Alþýðublaðið - 04.07.1981, Blaðsíða 8

Alþýðublaðið - 04.07.1981, Blaðsíða 8
alþýðu- LIEI'JXJ Laugardagur 4. júlí 1981 Innkaupasamband Matvörukaupmanna vítir Kaupmanna- samtök Islands IMA — Innkaupasamband Matvörukaupmanna eru sam- tök 41 matvöruverslana, en eru öllum opin. Þau reyna að gæta hagsmuna íélagsmanna sinna eftir bestu getu. Al- mennur fundur I.M.A. Inn- kaupasambands Matvöru- kaupmanna haldin að hótei Esju 2. júli 1981. samþykkti einróma meðfylgjadi ályktun. —Ályktun.— Almennur fundur I.M.A. — Innkaupasambands Matvöru- kaupmanna samþykkir vitur á Kaupmannasamtök Islands, fyrir þann skort á íélagsanda að senda lögregluna á sina eigin félagsmenn. Ennfremur væntum við skýringa á þvi, hvers vegna samtökin berjist ekki íyrir frjálsum verslunarháttum undir eigin stjórn, i stað þess að viðurkenna vald hins opin- bera I úrskurðarmáium viö- vikjandi frjálsri verslun. Að okkar mati er þetta barátta fyrir opinberri einokun. Formaður frjálshyggjum: MISSKILNINGUR í VISÍSRITSTJÖRA Dagblaðið Visir hefur að und- anförnu fjallað um opnunar- reglur verslana i Reykjavik. Ellert B. Schram, hefur ekki tekið afstöðu með þeim sem vilja frjálsan opnunartima. Rit- stjórnin hefur þvert á móti tekið undir með Verslunarmanna- félaginu, Kaupmannasamtök- unum og að eigin sögn neytend- um. Alþýðublaðið hafði i gær tal af formanni Félags frjálshyggju- manna, Friðriki Friðrikssyni, og spurði hann hvernig frjáls- hyggjumenn litu á þessi mál. Friðrik sagði: „Það er mis- skilningur sem fram kom i skrifum Visis. Frelsið á að vera fyrir fólkið og ef einhver vill þjóna neytendum á laugardög- um þá á hann að fá það. Það er i fullkomnu samræmi við frjáls- hyggjima og ég álit að sjálf- stæðisstefna felist i að gefa fólki möguleika á sem flestum val- kostum. Frjáls opnunartimi er einn angi af þvi.” Alþýðublaðið spurði Friðrik hvað hann hefði að segja um þau orð Visis að sannleikurinn sé sá ,,að með hæfilegri blöndu af frjálshyggju og jafnaðarhug- sjón, frjálslyndi og fræðikenn- bolabAs Stefán Valgeirsson og Stein- gri'mur Hermannsson deildu eitt sinn all snarplega á göngum Alþingis. Ber þá að þriðja mann sem segir: Svona hættið nú þessu pexi strákar og komið með niður I kaffí. Sættast menn nd og setjast sköm mustuiegir niður við kaffiþamb. Allt f einu er vandræðaleg þögn rofin. Steingrímur: Jæja, Stebbi minn. Ég skal óska þér þess samatvinur, og þd óskar mér. Stefán: Byrjar þú nd aftur, böl vaöur. ARI TRAUSTI GUÐMUNDSSON: LVÐRÆÐI í verkalýðsh reyfi ngu OG ÞOLANLEGA LlFSAFKOMU MEÐ 40 STUNDA VINNUDAG Það hefur borið töluvert á svokallaðri vinstri andstöðu innan verkalýðsfe'Iaganna nú síðustu ár. Þar er skemmst að minnast tilraunar nokkurra félagsmanna I Verkalýðsfélag- inu Einingu, á Akureyri, til að breyta kosningafyrirkomulagi innan félagsins, til að gera minnihlutahópum innan þess kleift að bjóða fram. SU tilraun mistókst, eins og kunnugt er. Þá hafa nokkrir meðlimir I Kommiinistasamtökunum tekið þátti'umræðu um utanrikismál, og hefur málflutningur þeirra i þeim efnum verið allóvenjuleg- ur, miðað við það sem íslend- ingar hafa átt að venjast. Al- þýðublaðið átti samtal við Ara Trausta Guðmundsson, sem hefur verið formaður samtak- anna, til að forvitnast um starf- semi þeirra. Hann var fyrst spurður