Alþýðublaðið - 11.01.1979, Side 1
alþýðu
IH hT'JT'
Fimmtudagur 11. janúar 1979 7. tbl. 60. árg.
: 'M
þau hrunið
fyrirvarflaust?
Möstrin á Vatnsendahæð orðin svo tærð að
burðarþol þeirra hefur rýmað um 20%
11 vindstig geta riðið þeim að fullu
Neytendasamtökin unnu málið næstum 100%
AÐALKRAFA NESCO H.F.
EKKI TEKIN TIL GREINA
Tvö orð „lævís brella” — kostaði Neytendasamtökin 90.000 kr.
Vegna þeirrar um-
ræðu sem orðið hefur í
fjölmiðlum um
neytendamál að undan-
förnu og þá sérstaklega
þátt Neytendasamtak-
anna i þeim vakti það
forvitni Alþýðublaðsins
að vita hvemig dómur í
hinu svokallaða Nesco-
máli hefði fallið.
Eins og menn muna auglýsti
Nesco h.f. haustiö 1977 Grundig
sjónvarpstæki til sölu og vitnuöu I
auglýsingunni i mikla könnun
sem neytendablaöiö Test geröi.
En samkvæmt þeirri könnun átti
Grundig sjónvarpiö aö vera meö
bestu fáanlegum litsjónvarps-
tækjum á markaönum. Þessu
mótmæltu Neytendasamtökin og
sögöu iyfirlýsingu sem þau sendu
frá sér aö i þessari Nesco — aug-'
lýsingu væri fariö mjög svo
f!frjálslega meö staöreyndir og
vöruöu Neytendasamtökin al-
menning gegn henni. Fór Nesco-
fyrirtækiö þá i mál viö Neytenda-
samtökin og kraföist þess aö um-
mæli Neytendasamtakanna yröu
dæmd dauö og ómerk.
Núhefur dómur falliö i málinu
og haföi Alþýöublaöiö samband
við Reyni Armannsson formann
Neytendasamtakanna og innti
hann eftir þvi hvernig málalok
hefðu oröiö.
Sagöi Reynir aö aöalkrafa
Nesco h.f. hefði ekki veriö tekin
til greina á þeirri forsendu aö
fréttatilkynningin frá Neytenda-
samtökunum heföi veriöá rökum
reist og þvi rétt.
Aðlokum sagöi Reynir aö hann
fyrir sitt leyti væri ánægöur meö
dómsniöurstööurnar þó svo aö
oröin „Lævis brella” hafi kostaö
Neytendasamtökin 90.000 krónur.
—G.
Að öllu jöfnu litum við á
útvarpið sem miðil, sem
f lytur okkur fréttir og 'efni
til skemmtunar og
fróðleiks. Dagsdaglega
hlusta allir á útvarp að
meira eða minna leyti. En
útvarpið er meira en
skemmti- og fróðleiks-
miðill. Það má segja, að
sem betur fer heyrí það til
undantekninga að útvarpið
þurfi að vera sá hornsteinn
upplýsingamiðlunar, sem
það er í stórslysa- og
náttúrhamfaratilfellum.
En þegar slíkir atburðir
gerast, er hlutverk út-
varpsins ómetanlegt og
erfitt að benda á eitthvað
sem í stað þess gæti komið.
Það er þvi öryggisatriði að
minnka þann möguleika
eins og kostur er, að út-
sendingar þess stöðvist.
Ábyrgðin er stórnvalda,
sem skammta fjármagnið
sem þarf til uppbyggingar
og endurnýjunar.
Einn af mikilvægari hlekkjun-
um i útsendingarkeðju útvarps-
ins, er útvarpsstööin á Vatns-
endahæð. Þau möstur sem þar
standa sjá um langbylgjuútsend-
ingar útvarpsins.
Möstrin á Vatnsenda eru oröin
fimmtiu ára gömul, og þegar þau
voru reist voru geröar mun minni
styrkleikakröfur til slikra
mannvirkja en nú er gert. T.d.
eru þau meö öllu ógalvanihúöuö,
sem nú er krafist af öllum álika
mannvirkjum úr járni, til varnar
tæringu og ryöi. Styrkur
mastranna á Vatnsenda
nýbyggðra, var aöeins tveir
þriöju af þeim styrkleikakröfum
sem geröar eru i dag.
1 samtali viö Harald Sigurösson
yfirverkfræöing hjá Pósti og sima
kom fram, að s.l. sumar var
gerö úttekt á ásigkomulagi loft-
netsmastranna á Vatnsendahæö.
Sagöi Haraldur aö útkoma þeirr-
ar úttektar hafi veriö mjög ugg-
vænleg, og raunar gætu þau falliö
hvenær sem er þar sem úttekt
mastranna leiddi i ljós, aö þegar
vindhraöi væri kominn upp I 11
stig, væri mjög mikil hætta á þvi
aö þau hryndu.
