Vísir - 18.02.1971, Síða 5

Þrjár sekándur eftir og
þá hjaraaSist jafiitefíiS
Víkingar neðstir er
Stemmningin var sannarlega á
suðupunkti í Laugardalshöllinni,
þegar Vlkingar fengu dæmt víta-
kast á ÍR-inga, þegar aðeins
J ' ir sekúndur voru til leiksloka
O" eins marks munur ÍR í vil.
IV? Van hinn knái leikmaður Jón
HJaltalín bjó sig undir vítakastið
gátu yfir sig spenntir áhorfend-
ur eldd stillt sig og þyrptust inn
á völlinn til að geta fylgzt sem
bezt með því, hvort Jóni tækist
að krækja í annað stigið fyrir
Víking, stig, sem þeir máttu
ekki fyrir nokkurn mun verða
af, og hann brást sannarlega
ekki. Aldrei þessu vant skaut
hann ekki sínum þrumuskotum,
heldur lyfti knettinum laglega
yfir markvörð ÍR-inga — og í
netið. Var þetta sjöunda mark
enn ekki vonlausir
Jóns í leiknum og sýndi enn
einu, sinni, að hann er fyllilega
þess verður fyrir Víkinga að
vera kostaður alla leið frá Sví-
þjóð til keppni.
Annars blés ekki byriega fyrir
Víkingum í byrjun seinni hálfleiks,
þegar hinn bráösnjalli Þórarinn
Tyrfingsson var búinn að breyta
stöðunni úr 6:6, í 9:6 fyrir ÍR með
þremur gullfallegum mörkum.
Vörn. Víkinganna virtist nokkuð
opin fyrrihluta leiksins og áttu
ÍR-ingamir oft greiða leið í gegnum
hana, sérstaklega þeir Þórarinn og
Vilhjálmur Sigurgeirsson, ásamt
Ólafi Tómassyni, sem gerði Víking-
um oft gramt í geði á línunni. ÍR-
ingamir halda yfirleitt tveggja og
þriggja marka forskoti allt þar til
að Ólafi er vikið af velli í tvær
mínútur, þegar 5 mín. eru ti,l leiks-
loka. Þá minnka þeir Jón Hjalta-
tfn og Sigfús Guðmundsson bilið
um tvö mörk, í 15:15, og allt virðist
geta gerzt. ÍR-ingar reyna að tefja,
og verður itla hátt á því og tapa
knettinum, með þekn afleiðingum
að dæmt er á þá víti, sem Jóni
tókst að jafna úr.
Það leyniir sér ekki að í'R-liðió
hefur tekið nri'klum staikkaskiptum
eftir að Gunniaugur Hjáimarsson
tók við þjá'lfun þess, þótt það
dygði ekki að þessu sinni. En
ekkj er öll nótt úti enniþá.
Víkingar geta þakkað Jóni að
þeir kræktu í annað stigið, en það
vekur furðu manna hve lítið kem-
ur út úr 'liðinu, sem virðist hafa
yfir að ráða aligóðum leikmönnum,
sem eru undir leiðsögn hins ágæta
þjálfara Karls Benediktssonar. En
koma tímar og koma ráð. Hver
veit nema þeim ta'kist að lyfta sér
af botninum. þar sem þeir sitja
einir nú, tveimur stigum fyrir
neðan ÍR. — EiMM
Gunnlaugur Hjálmarsson og ÍR-ingarnir hans fagna, sigurinn í nánd, „næstum pottþéttur“. —
En á síðustu sekúndunum náðu Víkingar jafntefii og öðru stiginu. Ágúst Svavarsson sést á
myndinni með reifaðan handlegg.
SAGT EFTIR LEIKINN
Stefán Gunnarsson, Val:
Ég bjóst sannarlega viö sigri, en
ekki þetta stórum. Maður má ekki
vera um of bjartsýnn, það slævir
mann. Góð byrjun hjá okkur, sam-
fara nokkurrj óheppni í vítaköstum
FH-inganna gerðu út um leikinn.
Annars byggist leikur FH of mikiö
á Geir, sé hann kveðinn niður eins
og nú, missir liðið jafnvægi.
Reynir Ólafsson. þjálfari Vals:
Þarna sannaðist það sem ég er
lengi búinn að vita, að við höfum
jafnsterkara liði á að skipa. Sigur-
inn er stærrj en ég þorðj að vona,
en hann byggist fyrst og fremst á
góðri og vel skipulagðri vörn Vals-
liðsins, ásamt þvi.að leikmennirnir
eru svo jafnir að styrkleika, að lið-
ið veikist nær ekkert við skiptinaar.
Óheppni FH í vitaköstum var
einnig vatn á okkar myl'Iu.