um fjölda meðlima i samtökunum. — Við höfum reyndar ekki gefið það upp opinberlega, hver fjöldinn er. Skipulagiðhjá okkur var þannig, að við störfuöum i einingum að ákveðnum verk- efnum, og engin félagsskrá haldin. Annaðhvort vinna menn innan flokksins eða þeir eru ekki i honum. Ég er ekki viss á töl- unni, en get þó fullyrt að félaga- talan nær ekki hundrað. — Hvemig er þá starf sam- takanna nil? — Það hefur breyst mikið og látið á sjá. Félögum hefur fækk- að og starfsemin er minni. Það fer mikið eftir verkefnum hjá okkur. Við höfum breytt starfs- skipulaginu nú, þannig að við komum öll saman á hálfs mán- aðar eöa mánaðar fresti til að funda, og svo eru ýmis verkefni auðvitað, svo sem Utgáfa blaðs- ingum, er mögulegt. að vinna umtalsverða stjórnmálalega sigra.” Friðrik svaraði: „Þaðer af og frá að hægt sé að byggja upp eitthvaðkokteilþjóðfélag. Svona hugsunargangur er fráleitur, þegar menn vilja semja i allar áttir. Reynslan i iðnrikjum hins Vestræna heims hefur sannaö að svona efnahagsstjórn kemur mönnum i koll fyrr eða siðar.” — g.sv. ins, leshringir, og starf innan félaga, svo sem verkalýðs- félaga, Samtaka herstöðvaand- stæðinga ofl. Hreint Ut sagt var gamla skipulagið orðið ómögulegt. NU er flokkurinn minna miðstýrður en áður. Það skipulag reyndist ekki vel, þvi fylgdi mikið álag og umræðuskortur. — ÞU nefndir starf innan Samtaka herstöðvaandstæð- inga. 1 sjónvarpsþætti um utan- ríkis- og varnarmál, sem þú komst fram i i vetur leið, var ekki að heyra, að þU, a.m.k. værir í öllu sammála málflutn- ingi herstöðvaandstæðinga. Hvað viltu segja um það? — Okkar stefna gengur i sömu átt hlutleysis og stefna herstöðvaandstæðinga, en ég er ósammála þvi hvernig þeir leggja það mál alltsaman upp. Þeirra málflutningur nær of skammt. Þeir leggja aðeins áherslu á annað risaveldið en lita framhjá ógnun hins. — 1 sjónvarpsþættinum sem var nefndur áðan, lýstir þd þvi yfir, að ísland yrði að ráða yfir einhverjum vamarmætti sjálft. Erþað stefna Kommúnistasam- takanna? — Nei, það verður vist að skrifa það á mig. Félagar úr samtökunum eru ekki sammála um þetta, þó við nokkrir séum þessarar skoðunar. Það sem ég átti við var að gera þyrfti stór- átak i almannavörnum og eins að vinna upp eitthvað kerfi birgðasöfnunar, til að þjóð- félagið geti starfað áfram, þó komi til striðs. Ég er lika þeirrar skoðunar, að Islendingar verði að geta boriðhönd yfirhöfuð sér, ef þess þarf með. Þá er ég ekki endilega að tala um að koma hér upp her, en einhverskonar heimavarn- arsveitum. — En teljið þið óvopnaö hlut- leysi raunverulegan möguleika fyrir Island? — Við höfum ekki svarað þeirri spurningu innan samtak- anna og skoðanireru skiptar um þetta mál innan þeirra. — NU eru þrjú hlutlaus riki I Evröpu, JUgóslavia, Sviss og Sviþjóð, og öll eru þau hervædd. — Já, ég hef kynnt mér nokk- uð jUgóslavneksa fyrirkomulag- ið, og það finnst mér skynsam- legasta fýrirkomulagið og að Is- lendingar ættu að taka það sér til fyrirmyndar. Ég veit auðvit- að að við næðum aldrei einum tiunda að hernaðarvigbUnaði JUgóslava, en þar er þó góð fyr- irmynd. — En hvað með almanna- varnir? NU má t.d. nefna, að i hinu hlutlausa riki Sviss, eru loftvarnarbyrgi, sem eiga að þola kjarnorkuárásir, og þau duga fyrir 95% þjóðarinnar. — Ég