Vísir - 18.02.1971, Qupperneq 16

*
„Laxveiðin í ánum er miklu
meiri háski fyrir laxastofninn
en veiðar á úthafi,“ sagði danski
sjávarútvegsráð'h. A. C. Nor-
mann í umræðum á þingi Norður
landaráðs í gasr. Þar var rædd til
laga, sem íslendingar og Norð-
menn styðja um verndun laxa-
.-tofnsins. Ráðherranum þótti
ranglátt, að það riki, þar sem
laxinn er fyrstu æviárin, skuli
eitt hafa rétt til að veiða hann.
Fiskveiðinefndin fyrir Norð-
austur-Atlantshaf samþykkti í
fyrra, að takmarkaðar skyldu
laxveiðar á alþjóða hafsvæðum
næstu tvö árin. Nefndin hefur
mælt með algeru banni á lax-
veiði í hafi.
,,Þessi ákvörðun hefur bakað
fjölmörgum dönskum fiski-
mönnum mikil fjárhagsleg
vandræði," sagði Normann.
Hanti kvaðst ekki geta stutt al-
gert bann, nema til þess lægju
rök sem byggðust á líffræðileg-
um rannsóknum. „Ég sé engin
slík rök,“ sagði hann. „Þetta er
aðeins áróður einstakra manna.
Væri þetta rétt, mundu Danir
i vera fremstir í flokki i róttæk-
I um aðgerðum.“ — HH
Féll niður um
stifguop og meiddist
Siys varð við vinnu í félags-
heimili stúdenta við Hringbraut,
þar sem málari var að mála uppi
á vinnupöllum. Mað,urinn hafði sett
planka yfir stiganri og staðið á
honum við að mála, en plankinn
brást, og málarinn féll niður um
stigaopið. Fallið var töluvert og
meiddist maðurinn á fæti — var
talinn fótbrotinn — og varð að
flytja hann til slysadeildar Borg-
arspítalans til læknishjálpar. — GP
við gröftinn í Dalbraut í gær.
Breyta jólaguðspjallinu
Endurþýbingu bibliunnar úr grisku að
Ijúka — Fjórir prófessorar hafa unnið v/ð
hana i 7 ár
Endurþýðingu biblíunnar úr
grisku yfir á íslenzka tungu
er nú um það bil að Ijúka
eftir um það bil sjö ára starf
fjögurra skriftlærðra háskóla
prófessora við það verk. Er
því farið að sjást fyrir end-
ann á biblíuskorti bókaverzl-
ana í landinu, en biblían hef-
ur verið með öllu ófáanleg
frá því endurprentunin, sem
gerð var 1969 seldist nær
samstundis upp. Nú er biblí-
una aðeins að fá í vasabókar-
broti með smáu Ietri sem
sjóndapurt fólk á í erfiðleik-
um með að lesa.
„Ekki þykir ráðlegt að end-
urprenta biblíuna með gamla
laginu, þar eð let-urplötur þær,
sem notðar hafa verið í síð-
ustu preintanir hennar eru
nú orðear svo siitnar og úr
sér gengnar aö þær eru nær
ólæsiiegar enda verið notaðar
frá því 1912 og líktega sjö eða
átta sinnum ti! endurprentun-
ar.“
Nýju bibiíuþýðingarinnar er
að sögn Hermanns Þorsteinsson
ar framkvæmdastjóra Hins ísl.
biblíuifélags, ekki að vænta á
markaðinn fyrr en í fyrsta lagi
að ári. „Þó vita-nlega sé stefnt
að því að koma henni sem fyrst
á markaöinn, er það fyrst og
fremst vandvirkni við prentun
og frágang, sem ræðúr ferð-
inmi“, sagði Hermann.
„Áður en prentun fer fram
er svo líka í ráði að leita með
einhverjum ráöum álits almenn
ings á þýöingunni og þá sér-
staklega í því augnamiði að
gera hana sem aðgengilegasta
lesendum“, útskýrði Hermann.
„Tilgangurinn með því að end-
urþýða biblíuna er nefnilega
fyrst og fremsit sá að færa
texta hennar nær nútímamál-
inu og tíðarandanum. Hefur
þýðingin því verið gerð meö
hliðsjón af þvl nýjasta í mál-
vísindum, raunvísindum og
rannsóknum fomleiifafræðinga.
Það er vitamifega ekki verið
að breyta biblíutextanum aö-
eins ti! að breyta“, sagði Her-
mann ennfremur, „enda hefur
verið reynt að hrófla sem
minnst við himurn upphaflega
texta, einkum þá þeim guð-
spjöllum og pistlum, sem lesn
ir eru við guðsþjómustur. Faðir
vorinu hefur t.d. ekki verið
breytt hið minnsta. Hiins vegar
þótti þýðingarnefndinni ekki
hjá því komizt, að ýmsu á öðru
um stöðum, eins og til aö
mynda þeirri setnimgu í iólaiguð
spjaliinu, sem segir, að Jósep
hafi verið „af húsi og kynþætti
Davíðs“. t nýju þýðinigunni er
sagt aö ha<nn hafi verið kominn
að langfeðgatali af Davíð.1'-
Sýnishorn af nýju biblíu-
þýðingunni sagði Hermann
vera til i myndskreyttri út-
gáfu. Væri það Lúkasarguð-
spjall og svo Markúsarguö-
spjail. „Þessi sýnishom er þýö
ingarnefndin aö vona að sem
flestir gefi sér færi á að líta
og gera athugasemdir við eftir
því sem þurfa þykir", sagði
Hermamn að lokum. „Húsmóðir
með heilbrigöa skynsemi og
gott málfar værj jafnvel lík-
leg til aö koma- með þarflegar
ábendingar, sem að gagni gætu
komið“.
