Vísir - 29.09.1970, Blaðsíða 9

VÍSIR . Þriðjudagur 29. september 1&70,

Aðflugsleiðin að flugvellinum í Vogum. Fremst er Mykines en í baksýn sést inn Sörvogarfjörð, sem liggur að flugvellinum.
Þessa leið flaug Fokker Friendship-flugvélin sína síðustu ferð.
#
Blaðamenn Vísis lýsa björgun farþeganna
úr braki islenzku flugvélarinnar
„ÞETTA er eins og að detta niður í lofttómt rúm“,
varð okkur Vísismönnum að orði, þegar við höfð-
um staðið nokkra stund við í Færeyjum eftir að
við Ientum á flugvellinum í Vogum á sunnudag cg
byrjuðum að grennslast fyrir um atvik í sambandi
við flugslysið í Mykinesi á laugardagsmorgun.
J flugstöðvarbyggingunni voru
fyrir nokkrir danskir flug-
umsjónarmenn sem reyndu eftir
beztu getu að fylgjast með
björgunarstarfinu úti við Myki-
nes, en þær upplýsingar sem
við fengum 'frá þeim voru frem-
ur lítiifjörlegar — fáum þeirra
bar saman og höfðu rætt
hver við sinn heimildarmann-
jnn.
Frá Mykinesi er radíósam-
band við flugstöðina og Þórs-
höfn og var það helzt hrepp-
stjórinn í Mykinesi sem hafði
samband við „meginlandið".
Þar í Mykinesi er uís 6ö
manna þorp, en lendingin er
mjög þröng og aðkreppt. Ort
ekkj hægt að notast við 'nana
sökum brims, Þannig var það
Mka þegar slysið bar að og varð
að hífa lækna og aðra björg-
unarmenn úr bátunum beint
upp 20 faðma hátt bja-rg, norðan
tiil á eyjunni.
Einn rslendingur var f hópi
björgunarmannanna, Hartvig
Ingólfsson, og sagði hann okk-
ur, að þokan hefði verið svo
mikil er upp á eyjuna kom, að
ekk; hefði verið um annað að
ræða en halda fast í næsta
mann og láta heimamanninn
sem tók á móti þeim á bjarg-
brúninni, stjóma ferðinni.
Áökoman að flakinu var öm-
urleg, sagði Hartvig, og þurfti
ekki að láta sér detta annaö í
hug en að hinir látnu hefðu far-
izt samstundis.
Þar sem flugvélin kom niður
var aflíöandi sléttlendi og lenti
vélin þar upp í mótá. Hefði
kletturinn ekkj verið þar fyrir
til að stöðva véiina, hefði hún
áreiðanlega steypzt fram aif
klettum og niður í fjöruna —
hefði þá ekki þurft að spyrja
að leikslokum — tjáði Hartvig
oklcur.
Farþegamir sem við flakið
voru þá er Hantvig bar að voru
merkilega vel haldnir eftir svo
langa útivist og hélt Hartvig,
að engum þeirra iiefði verið til
baga kalt. því teppi vo.ru til
staðar að sveipa an föiksð.
„X^iltu gera það okkar vevina,
’ að taka skýnt fram, fsve
björgunarstarfið heifur ger.gið
hörmulega seint,“ sögðu tveir
Færeyingar við blaðamann Vísis
í þann mund sem Hvítbjörninn,
öanska herskipið sem var aða'l-
stöð björgunaraðgerðanna var
að leggja að bryggju í Þórs-
liöfn. — Þetta getum við að
sjálfsögðu ekki gert, eftir svo
skamma viðdvöl f Færeyjum.
Fréttamenn Vísis og sjónvarps-
ins flugu fyrst á hádegi sunnu-
dag til Færeyja o-g lögðu af
stað affur til tslands með
Cessnu 310 flugvél Eiíeser
Jónssonar á tíunda tfmanum í
gærmorgun. Óneitaniega fannst
okkur íslendingunum þarna
björgunarstarfið ganga hægt og
s4 ónotalegi grunur læddist að
okkur, að danskur floti væri
elkki æskilegur til slíkra björg-
unaraðgerða. Forsmekkinn að
hæfni flotans fengum, við, þeg-
ar Hvítabjöminn lagðlst að
brygigjtT í ÞórshöfnrFyf»trFtmtv"
arri atlögu tókst að binda skip-
ið. þrátt fyrir mikil hlaup, köll
og más hóps danskra sjóliða.
Strax og við komum um
þrjúíeytið á sunnudag var rætt
um það, að fá ætti Sikorsky-
þyriu frá danska flughemum
til hjálpar við björgunina, en
þær hafa reynzt mjög góðar í
hvers konar björgunarstarfi og
flugmerm þeirra fengið mikið
lof fyrir vasMega framgöngu.
— Um kvöldið fréttist, að sú
þyrla væri komin til Shetlands
eyja og biði þar — eftir hverju
vissi enginn. Um kvöldið var
ekki betur vitað en þessi þyrla
kæmi um hádegi í gær, en hún
birti9t svo snemma á mánudags
morgun, að því er virtist flest-
um á óvænt. Var hún komin út
I Mykines á tíunda tímanum
með dönsku slysanefndina, sem
á fyrir höndum að rannsaka or
sakir slyssins. Einnig vom með
í flugvélinni fulltrúar íslenzku
flugmálastjörnarinnar og Flug-
féiags íslanös, þar á meöal Sig-
uröur Jónsson, forstöðumaöur
Loftferðaeftirlitsins og Grétar
öskarsson, flugskoðimarmaður
Flugmálastjómarinnar. — Þeir
vom þarna í boði öanskra flug
yfirvaida til aö fylgjast með
rannsóltn slyssins.
Vemlegu máli heföi skipt að
hafa Sikorsky-þyrluna víö
björgunina þegar á sunnudag.
Litla Aiuette-þyrla Hvítabjarn-
arins var heldur veigalítiil far
kostur í veðrinu, sem þarna var,
en hún var sámt eini tengiliður
inn milli herskipsins og eyjar-
innar. Það stóö í jámum, að
unnt reyndist að koma hinum
26 slösuðu farþegum og flug-
liðum frá eynni fyrir mvrkur á
sunnudagskvöld, þó að byrjað
hefði verið um birtingu kl. 5.50.
Þrátt fyrir nokkuð hvatskeyt-
leg orð, sem felast í ofanrituðu
um danska sjðherinn verður
ekta' á móti því mælt, að allt
bjorguhafstarf r var afar • erfitt... .
Vlhdhraöinn við eyjuna var um
10 stig og færeyskir sjómenn i
Sörvogi á Vogey vildu ekki
hætta sér með okkur ísienzku
blaðamennina út í Mykines,
enda töidu þeir vonlaust að
lenda þar án þess að tefla líf-
inu 1 voöa. Dönsku björgunar-
sveitirnar létu sig þó hafa það
að fara upp í eyjuna daginn áð-
ur, þegar veðrið var enn verra.
Mjög hæpið er að halda því
fram, að mjög verulegu máli
skipti hve seinlega tókst að
bjarga fólkinu. Öllum, sem
komu fljótlega á slysstaðinn bar
saman 'um, að hinir átta, sem
fórust hafi allir látizt samstund
is. Þó hýtur það aö skipta veru-
legu máli fvrir bata hinna slös-
uöu, að þeir hefðu fyrr komizt
undir læknishendur á sjúkra-
húsi, fuilbúnu tækjakosti.
Danski skipslæknirinn, Mog-
en Djemes, stundaöi þó þegar
hina slösuðu á slysstaðnum á
laugardag ásamt starfsbræðrum
sínum og hélt áfram að annast
um þá, eftir að þeir höfðu verið
bornir frá slysstaðnum niður í
byggð í Mykinesi. Voru þeim gef
in kvalasti'llandi og róandi með-
ul ásamt blóðvatni, þeim, sem
þess þurftu með.
Mikill mannfjöldi tók á móti
hi.num hröktu farbegum og flug
liðum, þegar Hvítabjöminn kom
með þá til Þórshafnar. Varð
ekki betur séð en hver einasti
Þórshafnarbúi væri kominn á
bryggiuna. Um annað en slvsið
var ekki talað. Alilir vom niður-
lútir og var greinilegt, að þessi
atburður hefur gengið nærri
mörgum. Það er enda engin smá
vegis blóötaka fyrir Færeyinga
að missa 7 manns, og Færeying
ar voru allt of rækilega minntir
á þær fórnir. sem nútímalegasta
sawgöngutæknin krefur, en há-
bróuð tækni nútJmans hefur
ekki getað komið í veg fyrir.
— VJ — GG
Finnst yður kirkjunni
vera sköpuð nægilega
góð aðstaða til áhrifa?

