Vísir - 06.01.1970, Síða 9

V1 SIR • Þriðjudagur 6. janúar 1970.
9
Sjómenn taka sér lítið frí
milli vertíða að þessu sinni.
Seinustu róðrarnir á haustvertíð
inni voru farnir milli jóla og
nýárs og vetrarvertíðin hófst
þegar á nýársdag. Hvarvetna er
hreyfing í verstöðvum. Það er
hugur í mönnum og þeir eru
bjartaýnir í upphafi þessarar
vertíðar. Útgerðarmenn sjá
fram á góða sölu á afurðunum
og sjómenn sætta sig að
minnsta kosti við aflaverðið og
hlutaskiptin, sem náðust í samn
ingunum núna fyrir áramótin.
Lfnuveiðin, sem lítið hefur
verið stunduð hér sunnanlands
að minnsta kosti nú að undan-
fömu virðist nú ríkjandi. Kann
ski hugsa menn nú orðið meira
um gæðin en magnið.
Vísir ræðir í dag við nokkra
sjávarútvegsmenn um vertíðar-
horfurnar
ÓLAFUR LÁRUSSON,
KEFLAVIK.
Vertiðin góð i Flóanum
ef þeir byrja vel vestra
Hér áður fyrr spáðu gömlu
mennimir því að fiskirí yrði
Spjallað v/ð menn i brem verstöðvum
gott hér í Flóanum, þegar haust
vertíðin byrjaði vel fyrir vestan.
Vestfirðingar hafa aflað mjög
vel í haust og við skulum vona
að þaö lofi góðu sem fyrr, sagði
Ólafur Lárusson, gamalkunnur
útgerðarmaður og frystihúsrek-
andi f Keflavík.
— Ég hef nú dregið mig í
hlé frá þessu að mestu, segir
Ólafur, og krakkarnir mínir eru
teknir við. — Ólafur hefur eins
og Suöumesjamenn vita rekiö
frystihús og útgerð í Keflavík
í áratugi. — En maður er enn
þá i- " hugann við þetta, bæt-
ir hann við.
Þessi vertíð leggst ekki sem
verst ann, heldur Ólafur á-
fram. Verðið á afurðunum er
nokkuð gott. Ég held endilega
að þetta síðasta ár hafi verið
mun betra fyrir útgerðina en
hið fyrra. Og við skulum vona
að getum haldið þessu
sleituliust gangandi í vetur.
Mánaðarverkfall í fyrra setti að
sjálfsögðu strik í reikninginn,
einkum við Suðurlandið.
Það gera langtum fleirj út á
línu núna en áður. Nú er hugs-
að m. ,'.a um að koma þessu í
dýrar pakkningar.
— Eru horfurnar betri núna
heldur en þegar þú varst að
byrja að fást við sjó?
— Það held ég ábyggilega.
Ég held að þær séu miklu betri
en þæ voru fyrir 40 — 50 ár-
um, þegar ég fór fyrst að róa.
En fiskirfið er miklu minna. Þá
kornu bátamir með fullfermi
dag eftir dag á línunni og voru
þó með styttri lóöir en nú er.
KRISTMUNDUR HALLDÓRS-
SON, ÓLAFSVÍK.
Þarf oð kenna
beitingar
— Mesta vandamálið hjá okk
ur hér f Ólafsvík er að fá mann
skap til beitinga. Við höfum
ekki mannskap í landi á alla
bátana, segir Kristmundur Hall
dórsson, skipstjóri, sem er kunn
ur aflamaður á vertíðum f
Breiðafirði.
— Yfirleitt fara allir bátarnir
hérna á línu, segir Kristmundur,
og það er mjög óvenjulegt.
Línuveiðin hefur ekkert verið
stunduð hér nema af einum og
einum báti núna síðustu árin
og þess vegna er það svona að
það vantar menn, sem vanir eru
beitingum. Ég held, að það
þyrfti að gera eitthvað í þessu
af viti kenna ungu mönnunum
þetta. Það væri ekki fráleitt að
setja þetta inn í skólana.''
— Og hvernig leggst fiskiri-
ið í þig?
— Maður er skeikull spámað-
ur, en ég hef enga trú á að
það komi nein fiskgengd að
ráði hér í Breiðafjörðinn. Það
virðist vera of kaldur sjórinn
hérna til þess að fiskurinn
hrygni. ,J^nn hef — aldrei ver-
ið jafnkaldur hér þessi ár
sem ég hef veriö á sjó og ein-
mitt núna þessi síðustu þrjú ár.
— Og fiskigengdin hefur líka
brugðizt þessi þrjú ár.
Það getur verið að hann komi
hérna við. Þannig var það í
fyrra. í febrúar var mokfiskiri
í netin inn á Sandabrún, en hann
gekk ekki inn í fjörðinn, staldr-
aöi stutt við og fór svo suður
og það var hraði á honum. —
Ætlí við verðum ekki að elta
hann suður núna eins og þá.
Góðlr beitingamenn eru ekki á hverju strái núna, en á því ríður, þegar svo mikil áherzla
er IðgS á línuveiðarnar. Helzt fást góðir beitingamenn í akkorði og þá fyrir 225 krónur á
balann. — Sumir komast yfir 8—10 bala á dag. Hér eru nokkrir Hafnfirðingar með haug-
ana á borðunum hjá sér.
SIGHVATUR BJARNASON
EYJUM.
