Alþýðublaðið - 24.07.1979, Blaðsíða 4
blaöiö
Otgefandi Alþýðuflokkurinn
Ritstjórn og auglýsingadeild Alþýðublaðsins er að Síðu-
múla 11, sími 81866.
Þriðjudagur 24. júlí 1979
„Óviðunandi launa-
misrétti í þessu
þjóðfélagi”
— segir Gunnar Már Kristófersson á Hellissandi
„Samstarfiö i hreppsnefndinni
er meö ágætum”, sagöi Gunnar
Már Kristófersson, hrepps-
nefndarfulltrúi á HelUssandi, er
Alþýöublaöiö ræddi viö hann.
„Hinn formlegi meirihluti er
samstarf Sjálfstæöisflokksins,
meö einn fulitrúa, og Alþýöu-
bandalagsins, meö tvo fuUtrúa.
Sföan erum viö tveir óháöir hérna
f hreppsnefndinni, en menn gera
nú meir upp hug sinn eftir ein-
staka málum 1 staö flokkapólitik-
ur”, upplýsti Gunnar.
— Hvaöa framkvæmdir eru
helst á döfinni nú?
„Fyrir það fyrsta, þá er veriö
aö byggja hér grunnskóla sem
stefnt er aö koma i stand fyrir
haustiö. Svo höldum viö áfram
meö framkvæmdir i gatnagerö,
þaö er veriö aö leggja holræsi og
undirbyggjafyrir bimdiö slitlag.
En rikiö er hér einnig meö fram-
kvæmdir viö lagningu vega og
ejidurbyggingu flugvallarins á
Rifi.”
Þá spuröum viö Gunnar hvort
fjárhagsáætlanir heföu gengiö
upp hjá þeim. Kvaö
hannsvovera.enhinsvegar heföi
veriöbrotalöm á þvi aö þær lægju
fyrir nógu snemma til umfjöll-
unar. Gunnar sagöist og hafa
áhyggjur af þvi hversu tekju-
stofnar sveitafélaga væru litlir,
aö þaö væri athugunarvert fyrir
: stjórnvöld hvort ekki skyldi
styrkja stööu þeirra meir fjár-
hagslega: „Eftir oliuverö-
hækkanirnar hafa húshitunar-
málin verið okkur erfið. En húsin
eru, meö örfáum undantekning-
um, hituö meö oliu. Þaö veröur
þvi aö leggja dherslu d hvort ekki
megi koma á fjarvarmaveitu.”
— Hvaö viltu segja okkur af at-
vinnulífinu?
„Nú, atvinnuástandiö er búiö
aö vera mjög gott i sumar. Hér
eru langflestir I fiskvinnslu, og
þíátt fyrir rýran afla hefur næg
vinna verið. Kemur þá einnig til
vinna viö hafnargerö og vallar-
geröina, sem ég gat um áður.”
— Hvaö meö félagslifiö?
„Miöað viö þann langa vinnu-
dag, sem ætiö er hemill á heil-
brigt félagsllf þykir mér félagslif
hér standa meö ágætum . Mest
áberandi eru Ungmennafélagiö,
Kvenfélagiö og Slysavarnar-
félagiö. Um þessar mundir stend-
ur Slysavarnarfélagiö i húsbygg-
ingu. Þaö er að koma sér upp aö-
stööu til fundahalda og geymslu
tækjabúnaöar, oger öil vinna lögö
til endurgjaldslaust.” sagöi
Gunnar.
„Þaö má kannski segja aö fólk-
iö gæti veriö virkara i félagsllfinu
en nú er, en þó tel ég félagslif
okkarsiöuren svo lakara en geng
ur og gerist i öröum sveitafélög-
um.”
Þá komum viö eilítiö inná
Gunnar Már: „ánægöur meö
orkusparnaðarlögin og raun-
vaxtastefnuna”
verkalýösbáráttuna en Gunnar er
bæöi formaöur verkalýösfélags-
ins á staönum og Alþýöusam-
bands Vesturlands. Sagöist hann
óhress yfir þvi andvaraleysi sem
væri hjá meðlimum verkalýös-
félaganna: „En þetta er nú bara
vandamál sem verkalýðshreyf-
ingin i heild þarf aö taka á. Þaö
veröur aö segjast eins og er, aö
hér á Hellissandi vantar mjög aö
menn mæti á fundi og tjái hug
sinn.”
Gunnar sagðist ennfremur áiita
verkalýöshreyfinguna hafa
brugöist i yfirlýstri launa-
jöfnunarstefnu sinni: „Ég sé ekki
annaö en verkalýöshreyfingin
haldi samningum sinum lausum
til áramóta, enda er launamis-
,rétti að veröa fullkomlega óvið-
unandi i þessu þjóöfélagi.”
— Hvernig þykir þér stjórnin
hafa staðiö sig?
