Alþýðublaðið - 11.06.1972, Side 5

Alþýðublaðið - 11.06.1972, Side 5
Sjaldnast eru Drekamerkingar vinmargir, enda eru þeir manna sérstæðastir í umgengni, eins og áður er á bent. Þeir unna ósjálfrátt öllum átökum og baráttu og hafa eins óbeit á þeirri kyrrð, sem friði og sáttum fylgir, kalla það lognmollu. Persónulýsing stiörnuspekinnar á því fólki sem fætt er í merki Drekans (23. október — 22. nóvember) NOKKRIR ISLEND- INGAR FÆÐDÍR I DREKA- MERKINU Lýsing stjörnuspekinn- ar á þeim, sem fæddir eru undir merki Drekans, er svo hörð og ákveðin, að ýmsum virðist i fljótu bragði að um illmæli sé að ræða. Og eftir þeim lista yfir tslendinga, fædda i þessu merki, sem við birtum, verður ekki annað séð en þar sé að finna menn ólikra skapsmuna, óskyldra persónuleika og frábrugðinna einkenna, svo auðvelt er að ætla að þarna hafi stjörnunum brugðist bogalistin. En spyrjið þá sem þekkja. Þrir fjórðu þjóð- arinnar hafa þegar fengið sina eigin persónulýsingu i þessum þáttum, og af þeim fjölda, sem haft hef- ur samband við okkur, hafa nær undantekning- arlaust ALLIR haft orö á þvi hve vel lýsingarnar passa. Og þess vegna skulum við ætla aö sama gildi um Drekamerkið og hin tvö, sem enn eru ó- birt. En áfram með listann: Agúst Fjeldsted, hæsta- réttarlögmaöurer fyrstur i stafrófsröð á listanum, og á eftir honum kemur Eiður Guðnason, frétta- maður. Emil Jónsson, og Eysteinn Jónsson, fyrr- um ráðherrar, Hafsteinn Björnsson, miðill, Her- steinn Pálsson, ritstjóri, Hlynur Sigtryggsson, veðurstofustjóri, — allt eru þetta Drekamerking- ar. Jóhannes heitinn úr Kötlum var fæddur i merki Drekans, og eins Oddgeir heitinn Kristjánsson, tónskáld. Karl Strand, læknir, Knútur Bruun, lögfræð- ingur og uppboðshaldari, Kristján Thorlacius, bar- áttumaður opinberra starfsmanna og Krist- mann Guðmundsson, rit- höfundur. Allir eru þessir fæddir i merkinu. Lárus H. Blöndal bóka- vörður og Lárus Jónsson, þingmaður, Margrét Indriðadóttir, fréttastjóri og Njáll Simonarson, ferðaskrifstofumaður, Óskar Hallgrimsson, bankastjóri, óskar óla- son, yfirlögregluþjónn og Óttarr Möller, allt Drek- ar. Þá má nefna Rúnar Bjarnason, handknatt- leiksfrömuð og slökkvi- stjóra, Sigriði Thorlacius, frú, prófessor Sigurð Sameúelsson, Svavar Guðnason, listmálara og Úlf Gunnarsson, lækni á tsafirði. Unnsteinn Stefánsson, haffræðingur er Dreki, og ennfremur Þór Guðjóns- son, veiðimálastjóri, Þór Magnússon, þjóðminja- vörður, og Þorsteinn Valdimarsson. En sagði einhver að Drekamerkingar hefðu keppnisskap. Og margir hafi þeir hæfileika sem læknar eða lögfræðingar. Þá hentar vel að ljúka upptalningunni með þeim bræðrum, Hauki og Erni Clausen. Margir þeir, sem undir drekamerkinu eru fæddir, hneigjast mjög til öfga og of- stækis, og eru allra manna drottnunar- gjarnastir, tillitslaus- astir, þverlyndastir og einræðisgjarnast- ir. Hafa Drekamerk- ingar margir mjög sterkan persónuleika, og þó að margir þeirra séu ekki vel liðnir af öðrum, lætur enginn þá lönd og leið — enda fellur þeim f lestum betur