Alþýðublaðið - 29.04.1973, Side 1
HVERNIG VÆRIAÐ BREYTA PASKUM OG
HVÍTASUNNU í VOR - OG SUMARHÁTÍÐIR?
Skyldi yfirmönnum þjóðkirj-
unnar aldrei hafa dottið i hug að
endurskoða afstöðu kirkjunnar
til þeirra fridaga, sem eiga sér
trúarlegar og kirkjulegar for-
BJARNI
SIGTRYGGSSON
sendur, svo sem páska og hvita-
sunnu?
1 viðræðum manna i milli eru
menn yfirleitt sammála um að
þessir fridagar nýtist illa sem
slikir, og það er löngu liðin tið,
hafi hún verið, að menn séu eitt-
hvað guðræknislega upptendr-
aðir þessa daga.
bvert á móti hefur hin langa
páskahelgi, sem hjá flestum
þjóðfélagsþegnum er fimm
daga löng, þróazt i að verða eins
kyns vorhátið — og hvitasunnu-
helgin að sama skapi hátið þar
sem við fögnum sumarkom-
unni. Enda ekki illa til fundið að
þjóð, sem býr við langt vetrar-
myrkur fagni vori og sumri á
viðeigandi hátt, með nokkurra
daga frii og léttri lund.
Ég held að það ætti alls ekki
aö skaða kirkjuna sem slika né
að teljast guðlast á nokkurn hátt
þótt við breytum fyrirkomulagi
þessara fridaga i átt að stað-
háttum — enda er hvort eð er
talið að jól og páskar séu að
uppruna til fridagar úr heiðni,
jafnvel tengdir vorkomu og
uppskeruhátiðum.
Um þetta eru greinilega flest-
ir sammála, og ég hygg að
kirkjan myndi ekki setja sig upp
á móti þvi þótt rýmt yrði til með
leyfi til aukinnar þjónustustarf-
semi og skemmtanahalds þessa
hátiðisdaga — ef tekið yrði tillit
til helgi þessara hátiða á
smekklegan og viðeigandi hátt.
Spurningin er auðvitað um
það hvað eigi að aðhafast.
Það þjónar varla málstað
guðs og kirkju að loka fyrir
benzinsölu þær fyrstu helgar
ársins, sem fólk getur reynt að
lyfta sér upp með þvi að aka út
fyrir bæjarmörkin eða fara á
skiði, — varla heldur að banna
dans á þeim öldurhúsum, sem
opin eru annaðhvert kvöld þess-
ara hátiðisdaga. Þar er hins
vegar selt vin — en sjáist par á
gólfinu verur hijómsveitin að
tilkynna fólki að það eigi að
halda sig á barnum. Dans er
bannaður.
Og ekki er það i þágu þjóðar-
heildarinnar að banna flestar
samkomur fjóra þessara fri-
daga, en leyfa siðan dans og
drykkju fram á nótt daginn áður
en allir eiga að mæta til vinnu.
betta eru nokkur atriði, sem
þar/ að lagfæra. Um það eru
flestir á einu máli. En hver á að
hengja bjöllurnar?
Stundum hefur maður það á
tilfinningunni að embættis-
mannakerfið sé orðið þaö þungt
i vöfum og silalegt, að vinstri
hönd þess hafi enga hugmynd
um hvað sú hægri aðhefst, og
aðhafist sú yfirhöfuð eitthvað,
þá sé það að öllum likindum i
bága við það sem hin er að gera.
Hagsmunahópar þjóðfélags-
ins sjá fyrir þvi hver á sinu sviði
að umbótum viðkomandi hags-
munahóps sé hunrdið af stað, —
en þegar heildin á i hlut eins og
þarna er um að ræða — þá ligg-
ur rikisbáknið með allt sitt emb-
ættismannakerfi eins og þungt
og runnið hræ yfir öllu, og allir
eru sammála um að þaö eigi að
aðhafast eitthvað, en enginn
verður fyrstur til. Menn horfa
bara á hræið, hjartanlega sam-
mála.
Sunnudagur 29. apríl 1973. 97. tbl. 54. árq