Alþýðublaðið - 19.04.1973, Qupperneq 10

TIGBIS
straufría sængurfataefnið er nú fyrirliggjandi í mörg-
um mynztrum og litum.
Einnig í saumuðum settum. Kærkomin gjöf, hverj-
um sem hlýtur.
Sparið húsmóðurinni erfitt verk, sofið þægilega og
lífgið upp á litina í svefnherberginu.
Reynið Night and Day og sannfærizt.
*í Samband ísl. samvinnufélaga 1
N N FLUTN1N GSDEILD
Sonur leysir 21 árs gamalt morðmál fyrir föður sinn
FANGELSISYFIRVÖLD VEITTU
MORÐINGJANUM FJARVISTARSÚNNUN,
SEM DUGÐI í TVO ARATUGI
Rannsóknarlögreglumaður-
inn Peter Gilles i Vestur-Þýzka-
landi hafði hlotið einkennilegan
arf frá föður sinum — 21 árs
gamalt, óleyst morðmál.
Upptök málsins urðu i ágúst-
mánuði árið 1951, þegar lik
ungrar stúlku, Rosemarie
Haake, 24ra ára, fannst á veg-
kanti hraðbrautar nálægt Her-
ford i Vestur-Þýzkalandi. Stúlk-
unni hafði verið misþyrmt kyn-
ferðislega og hún kyrkt.
Glæpamaður
Rannsóknarlögreglumaður-
inn Franz Gilles, sem stjórnaði
rannsókninni, komst fljótlega á
þá skoðun, að morðinginn hlyti
að hafa verið heimamaður á
þessum slóðum, sem hefði kyn-
ferðislegar öfughneigðir.
Sérhver hugsanlegur afbrota-
maður, sem grunur gat leikið á
um, að hiutdeild ætti i morðinu,
var yfirheyrður. En allir höfðu
þeir fjarvistarsönnun.
Franz hafði á tilfinningunni,
að morðinginn væri Heinz
Siebrasse, þá 24ra ára gamall.
möppuna með málsskjölunum
„óleyst”.
Þegar Franz lézt — árið 1965'
— var Peter sonur hans einnig
kominn i rannsóknarlögregluna
i borginni.
Sannfærður
1 venjulegum yfirheyrslum i
sambandi við málið — en þær
voru af og til endurvaktar i von
um, að eitthvað nýtt kynni að
skjóta upp kollinum — rakti
Peter garnirnar úr Heinz Sie-
brasse, sem þá vann sem hand-
langari við múrverk.
Peter, sem orðinn var 34ra
ára, kynnti sér i kjölfar þess
gögn lögreglunnar um Sie-
brasse, og rakst þar á ritaðar
umsagnir og hugleiðingar föður
sins um morðið á Rosemarie
Haake.
Peter sannfærðist um, að Sie-
brasse væri sökudólgurinn. Fór
hann að athuga málið nánar.
Yfirvöld Hereford-fangelsis-
ins staðfestu, að Siebrasse hefði
verið að afplána dóm, þegar
Rosemarie Haake var myrt.
sér frá um skamma hrið — eins
og tvær klukkustundir, eða svo.
Hins vegar skaut hann upp
kollinum rétt eftir að uppgötvasl
hafði, að hann hefði horfið. Þess
vegna var aldrei send skýrsla
um atvikið til lögreglunnar.
Peter komst fljótt að raun um,
að Siebrasse gæti hafa framið
morðið á meðan hann var fjar-
verandi frá vinnuflokknum.
Hann fór með Siebrasse á
morðstaðinn og sagði: ,,Ég býst
við, að þú munir eftir þessum
stað. Hefur hann breytzt mikið á
20 árum?”
Siebrasse svaraði: ,,Það hef-
ur þá komizt upp um mig. Já, ég
myrti stúlkuna.”
,,Ég laumaðist i burtu frá
vinnuflokknum, kom að henni
og reyndi að leggjast með henni,
en hún veitti mótspyrnu'
Siebrasse var umsvifalaust
ákærður fyrir morðið á Rose-
mary Haake.
En Peter sagði: ,,Ég er viss
um, að pabbi væri ánægður ef
hann vissi, að mér hafi loks tek-
izt að leysa málið eftir öll þessi
ár. Hins vegar yrði hann sjálf-
sagt dálitið stúrinn þegar hann
sæi, að á sinum tima hefði hann
ekki athugað að sannreyna fjar-
vistarsönnun fangelsisyfirvald-
anna.”
En Siebrasse hafði að þvi er En spjall, sem Peter átti af
virtist óhrekjandi fjarvistar- tilviljun við einn varðanna,
sönnun. Morðnóttina var hann leiddi i ljós, að einmitt þennan
nefnilega i fangelsi i Hereford. sama dag hefði Siebrasse verið i
Sér þvert um geð varð Franz þvi vinnuflokki fanga nærri hrað-
á endanum að skrifa utan á brautinni og að hann hefði vikið
Sumarkveðja
Samvinnufélögin árna öllum
landsmönnum heilla með nýju
sumri og alveg sérstaklega því
ágæta fólki, sem nýlega hefur
sætt þungum búsifjum. Síðast-
liðinn vetur gerðust þau stór-
tíðindi, að blómlegt byggðarlag,
þar sem vaxtarmagn þjóð-
félagsins var hvað sterkast,
lagðist i auðn, a. m. k. um
stundarsakir. Af þeim atburðum
leggur skugga fram i tímann.
Nú reynir á þolrif þess vel-
ferðarþjóðfélags, sem vér búum
í, á félagshyggju, bróðurlund og
samtakavilja landsmanna.
. Með hliðsjón af þeirri miklu
hlutdeild, sem samvinnu-
félögin hafa átt í uppbyggingu
nútíma þjóðfélags á íslandi, þá
gera samvinnumenn sér Ijósa
ábyrgð sina á hverjum tíma.
Samvinnuhreyfingin er almanna-
hreyfing með almenningsheill
aö leiðarljósi, og samvinnu-
menn vita, að á örum breytinga-
tímum eins og nú, skapast
stöðugt ný viðhorf og ný við-
fangsefni á sviði framleiðslu,
verslunar og þjónustu, þó að
ekki komi náttúruhamfarir til.
Mikil og flókin verkefni bíða
einmitt nú, sem aldrei verða
leyst í litlu þjóðfélagi, nema
með almennri samstöðu.
i trausti þess almenna félags-
lega skilnings, sem gerir sam-
vinnuhreyfinguna skapandi afl
í þjóðfélaginu og birtist í si-
vaxandi þátttöku ungs fólks,
þá leyfa samvinnumenn sér að
líta með bjartsýni fram i tímann.
SAMBAND ÍSLENZKRA SAMVINNUFÉLAGA
GLEÐILEGT SUMAR
Fimmtudagur 19. apríl 1973