að vera hataðir en látnir lönd og leið. Drekamerkingar setja sér sjálfir lög, og geta verið of- stækisfullir og-harð- vítugir gegn öllu því, sem ekki hentar til- gangi þeirra. Flestir eru þeir mjög vilja- sterkir og heyja þrot- lausa baráttu fyrir ákvörðunum sínum, þangað til þeir fá framgengt nákvæm- lega þvi, sem þeir vil ja. Persónugerð Dreka- merkinga er persónugerð hermannsins. Þeim er lifið orrusta, heimurinn orr- ustuvöllurogþeirverða að bera sigurorð af sérhverj- um þeim, sem stendur gegn vilja þeirra. Þegar þvi er að skipta, geta þeir verið bæði slægvitrir og brögðóttir. Venjulega eru Drekamerkingar hraustir og þrekmiklir, og á stund- um geta þeir verið allt að þvi ómennskir i ónæmi sinu fyrir tilfinningum annarra. Þegar þeir eru i þeim hamnum eru við- brögð þeirra gagnvart þjáningum og sársauka annarra helzt fólgin i nistandi kaldhæðni og fyr irlitningu, eða þá óræðri þögn. Það er eins og þeir eigi mjög örðugt með að láta i ljós hluttekningu óg kjósi þá heldur að hverfa inn i ham sinn. Það sem örðugast er að skilja rökrétt i skaphöfn Drekamerkinga, er sam- runi ofbeldishneigðar vit- smuna. Þeir eru oft skarp- gáfaðir og á stundum er gáfnastyrkur þeirra slikur að hann brýtur af sér allar hömlur. Það er þvi likast sem þeir dveljist að hálfu leyti i heimi, sem þeir hafa sjálfir skapað sér, að minnsta kosti sumir hverjir. Margir Dreka- merkingar eru mjög heimspekilega sinnaðir og leyndardómur lifs og dauða og allt það sem óþekkt er, hefur mjög sterkt aðdráttarafl á þá. Þeir eru kaldvitrir, og halda venjulega ró sinni og baráttuþreki i löngum og hörðum átökum. Þeir verða aö fá baráttuskapi sinu útrás og heyja hverja sennu til úrslita, þvi að ekkert hálft eða óútkljáð samrýmist skapgerð þeirra. Drekamerkingar geta verið þvergirðingar mestu og ósannfæranlegir — eiga það jafnvel til að tala sér þvert um geð, ef þeim býð- ur svo við að horfa, heldur en samþykkja það, sem aðrir halda fram. Þeir viija skipuleggja hlutina eftir sinu eigin höfði, og hafa óbilandi trú á þeirri afstöðu sem þeir hafa einu sinni tekið, og hvika aldrei frá henni. Þeir eru skarp- skyggnir á eðli lifsins, erfiðleika þess og vanda- mál og geta fundið til djúprar samúðar með öðrum, ef þeir hafa ekki valdið þeim örðugleikum sjálfir, en kjósa eigi að siður heldur að fela hana, en láta hana i ljós. Þrátt fyrir alla sina vitsmuna- skerpu, velja þeir sér sjaldnast auðveldustu leiðina að settu takmarki. Yfirleittferekkihjá þvi að þeir lendi i einhvers konar deilum eða átökum, þvi að þeir eru skapbráðir, þola ekki neina mótspyrnu og veitist auövelt að vekja á sér andúð annarra, eða jafnvel hatur. En þó að þeir séu auðreittir til reiði, og geri þá hvorki að vega orð sin eöa meta, standa reiðiköst þeirra sjaldnast lengi. Venjulega eru Dreka- merkingar ómyrkir i máli, tillitslausir og oft kaldhæðnir. Þeir eru yfir- leitt opinskáir, og geta þó leynt þvi dyggilega sem þeir vilja og telja betur henta. Ast þeirra á völdum er oft harla augljós, og oft er það að þeir sýna