Alþýðublaðið - 11.08.1977, Blaðsíða 9

Fimmtudagur 11. ágúst 1977
9
SEK EÐA
SAKLAUS?
eftir: D.Y.Cameron
um Jack Millar, sem orsakaði, að
henni versnaði.
— Svo þetta er ástarævintýri?
sagði frk. Maxwell. — Hvað um
bréf? Hafið þér farið þangað i
dag?
— Nei, en ég ætla að gera það.
Corinne var inni, þegar Madge
Polsack kom þangað.
— Hvernig hefur hún það?
spurði Madge.
— Þaðgengur hægt... henni leið
ekki of vel i gær.
— Auminginn!
Það var enginn póstur, ai Cor-
inne hafði ekki heldur átt von á
þvi.
— Hver býr á Feathers? spurði
Madgeum leið og hún tók verin af
púðunum til að þvo þau.
Dick, hugsaði Corinne, en upp-
hátt sagði hún: — Ég veit það
ekki. Hvers vegna spyrðu?
— Ekki af neinu sérstöku, en
mér finnst skritið, að hann skuli
koma einní fri á þessum árstima
ogþað ekkert að gera. Til Pende-
truin koma yfirleitt listmálar,
fuglafræðingar, eða áhuga-forn-
leifafræðingar, en engir sumar-
gestir. Svo benti Madge á tösku
Katys, sem Corinne hafði skilið
eftir, þegar húm kom þangað
fyrst. — Ætli hún vilji ekki fá
hana bráðum? Hún vill áreiðan-
lega fá snyritvörur eða peninga,
þegar henni skánar. Það er hægt
aðkaupa blöðin og svoleiðis á spi-
talanum.
Þetta var rétt. — Eg skal fara
með hana til hennar, sagði Cor-
inne og tók töskuna, sem opnaðist
um leið, en hún var ólæst, svo að
peningaveskið datt á gólfið.
— Við skulum gá, hvað hún á
mikið, sagði Madge. — Þó aö hiin
þurfi ekkj mikið á spitalanum.
— Nei...C orinne opnaði veskið
til að ná I fimm punda seöilinn og
rak upp stór augu. PeningaseðiM
inn var horfinn...
— Þetta var ekki mikið, sagði
Madge, þegar hún sá pundseöil-
inn, sem eftirvar. — En hún þarf
vist ekki meira.
— Nei-ei! Corinne setti pen-
ingaveskið oröalaust i töskuna og
lokaði henni.
— Hún verður fegin að fá
snyrtidótið sitt, sagði Madge og
lagði koddaverið i bleyti.
— Humm, sagði Corinne við-
utan og kinkaði kolli. Það hafði
enginn fariö þar inn nema þær
Madge, en hún vissi að það var
óhugsandi, að Madge hefði tekið
peningana. Auk þess hefði hún
aldrei stungið upp á þvi að Cor-
inne færi með töskuna, ef hún
hefði stoliö úr henni. Nei, einhver
hlaut að hafa brotist inn i hiisið.
Corinne hafði haldið eftir lykli
Katys i stað þess að biðja um
varalykilinn á rannsóknastööinni
og hún vissi ekki betur, en Madge
ein hefði aukalykil.
— Eru til fleiri aukalyklar
Madge? spurði hún.
— Nei , eg er með þann eina!
— Eg var bara að hugsa um....
Hún var að hugsa um, hvernig
þjófurinn hefði komist inn. Inn
um glugga? HUn fór út I garð til
að gá að fótsporum eða rispum i
málningunni, en tók um leið upp
nokkur visins blóm tilð leyna þvi,
hvað hún aðhafðist.
— Ég get gert þetta! kallaði
Útvarp
7.00 Morgunútvarp Veðurfregn-
ir kl. 7.00, 8.15 og 10.10. Fréttir
kl. 7.30 8.15 (og forustugr. dag-
bl.), 9.00 og 10.00. Morgunbæn
kl.7.50. Morgunstund barnanna
kl. 8.00: Helga Þ. Stephensen
les söguna „Hvita selinn” eftir
Rudyard Kipling i þýðingu
Helga Pjeturss (2). Tilkynning-
ar kl. 9.30. Létt lög milli atriða.
Við sjóinn kl. 10.25: Ingólfur
Stefánsson ræðir við Jóhann
J.E. Kúld. Þriðji og síðasti
þáttur. Fjallað um friðunarað-
gerðir o.fl. Tónleikar kl. 10.40.
Morguntónleikar kl. 11.00:
Isaac Stern og Filadelfiuhljóm-
sveitin leika Fiðlukonsert nr. 1
eftir Béla Bartók: Eugene Or-
mandy stj. / Filharmoniusveit
Lundúna leikur „Falstaff” —
sinfóniska etýðu i c-moll op. 68
eftir Edward Elgar: Sir Adrian
Boult stj.
12.00 Dagskráin. Tónleikar. Til-
kynningar.
