Alþýðublaðið - 23.09.1971, Blaðsíða 4

O Var ekki blíður á manninn.
O B.rár»'?bKgða Vestur^nds
vegur og svo kemur fram
tíðarvegurinn
□ fl kostnað þeirra sem búa
úti á landi.
□ Viðbjóðslegt atvik.
SNÆFELLINGUR hefur
komið að máli við mig- og
var ekki blíður á manninn. —
Hann kvaðst hafa séð I sjón-
varpinu fyrir skemmstu viðtal
um lagningu hins nýja Vest-
urlandsvegar. Þar kom fram,
að þessi mikli vegur sem nú
er verið að leggja og ná á
innan. tíðar allt upp í Kolia-
fjörð er alis ekki Vestu'iiands-
vegur framtíðarinnar, heldur
á framtíðarvegurinn að koma
seinna og liggja á eyrunum
fyrir neðan Koipúlfsstaði. —
Þetta sem nú er verið að gera
er bara bráðabirgðaframkvæmd
og vegu'rinn í heild bráða-
birgðavegur.
MEININGIN er því, sagði
Snæfellingur, að halda áfram
að dútla við að leggja veg í
næsta nágrenni Reykjavíkur
miklu lengur en eðlilegt er, og
hlýtur það óhjákvæmilega að
koma niður á vega'rframkvæmd
um úti á landi. Hann sagðist
mótmæla slíku harðlega, og
þar mælti hann áreiðanlega
fyrir munn fjölda manna úti á
landsbyggðinni. Það væri ekki
verjandi að sóa stórfé í bráða
bi'rgðaveg í nágrenni Reykjavík
ur þegar annar meiri framtíð
arvegur ætti að koma eftir ára
tug eða svo, meðan fólkið á
landsbyggðinni yrði að notast
við koppagötur sem illa væri
við haldið. Það var mikill móð-
ur í Snæfellingi og auðheyrt
að hann meinti hvert orð af
því sem hann sagði.
ÞAÐ ER gleðilegt, ef ég má
sjálíur bæta nokkrum crðum
við, að eiga von á sæmilegum
akvegum út á Iand. En í sam-
bandi við þá ráðstöfun vega-
málayfirvalda að Ieggja fyrst
bráðabirgða Vesturlandsveg og|
svo íkamtíðarveginn hérna fyr a
ir ofan höfuðstaðinn ætti ekki |
að saka ^ svör fengjust við |
því hvers vegna slíkur tví- íjj
verknaður er talinn nauðsyn-1
legur. Ég man ekki til að hafa |
heyrt orð þa'r um, ef það hefur |
verið skýrt, þá hefur það al- |
gerlega farið fram hjá mér. I
Þess vegna væri mév kærkom-1
ið að fá bréf hér að lútandil
frá vegamálayfirvöldum.
★
ANNAÐ SLAGIÐ koma fyr- 1
ir viðbjóðsleg atvik. Mannlífiðg
er því miður þannig. Eitt hef-1
ur nýlega komið fyrir í
Reykjavík. Tveir unglingar
mifeþyrma pilti svo illa, að hann
liggur þungt haldinn. Og á-
stæðan var hefnd. Það er bað
sem ev viðbjóðslegast. Og þeir
veittu honum alls ekki ráðn-
ingu í snöggu bræðikasti, —
heldur voru lengi með hann
eins og tíðkast í glæpakvik-
myndum. Svo hlupu þeir á
brott þegar pilturinn lá eftir
ósjálfbjarga.
HEFND er eitthvert við-
bjóðslegasta fyvirbærið í maun
legum samskiptum. Og semí
betur fer er ekki inikið um |
að menn beinlínis hefni sín}
með kjafti og klóm eins og sjálf
sagt þótti hér fyrrum. — Sig- g
valdi.
SIGVALDI
Seint er
að herklæðast
þá á hófminn
er koniið.
GRANIIHL GUÐSHÚSS
□ Það er ekki síldarmjöl
cffa áburður, sem þsssir and-
srs roenn eru að virða fyrr
sér, heldur 70 tonn af gran'í-
sar ’i, sem ællunin er að not-
affar verði til að múrhúða
með Hallgrímskirkju.
