Alþýðublaðið - 08.03.1972, Blaðsíða 1

lalþýðu
I ii RtiTfil
MIÐVIKUDAGUR 8. MARZ 1972 53. ARG, — 55. TBL.
r
Við viljum að litið sé á flug-
nám sem nám, en ekkieitthvert
gutl og leikaraskap, sagði flug-
nemi i viðtali viö blaðið i gær.
Nú fer fram undirskriftasöfn-
un á meðal flugnema á Reykja-
víkurflugvelli, þar sem skorað
er á félagsmálaráðuneytið aö
breyta sparimerkjalöggjöfinni
þannig, aö þeir verði undan-
þegnir sparimerkjaskyldu, og
fái merkin greidd út, á meöan
á flugnámi stendur.
Forsendur áskorunarinnar
eru þær, að flugnemar telja
flugnámið sfður en svo auð
veldara, ódýrara eöa taka
ER LÍKA NÁM
minni tima en annaö nám, þar
scm nemendur eru undanþegnir
sparimerkjaskyldu.
Myndin er af Svandisi
Magnúsdóttur flugfreyju, sem
byrjaði flugnám i fyrra og
þraukar enn þrátt fyrir allar
sparimerkjalöggjafir, og er nu á
atvinnuflugmannsnámskeiöi i
flugskóla llelga Jónssonar.
Flugnám er all dýrt, sem
kunnugt er, og kosta þannig
ódýrustu flugtimarnir !)00
krónur stykkið og þeir dýrustu
:i.500. en flugnemar þurfa
a.m.k. 200 flugtima tii þess að
liljóta atvinnuflugréttindi.
Eru Breiðholtsbörn
verri en önnur börn?
Skapar uppbygging
hverfisins máske að-
stæður, sem gera pöru-
piltum hægara um vik að
fremja spellverki og
óþokkabrögð? Og verða
þessir pörupiltar ef til vill
uppalendur yngri bama?
Einn þeirra manna, sem
blaðið ræddi við, og orðið
hefur fyrir barðinu á
hópum óknyttastráka,
sagði að mörg þessara
barna væru illa upp alin,
minntu nánast á ótamin
útigangshross.
„Er það vegna þess að
foreldrarnir vinna bæði
úti og hafa ekki tíma til
að sinna börnunum,"
spurði hann. „Eða er það
óreglan á heimilunum?"
Sjálfur býr þessi maður
i Breiðholtshverfi, og
segir að þar búi margt
ágætisfólk, sem ekki má
vamm sitt vita.
„En það fær á sig óorð
af þvi fólki, sem ekki
skiptir sér af framferði
barna sinna og lætur það
átölulaust að þau séu úti
fram á nætur," bætti
hann við. „Sumt af þessu
fólki hefur borgin tekið
upp á sína arma. Það er
frekt og aldrei hægt
að gera þvi til hæfis."
AFflTT?
VERÐA FOR-
ELDRAR
GERD-
IR ÁBYRGIR?
t>að hefur gengið mikil
skem m da rv erkaalda yfir
Breiðholtið upp á slðkastið, og
þrátt fyrir að við séum stöðugt
að tala um fyrir unglingunum,
virðist ekkert lát vera á
skemmdarverkunum, sagði lög-
regluvarðstjóri i Arbæjarstöð-
inni i viðtali við blaðið I gær.
Krakkarnir ráðast með spell-
virkjum á vinnuvélar, sem eru
að flikka upp á umhverfið, og
eru jafnvel dæmi þess um
helgar, aö þau setji vélarnar I
gang og færi þær úr stað, og má
teljast heppni að ekki hefur enn
hlotizt slys af þvi fikti.
t>á tóku krakkarnir upp á þvi
um daginn að kasta steypuvir-
um upp i raflinur og myrkvuöu
þannig stör svæði um tima, eða
þar til viögerðarmenn höföu
lokið viðgerðum. Þetta hefur
endurtekið sig hvað eftir annaö.
Menn sem standa I húsbygg-
ingum i hverfinu verða lika
fyrir barðinu á þessum krökk-
um, því oft er brotizt inn i ófull-
gerð hús og verkfærum stolið og
spellvirki unnin.
Brotizt er inni I vinnuskúra og
simar slitnir þar úr sambandi
auk annara skemmda. Um dag-
inn brutust krakkarnir inn i
spennistöð frá rafmagnsveit-
unni og fóru að fikta þar, sem
hefði getaö kostað þá lifið, þvi
að þar eru háspennurofar.
Sem betur fór, skeði þó ekkert
nema að Breiðholtskjör, sem er
mjög stór verzlun, myrkvaðist
og stöðvuðust þar með öll við-
skipti, þar sem þetta var á
verzlunartima.
