðsoWkakvans-
unnar. Þ-etta eru í flestum tilíetl
um svekktar keilingar, sem Jhtf'a
farið flátt á viðsfkiptum s'num
við einhvern karlmann. Þær æsa
sig upp, haida að þær haíi íþað
ekki eíns gott og þær gæíu ha.ft
það, (það '&r kannski rétt í sum-
um tilvi'kum) en þær yrðu á-
byggilega spældar e.f þær næðu
þessu í gegn. Það er ýmistegt til
í því sem þasr eru að tala um,
en margt af því er bara bull.
Það má kannski segja að þær
séu mest að svekkja sjálfar sig.
Annars má hver sem er, hvar
sem er og hvenær sem er, mót-
mæla hverju sem er. Við getunf
þó huggað okkur við eitt, og
það er mannréttindadómstóll-
inn!
— Eruð þið hlynntir klámi?
— Að vissu mariki. Það hættu
legrjsta við klómið er, að okkar
dómi, óeðlið. Hitt er svo annað
mál að fl'estir hafa lúmsikt gam-
an af klémi, þó svo að þeir for-
Framfh. á btts. 8.
Myndina af frakkanum [ieim arna
fengum viS hjá verzlunarstjóran-
uni í ADAM, honum Jónasi Jóns-
syni. Frakkinn er úr gallabuxna-
efni og meS stórum útálögSum
kraga. Og þó hann kosti slatta
af seSlum, þá er hann vel þess
virSi aS eignast hann — eSa
hvað fínnst ykkur?
POPP-korn
□ Það viar ekki nóg með að
Jans Ingólfissön þyrfti að létta
á hjairta sínu varðandi títt-
niefnda plötuútgáfu, þvi
skömimu .eftir að" hann hiaffði
samband við mig kom Friðrik
Brefckan niður á blað til min
og áttum við stutt rabb sam-
an. Meðal annars tjáði Friðrik
mér að allur undirbúningur
varðandi þessa plötu með lög
um Óttars llaukssonar væri
| mjög á frumstigi. Varðandi
| þessa peningaupphæð sem
| niefnd var í einu blaðanna, þá
| er hún, eins og reyndar allt
? sem þar vár sagt frá runnin
undan rifjum Óttars. Sumt
I átti við röfc að styðjast, annað
J ekki. Óttar lét líka hafa eftir
sér að búið væri að fá Ólaf
Giarðarsson til að aðstoða við
ipptöku plötunnar. Þetta
voru aðeins hugmyndir Ótt-
ars og ekki einu sinni búið að
>-æða sumar þeirra við okkur,
hvað þá að ákveða neitt. —
Tvað Jfens við víkur þá vissi
'g ekki betur, en að við vær-
um í félagi með þessa útgáfu.
T>-tt,a hafði Friðkik Bríekkan
að sfegja. Það sakar kannski
ekki að geta þess að þegai- við
Friðrik töluðum saman, hafði
••irVert heyrst frá Óttari, að
utain;
— popp —
Þið hiafið eflaust flest heyrt
að siexhundruð nemendur úr
VQi’sluinarskóla íslands, skrif-
Framh. á bls. 8.
POPP-orðabókin
UMSJÓN :
ívar orðspaki
ívar orðspaki hefur verið
fenginn til þess að sjá um vikuleg
ann þátt hér á síðunni, sem hef-
ur hlotið heitið POPPORÐABÓKIN.
fvar orðspaki mun leitast við að
taka upp og skýra nýyrði og orða-
tiltæki sem skjóta upp kollinum í
pcpp-heiminum. Við gefum ívari
orðspaka orðið:
— Fyrsta orðið sem ég tek til
meðferðar er samsetta orðið
ÞRÆLGOTT! Orð þetta er
einkum og sér .í lagi notað þeg-
ar leggja þarf alveg sérstaka
áherzlu á eitthvað. DÆMI: Þetta
lag er þrælgott. Þessi náungi er
’brælgóður bassaleikari. - Orðið
stigbreytist þannig: Þrælgóður,
brælbetri og þrælbeztur. Fall-
beygist þannig: Þrælgóður —
þrælgóðan — þrælgóðum —
brælgóðs. —
6 LAUGARDAGUR 27. FEBRÚAR 1971
I
■ IF1» ^ íshí í!M SUMIR GANGA MEÐ
/ | irt HENDURNARí JAKK A V ÖSUNUM
B Á: 11» Á VEGNA ÞESS AÐ ÞEIM ER KALT.
