Alþýðublaðið - 23.04.1972, Blaðsíða 3
Það er ekki árás Á stúlku
alltaf, sem vitni
benda réttvísinni
á hinn seka.
Það kemur
alloft fyrir að
þau verða þess
valdandi að
saklausir eru
dæmdir — og
þá er það
stundum hend-
ingu háð að
viðkomandi
fái mál
sín leiðrétt
Svo bar til í marzmánuði 1970 að
maður að nafni Harry Wimpress,
rúmlega sextugur næturvörður i
Bradford, var tekinn fastur sak-
aður um rán og ofbeldisverk.
Rúmlega tvitug hjúkrunarkona
hafði orðið fyrir árás og komst
árásarmaður á burt með tösku
hennar. Þetta gerðist rétt utan
við spítalann þar sem hún vann.
Önnur hjúkrúnarkona, Cather-
ine Walker, nítján ára gömul, var
inni hjá sér og heyrði neyðaróp.
Hún leit út um gluggann og sá
mann lúta yfir stúlku.
Wimpress hafði ekkerf sökótt
átt við samfélagið. Og eftir að
hann var handtekinn gat
hjúkrunarkonan ekki borið á
hann kennsl sem ofbeldismann-
inn. En ungfrú Walker sem hafði
hlaupið út og elt skálkinn út á göt-
una, skýrði svo frá að maðurinn
hefði litið á sig þar sem hann var
staddur undir götuljósi á flóttan-
um, og hún taldi sig vissa að
Wimpressværi maðurinn. Ungfrú
Walker var eina vitnið og sakfell-
ing hans byggðist einvörðungu á
framburði hennar.
Wimpress var kærður og settur í
gæzluvarðhald í 36 klst. áður en
hann kæmi fyrir rétt. Vörn hans
var f jarvistarsönnun. Hann hafði
þetta kvöld verið með vinum
sínum að horfa á sjónvarp. En
enginn gat staðfest fjarvist hans
nema f jölskyldumeðlimir.
OG OFT VERÐA ÞAU TIL ÞESS
SAKLAUSIR MENN ERU DÆMDIR
Wimpress var næturvörður hjá
fyrirtæki nokkru þar sem þær
upplýsingar fengust að þetta til-
tekna kvöld hefði hann ekki verið
að vinna, enda veikur: slæmur í
baki og augnveikurog þar að auki
með berkjubólgu svo hann hefði
ekki getað hlaupizt á brott frá
barni auk heldur öðrum.
En ungfrú Walker var viss um
að Wimpress væri sökudólgurinn,
kvaðst fyrir réttinum treysta sér
til að fullyrða það.
Á meðan á þessu málavafstri
stóð, gaf sig fram ungur maður,
Francis Holden að nafni, sem
frétt hafði um Wimpress í
blöðum. Hann kvaðst vera sá
seki.,, Ég gat ekki hugsað til þess
að gamli maðurinn væri dæmdur
i staðinn fyrir mig", sagði hann.
Harry Wimpress
Norski fataiðnaðurinn er ef til vill ekki sá þróaöasti i heimi, en hann endurspeglar þó tizkuna I Norður—Evrópu, og um margt er fatatízka svipuð hér og þar. Þessar myndir
sendi norska AP fréttastofan okkur, og þær eru af þeim fatnaði, sem fataframieiðendur þar ilandi hafa sent frá sér nú fyrir vorið. Til vinstri er kjóll úr grófu tweeduilarefni i gyilt-
um tónum, með hliðarvösum og spæl. Jakkar ungu stúiknanna eru flestir I fjörugum lita samsetningum, eða þá bláu kaki—efni. Og kjólarnir tii hægri cru svo dæmigerðir sumar-
kjólar. Annars vegar siður ermalaus úr 100% baðmull, — litirnir eru aöallega glóaldin rautt, blátt og sirenuhvítt.
Sunnudagur 23. apríl 1972