Alþýðublaðið - 10.11.1971, Síða 4

□ Eigum við ekki að þjóðnýta
alSt húsnæði?
JARÐEIGNA-, lóða- og
húsabrask er öllum til bölvun-
ar. Meira að segja þeir sem eru
hlynnti'r kapitalisku þjóð-
skipulagi ættu að vera því
meðmæltir að land og hús
væru þjóðnýtt — og það ætti
auðvitað að gera hægt og hægt,
en ekki með neinu brambolti,
því slíkt er ævinlega til ills.
Það yrðu allir hamingjusam-
ari ef þeir þyrftu ekki að hafa
miklar áhyggjur af húsnæði
sinu og vendust á að hugsa
þannig að hiís og land sé jaín-
mikil almanna lífsgæði og and
rúmsloftið. Hús þarf að reisa
þannig að megi breyta þeim,
og þá er hægt að koma fyrir
alls konar tilbreytni sem gleð-
ur augað, ef þaír er slíkt sem
fólk er að hugsa um.
□ Er sá hamin'gjusamur sem
aiítaf er að reisa sér ný hús?
□ Væri ekki nær aff hjálpa þeim
sem svelta?
□ Þegar meira og meira hættir
aS vera betra og betra.
□ NOKKRIR lesenda minna
virðist telja mig heldur „gam-
aldags“ í skoðunum að vilja.
þjóðnýta húsnæði, einsog cinn
góður kunningi minn komst að
orði, en ég hef aldrei dregið
dul á þá skoðun mína að allt
húsnæði og allt land eigi að
vcra almanna eign. Já, það er
satt að þetta e'r gamaldags
skoðun að því leyti að hún vai'
fyrir löngu sett fram á skil-
merkilegan hátt, af hinum
mikla gáfumanni og ídealista,
Sir Thomas Moore sem Hind-
rik VIII. lét gera höfði styttri
eða — kannski miklu fyrr. En
hún er enn jafn ný að því leyti
að ekki hefu'r hún verið reynd,
enn er leyft að bítast og
braska um land og húsnæði.
AF SAMTALI við kunn-
ingja mína og ritaðri orðsend-
ingu sem ég hef fengið virðist
höfuðmótbáran vera sú að allt
húsnæði verði líkt og leiðin-
legt, að fegurðarsjónarmiðin
verði ekki eins látin ráða, ef
almanna stofnanir hafa að
segja yfir húsabyggingum, og
fólk verði því naumast eins
hamingjusamt. En ég snyr: —
hversu hamingjusamt er það
nú? Er sá hamingjusamur sem
berst árum saman við að
reyna að koma upp yfir sig
íbúð og kannski missir hana?
Er sá hamingjusamur sem
borgar okur leigu til þess að
greiða niður hús sem aðrir
eiga? Er sá hamingjusamur
sem alltaf er að byggja sér
nýtt og nýtt og stærra og
stærr? húsi, er hann hamingju
samari í stærsta húsinu heldur
en hann var áður? Ég held
eklii.
EN GLEYMUM ekki liinu
að öll þessi óskaplega upplirúg
un húsgagna og skrautmuna
virðist ekki gera menn ham-
ingjusamari. Viljum við ekki
fyrst og fremst að öllum liði
vel og allir séu þolanlega ham-
ingjusamir? Og er það ekki
augljóst að hamingja er fyrst
og fremst sálarástand sem ha'ít
ir að glæðast eftir að náð er
vissu nauðsynja Iágmarki þótt
þá sé einhverju meira. bæit
við? Væri ekki nær að eyða
fé í eitthvað annað en meiri
lúxus ef meiri lúxus gleður
ekki þann sem nýtur? Væri
t.d. ekki nær að hjálpa þeim
þjóðum sem svelta? Yrðu ekki
fleiri hamingjusamari með því
móti, líka hér?
ÉG HELD að orðið sé Ijóst
að þetta svokallaða neyzlu-
þjóðfélag er ekki spennandi af
þeim ástæðum fyrst og fremst
að þ«'r sé fólk búið að fá mik-
ið í kringum sig til að njóta,
lieldur af hinu að því finnst
að það eigi alltaf von á meira
og meira. Ég vona að Iesend-
ur mínir sjái muninn. En auð-
vitað gengur slíkt ekki til
lengdar. Meira og meira hætt-
ir smátt og smátt að vera
betra og betra. — Stökkin
verða að vera stærri og stærri
til þess að munurinn frá því
sem var hafi tilætluð áhrif —
eða hæfileikinn til að njóta
sljóvgast eftir því sem merr.a
er til að njóta..
ÞAÐ ER því ekki verið að
taka neitt af fólki nema óþæg-
indin þótt stefnt sé að algerri
þjóðnýtingu lands og hús-
næðis.
SIGVALDI.
Þú verffur
aff fara gegnum
nóttina
til að komast
til sólarupp-
rásarinnar
K. Gibran.
Fyrirsæt n Ricci er á þessari
mynd aff sýna okkur náttföt, sem
gegna því góffa hlutverki aff vera
í senn morgunklæðnaður, þegar
skjótast þarf (í góffa veðrinu í
Suffur-Evrópu) milli húsa. Litirn-
ir eru hvítt og orange.
