Alþýðublaðið - 30.12.1973, Síða 2

Hljómplötur:
„ALLT í GAMNI"
RÍÓ
l’arlophonr MOAK :I2
liP — sterro
Kálkinn h/f
Liklega er ekki nema mjög
takmarkað samband á milli
þeirra tveggja staðreynda, að
þessi plata seldist upp á met-
tima og að hér er um langbestu
plötu Rió að ræða. ftg lýsi hana
hiklaust „Plötu ársins I!l7;r' —
en það er ekki um mjög auðugan
garð að gresja. Konsertal-
búmið, sem væntanlegt er með
vorinu, má svo sannariega vera
gott, ef það á ekki að spilía fyrir
minningunni um góða
„grúbbu”.
Við að hlusta á þessa plötu hef
ég einhvernveginn fengið á til-
finninguna, að hún sé i beinu
framhaldi af „Við,
Gunni&Jónas”, plötunni, sem
kom út fyrir tveimur árum. Það
var góð plata — besta þar til
þessi kom — en samt sem áður
eru á milli þeirrar plötu og
þessarar tvær plötur: „Eitt og
annað smávegis” og „Bomm-
fadderi”. Þær plötur voru ágæt-
ar, svo langt sem þær náðu, og
rokseldust, en „Við, Gunni &
Jónas” seldist iitið miðað við
það, sem plötur Rió hafa yfir-
leitt gert. A „Við,
Gunni&Jónas” var gerð mjög
heiðarleg og góð tilraun til að
vera með orginal og vandað
efni, sem stóð „skriðdreka-
músikinni” eitthvað framar.
Þegar salan reyndist dræm
þótti þeim piltum einsýnt, að
ekki dugði þessi skratti i Is-
lendinga og þvi var aftur farið
yfir i það, sem þykir feykilega
gott á árshátiðum og öðrum
drykkjusamkomum. En svo
gerðist nokkuð. Ameríka! Þeir
óku rútunni Lúllu, skrautlega
málaðri, um Bandarikin þver og
Sumar. Þetta er fjörlegt lag og
mun auðlærðara en flest önnur
lög Gunnars. Eitt lag er stolið —
eða ófeðrað, skulum við segja.
Það er Flaskan min frið, sem
þeirsegja þjóðlag (trad.) en er i
rauninni eftir Tom Paxton og
heitir á frummálinu Bottle of
Wine.Liklega er þetta þó óvilj-
andi.
Heldur litið ber á Gunnari
Þórðarsyni á þessari plötu en þó
eru áhrif hans greinilega undir
öllu saman. Hann á örugglega
stóran þátt i öllum útsetningum
og pródúsjóninni sömuleiðis,
Þótt Jón Þór Hannesson sé
skrifaður fyrir henni. Jón Þór
kemur annars mjög vel frá
þessari plötu.
Hljóðfæraleikur er til fyrir-
myndar. Þeir Ágúst og Ölafur
spila á sina ágætu Martin-
gitara, Gunnar sömuleiðis, en
hann spilar og á rafm.gitar.
Um það er óþarfi að fjölyrða. Þá
er rétt að geta þeirra Karls Sig-
hvatssonar, sem lék á pianó,
rafmagnspianó, orgel og synt-
hesiser af stakri prýði, og
Pálma Gunnarssonar, sem er
góður bassaleikari og syngur
með i nokkrum lögum. Söngur-
inn, aðalsmerki Rió allt frá upp-
hafi, er betri en nokkru sinni
fyrr og sérstaklega er það
Ágúst, sem kemur vel út úr þvi.
Með þessari plötu sannar hann
einnig rétt einu sinni ótviræða
hæfileika sina sem gaman-
leikari.
Þessi plata er til mikils sóma.
Eini gallinn, sem mér finnst
umtalsverður, er dauðyflislegur
söngur Ölafs Þórðarsonar i upp-
hafi Sumars. „Allt i gamni” er
verðugur minnisvarði Rió og á
þessa feikn góðu sölu fyllilega
skilið. Umslag Baldvins Björns-
sonar er verulega smekklegt.
ó.vald.
Plata ársins 1973!
En þótt Amerika skini út úr
öllu á þessari plötu. eru ekki
nema eins og þrjú af ellefu lög-
um plötunnar, sem má rekja til
þessarar ferðar um USA:-
Jú, annars, fjórða lagið á tvi-
málalaust heima i þessum hópi:
í;g fæ kast Ólafs Þórðarsonar.
Það er stórskemmtilegt stuðlag
og örugglega besta framlag
á allt annan og skemmtilegri
hátt. ó Gunnaog Maja Majaeru
snilldarvel útsett. Veitt skjól
ininni vinu ágætlega. Gunnar
Þórðarson á eitt lag á plötunni:
endilöng „með söng og glens og
grin”, eins og segir i „ferða-
sögunni”: Colorado Helga
PéturSsonar. Hver sá, sem til
Ameriku — „þessa allt of stóra
lands” — kemur, og verður ekki
fyrir einhverjum áhrifum þar,
hann á ekki skilið að sleppa
þaðan aftur. Þeir Ágúst, Gunn-
ar, Helgi og ólafur komu aftur
og áttu það skilið. 1 Ameriku,
innanum stúdenta, minnihluta-
hópa og radikala, drukku þeir i
sig ýmis áhrif, aöallega þó
músikölsk, og þannig varð hluti
þessarar plötu til — og hérumbil
allt sánd hennar.