Ólafur Benediktsson,
markvörður í Val:
Ég bjóst við mun jafnarj léik og
var alltof stífur í upphafi vegna
taugaóstyrks. En við þessa óvæntu
byrjun okkar jafnaði ég mig fljót-
lega, sérstaklega eftir að vitaköst
FH-inganna hittu ekkj markiö: ef
þau hefðu lánazt hefðu leikar stað-
ið 8:8 í stað 8:5 fyrir okkur. Það
réði miklu um úrslitin.
Jón Gestur Viggósson, FH:
Þó að Geir og Ólafi brygðust
vítaköstin, var langtum fleira að.
Vanrriat á andstæðingnum samfara
fálmkenndum leik okkar inanna og
of mikilli skotaleði
Birgir Björnsson, FH:
Ég er engan veginn ánægður.
O'kkur brást flest í leiknum, bæði
í vörn og sókn. Skipulagið var langt
frá því að vera gott.
Ingimar Jónsson, þjálfari FH:
Það hefur sýnt sig í nokkrum
okkar leikja að mikil harka mót-
herjans brýtur okkur of mikið nið-
ur, af því að við höfum ákveðið
að reyna að taka með jafnaðar-
geði hverju sem á dvnur. en þegar
dómararnir leyfa mikið er það erf-
itt og ég held að of vægir dómarar
hafi átt sinn þátt í ósigrinum, þótt
hinu sé ekki að levna að við náð-
um ekki þeim leik, sem við ætl-
uöum aö sýna.
Dæmigerö handknattleiksmynd þessa dagana. boltinn skoppar og
hoppar á marklínunni, — fer hann inn eða ekki? það er spurning-
in. Myndin er úr leik Víkings og ÍR í gær, boltinn fór víst ekki inn.
Maðurinn bak við sigurinn:
MarkvörSurim
ungi í VAL
Sannarlega áttu Valsmenn hinum
unga markverðj sínum Ólafi Bene-
dikssyni mikið að þakka í gær-
kvöldi. Það eru ekki nema nokkrir
mánuðir síðan að Ólafur kynntist
markinu að sögn. En sannarlega
hefur hann náð fráibærum árangri
svona í fyrstu atrennu. Með góðri
þálfun er hann okkar framtiðar-
markvöröur í landsliði.
Valsliðið átti annars allt mun
betri lei'k en hinir hvítklæddu mót-
herjar úr Hafnarfirði, sem almennt
var talið að mundu vinna i þessum
leik. Skot Valsimanna voru yfirleitt
mun meira að yfirveguðu máli, —
og heppnuöust mjög vel.
Ólafur Jónsson stóð sig eins og
við var að búast. Skot hans lentu
oftast í metmöskvunum, í seinni
hál'fleik átti hann 5 skot í röð, sem
öll lemu inni, en það síðasta var
varið, en í þeim fyrri átti hann 6
skot, 4 voru varin, en tvö lentu
í netinu. Ölafur skoraði 6 mörk,
Hermann einnig 6, þar af 4 úr
vítaköstum.
Hins vegar var árangurinn ekki
nándar nærri eins glæsilegur hjá
Geir Hallsteinssyni. í fyrrj hálfleik
eitt skot framhjá, og siðan 3 varin
af Ólafi, en í síðari hálfleik, tvö
varin af markverði. önnur tvö af
vörninni, eitt framhjá. en tvö skot
af öllum 11 skotunum lágu inni.
Enginn Hafnfirðinganna var neftt
líkur sjálfum sér. Þarna léku aðeins
skuggar J>ess sem áhorfendur
þekkja í FH.
Valmennirnir ljómuðu hins vegar
allan leikinn. Yfiriburðir er eina
oröiö yfir leik þeirra. Það mætti
hæla mörgum i- liðj þeirra. Sterkt
lið, sem ég hef ekki trú á að tapi
svo mikið sem einu stigj það sem
eftir er mótsins, enda þótt segja
megi að varlegra værj að spara
fullyrðingar og spár. — JBP
YAR ÞAÐ
KLUKKAN?
Gárungarnir i Laugardalshöll
voru fijótir að finna skýringu á
tapj Hafnfirðinganna, — þaö hafi
veriö ljósaklukkan, sem gerði þetta
að verkum. Hún hafi í byriun verið
biluð FH-megin þar var allt í kol-
niðamyrkri, þar sem tölurnar 00
voru Vals-megin á töflunni.
,,Þétta hlýtur að hafa verkað
npkkuð illa á Hafnfirðingana, enda
gekk þeim illa aö skora“, sagði
einn áhorfandi viö blaðamann Vis-
is. Eftir þetta var ljósataflan ekki
mikið í gangi hjá FH, fyrstu 2C
mínútumar aðeins tvö mörk.
i