Haraldur sagöi að þó aö
styrkleiki mastranna nýrra heföi
veriö mikið minni en nú er
krafist, þýddi þaö ekki aö um
léleg möstur hafi verið aö ræöa.
Meö aukinni tækniþekkingu heföi
hinsvegar oröiö ljóst, aö álag á
Framhald á bls. 2
Gera neytendasamtökin
innrás á Keflavíkurflugvöll?
Alþýðublaðið fregnaði
i gær að Neytendasam-
tökin hygðust gera inn-
rás á Keflavikurflug-
völl. Komið hefði neyð-
arkall frá starfsmönn-
um á Keflavikurflug-
velli um að samtökin
kæmu og kynntu starf-
semi sina.
Vegna þessa haföi Alþýöublaöiö
samband viö Reyni Armannsson
formann Neytendasamtakanna
og innti hann álits á þessari
lausafrétt. Sagöi Reynir aö þetta
ætti viö rök aö styöjast, þvi þaö
heföi komið ósk um þaö aö Neyt-
endasamtökin kynntu starfsemi
slna fyrir islenska starfsmenn
Aöalverktaka og aðra þá fslenska
starfsmenn sem þar vinna og
þurfa jafnvel aö dvelja sólar-
hringum saman.
Má þvi búast viö þvi á næstu
dögum, aö bandariski herinn vig-
búi sig fyrir innrásina nema þeir
bjóöi þá velkomna likt og hinir is-
lensku starfsmenn flugvallarins
hafa gert.
— G
Þegar ærleg barátta
bögglast fyrir brjósti
hinna „ráðsettu"
Hvað hefur Alþýðu-
flokkurinn gert?
Andstæðingar
Alþýðuflokksins i
stjórnmálum hafa haft
um það mörg og stór
orð hve þingmenn
Alþýðuflokksins hafi
„hagað sér illa” á
þingi. Þeir hafi verið
eins og götustrákar,
séu bæði óalandi og ó-
ferjandi. Ástæðurnar
fyrir þessum ummæl-
um' eru margar og
margvislegar.
Þingmenn Alþýöuflokksins
tóku mjög virkan þátt I öllum
umræöum um efnahagsmál á
þingi fyrir áramót. Þeir lögöu
fram fjölda frumvarpa til laga
og þingsályktunartillögur, sem
vöktu verulega athygli. Og þaö
er einmitt þessi athugli, sem
hefur bögglasi fyrir brjósti
sumra þingmanna annarra
flokka.
En rauði þráöurinn i öllu
starfi þingmanna Alþýöuflokks-
ins hefur veriö baráttan gegn
veröbólgunni, gegn misréttinu i
þjóöfélaginu, gegn stefnuleysi i
efnahagsmálum, gegn skamm-
timarábstöfunum og gegn hinu
gamla og gróna flokksræöi.
Þaö er ekki að undra þótt eldri
og „ráðsettari,, þingmönnum
þyki nóg um. Þeir eru vanastir
þvi, að flestu sé fórnað fyrir
ráöherrastóla, þingsæti og aör-
ar valdastööur, sem stjórnar-
snmstarfi fylgja. Þeir eru hins
vegar óvanir þvi, að þingmenn
séu tilbúnir aö fórna þessu öllu
fyrir skynsamlega þjóömála-
stefnu, vitræna stefnu i efna-
hagsmálum. Og þaö er einmitt
þarna, sem greinir á milli þing-
manna Alþýöuflokksins og
flestra andstæöinga þeirra á
þingi.
En þingmenn þurfa hvorki aö
vera fullorönir né „ráösettir” til
aö láta baráttu þingmanna
Alþýöuflokksins valda sér
hugarangri. 1 stuttri grein I
Morgunblaöinu nú i vikunni tek-
ur Ellert B. Schram undir meö
þjáningarbræörum sinum i
Alþýöubandalaginu og Fram-
sóknarflokknum. Þar ræöir
hann um óróleikann i Alþýöu-
flokknum og tiltekur sérstak-
lega, að forsætisráöherra hafi
orðiö að biöja þingiö afsökunar
á framkomu stuöningsmanna
rikisstjórnarinnar.
Meö fullri viröingu fyrir for-
sætisráöherra heföi verið eðli-
legra, aö hann heföi beöist af-
sökunar á viljaleysi sumra
stjórnarþingmanna til aö takast
á viö veröbólguvan.dann. Hann
hefur fulla heimild til aö afsaka
sig og sina flokksmenn, en
Alþýöuflokksmenn geta sjálfir
beðist afsökunar, ef þeim þykir
ástæða til.