Vilja enga rösk-
un eignaréttar
ðsland og EBE
□ „Við getum búizt við því,
að nú a'lveg á næstunni —
væntanlega í þessum mánuði
eða þeim næsta — liggi fyrir
samþykkt af há'lfiu ráðharra-
nefndar Efnahagsbandalagsins
varðandi þann samningsgrund-
völl, ssm íslendingum stendur
til boða við bandaiagið,“ sagði
Lúðvík Jósefsson, viðskipta-
iáðherra, á blaðamannafundi í
gær.
Ráðherrann sagði ennfremur:
„Eins og kunnugt er gaf fram-
kvæmdastjórn EBE út áiit sitt
16. júní sl., þar sem fram koma
viðhorf hennar til samninga, m.
a. við íslendinga. í þestaari á-
litsgerð framkvæmdastjórnar
Efnahagsbandalagsins kemur,
fram, að hún virðist tedja eðli-
legt, að viðiikiptasamkomulag
gcti tekizt miOli íslendinga og
EBE á grundvelli þeirra megin
atriða, sem fram komu í álits-
gerð fyrrverandi ríkisstjórnar."
Aðspurður um það, hvort nú-
verandi ríkisstjórn \s'í:fni a3
að því að gera viðskiptasamn-
ing við Efnahagsbandalagið,
sagði Lúðvik Jösefsson: — „Við
viljum ekki ganga í Efnahags
bandalagið fremur en fyrri rík-
isstjórn. Stefnan er þannig ó-
breytt, og við viljum leita eftir
viðskiptaísamkomulagi við EBE.“
4 íjobabækur með-
o/ nýrra AB-bóka
□ Með útkomu hökarinnar Steinunni Sigurðardóttur,
VIKIVAKA eftir Gunnar Gunn HVERFIST Æ HVAÐ oftir
arsiion til • viðbótar SVART- ,eftir Kristin R'eyr, ÓMINNIS
FUGLI, sein út kom í fyrra, LAND eftir Aðalstein Ingólfs-
haldur Almsnna bókafélagið son og HVÍSL eitir Ragn'hildi
áfram að ge-fa út að nýju Óll Óílsigiidóttu-r.
,,í meginatriðum munurn við
starfa á þeim grundvelli,“ sagðl
Lúðvík, — „í samningum við
EBE, að við munum bjóða að-
ilda'rríkjum þess sams konar
fríverzlunarréttindi hér á landi
og EFTA-löndin nú hafa, ef við
hins vegar fáum sams konar
réttindi fyrir aðailútfltunings-
vörur okkar í EBE löndunum, þ.
e. fyrir sjávarafurðir okkar, en
þau höfum við ekki samkvæmt
samningi okkar við EFTA.“
sikáldverk Gunnars, en þau
komu út fyrir áratug í átta stór
um bindum. í stað hinna stóru
binda verður sá háttur haf'ður
á nú, að gefa hvert skáldverk
út í érstakri bók.
Fyrir fáum árum var haiin
útgáfa á Bókasafni AB í því
augnamiði að geia mönnum til-
tæk við hóflegu Verði og í vand
aðri gerð þau merkiisrit Menzk
frá gcimlu.m O'g nýjum tíma, aem
ætla ætti til þess fallin að verða
almenningi í senn til varanlegr-
ar ánægju og nytsemdar. Hafa
alls komið átta bækur í safn-
inu fra.m til þessa, og nú befur
hrn níunda bætzt við, en það
eru ÍSLENDINGAR eftir dr.
Guðmund Firmbogason.
Lo'ks eru komnar út fjórar
bæ'kur í ljíóðabiðkiaííokiki AB.
Það eru: ÞAR OG ÞÁ eftir
AFENGISBÖLIÐ
□ Lzndssamhandið gegn á-
fengisbölinu hefur ákveðið, að
liinn árlegi bindindisdagur á
þess vegum verði sunnudag-
urinn 21. þ. m.
F rímerkjasýningar
og mannúðarmál
■ □ Það má víðar skoða frí-
; m'srki en á Pósthúsinu núna,
þvi Félag frímerkjasafnara hef-
ur sett upp í glugga Verzlunar-
bankans sérstæða frlmerkjasýn
ingu, sem ætiluð er til þess að
leiða athygli fólks að mannúð-
armálum og nuaðsyn útrýming-
ar hungurs og ofbeOdilí í heim-
inum. Þar á meðal eru frímerki
jRauða ki-ossin,s, sem fáanleg
eru í tveim verðgildum, 3 krón-
um og 3.50. Til viðbótar eru svo
greiddir 50 aurar fyrir hvert
frímerki, og rennur sú uppliæð
til Rauða krossinls.
Þá ætlar Félag frímerkjasafni
ara i Kópavogi að halda sína
fyrstu sýningu, í Æskulýðtheim,
ili Kópavogs 13. og 14. nóv. —
Sériitimpill verður á sýningunni
og hefm' félagið gefið út sér-
stök umslög til notkunar fyrii
þennan stimpil.
Jafnframt sýnin'gunni verður
|4. landsþing Landssambands M.
!fi'ímerkjas‘afnara halldið á saraa
stað á sömu dögum. —
4 Miffvikutlagur 10. nóv. 1971