hörku og miskunnarleysi til að ná þeim. Oft er það venja þeirra að leggja spilin um- svifalaust á borðið — en lauma trompspilinu aftur fyrir bak og gripa óvægi- lega til þess, þegar þeir sjá að þaö getur riðið mót- spilaranum að fullu. Ileilsufar. Flestir eru Drekamerk- ingar harðfriskir og þrek- miklir likamlega og spara ekki heldur krafta sina. Hreyfingar þeirra eru stæltar og fjaðurmagnað- ar og öll störf vinna þeir af kappi og hörku. Margir Drekamerkingar eru frá- bærir iþróttamenn, og skara þar helzt fram úr öðrum sem iþrótiin er erfiðust og keppnin hörð- ust. Ekki láta þeir sjúk- dóma á sig fá fyrr en i fulla hnefana, þegar þann- ig stendur á, er mótstöðu- þrek þeirra furðu mikið og oft tekst þeim að sigrast á sjúkdómum fyrir vilja- styrk einan saman. Reyn- ist sjúkdómurinn hinsveg- ar alvarlegri en svo, getur þessi skapharka þeirra gagnvart sjálfum sér haft örlagarikar afleiðingar. Kapp þeirra og óbilgirni gerir að þeim er hætt við allskonar bilunum, oft og tiðum fyrir það, að þeim er ógerlegt að slaka á eða hvila sig, en eigi þeir hins- vegar við erfiðleika eða átök að striða, bregzt þrek þeirra sjaldan. Þeir verða margflestir fljótt full- orðinslegir útlits, en láta siðan litt á sjá fram á elli- ár. Bæði karlar og konur fædd undir Drekamerki, eru oftast nær mikil vexti og kraftaleg og beina- byggingin sterkleg. Karl- mennirnir eru oft fremur dökkir á hörund og kjálka- miklir, en munnurinn festulegur. Alltitt er og að Drekamerkingar hafimikl ar og loðnar augnabrúnir og innlæg augu. Konurnar eru þrýstnar og miklar um barm, margar hverjar, með dimma rödd og varaþykkar, margar frið- ar á sérstakan hátt og gæddar ögrandi kyn- þokka. Meltingarfærin virðast veikasti hlekkurinn i heilsufari Drekamerk- inga, algengt að þeir kenni fyrst einhvers meltingar- kvilla, en hirði ekki um að leita lækninga við þeim fyrr en allt er komið i óefni. Þeir eru og næmir fyrir farsóttum og veiru- sjúkdómum, en tekst flest- um betur að sigrast á þeim, en mest hætta virð- ist þeim þó stafa af eitur- nautnum, bæði vegna skapferlis og likamsbygg- ingar — kunna sér þar yfirleitt ekki hóf, og geta þá „brennt sig upp” á skömmum tima. Atvinna og ævistarf. Flestir eru Drekamerk- ingar harðduglegir menn, og hætta aldrei við hálf- lokið verk. Kapp þeirra er mikið, og skapið segir til sin, þar eins og annars staðar, og hefur mikil áhrif á afköstin og þó eink- um afstöðuna til þeirra sem þeir vinna með — og þá ekki siður afstöðu sam- starfsfólks til þeirra sjálfra. Margir Dreka- merkingar eru ekki mikið gefnirfyrir likamleg störf, þar eö þau fullnægja ekki framaþrá þeirra og valdahneigð. Þeg- ar starf þeirra ýtir undir þær vonir, eru þeir naumast einhamir og geta lagt nótt við dag. Þeir eru metnaðargjarnir og dug- miklir og sjaldgæft að þeir sitji auðum höndum, eða hafist ekki að. Nánast tiltekið öll þau störf, sem krefjast vits- muna og skipulagshæfi- leika, eru kjörverkefni Drekamerkinga. Taka þeir þar oft að sér þau við- fangsefni, sem aðrir eru gengnir