Vísir - 04.07.1974, Blaðsíða 16

Frímerki fölsuð
með sólarljósi
— danskir og
sœnskir frímerkjakaupmenn
héldu íslenzk frímerki óprentuð
með gulum lit, og þvi róndýr
,,Ég veit, að hvert
einstakt frimerki af
þessari fölsuðu örk var
selt á nokkur þúsund
krónur i Danmörku,”
sagði Magni R.
Magnússon hjá Fri-
merkjamiðstöðinni i
viðtali við Visi
Fyrir um ári siðan komst Fri-
merkjamiðstöðin að þvi, að
nokkur eintök af Herðubreiðar-
frimerkinu, sem voru útstillt i
sýningarglugga, breyttu um lit.
Guli liturinn á þeim hvarf, að
þvi er talið var fyrir áhrif sölar-
ljóss.
Nokkru siðar barst fyrirspurn
erlendis frá til Frimerkjamið-
stöðvarinnar um þetta Herðu-
breiðarmerki. 4 merki fylgdu
með fyrirspurninni, og var
sagt, að guli liturinn hefði
aldrei verið prentaður. Þar með
væri merkið orðið sjaldgæft og
verðmætt.
Þegar starfsmenn Fri-
merkjamiðstöðvarinnar fóru
að athuga málið, komust þeir að
þvi, að liklega hefðu merkin,
sem bárust erlendis frá, verið
lýst með sólarljósi, til að láta
gula litinn hverfa. Siðan hefðu
þau verið seld dýrum dómum.
En upplitun i hvita kanti þeirra
kemur upp um aðferðina.
Orðrómur um þessi afbrigði-
legu merki kom upp 1972. En
enginn gat sýnt þessi merki fyrr
en sendingin kom i fyrra frá
Danmörku.
„Það er auðséð, að einhver
hefur ætlað að græða á óheiðar-
legan hátt með þessu”, sagði
Magni.
„Þetta hefur komið fyrir
áöur. Þá var örk af merkinu
Herferð gegn hungri lýst svona
og boðin upp á frimerkauppboði
og sagt, að gula litinn vantaði.
Fölsunin uppgötvaðist þó i tæka
tiö.”
Svo virðist vera sem Herðu-
breiðarmerkin hafi verið sett á
markað erlendis, liklega I
Sviþjóð eða Danmörku. —OH
Frlmerkjaörkin, sem Frimerkjamiftstöðin notafti til aft prófa.hvernig á
lilaskiptunum stæfti. lielmingurinn af örkinni var lýstur I sex vikur
meft sóiarljósi, og hvarf þá guli liturinn, og allt komst upp. Ljósm.:
Visis: BG
/I
PINUBAÐFOTIN" SLA I GEGN
VISIR
Fimmtudagur 4. júll 1974
Svörtu sjómennirnir voru aft
skipa oliu út I hafrannsóknarskip-
ift „Wyman”, sem staldrar hér
vift I nokkra daga.
— Ljósm. Bragi
Svert-
ingjar
við út-
skipun
Bandarískt
hafrannsóknarskip
í Reykjavík
Þaft er ckki á hverjum degi,
sem maður sér svertingja vera
aft vinna vift Reykjavikurhöfn.
Þess vegna smelltum viö mynd
af þessum strákum, sem stóöu
uppi á vörubilspalli og voru aft
slá krókum á heilan farm af
oliutunnum.
Þarna voru á ferftinni áhafnar
meölimir af bandariska haf-
rannsóknarskipinu Wyman,
sem kom hingaft á mánudaginn.
Skipiö stundar botnrannsóknir á
Norftur-Atlantshafinu og kom
hingað inn eftir 17 daga útiiegu
til aö taka vistir og eldsneyti.
Um borft i skipinu eru um 60
manns, visindamenn og aftrir.
Hérna i höfninni halda þeir sinn
þjóðhátiftardag hátiftiegan 1
dag, 4. júli en halda svo i rann-
sóknarleiðangur á föstudaginn.
— JB
Ekki er allf gull
sem glóir...
Látift ekki alveg blekkjast
þótt sólin skini glatt, þegar
litiö er til lofts. Það eru
ncfnilega stórir skýjabólstr-
ar á sveimi kringum höfuft-
borgina, og þcir gætu valdiö
skúruni vift og við.