Þeir sem unnið hafa að end-
urþýöingunni eru þeir Jón
Sveinbjörnss., dósent, prófessor
Björn Magnússon og prófessor
þér biblíu?“ sem blaðamaður
Vísis lagði fyrir hann fyrir „Vís-
ir spyr“ s.l. þriðjudag. Þetta
svar Guðlaugs féll forráðamönn-
um Hins íslenzka biblfufélags
svo vel í geð, að þeir ákváðu
að gefa honum eintak af biblí-
unni í tiiefni Bibliudagsins, sem
var s.L sunnudag, svo sem kunn
ugt er. — Meðfylgjandi mynd
tók Ijósmyndari Vísis í gær-
kvöldi að heimili Guðlaugs og
konu hans, Ragnhildar Heiðars-
dóttur, er Hermann Þorsteins-
son, framkvæmdastjóri Biblíu-
félagsins færði þeim hjónum
biblíuna, eintak áritað af hr.
Sigurbimi Einarssyni biskup.
— ÞJM
Grafið eftir fjár-
sjóði í Dalbraut!
lyklum, eldspýtum og öðrum slík-
um neyðarverkfærum, sem afkasta
átakanlega litlu. voru þau að reyna
að losa eitthvað upp úr klakanum.
Hvað?
„Finnst þér ekki skrýtið, að við
fundum hérna buddu. Hún er föist,
en við erum búin að krafsa úr
henni nafnspjaldið, og á því er
nafn einnar bekkjarsystur okkar
hérna í Laugarlækjarskólanum. —
Sú kemur tii með að verða hissa!“
— En ertu með skrúfjám?"
Og áfram var haldið krafsinu.
Einn húslykill náðist upp og sá ár-
angur örvaði til áframhalds, og
bótt þau yrðu til kvölds að því,
ætiuðn ekki að hætta, fvrr en
þau he^ 1 náð upp buddunni.
P.S.: Það var hringt heim til
stúlkunnar, sem nafnið fannst af.
og það nassaði, Hún hafði týnt
buddunni fyrir viku, og mömmu
hennar var ekki rótt, ef húsiykl-
arnir hefðu nú lent í óvandaðra
höndum. Henni létti við fréttina,
en lofaði að segia ekki frá, fyrr en
bekkjarsystkinin hefðu gert dóttur
hennar hissa. — GP
„EKKERT
NEMA
ÁRÓÐUR"
Jóhann Hannesson. Formaður
nefndarinnar er svo Sigurbjöm
Einarsson biskup. Þeirn fjór-
menningum er svo til aðstoðar
hinn kuinni íslenzkumaöur dr.
Finnbogi Guðmundsson, lands-
bókavörður. Hefur hann lesið
handritin yfir, laigfænt og gent
athugaisemdir við.
„Biblían er til á heimili foreldra
minna, en ennþá hef ég ekki
keypt mér eintak í íbúð þá,
sem ég og konan mín erum ný-
flutt í. Það skal þó verða fyrsta
bókin, sem ég fæ í bókaskáp
heimilisins.“ — Þannig svaraði
Guðlaugur Hilmarsson húsgagna
smíðanemi spumingunni „Eigið
FLAUT óþolinmóðra ökumanna,
sem þurftu að komast leiðar
sinnar, fékk ekki haggað heil-
um hóp unglinga, sem stóð úti
á miðjum gatnamótum Dalbraut
ar og Sundlaugavegar um kl. 3
í gær og létu sem þau vissu
ekki af umferðinni í kring.
Þau stóðu, bogruðu eða krupu á
götunnj og sökktu sér niður I eitt-
hvað, sem vegfarendur gátu ekki
séð álengdar, hvað var.
Hvenær sem bíll nam staðar við
eatnamótin ranglaði einhver úr
hópnum til bílstjórans og spurði
hvort hann gæti lánað þeim skrúf
iárn — Nei enginn hafði skn'if-
iárn. En hvað voru þau að gera?
,,0, ekkert sérstakt!"
Það er nú reynsla fulloröinna
að svoleiðis svar unglinga dylur yf-
irleitt eitthvað, sem ekki má kann-
ast við, og forvitni ljósmyndarans
var vakin. Hann gekk nær og gætti
að.
Ótal hendur voru að krafsa í
árangur sem erfiði efsta klakalag götunnar, þar sem
mættist rnalbik og möi. Með hús-