frá eða vilja ekki sinna, og gengur þar fyrst og fremst metnaður til og láta þar hendur standa fram úr ermum. Það kem- ur sjaldnast fyrir að Drekamerkingar gefist upp við það, sem þeir hafa tekið sér fyrir hendur, og þeir mega ekki til þess hugsa að aðrir fari fram úr þeim. Venjulega tekst þeim og að ná tilætluðum árangri fyrir dugnað sinn og skipulagshæfni. Ekki eru þeir alltaf eiginhags- munamenn i starfi sinu, og eiga það til að miða það við annarra hag. En þegar svo ber undir, vekja þeir oft deilur og gagnrýni, þannig að sú fornfýsi þeirra er ekki metin sem skyldi og ber ekki tilætlað- an árangur. Margir Drekamerking- ar gripast sterkri löngun til að kanna hið óþekkta. Þeir geta jagt t SÍg JjrGí- laust erfiði á sviði lækna- visinda og unnið þar mikil afrek, og yfirleitt eru þeir mjög veí til þess fallnir að vinna að allskonar rann- sóknum. Árangur þeirra byggist þá fyrst og fremst á nákvæmni og skarp- skyggni og hneigð til að láta einskis ófreistað. Margir frábærra visinda- manna hafa verið og eru Drekamerkingar, einnig læknar og lögfræðingar. Leynilögreglustörf láta þeim og vel. 011 afstaða Drekamerk- inga til samstarfs- og samferðamanna er fyrst og fremst háð skapi og til- finningum, og er þar aldrei um neina hálfvelgju að ræða. Þeir geta unnið markvisst og af óskertum áhuga löngu eftir að allir aðrir eru orðnir uppgefnir. Starf, sem unnið er undir þeirra stjórn og umsjá, verður alltaf vel af hendi leyst og liða þeir aldrei að kastað sé til neins höndun- um. Margir eru þeir gædd- ir miklum stjórnunarhæfi- leikum, og sem vinnuveit- endur eða verkstj. eru þeir flestir kröfuharðir við þá, sem hjá þeim vinna eða undir þá eru settir. Flestir eru Drekamerk- ingar afkastamiklir og hagvirkir að hverju sem þeir ganga. Þeim er yfir- leitt gefin mikil hæfni til einbeitingar og hugkvæm- ir eru þeir i bezta lagi, að vissu leyti geta hæfileikar margra þeirra jaðrað viö snilligáfu, og er þvi likast sem þá skorti aldrei ráð eða úrræði þegar i harð- bakkann slær. Aftur á móti geta þeir heldur aldrei viðurkennt að þeir séu sigraðir, en berjast á meðan þeir fá uppi staðið. Þegar Drekamerkingar hafa tekið einhverja stefnu, vikja þeir sjaldnast frá henni, og setji þeir sér takmark, keppa þeir að þvi linnu- laust og láta ekkert aftra sér fyrr en þvi er náð. Margir hafa þeir heppn- ina með sér i fjármálum, og yfirleitt kunna þeir flestir alltaf ráð til þess að þá skorti ekki fé til þess, sem þeir þurfa, eða eru að koma i framkvæmd. Peningar eru annað mark- mið flestra þeirra i lifinu, næst völdum, og það fer sjaldnast hjá þvi, að þeir komist i sómasamleg efni, en margir þeirra verða vellrikir. Þeir komast yfirleitt yfir það, sem þeir ætla sér i lifinu — peninga, bíl, hús, fjölskyldu. Hafi þeir ásett sér að höndla eitthvað i lifinu, fær ekkert PERSONUGERÐ DREKAMERKINGA ER PERSÓNUGERD HERMANNSINS ÞEIM ER LÍFIfi ORRUSTA, HEIMURINN ORRUSTUVÚLLUR hindrað þá frá að ná þvi, og stefni þeir að vissu marki, láta þeir sér aldrei nægja að komast nálægt þvi og