Alþýðublaðið - 29.04.1973, Blaðsíða 3

ISRAELSMANNA
inn, sem er meö þeim
hæstu i heimi, myndi snar-
’lækka. 1 dag er unnið að
nýju kverfi sem miðar að
þvi að lituö börn skulu fá
fleiri kennslustundir.
Afbrotin
Stefna ísrael, sem miðar
aö þvi að ísrael haldi velli,
ýtir undir ibúana meö
barneignir. En um 90% af
þeim fjölskyldum sem eiga
fjögur börn eða fleiri eru
litaðar. Og það eru þær
sem lifa i lélegustu húsa-
kynnunum. En sifelldur
fjáraustur i striðsrekstur-
inn og háir skattar, þeir
hæstu i heimi, og síhækk-
andi vöruverð, eykur á hið
félagslega vandamál. Nið-
urstaðan verður auknir
glæpir og afbrot. Dæmi: 1
Tel Aviv hefur þjófnaður
aukizt um 125% á siðustu
árum. Morð fjárfaldast og
vændi blómstrar. Og rikis-
stjórnin viðurkennir vand-
ræöin. Hún hefur aukið að-
stoö til félagsmála um 37%
og gert nýjar bygginga-
áætlanir sem miða að þvi
að þúsundir fjölskyldna fái
nýtt húsnæði.
En þetta er bara ekki
nógu gott. Æskan er óþolin-
móð og þvi brýzt það út i
mótmælum og átökum, og
það er það sem sizt má ske.
Drengurinn
frá Mustrara
t Israel fékk ungmennið
Saadya Marciano köllun.
Þessi slðhærði magri piltur
var fæddur i Marseille, en
ólst upp i aðal- fátækra-
hverfi Jerúsalem
Musrara. Hann gekk i her-
inn 18 ára gamall, en eyddi
næstum öllum tima sinum
þar i fangelsum. Og að lok-
um var hann rekinn með
skömm. Þvi gekk honum
l’ierfiðlega að verða sér út
' um vinnu vegna slæms
„meðmælabréfs” úr hern-
um.
Saadya eyddi tima sinum
i það að slæpast með ung-
lingum sem eins var ástatt
um. En kvöld eitt ákváðu
þessir rótlausu unglingar
að stofna félagsskap.
Saadya stakk upp á þvi að
þeir kölluöu sig „Svarta
hlébarða”. Eitt af þvi
fyrsta sem hlébarðarnir
gerðu var að biðja lögregl-
una um leyfi til þess að fara
i mótmælagöngu vegna
hinna lélegu húsakynna i
borginni. En lögreglan
sagði þvert nei, og setti
Saadya og félaga i fangelsi,
þegar þeir kváðust myndu
mótmæla eftir sem áður.
Seinna fóru þeir svo I
mótmælagönguna, og urðu
ibúar Jerúsalem skelfingu
lostnir er þeir sáu þessa
baráttuglööu unglinga. Sið-
an hafa æ fleiri bætzt i hóp
hlébarðanna og þeir eru
orðnir að miklu félagslegu
vandamáli.
Hlébarðarnir hafa borið
eld að þeirri miklu púður-
tunnu sem félagsleg
vandamál Iseaels er. Hillel
lögreglustjóri hefur gefið i
skyn að hinar raunveru-
legu vigstöðvar Israela séu
þrjár. Gegn Aröbum, gegn
fjárhagshliðinni og á fé-
lagslega sviðinu.
Golda hittir
hlébarðana
Margt bendir til þess að
stjórnvöld hafi misst tökin
á vandamálunum. Þvi
fannst Goldu Meir þaö
nauðsynlegt að mæta á
fund meö hlébörðunum.
Hún fékk strax ýmigust á
þeim. Eftirá sagði hún: —
Máske hafa þetta einhvern
timann veriö góðir strákar,
en það eru þeir svo sannar-
lega ekki nú. —
Stjórnin álitur þaö undir-
rót vandmálanna á félags-
lega sviöinu, að lituðu gyð-
ingarnir eyði peningum
sinum i sjónvörp, á börum
og hóruhúsum ásamt öör-
um „lúxus” i stað þess að
nota þá til heimilis og fjöl-
skylduþarfa.
En fátæktin og hin tiöu og
auknu afbrot hafa neytt
stjórnvöld til þess aö lita
málin raunhæfum augum.
Sú staöreynd, að ekki hefur
veriö lögð nægileg áherzla
á framtiðar framkvæmdir,
gerir það að verkum að bil-
ið milli hinna riku og hinna
snauðu eykst jafnt og þéít.
Háskólaprófessor hefur
bent á það, að nú fyrst fari
að kveða að hléböröunum
svo um muni, og aö stjórnin
verði að undirbúa sig undir
það að fyrsta skotinu i
þessu nýja strlöi Israel
verði skotiö.
Ein stór f jölskylda
Ungur Marokk-fæddur
lögfræöingur, Shlomo
Segev, hefur sagt eftirfar-
andi um hlébaröana: —
Þeir eiga ekkert sameigin-
legtmeð hinum bandarisku
hlébörðum nema nafnið.
Okkar hlébarðar þvæla
ekki um það að svart sé
fallegt, eða að gera upp-
reisn gegn þjóðfélaginu.
Þeir hafa litið álit á eigin
menningu. Þvert á móti
vilja þeir tileinka sér vest-
ræna menningu. En það er
erfitt og þvi verða afleið-
ingarnar upplausn. —
Marga gyðinga dreymir
um eigið samfélag, sem
hvorki væri vestrænt né
austrænt. David Ben-
Gurion „faöir Israels” áleit
að þessi draumur gæti ein-
hvern tima orðið að veru-
leika, en það bæri hin fjar-
læga framtið i skauti sér.
Nútima þjóðfélag er
keypt sinu verði, og hjá
gyðingum er spurningin sú,
hvort of seint hafi fengizt
viðurkenning á vandamál-
unum. Máske eru svörtu
hlébarðarnir ekki nein stór
hætta fyrir riki ísrael, en
það er ekki hægt að vikja
þeim til hliðar með orðum
Goldu Meir: — Þeir voru
einu sinni góðir drengir —
og viö skulum vona aö þeir
veröi það aftur. —
Þvi I dag eru þeir allt
annað en „góöir drengir”.
Sól og vor
suður í /onaum
Vorið er að koma suður í álíu og Loftleiðir
bregða ekki vana sínum, en bjóða nú:
frá 1. apríl til 15. maí
lœkkuð vorfargjöld til fjölmargra staða í Evrópu
.... og það er margt fleira í pokahominu.
Ferðaskriístofurnar og umboðsmenn Loftleiða
um allt land veita upplýsingar, taka á móti
farpöntunum og selja farmiða.
LOFTLEIDIR
Sunnudagur 29. apríl 1973.
©