Alþýðublaðið - 07.09.1974, Blaðsíða 7

Valur er sjö ára. Hann fór i
skólann i fyrsta skipti i gær. Aö
visu var hann i forskóla i fyrra-
vetur. en það var aðallega fönd-
ur og teikning. I gær hófst
alvara lifsins.
Hann var vaknaður fyrir allar
aldir og borðaði bitann sinn við
eldhúsborðið með nýju skóla-
töskuna á bakinu. Lykilinn að
læsingunum á henni var hann
með i löngu ullarbandi um háls-
inn og taskan að sjálfsögðu
rækilega læst.
i töskunni var stilabók, reikn-
ingsbók og pennaveski úr
skinni, sem amma hans hafði
saumað handa honum. Valdi-
mar bróðir hans, sem er niu
ára, hefur þegar verið i skóla
tvo vetur og var þvi rólegri en
hefur vafalitið gefið yngri bróð-
ur sinum ýmis ráð — væntan-
lega bæði holl og ekki — um'
skólagöngu og hinar ýmsu hlið-
ar manniifsins. Valdimar þurfti
ekki að koma i skólann i gær,
enda er hann i öðrum skóla.
Fjölskyldan er tiltölulega ný-
lega flutt i nýtt hverfi, Hóla-
hverfi i Breiðholti, og þvi fylgja
ýmis vandamál.
Valur klæddi sig i úlpuna,
spennti skólatöskuna aftur á
bakið, kyssti mömmu sina bless
og við fórum með honum niður i
lyftunni.
Fyrir framan iyftudyrnar á
fyrstu hæð beið strákur á svip-
uðu reki og Valur. Þeir heils-
uðust, aðallega með þvi að
brosa feimnislega hvor framan i
annan og svo greikkuðu þeir
sporið út. Við máttum hafa okk-
ur alla við að fylgja þeim eftir.
— Hver er þetta? spurðum
við Val.
— betta? Þetta er hann
Brynjar. Hann á heima i blokk-
inni lika. Hann er skólabróðir
minn.
Þeir hlupu út og i áttina að
strætisvagninum. Nýjar og
glansandi finar skólatöskurnar
dingluðu á bökum þeirra og
manni datt ósjálfrátt i hug það,
sem áður var sungið: Ligga
ligga 11.
Þeir voru roggnir þegar þeir
settust inn i bilinn og þurftu að
sitja hálf hoknir vegna taskn-
anna, sem þeir höfðu að sjálf-
sögðu ekki fyrir að taka af sér.
Báðir sögðust þeir hlakka til að
fara i skólann og brostu breitt —
en brosið náði ekki alla leið til
augnanna. Úr þeim skein miklu
fremur kviði eða óvissa. Við
hugsuðum okkur tæpa tvo ára-
tugi aftur i timann og þá vorum
það við, sem brostum. Liklega
er enginn tii frásagnar um hvort
þau bros náðu til augnanna.
Skólinn þeirra er ekki tilbúinn
ennþá, svo þeir þurfa að fara i
hinn skólann i efra Breiðholti,
þar sem fengnar hafa verið að
láni þrjár skólastofur til að
hefja starfið i.
—• Þarna er minn skóli, sagði
Valur og benti út ura gluggann.
—- Iss, það er ekki einu sinni búið
að smiða hann ennþá.
Fleiri börn komu i vagninn á
leiðinni og öll heldur hikandi.
Mæður þeirra og feður voru al-
vörugefin og börnin slepptu ekki
af þeim hendinni. Þau sögðu
ekkert enda þurfti þess ekki
með. Þeir farþegar sem ekki
voru á leið i skólann horfðu hlý-
lega á — en augnaráðið var dá-
litiö fjarrænt.
Þeir Valur og Brynjar hlupu
út úr vagninum og ætluðu beint
yfir götuna en áttuðu sig i tima
og fóru yfir gangbrautina. Fyrir
utan skólann var hópur barna
og álika stór hópur foreldra.
Skólalóðin var hljóð og á liklega
ekki eftir að verða jafn hljóð
fyrr en að ári, þegar nýr ár-
gangur leggur út i heiminn og
kynnist alvöru lifsins.