12.25 Veðurfregnir og fréttir. Til-
kynningar. A frivaktinni
Margrét G uðm undsdótti r
kynnir óskalög sjómanna.
14.30 Miödegissagan:
„Föndrararnir” eftir Leif
Panduro Orn Ólafsson les þýð-
ingu sina (4).
15.00 Miðdegistónleikar Barry
Tuckwell og Vladimir Ash-
kenazy leika Sónötu i Es-dúr
fyrir horn og pianó op. 28 eftir
Franz Danzi og „Rómönsu” op
. 67 eftir Camille Saint-Saens.
Félagar úr Vinaroktettinum
leika Kvintett i c-moll op. 52
eftir Louis Spohr.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.20 Tónleikar.
17.30 Lagið mitt Helga Þ.
Stephensen kynnir óskalög
barna innan tólf ára aldurs.
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
Madgeúreldhúsinu. — Ég get séð
um garðinn, þegar ég er búin að
þvo.... gert allt, sem þarf að gera
fyrir veturinn.
— Það væri gott, sagði Corinne.
— Annars var ég aö hugsa um
að taka mér fri það, sem eftir er
vikunnar ef yður er sama.
— Auðvitað....
— Mig langar til Plymouth til
að lita i búðargiugga, en ég get
alveg eins fariö núna eins og
seinna. Það getur verið, að min
veröi frekar þörf þegar frk. Light
kemur af spitalanum, en núna.
— Já.... Corinne leit umhverfis
sig. Hún fann hvergi nein um-
merki um innbrot, en hún hafði
heldur enga æfingu i sliku, og
væri um atvinnumann að ræða,
þá.... Ætlihannhafitekið eitthvað
annað? Hún sá að silfurfat var á
sinum stað, svo að hér var greini-
lega um smáþjófnað að ræða.
Hvers vegna hafði þjófurinn þá
skilið eftir pundsseöilinn og smá-
peningana? Tilaðvarpa sökinniá
Madge Polsack.... eða hana
sjálfa?
Corinne velti þvi fyrirsér, hvað
hún ætti að gera. Atti hún að segja
Gavin frænda frá þjófnaðinum?
Atti hún að láta vita á rann-
soknarstöðinni? Allt i einu datt
henni i hug, að Katy myndi senni-
lega, hvað miklir peningar voru i
buddunni hennar.... Corinne
ákvaö aö setja fimmpundaseðil i
veskið... Katy hafði kannski
reiknað með þessum peningum
og yrði þvi mikið um, ef hún sakn-
aði þeirra.
Margaret frænka beið eftir
henni i garðinum. — Var allt í
lagi? spurði hún. Corinne haföi
sagt henni, að hún yröi aöeins i tiu
minútur, en hún var raunar i hálf-
tima. —- Þykir Madge Polsack
gaman að hafa einhvern að tala
við?
— Hvort henni þykir! sagði
Corinne og spuröi, hvort frænka
hennar vildi kaffisopa, áður en
þær færu.
Þær Margaret frænka
skemmtu sér vel. Það varð heit-
ara i veðri eftir þvi sem sólin
hækkaði á lofti, og landslagið var
unaöslegt i bjarma haustlitanna.
— Ég held, sagði Margaret
frænkaóvænt,—aðalltþetta með
Katy Lightfarii taugarnar á þér,
er það ekki?
— Hef ég verið viðutan?
— Nei, en hef ég ekki á réttu að
standa?
Corinne kom sér hjá aö svara
þessu beint.— Ég hef áhyggjur af
henni.
— Það skaltu ekki hafa! Ég hef
oft komist að þvi, að það eru ein-
hverjar staðreyndir fyrir hendi,
sem ég veit ekki, og gjörbreyta
öllu.
Corinne deplaði augunum. Þaö
var svo sannarlega ýmislegt
óþekkti þessu öllu! — Égheld, að
ég fari og aögæti, hvort eitthvað
kom með póstinum, sagðihún. —-
Ég var beðin um það I rann-
sóknarstöðinni.... Með þessum
orðum tók hún göngustaf i for-
stofunni cg fór út vingsandi
honum umsig.
Hún fann, að hún var með
ákafan hjartslátt, þegar hún
stakk lyklinum i skrána á Beln-
heimCottage.Svofórhún titrandi
og með miklum hjartslátt inn og
horfði á dyrnar, sem Madge hafði
skilið eftir opnar.bæði aö setu-
stofunni og eldhúsinu. Ókunni
maðurinn var kannski kominn
aftur....
Hún greip dauðahaldi um
göngustafinn, þegar hún leit um-
hverfis sig I eldhúsinu. Þaö var
litið og þægilegt eldhús meö
vinnuborði, eldavél og Isskáp...
en engum felustööum. Corinne
snérist hratt og hljóðlaust á hæl
og fór inn i setustofuna. Þar var
enginn... nema einhver væri 1
hnipri bak við sófann við vegginn.