vil vitna i Ágúst Val- fells, en hann geriS fyrir nokkru siðan Uttekt á þessum málum, og komst að þeirri niðurstöðu, að með þvi að eyða sem svaraði tdcjunum af ATVR á einu ári, mætti gera skýli fyrir 90—95% ibUanna á höfiiiborgarsvæðinu. Mér finnst alltof litið hugsað fyrirþessum málum hér. Menn tala eins og kjarnorkustrið þýði að þar með sé allt búiö. Það er fáránlegt. — NU sagðir þú áð- an að þið ynnuð innan verka- lýðshreyfingarinnar. Hver eru ykkar stefnumörk i verkalýðs- málum? — Já við leggjum áherslu á þrjU atriði. 1 fyrsta lagi, að breyta skipulagi og starfshátt- um verkalýðshreyfingarinnar, og auka lýðræði innan hennar. Þá viljum við breyta fyrir- komulagi samninga, og hætta við þessi stóru samflot, sem nU tiðkast, og gera samninga fyrir minni hópa ieinu. Þá viljum við að fólk geti lifað af sinni fjertiu stunda vinnuviku, og breyta ýmsum hlutum eins og þeim, hvað verðbætur koma seint á laun, o.s.frv. Þá eru félagar okkar virkir i andófinu innan BSRB, og i iðn- nema samtökunum og meðal járniðnaðarmanna. Þetta er þó allt smátt í sniðum. — Hafið þið ekki hugleitt, að gera það sem menn lengst til vinstri hafa gert á Bretlandi, að leggja undir ykkur einhvern flokk innan frá? — Ja, ég geri ráð fyrir að þU meinir, hvort við ættum að ganga i annaðhvort Alþýðu- bandalagið eða Alþýöuflokkinn. Ég vil ekki kalla þá verkalýðs- flokka, þvi' þó mestur hluti fylgis þeirra komi frá verka- mönnum gerir það þá ekki að verkalýðsflokkum. Það er stefnan, sem ræður þvi hvort flokkur er verkalýðsflokkur eða ekki. En hvað spurninguna um hvort við ættum að ganga I þá flokka, varðar, þá væri kannski ekki Utilokað að það væri hægt. Hinsvegar td ég að það væri rangt og óheiðarlegt. Það er ekki hægt að ganga i flokk til þess að kljUfa hann. Mér finnst þetta heldur fráleit hugmynd, þvi þegar við göngum I flokkinn, mun fólk auðvitaö spyrja okkur hvort við ætlum að kljUfa hann, og ef við segjum nei, erum við að ljUga, og ef við segjum já, er sú saga þar með búnin. Ef flokkarnir eru hinsvegar jafn lélegir og við höldum, og and- stæðurnar innan þeirra fara að skerpast, munu þeir hvort eð er ekki eiga langt lif fyrir höndum. — En eruð þið ekki að dæma ykkur til pólitísks getuleysis, með þvi' að rigbinda ykkur við kennisteningar og þar með lit- inn flokk? — JU það er töluvert til i þessu. Við eigum á brattan að sækja auðvitað. Hér eru fyrir fjórirstórir flokkar, með fjölda- fylgi. Við byrjuðum á þessu, með eiginlega krakka. Það voru studentar aðallega, og við ætl- uðum að byggja upp pólitiskan flokk. Þvf höfum við verið að vinna að i tiu ár. Við höfum ekki leyst þann vanda, hvemig við eigum að koma boðskap okkar til fólksins. Að visu hefur okkur tekist það stundum, en nU hallar undan fæti. Ef samtökin lognast Ur af, þá eigum við það skilið. — Þið ætlið samt ekki að láta deigan si'ga? — Ekki ótilneydd. Þetta er ekki aðeinsokkur að kenna. Það er almenn pólitisk deyfð nU, og áðrlega á vinstri vængnum, og margt það sem hefur gerst er- lendis hefur dregið Ur áhuga og vilja manna. Við studdum þjóð- frelsisöflin i Vietnam, en eftir sigurinn hafa stjdrnvöld þar gengið alfarið til liðs við Sovét- menn. Albania hefur tekið upp allskyns kreddur, t.d. styðja Albanir ekki Einingu I Póllandi. I Kina