„Ég er ánægður með raun-
vextina, sem ég tel aö séu éinn
stærsti liðurinn i' baráttunni gegn
veröbóigunni. Hinsvegar veit ég
ekki hvort stefna stjórnarinnar i
visitölumálum sé akkúrat sú
rétta.”
Og áfram hélt Gunnar: „Eins-
og ég sagöi áöan þá rýraþessar
oliuhækkanir kjör okkar sem
kynda hús með oliu. Ég er þvi
mjög ánægöur meö bráöabirgöa-
lög stjórnarinnar i orkumálum.
Þessar ráöstafanir hljóta að vera
arðbærar þegar til lengri tima er
litiö.”
Aö endingu sagöi Gunnar Már
Kristófersson: „Þessi rikisstjórn
hefur ekki verið nógu hörö gegn
þrýstihópum hálaunamanna.
Hálaunamennhafa fengiö of mik-
iö I sinn hlut á kostnað hinna verr
settu.” -G.Sv.
Eins manns dauði
erannars brauð
Og nú er Guöni i Sunnu hættur
afskiptum af feröaskrifstofu-
bransanum eftir langan og lit-
rikan feril. Guöni segir I blaöa-
viötölum aö honum finnist „timi
til kominn aö yfirgefa þessa
ljónagryfju”, eins og hann
nefnir feröaskrifstofumálefni.
Þá segir Guöni og aö hann hafi
ekki bolmagn, fjárhagslegt eöa
sálarlegt til aö standa i hinni
höröu og miskunnarlausu sam-
keppni.
Þaö er þvi ljóst, aö Guöni
Þóröarson yfirgefur þessi hjart-
ans mál sin bitur og svekktur út
i allt og alla. Lengi vel hefur
feröaskrifstofubransinn veriö
talinn gefa gott af sér. Menn
hafa þar oröiö vellauöugir.
Guöni lika. En þegar gróöinn
lætur eitthvaö á sér standa þá
þreytast mennfljótt. Þaö ætti þó
ekki aö vera stór hætta á þvi aö
Guöni standi peningalaus eftir
öll þessi ár. Því hefur verið
fleygt, aö hann hafi sett hálf-
byggt „slot” sitt sem stendur i
nágrenni Borgarspitalans I sölu.
Söluverö þess húss hefur veriö
nefnt 80 milljónir. Meinhorniö
5dur þá söguekki dýraraen þaö
ieypti. Hvað um þaö. Guöni
stendur ekki I eldlinunni lengur.
Þaö er hætt viö aö þaö hlakki
litilsháttar i Ctsýn-Ingólfi viö
þessar fregnir.
Ólafur gat haldið kj..
Marganrak i rogastans þegar
opnað var fyrir útvarpiö á
sunnudagskvöldiö. Þá hljómaöi
þar umræöuþáttur um stööu
fjölmiöla I islensku þjóölífi.
Þátturinn var fyrir margra
hluta sakir fróölegur og
skemmtilegur á aö hlýöa. En
þaö var ekki allt. Stjórnandi
þáttarins var Ólafur Ragnar
Grimsson alþingismaöur. Og nú
kemur rúsinan i pylsuendanum.
Ólafur var aöeins spyrill I þætt-
inum og hélt sig við þaö hlut-
verk. M.ö.o. hélt sig á mottunni
og hliföi hlustendum viö oröa-
ræöum frá honum komnar.
Alltaf eru menn aö koma á ó-
vart. Hver heföi trúaö þvl, aö
maöur eins og Ólafur Ragnar
Grimsson gæti bundiö sig viö
þaö hlutverk aö spyrja — og fá
ekki aö svara sjálfur. En þetta
tóksthonum á sunnudagskvöld-
ið og i þætti þar sem meira aö
segja var fjallaö um efni sem
hann þykist þekkja manna best.
Meinhorni þykir þó liklegt aö
þetta hafi veriö erfiö raun há-
skólaprófessornum og alþingis-
manninum. En það haföist.
Meinhorn óskar Ó.R.G. hjartan-
lega til hamingju meö áfang-
ann. Þaö er vonandi aö hann
geri meira af þessu I framtlö-
inni. Spyrji fróöa- menn, svari
ekki s jálfur, heldur læri af svör-
um annarra. Meinhorni er þó
fullijóst, aö litil von er til þess aö
svona björt veröi framtiöin.
Hætt er viö aö sunnudagskvöld-
iö hafi verið undantekningin i
llfi hins málglaöa Ólafs Ragn-
ars.
Laufásborgardeilan
BOKUN SJAFNAR
í BORGARRÁÐI
Hér fer á eftir bókun
Sjafnar Sigurbjörns-
dóttur i borgarráði
þegar Laufásborgar-
deilan svokallaða, kom
til atkvæðagreiðslu. En
Sjöfnléfc ásamt Markúsi
Erni Antonssyni, færa
álit sitt i deilunni til
bókar.
