Alþýðublaðið - 11.06.1980, Blaðsíða 3
Miðvikudagur 11. júnl 1980.
3
Ctgefandi: Alþýöuflokkur-
inn
Framkvæmdastjóri:
Jóhannes Guömundsson
Stjórnmálaritstjóri (ábm):
Jón Baldvin Hannibalsson.
Blaöamenn: Helgi Már
Arthursson, Ölafur Bjarni
Guönason.
Auglýsinga- og sölustjóri:
Höskuldur Dungal
Auglýsingar: Elln Haröar-
- dóttir
Gjaldkeri: Halldóra Jóns-
dóttir.
Dreifingarstjóri: Siguröur
Steinarsson.
Ritstjórn og auglýsingar eru
aö Slöumiila 11, Reykjavlk,
slmi 81866.
tregöu og verölækkun. óseljan-
legar birgöir hrannast upp. Viö
slíkar aöstæöur má búast viö
hinum verstu tlöindum, hvenær
sem er.
Þ egar sllk öfugþróun I mark-
aösmálum bætist ofan á óstjórn-
ina innanlands, er kominn timi
til fyrir þjóöina aö horfast I
augu viö þau vandamál, sem
hafa hrannastupp óleyst á verö-
bólguáratugnum. Stöönunarein-
kennin I 'lslensku efnahagsllfi
eru oröin Iskyggileg. íhaldsöfl,
sem hneigjast til varöstööu um
óbreytt ástand, hafa veriö viö
stjdrnvölinn allt of lengi. Ef til
vill er þaö einna alvarlegast
einkenni islenzks stjórnarfars á
undanförnum árum, aö þaö hef-
ur glataö aölögunarhæfni aö
breyttum aöstæöum. Ottinn viö
„I heilan áratug hafa kjósendur á íslandi siegið á
frest, að knýja fram ákvarðanir um óumflýjanlegar
breytingar á íslensku stjórnarfari. Við höfum ekki
lengur efni á því að neita að horfast í augu við stað-
reyndir. Við verðum að knýja fram breytingar á
stórnarskrá og kosningalögum, sem tryggja jafnan
atkvæðisrétt kjósenda án tillits til búsetu. Við verðum
að tryggja á ný rækilegan aðskilnað höfuðþátta
stjórnarfarsins — löggjafar-, framkvæmdar-, og
dómsvalds. Við verðum að koma í veg fyrir að
alþingismenn sitji yfir öllum sjóðum ríkis og atvinnu-
lífs og misbeiti þeim út frá sjónarmiðum atkvæða-
veiða í stað arðsemi. Við verðum að taka upp ger-
breytta stefnu I landbúnaði og fiskveiðum. Við verð-
um að innleiða á ný samkeppni I stað gagnslausrar
ríkisforsjár. Við verðum að afnema sjálfvirkt vísi-
tölu- og víxlhækkanakerf i kaupgjalds og verðlags. Við
verðum að draga úr útþenslu ríkisbáknsins. Við
verðum að taka upp gerbreytta efnahagsstefnu sem
hefur það að meginmarkmiði að efla sparnað og
draga úr agalausri sóun og eyðslu á öllum sviðum."
flutningsbætur I áföngum á
tveimur til þremur árum, stór-
lækka niöurgreiöslur á innan-
landsmarkaöi og laga fram-
leiösluna aö markaösaöstæöum.
Vegna framtlöarhagsmuna
þjóöarinnar höfum viö ekki
lengur efni á óbreyttri rán-
yrkjustefnu I fiskveiöum.
Viö höfum ekki efni á ööru en
aö gera stórátak I virkjun fall-
vatna og jarövarma meö upp-
byggingu orkufreks útflutnings-
iönaöar I huga.
Viö höfum ekki efni á aö
viöhalda sjálfvirku vlsitölu- og
vlxlhækkanakerfi kaupgjalds og
launa, sem kemur I veg fyrir aö
stjdrnvöld geti nokkrum
árangri náö gegn þeirri óöa-
veröbólgu, sem er aö tortíma
GEGN FRAMSÓKNARMÖNNUM
ÞRIGGJA FLOKKA
V eröbólguáratugurinn hefur
m.a. einkennzt af þvi aö kjós-
endur, stjórnmálaflokkar og
rlkisstjórnir hafa slegiö á frest
aö taka ákvaröanir, sem ekki
þolir lengur neina biö aö taka.
Hagstæö ytri skilyröi, metafli ár
eftir ár og hækkandi verölag
fyrir útflutningsafuröir, hafa
valdiö þvi, aö hingaö til höfum
viö getaö látiö hverjum degi
nægja slna þjáningu, án þess aö
horfast I augu viö staöreyndir.