láta ekkert stöðva sig fyrr en þvi er náð. Flestir kunna Dreka- merkingar vel að fara með peninga, en hættir þó á stundum við að sjást ekki fyrir, þegar þeir telja að peningar geti auðveldað þeim eða stytt leiðina að settu marki. Margir eru þeir gæddir næmu hugboði hvað snertir fyrirætlanir og tilgang annarra, og geta þvi ákveðið viðbrögð sin samkvæmt þvi. Heimili og fjölskylda. Enda þótt Drekamerk- ingar séu yfirleitt ekki þannig skapi farnir, að farvegsbundinn hvers- dagsleiki heimilislifsins sé þeim að hæfi, eru þeir gæddir vissri aðlöðunar- hæfni, og þegar þeir hafa stofnað heimili og eignast fjölskyldu, einbeita þeir ástriðukenndum dugnaði sinum að þvi að gera heimili sitt sem myndar- legast og búa að fjölskyldu sinni eins og bezt verður á kosið. Heimili þeirra er venjulega smekklegt, en mörgum hættir þeim þó við að berast talsvert á i öllu sem það snertir, ef þeir hafa efni á þvi, enda eru þeir flestir stoltir af heimili sinu, maka og börnum. Heimilið veitir þeim og tækifæri til að fá útrás i listrænni sköpunar- þrá sinni, sem oft er mjög sterk. Það er yfirleitt sam- kvæmt eðli og skapgerð Drekamerkinga, að þeir vilja vera húsbændur á sinu heimili og hafa jafnan siðasta orðið, enda flestir sannfærðir um að ákvarð- anir þeirra séu hafnar yfir alla gagnrýni. Umhverfið getur átt rik- an þátt i framgangi Drekamerkinga, og sú ást og skilningur, sem þeir mega njóta hjá fjölskyldu sinni, er þeim mikils virði. Flestir vilja þeir eignast mörg börn en margir eru þeir börnum sinum strang ir og kröfuharðir, enda þótt þeir vilji þeim allt hið bezta. Það er jafnvel ekki ótitt, að skapferli þeirra geri þeim erfitt að um- gangast börn sin — þeir geta orðið harðstjórar á heimili og sjást þá ekki fyrir, sé þeim ekki hlýtt skilyrðislaust. En flestir ganga þeir eigi að siður i hjónaband og eignast mörg börn. Hvað þau börn snertir, sem fædd eru undir Drekamerkinu, gildir það að snemma beygist krók- urinn að þvi sem verða vill. Er foreldrum þeirra þvi oft ærinn vandi á hönd- um, sökum einræðis- hneigðar þeirra og ein- þykkni annars vegar og næmra, auðsærðra tilfinn- inga hinsvegar. Þvi miður á það sér oft stað, að þau verða hálfgerð vandræða- börn, vegna þess að þeim er ekki sýnd sú nærfærni og skilningur, sem þau þarnast i uppvextinum. Vinátta. Sjaldnast eru Dreka- merkingar vinmargir, enda eru þeir manna sér- stæðastir i umgengni, eins og áður er á bent. Þeir unna ósjálfrátt öllum átökum og baráttu og hafa eins óbeit á þeirri kyrrð, sem friði og sáttum fylgir, kalla það lognmollu og kunna henni illa. Eigi að siður er það staðreynd, að margir lað- ast að þeim sökum dugn- aðar þeirra, rikra skaps- muna og baráttuþreks. Drekamerkingar geta oj» verið góðir vinir vina sinna, en finnist þeim vin- áttan gerast náin, má gera ráð fyrir að þeir rjúfi hana. Af þeirra hálfu er sjaldnast um ævilanga vináttu að ræða, þvi að annað hvort vilja þeir ráða yfir vinum sinum eða gnæfa yfir þá. Oðru veifinu geta þeir stofnað til vináttu i ákveðnum tilgangi — vingast