„Formaöur stjórnar dagvistar-
heimila, Guörún Helgadóttir
hefur gefiö eftirfarandi yfir-
lýsingu vegna Laufásborgar-
málsins ( I Þjóðviljanum 4.
júli. A fundi i stjórnar-
nefndinni 18. april er gerö eftir-
farandi bókun:
Lagt fram bréf Drafnar ólafs-
dóttur, dagsett 8. april 79, þar
sem hún fer fram á aö draga til-
baka uppsögn dags. 17. jan. 79,
en óskar eftir leyfi frá störfum
17. april - 1. september 79. Sam-
þykkt. t þessu bréfi fer Dröfn
fram á aö hún fái stööu forstööu-
konu ein, eftir aö Anna Friöa væri
hætt. Nefndin féllst á þaö, án
þessaöþaö sé bókaö. „Var Dröfn
tilkynnt þetta.”
Ég sat umræddan fund i
stjórnarnefnd dagvistunarheim-
ila 18. april siðastl. og er sam-
þykk öllu þvi, sem fram kemur
hjá formanni, hér á undan, um þá
ákvöröun að ráða Dröfn Ólafs-
dóttur forstööumann Laufás-
borgar frá 1. sept., eins og fram
kemur i ræöu, sem ég hélt i
borgarstjórn um þetta mál, en
þar sagði ég m.a. eftirfarandi:
„Samkvæmt upplýsingum frá
Bergi Felixsyni framkvæmda-
stjóra Sumargjafar, gekk hann
frá þvi við önnu Friðu
Bernódusd. og Dröfn Ólafsd. að
þær tvær gegndu stööu forstööu-
manns Laufásborgar frá 17. nóv.
1977. Til þessa gernings hafði
Bergur umboö stjórnar Sumar-
gjafar. 1 janúar 1979 sagði Dröfn
Ólafsd. starfi sinu lausu, en dró
uppsögnina til baka meö bréfi
dagsettu 9.4. 79. Bréf Drafnar
var lagt fyrir fund i stjórnarnefnd
dagvistunar 18. april og á þeim
fundi var samþykktbeiöni hennar
um aö fá taö taka uppsögn sína til
baka. Ég lit þvi svo á að Dröfn
Ólafsd. sé og hafi lengi veriö
ráöin forstööumaöur á Laufás-
borg. A áöurnefndum fundi i
stjórnarnefnddagvistarheimila 18.
april 1979 var einnig samþykkt aö
Dröfn fái fulla stööu fwstööu-
manns eftir aö Anna Friöa
Bernódusd. hættir störfúm, lik-
lega I ágústlok. Var Dröfn Ólafs-
dóttur tilkynnt aö nefndin heföi
falllst á beiðni hennar um fullt
starf forstöðumanns Laufás-
borgar. Ég sat tittnefndan fund
i stjórnarnefnd dagvistarheimila
hinn 18. apríl og greiddi Dröfn
atkvæöi mitt. Vegna dvalar
minnar erlendis hefi ég engin
afskipti haft af máli þessu eftiraö
þaövar tekið upp aö nýju I stjórn
dagvistarheimila hinn 22. mai
sl. Ég fæ þó ekki betur séð en aö
starf forstööumanns Laufás-
borgar, sem auglýst var laust til
umsóknar, hafi alls ekki legiö á
lausu, ööru nær. Vera má aö
stjórnarnefnd dagvistunar hafi
átt aö auglýsa starf önnu Friðu
Beródúsdóttur laust til um-
sóknar, en hún gegnir stööu
forstööumanns Laufásborgar,
ásamt Dröfn.”
Varamaður i stjórn dagvistar-
heimila, Gerður Steinþórsd. birti
einnig yfirlýsingu um máliö 4. júli
I Þjóðviljanum. 1 yfirlýsingu
sinni nefnir Geröur ekki einu oröi
samþykkt stjórnar dagv. frá 18.
april, þar sem fallist var á ósk
Drafnar um fullt starf forstööu-
manns frá 1. sept „og henni til-
kynnt það”, svo notaö sé orðalag
Guörúnar Helgad. (A fúndinum
var samþykkt aö Dröfn fái fulla
stööu forstööumanns), þar sem
þessisamþ. stjórnarnefndarinnar
hefur samkv. minu mati úrslita-
þýöingu, harma ég „gleymsku”
Gerðar. Af einhverjum ástæöum
hefir „gleymst” aö bóka sam-
þykktina um ráöningu Drafnar
ólafsdóttur i fullt starf forstööu-
manns Laufásborgar frá 1. sept.,
en yfiriýsing Guörunar Helgad. i
Þjóöviljanum og min i borgar-
stjórn vona ég aö taki þar af öll
tvímæli.”