Nú bendir margt til þess, aö
þessari þjóö sé ekki lengur griö
gefin. Vera má, aö efnahags-
kreppan I Bandarlkjunum, sem
ekki sér fyrir endann á ráöi þar
úrslitum. Sjávarbúskapur
okkar, sem ber uppi llfskjör
þjóöarinnar, er algerlega háöur
þróun mála á Bandarlkja-
markaöi. Minnkandi kaup-
máttur þar og harönandi sam-
keppni hefur þegar valdiö sölu-
sársaukafullar breytingar, sem
þorra fólks er ljóst aö eru óum-
flýjanlegar, hefur um sinn sam-
einaö Framsóknarmenn úr
þremur flokkum til varöstööu
um óbreytt ástand. Hugsandi
fólki veröur þó smám saman æ
betur ljóst, aö lengra veröur
ekki haldiöáfram á sömu braut.
V iö þurfum aö losa þjóöina
úr viöjum þess flokksræöiskerf-
is, sem framsóknaröflin hafa
reyrt um fjármálallf þjóöarinn-
ar.
Viö þurfum aö lögbinda aö-
skilnaö löggjafar- og fram-
kvæmdavaldsins á ný. Viö höf-
um ekki efni á þvl, aö leiöa al-
þingismenn I þá freistingu, aö
valsa meö allt fjárfestingarfé
þjóöarinnar og misnota þaö út
frá sjónarmiöum atkvæöaveiöa
fremur en arösemi. Þaö veröur
aö afleggja Framkvæmdastofn-
un rikisins og allt þaö pólitiska
spillingabákn.
Viö veröum aö knýja fram
róttæka breytingu á stjórnar-
skrá og kosningaskipan. I þvi
efni dugar ekkert minna en
krafan um jafnan atkvæöisrétt,
án tillits til búsetu. Sú skrum-
skæling þjóöarviljans, sem
fellst I allt aö fimmföldu mis-
vægi atkvæöisréttar, skapar
þeim Ihaldsöflum, sem standa
gegn lifsnauösynlegum breyt-
ingum á stjórnarfari, óþolandi
forréttindaaöstööu.
Viö ættum einnig aö Ihuga I
alvöru, hvort ekki er nauösyn-
legt, til þess aö auka ábyrgö og
styrk framkvæmdavaldsins, aö
efna til milliliöalausrar kosn-
ingar til embættis æösta hand-
hafa framkvæmdavaldsins.
Reynslan af ábyrgöarlausum
samsteypustjórnum veröbólgu-
áratugarins bendir til þess aö
þess konar pólitískt kraöak geti
engar ákvaröanir tekiö, og ekki
komiö sér saman um neitt ann-
aö en aö viöhalda óþolandi
ástandi.
Viöhöfum ekki lengur efni á
aö búa viö óbreytt verðmyndun-
arkerfi. 1 framhaldi af þeirri
frlverslunarpólitlk, sem upp
hefur veriö tekin I utanríkis-
versluninni, er óhjákvæmilegt
að efla samkeppni I innflutn-
ingsverslun og afnema núver-
andi tilskipanakerfi um verö-
myndun, sem reynslan sýnir aö
aö engu haldi hefur komiö.
Viö höfum ekki lengur efni á
af hegöa okkur eins og fávitar i
landbúnaöarmáium. Þar dugar
ekkert minna, en aö afnema út-
efnahagslegu sjálfstæöi okkar.
Viö einfaldlega veröum aö
taka upp gerbreytta efnahags-
stefnu, sem hefur það aö megin-
markmiöi. aö efla innlendan
sparnaö, og draga úr eyöslu og
sólund á öllum sviöum.
Viö veröum aö hemja út-
þenslu þess steingelda rikis-
bákns, sem reynslan hefur sýnt
og sannaö aö er ekki til þess
bært aö hafa vit fyrir öörum.
Gegn þessum knýjandi um-
bótum standa framsóknarmenn
úr þremur flokkum varöstöðu
um óbreytt ástand. Þeir munu
fyrr en slðar falla á eigin ill-
verkum og getuleysi. Spurning-
in er: Þegar sú stund rennur
upp, veröur þá næg samstaöa
meö meirihluta þjóöarinnar til
aö knýja fram róttæk og varan-
leg umskipti?
— JBH.
Þýsku kanslarakosningarnar:
Strauss á erf-
iða baráttu
Frans Josef Strauss, frambjóö-
andi þýsku stjórnarandstöðunnar
til kannslaraembættisins, hefur
ekki látið mikiö á sér bera I
kosningabaráttunni til þessa.
Hann hefur hvorki ráöist á and-
stæöinga sina, né taliö kjark I
fylgismenn sina. Enn er ekki
fariö aö örla á hinni höröu baráttu
,sem allir bjuggust viö, og menn
spyrja sig nú, hvaö hefur eigin-
lega komið fyrir Strauss.
Þaö auöveldar ekki baráttuna
fyrir Strauss, aö ekki er eining
um hann innan CDU (Kristilegra
demókrata). Formaður CDU er
Helmut Kohl, en hann haföi þó
litiö fylgi til útnefningar flokksins
sem kannslaraefni, þvi þaö var
almenn skoöun innan flokksins,
aö hann heföi ekki þaö, sem þarf
til þess aö vara kannslari. En
Strauss hefur heldur ekki fullan
stuöning innan flokksins. Þó
menn séu á einu máli um aö hann
er hæfari stjórnmálamaður en
Kohl, eru menn ekki eins vissir
um.aö hann sé rétti maðurinn I
kannslaraembættiö.