við þá áhrifa- menn, sem þeir sjá sér hag i, auðuga menn eða þá sem gegna þeim embætt- um, að Drekamerkingur- inn veit vináttu þeirra bæta aðstöðu sina. Slik vinátta getur . staðið að minnsta kosti jafn lengi og Drekamerkingurinn telur sér hana gagnlega. Drekamerkingar hafa oft mikla þörf fyrir að standa einir, en kunna þvi þó illa að vera einmana þegar til lengdar lætur. Oft hrekja þeir frá sér vini sina vegna skapgalla sinna, einþykkni og einræðishneigðar, en eign- ist þeir vini, sem skilja þá og fyrirgefa þeim, geta þeir bundist þeim traustum böndum. Bregð- ist vinir þeim hinsvegar á þann hátt að það særi þá, eru þeir visastir til að hefna sin á miskunnar- lausan hátt. Aftur á móti mun leitun á þeim hópi Drekamerk- inga, sem ekki eiga sér óvini, og hvað svo sem segja má um vináttu þeirra, þá er vist um það að ef þeir binda óvináttu við einhvern, eru allar lik- ur til að hún endist ævi- langt. Harða og baráttu- glaða óvini kunna þeir vel að meta, og berjast við þá til að ráða niðurlögum þeirra — en aldrei til sátta. Astir Drekamerkinga. Ekki eru Drekamerk- ingar hálfir i ástum, frem- ur en öðru. Margir þeir karlmenn, sem fæddir eru undir þvi merki, hafa mjög sterka persónugerð og draga að sér konur eins og segullinn stálið. Þeir eru manna ástriðu- heitastir og sterkastir til atlota, enda ræður kyn- hvötin oft miklu i lifi þeirra. Þar eð konur eru þeim oftast auðunnin bráð, er liklegt að þeir hafi notið ásta i rikum mæli áð- ur en þeir að lokum stað- festa ráð sitt. Eigi að siður eru þeir ákafir og heilir i ást sinni og atlotum hverju sinni og öll eiginleg lausa- kaup eru þeim fjarri skapi, svo hvert ástar- ævintýri virðist eins og um lif eða dauða sé að tefla á meðan það varir. Þeir leggja sig i lima til að gera þá, sem þeir unna, glaða og ánægða, en krefj- ast lika i staðinn viður- kenningar og skilnings, og sé þeim ekki veitt allt afdráttarlaust af hennar hálfu, getur hæglega farið svo að þeir sliti þvi ævin- týri fyrirvaralaust. Þeir ætlast til sömu heil- inda, sama ástriðuhita og ákefðar af ástmey sinni, og þeir auðsýna sjálfir, og vilja ekki deila henni við nokkurn mann. Láti hún henda sig þá skyssu að gefa örðum undir fótinn, er eins liklegt að Dreka- merkingurinn standist ekki reiðari, og vilji ekki við henni lita eftir það. Afbrýðisemi hans er auð- vakin og meðfædd tor- tryggni hans torveldar honum að treysta þeirri, sem hann elskar, þegar hann getur ekki fylgst með henni. Margir Dreka- merkingar geta orðið heiftræknir og hefnigjarn- ir, hafi þeir grun um að sú, sem þeir elska , sé þeim ótrú. Flestir Drekamerkingar eru ástrikir og trúir eigin- menn, og ástriðuhiti þeirra og óaðfinnanleg hæfni til atlota, getur bætt eiginkonunni það upp að vera i sambúð við ráðrik- an og kröfuharðan eigin- mann. En jafnvel þótt Drekamerkingar unni mjög eiginkonu og fjöl- skyldu, geta þeir og verið sjálfselskir og þverlyndir á stundum. Tortryggni þeirra gerir þá afbrýði- sama, svo að oft getur valdið árekstrum, jafnvel gengið svo langt