Útgerðin miklu betur
sett en i fyrra
— Janúar gefur okkur yfir-
leitt lltið hér í Eyjum, segir
Sighvatur Bjamason forstjóri
\ Vestmannaeyjum, en hann
stjómar .^einnt aí áterstu fisk-
verkuufirst9þ,yuiium þar,
Vinnslústöðinhi'/ — Én bátamir
voru að í nóvember og desem-
ber og fengu dálítið kropp,
segir hann. Sennilega verður
línan stunduð eitthvað svona
fyrst í stað. Annars lagði einn
báti net núna milli hátíðanna
og þeir em tveir að leggja
til viöbótar núna. Þeir eru
að sverma fyrir ufsa, en hann
getur nú reynzt brellinn.
Jú. menn eru bjartsýnir. Það
er hugur í þeim að komast af
stað.
— Em sjómenn ánægðir með
nýju kjörin?
— Ekki hef ég heyrt neina ó-
ánægju aö minnsta kosti. Ann-
ars frestuðu þeir fundi hérna
sjómennimir. Það er þvf ekki
búið að samþykkja ennþá. Það
er heldur ekkj búið að fella
samkomulagið, en ég hef heyrt
að þeir viíji fá nánari skýringar
á þessu.
Það er þetta sem fer mest i
taugamar á mér hver áramót,
þegar menn ætla að fara að rífa
hver annan á hol, ósamkomu-
lagið er svo mikið eins og oft-
ast er vegna þessara samninga.
Þetta virðist hafa tekizt bless-
unarlega vel núna.
— Er útgerðin ekki betur sett
eftir síðasta ár, heldur en á
sama tíma í fyrra.
— Hún er miklu betur sett
en um síðustu áramót, bæði
útgerðin já og fiskiðnaðurinn.
Mér heyrist á útgerðarmönnum
að þeim finnist dökkna dálítið
í fiV—> úna vegna þessara
aukapoka, sem verið er að
hengja á þá — Þetta sem öll-
um þvkir nauðsyn en enginn
vill eiga. Nú á að fara af stað
með þessa lífeyrissjóði. Ég hef
alltaf verið hlynntur þeim, en
það þarf líka penhiga í þetta.
Nú svo er það 1% í atvir.nu-
leysissjóð. Gallinn er nefniiega
sá að við getum ekki notaö
krónuna nema einu sinni til að
greiða með henni.
■1
Mokaflinn við Suðurland bjargaði vertíðinni I fyrra. En hún var einhver bezta netavertíð í
mörgum verstöðvum, ekki sízt í Grindavík og Þorlákshöfn. — Nú eiga menn von á góðri
veiði, að minnsta kosti lofar haustvertíðin góðu.
Bjartsýiii / upphafí vertíðarinnar
liiiTÍHil
■ Efnilegur poppari
Alveg var þetta ágætt hjá
honum Flosa vini mínum á
gamlárskvöld í sjónvarpinu, og
virtust orð hans furðu sönn, sem
birtust f Visi fyrir áramótin, að
,,það verður að lagerast", og
líkti kappinn Flosi þar þætti
sínum við ölbrugg, og hver neit-
ar þvi að öl þurfi að lagerast og
sé betra þeim mun eldra sem
það er.
Skal ég trúa ykkur fyrir
því, að „það verður að Iagerast“
var nokkuð fleygt máltæki nú
um áramótin. enda átti það tíð-
um vel við.
Annars er ástæðan fyrir pári
minu I þennan dálk ykkar sú, að
ég vildi undirstrika það, sem
líka varð fleygt nú um áramótin
eftir skaupið, að Flosi er hinn
efnilegasti poppari, og má segja
að ekki séu margir táningamir,
sem skemmta í popp-heiminum
hjá okkur í dag popp-Iegri en
hann var í gervi sínu, það var
stórkostlega hlægilegt að sjá
þá tilburði og vona ég bara að
sjónvarpið endurtaki skaupið
hans Flosa sem fyrst.
Ölbruggari.
■ Kristilegt og
líflegt
í framhaldi af sjónvarpsum-
ræðunum langar mig að nefna
efni. sem gjaman mætti taka
meira rúm í sjónvarpinu, en það
er kristilegt efni. Helgistundin
hefur frá upphafi verið, og hana
viljum við ekki missa, og skal
sjónvarpinu þakkað fyrir þann
„trúfasta" lið. En oft hef ég
hugsað að gera mætti þáttinn
líflegri með því að láta Ieikmenn
annast hann við og við (meö
fullri virðingu fyrir prestunum).
Að öðru leyti sést kristilegt efni
sjaldan á skerminum. Hins veg-
ar hafa sjónvarpsmenn óneitan-
lega verið fundvísir á þætti, þar
sem hæðzt er að því, sem heilagt
er, og trúað fólk gert sem allra
tortryggilegast. Á ég þó bágt
með að trúa öðru en að til séu
góðir, kristilegir sjónvarpsþætt-
ir. sem fremur byggja upp en
rífa niður. Þegar „dátasjónvarp-
ið illræmda“ var og hét, mátti
sjá stutta, kristilega kvikmynd
á sunnudögum (og er e.t.v. enn?)
Þetta voru alþýðlegar myndir
úr daglega lífinu, margar sérlega
góðar, enda vinsælar meðal
fólks. Gætum við ekki sýnt eitt-
hvað svipað í okkar sjónvarpi,
jafnvel þessa sömu þætti?
Geirþrúður.
HRING/DI
SIMA1-16-60
KL13-15