Staöreyndin er sú, aöSchmidt
kannslari hefur mikiö fylgi innan
raöa kjósenda CDU, og þaö er
fólkiö sem hefur efasemdir um
Strauss. Efasemdirnar um
Strauss eru svo almennar innan
flokksins, aö menn kenna honum
um glfurlegt fylgistap, sem CDU
varö fyrir, I kosningum til rlkis-
þings I Saar fyrir nokkru siöan.
Berthold Budell, formaöur þing-
flokks CDU I rikisþinginu I Saar,
gekk svo langt fyrir skömmu, aö
hann sagöi aö þaö væri ómögulegt
aö vinna kosningarnar I haust,
meö Strauss sem frambjóðanda.
Þaö er hægt aö benda á margar
ástæöur fyrir slikum efasemdum.
Þar má nefna til dæmis, hversu
illa Strauss gekk i skoðana-
könnunum, eftir aö framboöi
hans haföi veriö lýst yfir, á siö-
asta ári. Honum hefur ekki enn
tekist aö vinna upp þann slæma
árangur. Flokkurinn sjálfur,
CDU, hefur hinsvegar um 44% at-
kvæöa. Strauss hefur ekki
hingaötil hlotiö góöar viötökur viö
hugmyndum sinum um stefnumál
I innanrikismálum. Heimsóknir
hans til Washington Parlsar og
London hafa ekki fært honum
neinn teljandi ávinning i utan-
rikismálum.
Rikjandi aöstæöur i utanrlkis-
málum eru ekki þannig aö þær
hjálpi frambjóðandastjórnarand-
stööunnar. Þvert á móti, fylkir
fólk sér nú um kannslara sinn,
sérlega vegna þess, aö hann hefur
Schmidt og Strauss: „Fylgift mér!
sýnt kænsku og aögát I meöferö
alvarlegra vandamála. Þar á
ofan hefur Strauss ekki fariö I
felur meö þaö, aö hann er aö
mestu leyti samþykkur utanrikis-
málastefnu Schmidt og hefur ekki
gert hana ab umræöuefni I barátt-
unni.
Almennt hefur Strauss ekki
sýnt á sér þær neikvæðu hliöar,
sem andstæöingar hans hafa
talaö svo mikib um. En hann
hefur ekki haft sig mikið I
frammi, sem hjálpar alls ekki
upp á baráttu, sem er erfið fyrir.
Ef þaö eitt skipti máli, aö finna
rök, sem hjálpuöu CDU I
kosningabaráttunni, væri von um
árangur. CDU er vissulega mun
sameinabri flokkur en SPD
(Sósialdemókratar). Ef CDU
kæmist til valda yröi ekki sami
klofningur milli valdamanna I
flokknum og starfsmanna flokks-
ins sem hefur hrjáö SPD.
CDU hefur llka sem flokkur,
lýst yfir algjörum stubningi viö
Bandarikin. Þaö hefur ekki einu-
sinni hvarflaö aö CDU, aö Þýska-
land ætti aö vera hlutlaust riki, en
sú hugmynd á sér fylgi I ýmsum
brotum SPD. Þá er ekki til andúö
á hervæðingu innan raöa CDU, en
þaö er töluvert af slikum tilfinn-
ingum innan SPD. Þá eru kannski
meiri likur til þess, aö CDU ræki
öpinbera fjármálastefnu, sem
félli íhaldssamara fólki vel I geö.
Þetta allt er eflaust rétt. En
spurningin, sem allir spyrja er
ekki: „Af hverju eigum viö aö
kjósa CDU”. Spurningin er:
„Hversvegna ættum vib aö kjósa
Strauss?”. Og oft fylgir á eftir at-
hugasemdin: „Viö höfum jú
Schmidt”.
Þaö er mjög eðlilegt, aö athygli
manna beinist aöallega aö kann-
slaranum, eins og ástandiö I al-
þjóðamálum er nú. Þaö er þess-
vegna, sem Ihaldsöflin eiga erfitt
nú, og ættu erfitt, sama hvaöa
frambjóðandi færi fram gegn
Schmidt á þeirra vegum.
(Þýtt úr Stuttgarter Nachrichter)
Nýtt adsetur Tilkynning til
hlutafélagaskrár ® söluskattsgreiðenda
Hlutafélagaskrá viðskiptaráðuneytins
sem haft hefur til bráðabirgða aðsetur hjá Athygli söluskattsgreiðenda skal vakin á
borgarfógetaembættinu i Reykjavik er þvi, að gjalddagi söluskatts fyrir mai
flutt i sérstakt húsnæði að Lindagötu 46, mánuð er 15. júni. Ber þá að skila skattin-
101 Reykjavik, simi 27217. um til innheimtumanna rikissjóðs ásamt
Reykjavik, 9. júni 1980. söluskattsskýrslu i þririti.
Viðskiptaráðuneytið. Fjármálaráðuneytið. 6. júni 1980.