Vísir - 30.01.1971, Blaðsíða 3

VlSIR . Laugardagur 30. janúar 1971,
3
Úr TRÚBROTI yfir
í NÁTTÚRU:
Við náðum
aídrei saman
— segir Ólafur Garðarsson um veru
sina i TRÚBROTI
„Ég tel mig ekki hafa staðið
í vegi fyrir þeirri þróun, sem
átt hefur sér stað í Náttúru“,
segir Rafn.
Náttúra hefur verið allmjög
til umræðu að undanförnu, eft-
ir að það upplýstist að sjónvarp
ið legði algjört bann við því, að
þeir félagamir taekju klassfsk
verk til meðferðar f fyriríhuguð-
um sjónvarpsþætti.
Aftur dregur til tíðinda hjá
Náttúru, því nú f vitkunni urðu
trommuleikaraskipti hjá hljóm-
sveitinni. Rafn Haraldsson, einn
af stofnendum Náttúru, var lát
inn víkja fyrir Ólafi Garðars-
syni. Þótt talað hafi verið um
Ólaf sem „fyrrverandi“ Trú-
brots-mann, þá hefur hann svo
sannarlega ekki flokkazt undir
atvinnulausa híjóðfæraleikara.
Ágætt dæmi um það var sl.
fimmtudagur, er hann spilaði
með Trúbroti á fjölum Þjóðleik-
hússins í Fást, eftir að hafa
æft allan daginn með Náttúru í
Valsheimilinu. Um helgina leik
ur hann meö Trúlbroti í sfðasta
sinn. Náttúra mun aftur á móti
mæta til leiks eftir viku með
hinn nýskipaða trommuleikara,
fram að þeim tíma verður æft
frá morgni til kvölds.
Þessar breytingar á skipan
Náttúru koma manni no'kkuð á
óvart, því Rafn hefur verið tal-
inn vaxandi trommufeikari, og
Náttúra hefur verið álitin ákaf-
lega vel skipuð hljómsveit og
hugsanlegar breytingar vart til
umræðu.
„Það er ýmislegt, sem liggur
að baki þessari ákvörðun otok-
ar“, sagði Sigurður Ámason,
bassaleikari Náttúru, „en þyngst
á metunum var sú staðreynd,
að Rafn hafði greinilega mjög
HJjómsveitin Náttúra eins og hún verður skipuð, er þeir félagar leika fyrir dansi um
næstu helgi.
takmarkaðan áhuga á þeirri mús
fkstefnu, sem við höfum verið
að reyna að byggja upp að und
anfömu, og við teljum Óla opn
ari fyrir því, sem við ætlum að
UMSJON
BENEDIKT
VIGGÓSSON
takast á við í framtíðinni. Auk
þess er það samdóma álit okk-
ar, að hljómsveitin standi betur
að vígi eftir þessar breytingar.
Við höfum verið að leita fyrir
okkur og reyna að tooma okkur
saman um, hvaða músík hæfi
okkur bezt, og þá hugsum við
um hljómsveitina sem eina
heild, en ekki sem einstaklinga.
Ætlunin er, að frumsamin músfk
sikipj þar allstóran sett, en við
höfum allir fengizt við að semja
lög, svo það er af þó notokru að
taka, hvemig sem vinnst úr
því, þegar til framikvæmda kem-
ur.“
— Er ekki enfitt að koma
sliikri frumsamdri músík á fram
færi í okkar „bransa".
„Þaö "hefur veriö það, en ég
held, að þetta sé að breytast,
fólk er etoki eins bundið viö að
vilja fyrst og fremst hlusta á
lög af vinsældalistum eins og
áður, en það vill eigi að síöur
hafa þennan brezk-bandaríska
blæ yfir iagavalinu.
En ég tel frumsamda íslenztoa
pop-músík eiga framtíð fyrfr
sér og það eru vissir dansstaðir
hér í bænum, sem ég tel öðrum
fremur betur fallna til flutnings
á slíkri músík, Þá veitir tónlist-
arkynning skólanna hljómsveit-
um tækifæri til að koma sinni
músík .á framfæri, Náttúra tók
einmitt þátt í einni slíkri tón-
listarkynningu fyrir stuttu."
— „Við náðum aldrei saman
1 Trúlbroti", sagöi Ólafur Garð-
arsson, „en þrátt fyrir það var
félagsandinn virkilega góður,
ekkert pukur, heldur talað út
um má'lin við hvern og einn. Um
tíma leit einna helzt út fyrir, að
hljómsveitin mundi leysast upp
og 'hver færi í sína áttina, en
svo skaut þessari hugmynd upp,
sem nú er oröin að veruleika.
Ég tel mig hafa haft mjög gott
af þessu tímabili með Trúforptí.
Það var lærdómsrfkt, og ánægju
legt var að fá tækifæri til að
spila með þeim í Fást.
Náttúra Ieggst vel í mig, ég
spilaði með Sigga í eina tíð, er
við vorum saman í Tónum og
Sálinni, síöan höfum við að vtísu
þróazt hvor á sinn hátt, og etoki
leikið saman fyrr en nú mörg-
um árum seinna.
Annað er etoki um þetta að
segja, nema það, að ég vænti
mikils af samstarfinu við Nátt-
úru og vonast til að vera þess
megnugur að uppifylla þær kröf-
ur, sem gerðar veröa tiil mín.“
— „Hvað þeim fannst um
minn áhuga, er þeirra mál“,
sagöi Rafn, „en ég tel mig ekki
hafa staðið í vegi fyrir þeirri
þróun, sem átt hefur séf stað f
Náttúru.
Þessi breyting verður vonandi
til þess, að þeir komist niður á
einhverja átoveðna stefnu, sem
nær til allra í hljómsveitinni."
— Hvað tekur við hjá þér
núna?
— „Það er algerlcga óráðið.
Já það er rétt, ég er útlærður
tannsmiður, en hvort ég sný
mér að þvi starfi, hef ég etoki
gert upp við mig.“
Einn af söngvurumim
í HÁRINU tekur við af
Helga í Þrem á palli
Það er ekki eingöngu innan
pop-hiljómsveitanna, sem manna
breytingar hafa átt sér stað að
undanförnu. Breytingar hafa orð
ið á skipan „Þrjú á palli“. Helgi
R. Einarsson hefur sagt skilið
við þau Tróels og Eddu og æfir
nú af kappi með Kristínu Ól-
afsdóttur, en þau ætla í sam-
einingu að hasla sér völl á þess
um vettvangi. Þessi breyting
nær þó ekki til þátttöku tríós-
ins í „Jörundi" í Iðnó.
Þrjú á palli fengu prýðisgóð-
an söngmann 1 stað Helga, en
það er Halldór Kristinsson, sem
í eina tíð var söngvari í Tempó.
Síðan hefur hann verið frekar
lítið í sviðsljósinu, þar til sum-
arið ’69, að honum skaut upp
aftur, er hann tók þátt í lands-
reisu hljómsveitar Ólafs Gauks.
Auk þess að æfa með Þrem
á palli tekur hann þátt í æfing-
um þeim, sem standa yfir á
uppfærslu Leikfélags Kópavogs
á söngleiknum margumtalaða,
HÁRINU.
Halldór Kristinsson er tekinn til við aS syngja með „Þrjú á
palli“. Myndin er tekin er æfingar stóðu yfir á HÁRINU,
en þar er hann meðal fiytjenda...