Og hvaö er þaö, sem Alþýöu-
flokkurinn hefur gert, sem veld-
ur allri þessari hneykslan.Þaö,
sem andstæöingar hans kalla ó-
róa, er staðföst og einbeitt bar-
átta fyrir nýrri stefnumótun i
efnahagsmálum. Alþýðuflokk-
urinn hét þvi fyrir kosningar, aö
hann skyldi taka þessi mál föst-
um tökum. Við þaö hefur hann
staöiö. Þaö er svo önnur saga
hve miklu af áhugamálum sin-
um flokkurinn kemur i fram-
kvæmd i rlkisstjórn þriggja
flokka, þar sem afstaöa sam-
starfsflokkanna til Alþýöu-
flokksins hefur aö verulegu leyti
mótast af öfund og reiöi vegna
úrslita siöustu kosninga.
Hlutverk Sjálfstæöisflokksins
I stjórnarandstööu hefur ekki
verið til aö hrópa húrra fyrir.
Sjálfstæöismenn tala um óein-
ingu innan rikisstjórnarinnar,
en þar komast stjórnarflokk-
arnir ekki með tærnar, þar sem
þingflokkur Sjálfstæðisflokksins
hefurhælana. Liklega er enginn
þingflokkur á Alþingi jafn
sundurlyndur og ósamstæöur og
þingflokkur Sjálfstæöisflokks-
ins. Þaö er einmitt sú staö-
Ámi Gunnarsson
skrifar
reynd, sem stjórnar skrifum
ungra þingmanna eins og Ell-
erts B. Schram. Hann vildi
gjarnan aö Sjálfstæöisflokkur-
inn væri jafn kappsfullur og
samstæður og þingflokkur
Alþýöuflokksins er i baráttunni
gegn veröbólgunni.
„Sumir” Framsóknar-
menn.
Ef undirritaður ætti aö svara
þvi hvaö einkennt heföi störf
Alþingis fram að þessu, yröi
svarið einfalt: Þaö eru látlaus-
ar, barnalegar og vægast sagt
heimskulegar árásir „sumra”
Framsóknarmanna á Alþýöu-
flokkinn. Þar hafa þrir þing-
menn veriö fremstir I flokki. 1
umræöum um nærfellt hvert
einasta mál á þingi, hafa þeir
notað tækifæriö til aö tala niör-
andi um hina yngri þingmenn
Alþýöuflokksins og þátttöku
þeirra I þingstörfunum. Um-
mæli þeirra hafa oft á tiöum
veriö lítt vitræn og ekki igrund-
uö. Þaðer vafalitiö, aöhinn virti
þingmaöur Framsóknarfloks-
ins, Vilhjálmur Hjálmarsson,
talaöi ekki siður til þessara
flokksbræöra sinna á þingi, þeg-
ar hann gagnrýndi störfin á
þinginu skömmu fyrir jólaleyfi.
Þaö er ljóst, aö þessir fyrr-
nefndu þingmenn Framsóknar-
flokksins hafa ekki þá pólitisku
vizku til að bera, aö þeir sjái
hvert þeir veröa aö beina spjót-
um sinum, ef ætlun þeirra er aö
ná Framsóknarflokknum upp úr
þeim öldudal, sem hann er nú i.
Þaö hefur ekki hvarflað aö þeim
I þingræöum aö gagnrýna t.d.
hin glórulausu yfirboö Alþýöu-
bandalagsins i landbúnaðar-
málum. En það var einmitt
Alþýöubandalagiö, sem hirti
mestan hlutann af fylgistapi
Framsóknar i siöustu kosning-
um.
A þau mið veröa Fram-
sóknarmenn aö róa fyrir næstu
kosningar, ef þeir ætla aö
endurheimta fylgi sitt. Þeir fá
þaö ekki frá Alþýöuflokknum.
Stöðugar árásir „sumra”
Framsóknarmanna á Alþýöu-
flokkinn gerir þaö eitt aö sanna
kjósendum aö Alþýöuflokkurinn
hefur haft talsvert til sins máls,
þegar hann gagnrýndi Fram-
sókn fyrir kosningar. Þessir
„sumir” eru þvi beint og óbeint
aö vinna Framsóknarflokknum
verulegt tjón meö málflutningi
sinum.
„Sumir” þingmenn Fram-
sóknar ættu nú fremur aö eyöa
bleki sinu og oröagnótt á fram-
komu Alþýðubandalagsins og
Lúöviks Jósepssonar, þegar
fjallaö var uin frumvarpiö um
Framleiösluráö og fóöurbætis-
skatt. Þá kom fram i máli land-
búnaðarráöherra, aö þingflokk-
ur Alþýðubandalagsins heföi
heitiö þvi aö styöja þetta
st jórnarf rum v arp.
En þegar Lúövik fjallaöi um
Framhald á bls. 2