Hún neyddisjálfa sig tilað gá, en
þar var engan að sjá. Allt var
óbreytt frá þvi morgninum áður.
Þurfti hún að lita inn i svefnher-
bergið? Hún tók um húninn, hik-
aði, og opnaði svo upp á gátt.
— Jæja? Rödd hennar hljómaði
svo einkennilega i kyrrðinni, en I
stað þess aö fá aukið sjálfstraust,
fannst henni hún haga sér
heimskulega. Hún steig eittskref
inn... og varp öndinni léttara.
Hún þurftiekki aö lita undir rúm-
ið. Madge hafði tekið af rúminu
og vafið sængurfötunum saman á
dýnunni. Svo gekk hún til dyra,
fegin að komast, en á siöustu
stundu tók imyndunarafíið af
henni völdin. Ef „hann” kæmi nú
gangandi eftir stignum.... Hún
opnaði upp á gáttog hló aö sjálfri
sér. Ef hann kæmi og sæi hana
koma út, færi hann bara.....
Hún hringdi i Tim, þegar hún
kom heim. — Geturðu komiö?
— Já, auövitað! Hefur henni
versnað?
— Nei, nei...flýtti Corinne sér
aðsvara. —Þaö er dálitið annað.
Margaret frænka hafði farið
með fóður Corinne út aö róa á bát
Aleos, svo að Corinne var ein,
þegar Tim kom.
— Er meira vesen með Jack
Millar? spurði hann, þegar þau
voru sezt i garðstólana úti.
— Nei, það er annað. Corinne
sagði honum i stuttu máli, að hún
hefði komiö til Blenheim Cottage
um morguninnn og séð, að fimm
pund höfðu horfið úr tösku Katys.
Hún sagði honum, aö það væri
mjög ósennilegt, að Madge Pol-
sack hefði tekið þau, áður en
honum gafst færi á að spyrja.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Daglegt mál Gisli Jónsson
menntaskólakennari flytur
þáttinn.
19.40 Fjöllin okkar Vigfús Ólafs-
son kennari talar um fjöllin á
Heimaey.
20.05 Einleikur i útvarpssal:
Michael Ponti leikur á pianó
Intermezzo op. 117 nr. 3 eftir
Johannes Brahms.
20.15 Leikrit: „Mold” cftir Sig-
urð Róbertsson (Aður útvarpað
i október 1965) Leikstjóri:
Sveinn Einarsson.... Persónur
og leikendur: Guöbjörg hús-
freyja i Stóradal... Guöbjörg
Þorbjarnardóttir, Vigdis dóttir
hennar... Kristin Anna Þórar-
insdóttir,, Garðar sonur henn-
ar.... Arnar Jónsson, Illugi
vinnumaður... Þorsteinn ö.
Stephensen, Séra Torfi á
Hofi.... Valur Gislason, Magnús
i Litladal... Bjarni Steingrims-
son.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir Kvöldsagan:
„Sagan af San Michele” eftir
Axel Munthe Þórarinn Guðna-
son les (27).
22.40 Iiljómplöturabb Þorstein
Hannessonar.
23.30 Fréttir. Dagskrárlok.
Útvarp
„MOLD
Fimmtudaginn 11.
ágúst kl. 20.15 verður
endurflutt islenzkt leik-
rit, „Mold” eftir Sigurð
Róbertsson. Þvi var
áður útvarpað i októ-
ber 1965. Leikstjóri er
Sveinn Einarsson. Með
hlutverkin fara Guð-
björg Þorbjarnardótt-
ir, Kristin Anna Þór-
arinsdóttir, Arnar
Jónsson, Þorsteinn ö.
Stephensen, Valur
Gislason og Bjarni
Steingrimsson.

Leikritið gerist i
sveit nú á dögum. Guð-
björg i Stóra-Dal er
ekkja, en hefur dug-
mikinnn ráðsmann af
„gamla skólanum”.
Hann er ekki eins hrif-
inn af nýjungunum i
sveitinni og Magnús,
nábúi hans, sem er að
draga sig eftir heima-
sætunni Vigdisi. Sonur
Guðbjargar er við guð-
fræðinám i Reykjavik,
og hún gerir sér miklar
vonir um hann.
Sigurður Róbertsson
fæddist að Hallgilsstöð-
um i Fnjóskadal 1909.
Hann hefur skrifað
bæði smásögur og leik-
rit. Fyrsta leikrit hans
var „Maðurinn og hús-
ið” 1952. Þjóðleikhúsið
sýndi „Dimmuborgir”
1963, og það verk hefur
ig verið flutt i útvarp-
Leikstjórinn Sveinn Einarsson
inu. önnur leikrit Sig-
urðar, sem útvarpið
hefur flutt, eru:
„Stormurinn” 1972,
„Hans hágöfgi” (fram-
haldsleikrit) 1974,
„Höfuðbólið og hjáleig-
an” 1975 og „Búmanns-
raunir” (framhalds-
leikrit) 1976.