3M W
AÐRIR AF ÞVÍ AÐ
ÞEIR ERU HRÆDDIR
UM AURANA SÍNA.
i -sm M
MARGIR, AF ÞVI
AÐ ÞEIR HALDA
AÐ ÞAÐ SÉ TÖFF.
ÞÓ NOKKRIR GERA
ÞAÐ, BARA AF ÞVÍ
AÐ AÐRIR GERA ÞAÐ
mm 'jm
FLESTIR GANGA ÞÓ
MEÐ HENDURNAR
í JAKKAVÖSUNUM
VEGNA ÞESS AÐ
ÞEIR VITA EKKI
HVAÐ ÞEIR EIGA AF
ÞEIM AÐ GERA.

□ Síðastliðinn miðvikudag
brá ég mér niður í Austurstræti
í smáleiffangur. Meff í förinns
var Bjarni Sigtryggsson, sem
reyndar er nú blaffamaður, en
himar á myndavél, sem hann
dregur fram, þegar mikið liggur
viff. Tilgangurinn meff þessjpm
leiffangri var aff festa á filmu
nokkra unga menn meff hendurn
ar í jakkavösunum, og nota síff
an með þessum heilabrotum
,’nínum.
Ei? þið virðið fyrir ykkur þess
&r myndir, þá sjáið þiff, að það
er ekkfert smart við bað að
ve.ra misð hen-diumar á kaf í
ja'kkavcsiurv-m — þvert á móti.
iþað er púkaleigt. auk þess sem
Iþað fjer ilCia með vasana á jökk
unuim', siaiuimiarnir vilja nefniiega
igsifa eftir. Því hiefur verið hvístt
■að að miér að þeisBÍ jakkavasasið
ur sé .dpprunninn í Hafnarfirði,
HVERS VEGNA GANGA
ÞEIR ALUR MED HENDUR
íen ekki vil ég .nú sverja
að svo sé.
Hveris vegna eru menn að
ganga mieð hendurnar í vösun-
um? Hveris vetgna ganga menn
ieikki með heridiuirnar niður með
síðiuim, eins og þeir ættu að
.getra? Það er ekki cf söguim sagt
þó imaður sjegi að það sé fffleira
furðulegt við okkur íslendinga
en drykkjlulsiðirnir. Hyers vegna
fá roenn sér ekki hianska ef
þeim er svona kalt; á lúkunum?
Hiviers vegna fá mienn sér ekki
veski undir a'urana sína ef þeir
eru' sivona dauðhræddir um að
týna þeirn? Og þó, er það, þeg-
ar á aJ&t er litið svo sllæmt að
umgir menn gangi með hendurn
ar í jiaik'leaivösiuin'Uim? Væri kann
sfce betra að þsia- gengu með
iþæir í bux.niavösiunl-'.'m? Nei! Af
tvennu illu, þá eru jakka.vasarn
il- þó sfeömminni sfeárri.
Það er af sem áður var, þeg-
ar aM'ir töffarar gen'gu með hend
uirnar iems djúpt niður í buxna-
v'öaunum o-g 'þsir möigulega
komu Iþeiim.. Núna er það hins
vegar ekki hægt, í það minnsfa
illmögUl'.egt, því Ihuxnatízkan í
dag eir orðin svo níðþröng að
ofan, en a.ftur é móti attíveg
hólkvíð að neðan. Áffiua- fyrr
var þle&su nokkuð á annan veg
fariffi. Þá voiru buxurnair hólfc-
víðar að ofan, en fre'kar þriing-
ar að neðan.
Annars 'held óg að eina senni
Ilega skýringin á þessu sé ein-
fattdlega sú, að umgir mienn eru
í vandræðium með h.sndurnar á
sér, síðan huxnatízkan breylt.ist.
Þess vegna ihafa þeir simém sam,
an verið að uppgötva það að
þeir geita alvieg eins niotast við
jakfcavaeiania, og það er einmitt
það ssm þeir eru farnir að gera.
Valgeirsson.
!
STÚLKURN AR ‘
VIRÐAST EKKI VERA
í VANDRÆÐUM MED
HENDURNAR Á SÉR,
ÞÆR BARA FLÉTTA
ÞÆR SAMAN OG
GEYMA ÞÆR
FRAMAN Á
MAGANUM, EÐA
STINGA ÞEIM
EINFALDLEGA INN
í HLÝJA OG MJÚKA
LOPAVETTLINGA
I
‘ i
ÞRIÐJUDAGUR 27. FEBRUAR 1971 7