Friðgeir Júlíusson, verzlun-
arm.: — Mættj kannski vera
meiri. Manni yrði tæplega ilit
af aðeins meirj guödómi, og
sumum landanum jaifnvel mun
meiri.
Guðlaugur Tryggvi Karlsson,
hagfræðingur: — Hvað sem öll-
um húsbyggingum líður, er
a'ldrei of mikiö af kærleikanum
í þjóðfélaginu.
1
Jón Jónsson, verkam.: — Alls
ekki. Það þyrfti að auka og
bæta aðstöðu hennar að miklum
mun alls staöar þar sem þvl
verður við komið og þá ekki sfzt
í skólum og fjölmiðlum. Það
tel ég bæði vera nauðsynlegt og
mjög aðkallandi.

Markús Jónsson, söðlasmiöur:
— Mér finnst ekki þörf á að
skapa henni meiri aðstöðu, á
meðan hún heldur þeim upþ-
tekna hætti aö leita aftur til
alda í stað þess, að aðlaga sig
breyttum tímum og þróast með
fólkinu. Þá virðast mér kirkju-
byggingar þær, sem nú eru að
rísa ekki bera þess vott, að fé
skorti til kirkjumála.
Gunnlaugur Hjálmarsson,
brunavörður: — Er nokkur á-
stæða til að skapa kirkjunn.
betri aðstööu en hún hefur'.
Það held ég varla. Mér finns-'
þeir hafa nóg af öllu. þessi.
kirkjunnar karlar.
T| |Tf