Eiskup ís'ands, berra Sig-
urbjörn Einarsson stendur hér
viff hlið ambassadors Norcgs,
August C. Mohr, sem færði
Skálholísskóla og Hallgríms-
kirkju gjalir, sem lilkomnar
eru vegna söínunar í Noregi,
en þaff var Jslandsvinurinn sr.
Harald Hope, sem gekkst fyr-
ir þeirri söfnun. Auk granít-
sandsins barst Hallgríms-
kirkju þakkiæffningarefni.
Skálholtsskéla vcru færff aff
gjiif 50 manna matar og kaffi
stell og sængurfatnaður fyrir
jafnnvarga. Er þaff til heima-
vistar í Skálholti. — Mynd
þcssi var tekin í fyrradag, og
er séra Jakob Jón.sson, prest-
ur, lengst til hægri á mynd-
inni. —
Foísendur í
rækjumálinu
Alþýðublaðið skýrði frá
þvi siðastliðinn mánudag, að
Verðjöfnunarsjóður fiskiðn-
aðarins hefði verið dæmdur
til að endurgreiða Niðursuðu-
og hraðfrystihúsi Langeyrar
það gjald, sem tekið hefur
verið af fyrirtækinu í sjóðinn
af andvirði frystrar rækju,
sem veidd var á timabilinu
1. janúar til 31. ágúst 1971.
Þar sem þetta mál er mjög
sérstætt og merkilegt og
mögulega um tugi milljóna
króna endurgreiðslur úr
sjóðnum að ræða síðar meir
telur Alþýðublaðið ástæðu
til að birta hluta af forsend-
um dómsins. Fara þær hér á
eftir:
„í 1. grein laga númer 72
1969 segir meðal annars:
Stofna skal sjóð, er nefnist
Verðjöfnunarsjóður fiskiðnað-
arins. Hlutverk sjóðsins er
að draga úr áhrifum verð-
sveiflna, er verða kunna á
útflutningsafurðum fiskiðnað-
arins.
í 1. grein sömu laga ei sagt
að tekjur verðjöfnunarsjóðs
skuli verða allt að helmingur
af verðhækkun, sbr. 7. grein,
sem verða á þeim afurðum
fi.’kiðnaðarins, sem lög þessi l
ná til.
í bráðabirgðaákvæðum lag-
anna er kveðið þannig að
orði, að á árinu 1968 skal
vera í gildi verðtrygging fyr-
ir frystar fiskafurðir, aðrar en
sílda- og loðnuafurðir svo og
fyrir frysta rækju,
Við skýringu á orðunum
útf]utningsaíurðum fiskiðn-
aðarins verður tvíræður til-
gangur laganna og tilætlun
löggjafan3 látin ráða úrslit-
um. Samkvæmt því ber að
lí'ta svo á, að rækja falli und-
ir ákvæði þeirra, þótt örða-
lagið sé ekki nákvæmt.
í þriðju grein laga númer
72 1969 er sagt: Verðjöfnun-
arsjóði skal skipt í deildir
afurða og skulu deildirnar
hafa aðskilin fjárhag. Við
giidistöku laga þessara skal
sett á itofn deild fyrir frystar
fiskafurðir, en heimilt er síð-
ar að fjölga deildum. Skyldi
það gert með reglugerð sam-
kvæmt 10. grein laganna.
Eins og vikið er að í 2.
grein var því fryst rækja t.ek-
in í deild með frystum fisk-
afurðum. Því verður talið, að
orðið í’rystar fúkafurðir í
nefndri 3. grein taki til frystr
ar rækju samikvæmt réttri oi-ð
skýrmgu enda er fryst rækja
nefnd sérstaklega í tilvitnuðu
bráðabirgðaákvæði við hlið
frystra fiskafurða,
Efnisi-ök styðja og slíka ’.iið
urstöðu, þar sem í umræðu
ákvæði þriðju greinar um
deildaskiptingu eru talin fel-
ast nokkur trygging fyrir þá
framlct’ðe.induir afurffia, sem
verðjöfnunargjald er lagt á.
Þannig taka sæti í stjórn-
inni samkvæmt annari grein
laganna tveir fulltrúar frá
Framhald á bls. 11.
4 Fifflintudagur 23. sept. 1971