Annars verftur hæg breyti-
leg átt í dag, og sólin á aö
láta sjá sig jafnmikiö, ef ekki
meira, en rigningardroparn-
ir.
— ÓH
„Pinubaðföt” e.r nýjasta bað-
fatatizkan og breiðist út eins og
eldur I sinu um hinn vestræna
heim.
Baðfataframleiðendur höföu
allir búizt við sams konar bikini
baðfatatizku og verið hefur und-
anfarin ár og voru byrjaðir að
framleiða fyrir sumarmarkað-
inn, þegar þessi nýja bóla kom
upp.
Hugmyndin er ættuð frá Suð-
ur-Ameriku, enda er óhemju
heitt þar sums staðar og menn
ganga eins léttklæddir og vel-
sæmið leyfir.
Aðalmunurinn á þessum bað-
fötum og bikini er sá, að aðeins
mjór strengur kemur yfir lend-
arnar og heldur saman tveimur
þrihyrndum pjötlum.
„The String” kallast fyrir-
bærið á ensku. Þvi skaut svo
hratt upp á vinsældalistann, að
framleiðendur hafa ekki undan
að búa það til — þótt einfalt sé i
sniðum og ekki þurfi mikið efni.
Islenzkir sóldýrkendur verða
aö vona, að bráöum verði hægt
að framleiða pjötlur þessar
fyrir landann, þvi að enn sem
komið er fást þessi baðföt ekki
hérna, svo okkur sé kunnugt.
En meðan beðið er eftir fyrstu
sendingum, mættu sóldýrkend-
ur finna gott nafn á fyrirbærið,
eitthvað frumlegt og þjált, og
leyfa okkur að heyra.
Myndin sýnir tvær stúlkur
hnýta á sig nýjustu tlzkubaftföt-
in. Þau fara væntanlega aö ber-
ast hingað, og þá þyrfti aft finna
eitthvaö frumlegt nafn á þau.
Myndin cr tekin á baftströnd á
ttaliu.
—ÓH/Ljósm: UPI
r
Akvörðun
forseta ó
morgun?
Magnús Torfi gekk siftastur
flokksformanna á fund forseta I
gær. „Er þingflokkur þinn búinn
aft ræfta saman’?? „Vift tveir?”
svarafti Magnús. „Já, vift erum
búnir aft tala saman”. Aöspurftur
um þaft, hvort þeir hafi tekift
ákveðna afstööu til stjórnar-
myndunar, svaraöi hann meft
mikilli áherzlu: „Já”. Siftan var
hann horfinn inn I Stjórnarráfts-
húsift.
Þegar forsetinn hafði rætt við
flokksforingjana i gær sendi hann
fjölmiðlum fréttatilkynningu, þar
sem segir m.a., að hér hafi verið
um upphafsviðræður að ræða, en
engin ákvörðun hafi verið tekin
um, hverjum verði falið það verk-
efni, og ekki sé heldur ljóst, hve-
nær sú ákvörðun verði tekin.
Forsetinn hafði kallað flokks-
foringjana á sinn fund með
klukkutima millibili og var við-
ræðum hans við þá lokið fyrir
klukkan tvö.
Hefur heyrzt, að ákvörðunar
forsetans þurfi ekki að biða leng-
ur en til morguns. — ÞJM
ÁVÍSUNIN
FUNDIN
— en gengur illa
að fá kjötið
Óli Þór, kaupmaður, hefur
fengift aftur 100 þúsund króna
ávisunina, sem hann tapaöi á
föstudag, mitt I „kjötstriftinu”.
Avisunin fannst i portinu hjá
Sláturfélaginu, og var skilað til
rannsóknarlögreglunnar.
„En mér gengur jafn illa að fá
kjöt hjá þeim. Ég fæ alls ekki upp
I skömmtunarmagnið einu sinni. 1
gær fékk ég fimm skrokka, og
haföi þá ekki fengið neitt kjöt i tiu
daga. Ég virðist ekki geta snúið
mér til Sambandsins, þvi aö þeir
bera þvi við, að ég sé fastur kúnni
hjá Sláturfélaginu og eigi að fá
mitt kjöt þar. En ég verzla lika
við Sambandið, kaupi af þeim
pylsur og fleira. Ég skil ekki
svona verzlunarmáta Ég hélt ég
gæti alveg eins fengið kjöt hjá
þeim, úr þvi að ég get fengið pyls-
ur hjá þeim”, sagði Óli Þór.
— ÓH