Eitthvað undarlegt,
Colorado og Lúlla. Það fyrst-
nefnda er mjög ameriskt og
geysilega gott lag. Eitthvert
besta islenska popplagið i mörg
ár, samið af þeim öllum. Þeir
hafa áður samið sameiginlega
með góðum árangri, en þetta
tekur öllu öðru fram. Útsetning
lagsins er frábær og flutningur
allur. Colorado er sosum ekki
merkilegt lag, eins og hundrað
önnur, en það á fullan rétt á sér
sem ferðasaga. Lúlla er ástar-
og tryggðaróður til rútunnar,
laglegt lag i stil við hugsunina,
sem fvlgir.
Olals siöan hann samdi Legg i
lófa fyrir mörgum árum.
Kannski hefur Óli orðið fyrir
hvað mestum áhrifum af
Amerikuferðinni, hann er mjög
pródúktivur allar götur siðan og
alveg búinn að fá nóg af skrið-
drekamúsikinni. Ég fæ kast er
vel útfært, notaður i þvi
svnthesiser, sungið af krafti:
húrra.
Þó svo að flest hinna laganna
séu lög af þvi tagi, sem Rió hef-
ur verið að fást við á undanförn-
um árum, þá eru þau framreidd
Rokkhorniö
Ómar Valdimarsson-.
Listinn yfir sölu-
hæstu piöturnar...
Vegna rúmleysis féll
niður niðurlag útskýringa
á öflun og úrvinnslu
listans yfir söluhæstu
plöturnar fyrir jólin, sem
birtist í blaðinu sl.
laugardag.
Listinn var unninn á
eftirfarandi hátt: Haft
var samband við 8
stærstu plötuverslanirnar
i Reykjavík og fenginn
hjá þeim listinn yfir 10
söluhæstu plöturnar á
hverjum stað. Fékk siðan
platan í efsta sæti 10 stig,
i næsta 9 og svo fram-
vegis. Siðan voru stigin
lögð saman (alls komust
um 30 plötur á blað) og
niðurstaðan varð sú, sem
áður segir. Listinn er
náttúrlega ekki óbrigðull,
eins og sannast á þvi, að á
tímabilinu frá því
könnunin var gerð og þar
til síðustu lesendur Al-
þýðublaðsins voru að fá
það í hendur á laugardag-
inn, sólarhring síðar,
seldust 2800 eintök af
,,Allt i gamni", nýjustu
plötu Rió, einsog sagt var
frá á forsiðu Alþýðu-
blaðsins í gær, föstudag.
FRETTIIIM SINA EIGIN
• •
PLOTU I UTVARPINU!
— Ég er mjög óhress með þessa plötu og hefði
aldrei samþykkt hana sjálf, sagði Þuríður Sigurðar-
dóttir, söngkona, um nýja plötu með „úrvali" af hljóð
rituðum lögum hennar, sem S.G.-hljómplötur hafa ný-
verið gefið út.
— Það var ekki f yrr en ég heyrði plötuna auglýsta í
útvarpi, að ég vissi um tilvist hennar, sagði Þuríður
enn fremur, þegar fréttamaður blaðsins hafði fal af
henni fyrir helgina. — Ég hafði strax samband við
forstjóra fyrirtækisins, og spurði hvað þetta ætti að
þýða, en fékk litil svör. Hann spurði mig jú hvort mig
vantaði ekki pening f yrir jólin og við því svarði ég jú,
eins oq satt var.
Þuríður kvaðst vera mjög óánægð með allan frá
gang á plötunni og væri þar ólíku saman að jafna,
þessari og nýútkominni plötu hennar og manns henn-
ar, Pálma Gunnarssonar, en þá plötu gaf Fálkinn út.
— Og auk þess er þetta ekkert úrval, bætti Þuríður
viðæ. — Þetta eru öll lög, sem ég hef nokkurn tíma
sungið inn á plötu og það með mjög misjöfnum
árangri. Þess utan lít ég út eins og Gilitrutt á
umslaginu!
En Þuríður getur ekkert gert í málinu. Lögin söng
hún inn upphaflega fyrir S.G.-hljómplötur og það
fyrirtæki á allan rétt— lagalegan, það er að segja.
KOMA SLADE ÞREYTTIR TIL ÍSLANDS?
Enn er ekki endanlega ákveðið hvenær breska hljómsveitin SLADE
kemur hingað til hljómleikahalds, en þó mun vera óhætt aö slá þvi
föstu, að það veröur i endaðan janúar. Nú er afráðið, að þeir fara i
þriggja vikna hljómleikaferðalag um Bandarikin hinn 6. janúar og
yrði það þá i lok þeirrar ferðar, að þeir kæmuhingað.
Akveðiö svar frá Slade berst Umboðsskrifstofu Amunda Amunda-
sonar strax eftir áramótin, þar sem þeir i ,Slade eru i jólafrli til
annars jan.
Það kann að orka tvimælis að fá SLADE hingað á hljómleika að af-
loknu ströngu hljómleikaferðalagi um Bandarikin. Slade leggja að
sjálfsögðu mikið upp úr þvi að gera vel í Bandarikjunum, þar er
þeirra framtiðarmarkaöur, og þvi kann að vera að þeir verði þreytt-
ir, er þeir loks koma hingað. Ferðalag hljómsveitar eins og Slade um
Bandarikin erekkert grin — við munum sögurnar af ferðalögum Bitl-
anna um það stóra land.
0
Sunnudagur 30. desember T973.