— Til hvers fer maður i
skóla? spurðum við Val.
Hann horfði rannsakandi á
okkur og brosti feimnislega.
Hann er ekki vanur að vera
feiminn. — Til að læra eitthvað,
sagði hann svo.
— Og til hvers á maður að
læra?
— Bara....
— Hvað áttu að læra?
— Lesa og skrifa og reikna og
svoleiðis.
— Til hvers?
Fyrsti skóladagurinn í lífi sjö ára drengs
— Maður á bara aö kunna
það, sagði hann dálitið óþolin-
móður. — Svo maður geti lesið
og svoleiðis, bætti hann svo við.
Hann stökk af stað og Brynjar
með honum.
Þeir stönsuðu skyndilega eins
og þeir hefðu rekist á vegg. Fyr-
ir framan þá stóð litil stúlka
með móður sinni. Annari hend-
inni hélt hún þéttingsfast i hönd
mömmu sinnar og hinni i barna-
vagninn, þar sem litli bróðir lá
og svaf. Hann hafði ekki hug-
mynd um hvað það i rauninni
var, sem stóra systir hans var
að ganga i gegnum núna. Hún
horfði hálf skelkuð á þá Val og
Brynjar og þeir störðu á móti,
sviplausir. Þeir færðu sig nær
hvor öðrum til að leita trausts
og halds. Hún færði sig nær
móður sinni og tók fastar um
barnavagninn.
Val þótti gaman að vera kom-
inn i skólann en hvorki vildi
hann missa sjónar af okkur né
Brynjari. Það var farið inn i
gang, þar sem lánsstofurnar
voru og þar beið hópurinn úr
Hólahverfinu. Mæður, feður og
börn. Litið var sagt og börnin
horfðu hvert á annað. Einstaka
þekktust og sögðu feimnislega
halló.
Skólastjórinn kom og bauð
öllum að koma inn i stofu. Þar
kynnti hann tvær ungar
kennslukonur fyrir hópnum og
sagði að þar sem við ýmsa byrj-
unarörðugleika væri að etja, þá
gæti eiginleg skólaganga ekki
hafist fyrr en á fimmtudaginn i
stað þess að byrja á mánudag.
Hann kvaddi og önnur
kennslukonan las upp nöfn
þeirra, sem áttu að fylgja henni
yfir i næstu stofu. Börnin fylgd-
ust spennt með og voru gjör-
samlega hljóð. Or svip kennslu-
kvennanna fannst okkur mega
lesa: — Ó, bara að þið verðið
svona.
— Þegar ég les upp nafnið
ykkar, þá skuluð þið rétt upp
hönd, sagði hún. — Svo þegar ég
er búin að lesa alla upp, sem
Valur er sjö ára og fór I fyrsta skipt I alvöruskóla í gær. Hann valdi sér sæti hjá Brynjari vini sinum og
nágranna.
eiga að koma með mér, þá geng
ég út og þið komið á eftir mér.
Hún las upp nöfnin og þá
mátti þekkja úr fjörkálfana.
Þeir sneru upp á sig i allar áttir
og reyndu að sjá hvern einasta
krakka rétta upp hönd. Þegar
einhver sagði ,,já” snerust þeir
helmingi hraðar.
Yfir i hinni stofunni dreifði
kennslukonan stundaskrá og
miða til foreldranna með upp-
lýsingum um skólahaldið. Mæð-
urnar fylgdust með hverri
hreyfingu kennslukonunnar og
reyndu að sjá hana út: Ætli hún
sé góð? Er hún geðvond? Hvað
verður nú um barnið mitt?
Valur sat hljóður við borð og
fylgdist stóreygur með þvi, sem
gerðist i kringum hann. Hann
skoðaði bæði blöðin, sem hann
hafði fengið i hendur. Hann
kann „dáldið” að lesa og getur
skrifað nafnið sitt, foreldra
sinna og bróður sins. Hann get-
ur lika skrifað nafnið hennar
ömmu sinnar.
xxx
— Fannst þér gaman? spurð-
um við Val þegar við vorum
komnir út og lölluðum i róleg-
heitunum heim á leið ásamt
Brynjari og f jölda annara barna
og foreldra.
- Já já.
— Hvað sagði kennarinn?