hafa orðið breytingar og nú er þar ýmislegt gagnrýnt, sem okkur þótti gott i ana tið. Þetta hefur allt sin áhrif. — ÓBG í Helgarpóstinum i gær, gaf að lita athyglisverða grein. Ekki svo að skilja, að þar séu ekki oft at- hyglisverðar greinar. Þær eru ærið oft þar að finna. En þær eru þá um ýmsar tegundir popptón- listar, matargerðarlist, lifið og tilveruna, i rabbtón ofl. En grein- in I gær, sem Þagall gerir hér aö umræðuefni, er merkileg fyrir það, að þar er liklega að finna lausnina á Hjörleifsvandanum. Hjörleifsvandanum? Lesendur Þagals reka eflaust upp stór augu. Allir vita að Hjörleifsvand- inn erfyrir hendi. Hann er stund- um kallaður „orkuvandi”, en þessir tveir vandar eru i raun einn og sami hluturinn. Vandinn er sá, að æðsti maður orkumála á landinu, vill ekkert af orku vita. Hann hefur þar að auki tekið þá meðvituðu afstöðu, að ef á að neyða hann til að virkja, er hann tilbiíinn að leggja allt i sölurnar, frekar en að leyfa að orkan frá þeim verði nýtt. Vilcjum nil að greininni i Helg- arpóstinum. Ung stúlka er komin að utan, og hefur lært nudd- og matarkúratækni, sem gefur mönnum betri heilsu. í viötali við hana má m.a. lesa eftirfarandi: „Þetta er kinversk teoria, þar Hyggið að líkamanum — segir Soffia Karlsdóttir sem efnir til kynningardags á japönskum og kinverskum alþýðulækningum Soffla Karlsdóttir heitir hún. Hefur dvalist meira og minna í 7 ír í útlöndum — lengst af I Frakk- landi. Lærði London og stúderaöi undirstöðu- atriöin f austrænni læknisfræöi._ Verður Nuddað í orkumálaráðherra sem gengið er út frá þvi að orkan skapi og haldi liffærunum gang- andi. Ef ójafnvægi skapast I þess- ari orkugjöf, þá þýðir það, að meiri orka fer i' ákveðin líffæri og of lítil til annarra. Nuddið felur það i' sér, að jafna þessari orku ogleysa Ur læðingi orku, sem ekki fær að streyma hindrunarlaust. Þessar orkustiflur verða af mörg- um orsökum, t.a.m. vegna streitu, þreytu og misbrúkunar á likamanum.” Lesendur Þagals reka liklega enn einusinni upp stór augu. „Hvað er svo merkilegt við þetta?” spyrja þeir „Enn einn austurlenskur sérvitringasöfnuð- ur upp risinn. Hvað með það?” Lesið það sem á eftir fylgir af athygli. Lausnin er fundin, þegar menn skoða vandann. Hjörleifur vill ekki virkja. Hann vill ekki jafnt orkustreymi um landið! Af tilvitnuðum kafla má sjá að jafn- vægisskortur i orkustreymi er stórhættulegur mannslikaman- um, og slikur skortur hlýtur að vera jafnhættulegur þjóðarlik- amanum. Það er greinilegt, hvað að er. Hjörleifur er með orku- stíflu. Hjörleifur ER orkustifla. Af Alþýðubandalagsmenn vilja þjóðinni vel, ættu þeir að senda Hjörleif i' svæðisnudd, til að f jar- lægja orkustlfluna. Þjóðin þolir ekki orkustiflur svona endalaust. Hugsið ykkur hvað gerist, þeg- ar Hjörleifur er búinn að vera i nuddi nokkra daga, og orðinn vanur grænmetinu. Alltieinu munu raforkuver og stóriðjuver spretta upp um allt land, eins og gorkúlur. Lifskjör þjóðarinnar munu batna. Allir verða glaðir og ánægðir og vinna þjóðinni til heilla. Og allt vinnst þetta með þvi að Alþýðubandalagið leggur útfyrirnokkrum nuddtimum fyr- ir Hjörleif! En þeir munu eflaust segja, sem maðurinn forðum: „Hvað varðar okkur um þjóðarhag?” — Þagal!

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.