Ráðist var á dagheimili þarna
i hverfinu, meö grjótkasti um
daginn, og siðustu skemmdar-
verk unglinganna voru svo á
sunnudagskvöldið, er þeir réð-
ust á félagsheimili KFUM við
Arnarbakka, og brutu þar
margar rúður.
Þessir unglingar eru aðallega
á aldrinum 12 til 15 ára, og þvi
ekki sakhæfir sagði lögreglu-
varðstjórinn, og i langfæstum
tilfellum bæta foreidrar
unglinganna fyrir brot þeirra,
þótt sökin sé vis.
Taldi varðstjórinn ekki ólik-
legt, að ef foreldrar væru látnir
bera ábyrgð á gerðum barna
sinna, lagaðist ástandið.
i varðstofunni i Arbæ eru
aðeins þrir lögregluþjónar á
vakt, þar af þarf einn þeirra
alltaf að vara til taks við sim-
ann, hafa þeir einn bil til um
ráða.
Þessir þrir menn þurfa að sjá
um allt eftirlit i Breiðholts- og
Arbæjarhverfi, en i hverfunum
búa nú samanlagt milli 10 og 15
þúsund manns, og fer stöðugt
fjölgandi.
Það er aðeins þegar mest er
að gera, að þcim bætist lið-
styrkur, og taidi varðstjórinn að
lokum að með þessum mannafla
væri útilokað að komast fyrir öll
afbrot unglinganna, nema for-
eldrar þeirra tækju sig alvar-
lega á og leiddu börnum sinum i
ljós eðli afbrota, og afleiðingar.
UPPELDINU MflSXE
UALDARLYDUR
VEÐUR UPPI
I BREIÐHOLTI
ÁVERTlÐ
Margt bendir nú til þess að
loönuvcrtiöin taki brált cnda. og
l'ggja til þess margar ástæður.
Ilin langa löndunarbið sem nú er i
öllum löndunarhöfnum, hefur
gert það að verkum að fjöldi háta
hefur sett loönunótina i land og
tekið upp önnur veiðarfæri i stað-
inn, linu og nct. Þannig niunu
margir Vestmanneyjabátar byrj-
aðir á vertið, og einn aflahæsti
báturinn, (irindvikingur, er
einnig byrjaður á vertið.
Sjómönnum og útgeröarmönn-
um finnst ekki borga sig lengur að
gera út á loönu, þegar þeir geta ef
til till ekki landað nema einu sinni
I viku vegna löndunartakmarka,
en þannig er ástandiö núna. Kru
þetta mikil viöbrigði fyrir bátana,
sem lönduðu allt aö þrisvar á
einum sólarhring i byrjun ver-
tiðar, þegar þróarrýmið var
nægilegt.
Þá hefur það heyrst, að fiski-
mjölsverksmiðjur muni ef til vill
hætta móttöku á loðnu næstu
daga, vegna óvissu sem rikir nú
um sölumögulcika á loðnuaf-
uröum. Salan hefur gengið ákaf-
lega treglega eins og kunnugt er
af fréttum, og verðið hefur verið
lágt. Verksmiðjueigendur hafa
átt viðræöur viö stjórnvöld að
undanförnu, um stuðning rikisins
við verksmiöjurnar, en þeir hafa
að sögn fengið litla fyrirgreiðslu.
Þá munu lánamöguleikar er-
lendis vera litlir. Er þetta ein
meginástæðan til þess að verk-
smiðjurnar hafa nú hug á þvi að
hætta móttöku á loðnu til bræöslu.
Loðnuverðiö til bræðslu er nú
krónur 1,10 fyrir hvert kíló, en
það lækkaði 1. marz s.l. Það
finnst sjómönnum of lágt verð.
Stór hluti þcss verðs er greiddur
úr Veröjöfnunarsjóði sjávarút
vegsins. Þegar veiðarnar hófust,
voru til 60 milljónir I þeirri deild
sjóðsins sem greiðir niður loðn-
una. Var af mörgum talið að sjóð-
urinn gæti greitt niöur allt að 200
þúsund tonn. Nú er veiðin hins
vegar orðin 250 þúsund tonn, svo
sjóðurinn verður að gripa til ein-
hverra ráðstafana, kannski taka
fé úr öðrum deildum sjóðsins.
Ekkert hefur heyrst um það frá
stjórn sjóðsins til hvaða ráð-
stafana verður gripið, og ekki
reyndist unnt að fá samtal við
Davið Ólafsson formann sjóðsins,
þegar blaðið reyndi það í gær.