— Hvaðsagðihann? endurtók
Valur og horfði á okkur: vissi
ekki hvað svona spurningar áttu
að þýða — vorum við ekki þarna
sjálfir eða hvað?
— Hvenær áttu að koma aftur
i skólann?
Hann hugsaði sig um og sagði
svo: — A fimmtudaginn.
— Klukkan hvað?
Hann hugsaði sig aftur um. —
Æ, ég man það ekki.
— Klukkan fimm minútur yf-
ir hálf ellefu, sagði Brynjar
hróðugur og horfði á Val.
Það var ekki talað meira um
skólann á leiðinni heim en Valur
var óvenju þögull. Hann ætlaði
að fara strax og hitta einhvern,
sem ætlaði að hjálpa honum að
búa til flugvél.
Það má ennþá, þegar maður
er sjö ára, flýja hið daglega
amstur. Þangað til á fimmtu-
daginn. —ó.vald.
Þegar kennarinn Ias upp nafn hans varð hann einbeittur á svip og rétti hraustlega upp
höndina.
Þeir Valur og Brynjar á leið I skólann með nýju
töskurnar á bakinu.
Að loknum fyrsta skóladeginum
kvaddi hann okkur fyrir framan
blokkina, sem hann býr i.
Það værióskemmtilegt að koma of seint I skólann I fyrsta skipti, sem
þangað er mætt. Valur fylgdist vel með tímanum.
—1 0 £
X "<
Q
Q_
o> -i
3 -n ~t
Q “i <> TT
< Q o>' ■HK
Q_ c “5
3 I
Q 0
“i co (Q
</) Q
O <s>
D on
Sjö ára pattar hafa verið i umferðarskólanum og kunna sig i umferöinni.... eftir áminningu frá stóru strákunum.
HOSNÆÐISMALASTOFNUN
rikisins mmm
VtSTuRHLIO
160 SÖLUÍBÚÐ/R
Auglýstar eru tll sölu 160 íbúðir, sem bygging er hafin á við Kötlufell 1—11, Möðrufell 1—15 og
Nönnufell 1—3 í Reykjavík, á vegum Framkvæmdanefndar byggingaráætlunar. Verða þær seldar
fullgerðar (sjá nánar í skýringum með umsókn) og afhentar á tímabilinu nóvember 1974 — júní
1975. Þeir sem eru fullgildir félagsmenn i verkalýðsfélögum (innan A.S.Í.) í Reykjavik, svo og
kvæntir/giftir iðnnemar, eiga kóst á að sækja um kaup á íbúðum þessum. íbúðirnar eru af tveimur
stærðum: 2ja herbergja (65,5 m2 brúttó) og 3ja herbergja (80,7 m2 brúttó). Áætlað verða 2ja her-
bergja ibúðanna er kr. 2.700.000,oo, en áætlað verð 3ja herbergja íbúðanna er kr. 3.300.000,oo.
GREIÐSL USKILMÁLAR
Greiðsluskilmálar eru þeir i aðalatriðum, að kaupandi skal, innan 3ja vikna frá því að honum er
gefinn kostur á ibúðarkaupum, greiða 5% af áætluðu íbúðarverði. Er ibúðin verður afhent honum
skal hann öðru sinni greiða 5% af áætluðu íbúðarverði. Þriðju 5%-greiðsluna skal kaupandinn
inna af hendi einu ári eftir að hann hefur tekið við ibúðinni og fjórðu 5%-greiðsluna skal hann
greiða tveim árum eftir að hann hefur tekið við henni. Hverri íbúð fylgir lán til 33ja ára, er svarar
til 80% af kostnaðarverði.
Nánari upplýsingar um allt, er lýtur að verði, frágangi og söluskilmálum, er að finna i skýringum
þeim, sem afhentar eru með umsóknareyðublöðunum.
Umsóknir um kaup á ibúðum þessum eru afhentar í Húsnæðismálastofnuninni. Umsóknir verða
að berast fyrir kl. 17 hinn 4. október nk.
HÚSNÆÐISMÁLASTOFNUN RÍKISINS
LAUGAVEGI77, SlMI 28500
0
Laugardagur 7. september 1974.
Laugardagur 7. september 1974.