að þeir þoli ekki að aðrir karl- menn séu vingjarnlegir i framkomu gagnvart eiginkonu þeirra. Yfirleitt vegnar Dreka- merkingum efnahagslega vel, þeir vilja fjölskyldu sinni og eiginkonu allt hið bezta, og láta einskis til sparað. En skap þeirra veldur þvi, að þeir eru oft erfiðir i sambúð, og eigi hjónabandið að blessast, verður makinn að auðsýna þeim ást og skilning — og þó umfram allt umburðar- lyndi. Astir drekamerkis- kvenna. Konur fæddar undir Drekamerki, hneigjast margar mjög til holdlegra ásta. Þær eru ástriðu- heitar, ákafar i atlotum, gefa allt og krefjast mikils i staðinn. Þær taka öll ástarævintýri sin mjög alvarlega á meöan þau vara, og þau verða yfir- leitt mörg, áður en þær telja sig hafa fundið þann eina rétta og staðfesta ráð sitt. Þær eru kröfuharðar, oft og tiðum eigingjarnar og ráörikar þeim, sem þær elska og einbeita sér heils- hugar að þvi marki að ástalifið veiti þeim alfull- komna nautn. Þvi miður veldur meðfædd tor- tryggni þeirra þvi að þær eru allra kvenna afbrýði- samastar, og fyrir bragöið enda mörg ástarævintýri þeirra i árekstrum og átökum, þvi aö þær eru ekki nein lömb að leika sér við, þegar afbrýðusemin nær yfirhöndinni. Skaprik- ar eru þær margar, og geysa mjög, þegar þær reiðast. Þegar Drekamerkiskon- ur telja sig hafa fundið rétta manninn, láta þær engar hindranir aftra þvi að hann verði þeirra. Margar hafa þær mjög næmt hugboð, og skjátlast sjaldan i mati sinu á persónugerð karlmanns- ins . Þeim virðist oft gefið ósjálfrátt aö vita til hvers viðkomandi ætlist af þeim, og hvernig þær eigi að vinna ástir hans. Þegar drekamerkis- konur eru komnar i hjóna- bandið, eru þær eigin- manni sinum yfirleitt trú- ar með afbrigðum, og veita honum heils hugar allan þann stuðning, sem hann þarfnast og þeim er unnt, til þess að hann nái sem mestum frama. Þeim er hamingja hans og fjöl- skyldunnar ákaflega hug- leikin, og verja hana með öllum tiltækum ráðum, ef með þarf. Sökum með fæddrar raunsæi, setja þær þó hvorki eiginmann sinn né börn á neinn goða- stall, en elska hann eins og hann er og börn sin sömu- leiöis, með kostum og göll- um, og lita á starf sitt sem eiginkonu og húsmóður af alvöru og skyldurækni. Þvi verður hins vegar ekki neitað, að konur þessar krefjast þess af eiginmanni sinum, að hann kunni að virða og meta hvað þær eru honum og láti það i ljós við þær. Þær krefjast þess einnig að hann svari ástriðuhita þeirra og atlotaákefð i sömu mynt. Bregðist annað hvort, geta þær orð- ið harla óþægilegar i sam- búð. Og þó að þær unni mjög börnum sinum og vilji þeim allt hið bezta getur skapriki þeirra bitnað mjög á þeim. Þær krefjast skilyrðislausrar hlýðni af börnum sinum, en gera sér minna far um að skilja þau, agi þeirra einkennist af drottnunargirni öðru veifinu, enda þótt þær geti sýnt börnum sinum ástriki á vissan hátt. í næstu viku: Bogmannsmerkið (23. nóvember — 20. desember) m 0 Sunnudagur 11. júni 1972 Sunnudagur 11. júní 1972

x

Alþýðublaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.