Vísir - 07.08.1974, Page 2

2
Vfsir. Miðvikudagur 7. ágúst 1974.
Timsm'-
Hvernig fannst þér þjóðhátíOin I
Reykjavik heppnast?
Kristinn Guðsteinsson, garð-
yrkjumaður: — Ég varð nú litið
var við hátlðina. Ég fúr þó á
myndlistasýninguna á Kjarvals-
stöðum, ef slikt er hægt að telja
meö. Mér leizt ágætlega á þá
sýningu, sérstaklega eldri
deildina. Þaö var gaman aö sjá
þessa gömlu listmuni.
Hallgriður Vigfúsdóttir, barna-
pia: —Mér fannst mjög gaman á
hátlðinni. Ég fór á revíurnar á
Arnarhóli á sunnudaginn og
dansaði við Melaskólann á
laugardagskvöldið. í heildinni
var þetta ágætis hátlð.
Meyerstein Amnon, frá israel: —
Ég skemmti mér ágætlega I gær-
kvöldi og hádegisskemmtunin á
Arnarhóli um miðjan daginn á
laugardaginn var lika ágæt. Þetta
fór allt vel fram i það minnsta
miðað við kjötkveðjuhátið eina
mikla, sem ég var á i Rio de
Janeiro fyrir nokkru. Þar hoppar
fólkið og dansar I 3-4 daga og
hundruð manna liggja drukkin
I götunni.
Hrönn Björnsdóttir, starfsmaður
l.oftleiða: —Mér fannst þetta hin
ágætasta skemmtun, það sem ég
sá af henni. Ég kom að visu bara
á dansinn i gærkvöldi, en ég var á
hraöferð og dansaði þvi ekki.
Björn Gústafsson. — Mér fannst
skemmtunin ágæt. Hún var
hátiðleg og margir höfðu mjög
gaman af henni. Mér fannst t.d.
gaman að dansinum i gærkvöldi
þótt ég dansaði nú ekki sjálfur.
Reviurnar voru lika ágætar.
Erla Guömundsdóttir: — Bara
vel. Ég fór niður i Austurstræti I
gær og ætlaöi svo að fara niður i
bæ I gærkvöldi. Þá kom bara
rigning, svo að ég hætti við það.
Keflavíkursjónvarpinu
lokað eftir 3 vikur
Samkvæmt upplýsing-
um, sem blaðið hefur afl-
að sér, mun Keflavíkur-
sjónvarpið hætta að sjást
á Reykjavíkursvæðinu
siðustu vikuna í þessum
mánuði. Þessar upplýs-
ingar eru hafðar eftir
talsmönnum Bandarikja-
stjórnar.
Bygging sú og loftnet, sem
byggt var i þeim tilgangi að
beina sendigeislanum frá
Reykjavik, er nú risið, og verið
er að ganga endanlega frá tækj-
um. Stefnt er að þvi,að öllum
framkvæmdum verði lokið siö-
ast i þessum mánuði.
Ráðizt var i að setja upp þessa
nýju stöð eftir að samningar
voru gerðir milli Bandarikja-
stjórnar og islenzku rikisstjórn-
arinnar um, að sjónvarpsgeisl-
inn bærist ekki til Reykjavikur.
Þessi samningur var birtur 9.
april siðastliðinn.
Nýja loftnetið er austarlega á
vellinum og á að hindra, að
sendigeislar sjónvarpsins berist
I austur. Loftnetið varpar þeim
þvi yfir völlinn aftur og út yfir
hafið i vestri.
t samningunum var eingöngu
talað um Reykjavikursvæðið,
en nýi sendirinn gæti einnig
hugsanlega útilokað sjónvarps-
geislann frá Keflavik.
Vafalaust verður þó erfitt að
útiloka alla Keflvikinga frá þvi
að ná „kananum” á tækjum sin-
um. tbúar i Höfnum, sem eru
vestast á Reykjanesi, munu eft-
ir sem áður getað fylgzt meö
sendingunni, þar sem þeir eru
enn i geislanum miðjum.
Sandgerðingar mega einnig
búast við að geta horft á sjón-
varpið sem áður, þar sem
bandariska herstöðin i Rock-
ville er I beinni linu milli vallar-
ins og Sandgerðis. En ráð er
fyrir þvi gert að hermenn i
Rockville hafi áfram aögang að
sjónvarpi sinu.
Að öðru leyti verður timinn að
skera úr um hversu viðtækt
svæði sjónvarpið nær yfir eftir
þessar breytingar og erfitt er að
spá einu eða öðru um það mál.
Tæknifróðir menn, sem blaðið
hafði samband við I gær, sögð-
ust þó litla trú hafa á þvi, að
sjónvarpsstöðinnæðist ekki eftir
sem áður á öllum Suöurnesjum.
Að öðrum kosti má kannski
gera ráð fyrir þvi, að lokunin
leiði til þess, að lóðaverð i Höfn-
um fljúgi upp úr öllu valdi!
Hingað til hafa lóðir á þeim
slóðum ekki þótt mjög eftir-
sóknarverðar.
Blaðið fékk þær upplýsingar
hjá þeim, er sjá um að setja upp
loftnet, að enn seldist nokkuð af
loftnetum og mögnurum fyrir
Keflavikursjónvarpiö á Reykja-
vikursvæðinu. Salan á slikum
loftnetum eykst alltaf við sum-
arfri islenzka sjónvarpsins, en
salan i ár hefði þó ekki verið
eins mikil og I fyrra. Á einum
staðnum, sem blaðið hafði sam-
band við, hafði I júli i fyrra verið
unniö dag og nótt við uppsetn-
ingu loftneta, en nú væri mun
minna um slikt. Stöðugt væri þó
verið að panta uppsetningu og
virtist sem fólk væri hætt að
trúa öllum þessum sögusögnum
um lokum bandarisku stöðvar-
innar.
t Keflavik geta sjónvarpsá-
horfendur notað sams konar
loftnet fyrir vallarsjónvarpið og
það islenzka. ÞýT'er ekki eins
gott að gera séí grein fyrir
hversu margir þar leggja i dag
út I 5-10 þúsund króna fjárfest-
ingu til að sjá ik anásjónvarpið á
skerminum hj i sér og láta allar
sögur uin lok tn |em vind um
eyruhjita. - JB
Starfsmenn AFTV-bandarisku sjónvarpsstöðvarinnar á vellinum, sem senn skrúfa fyrir sendingar,
sem álpazt geta inn i tæki tslendinga.
Sjónvarpsstöð varnariiðsins býr
greinilega ekki við neina lúxus-
aðstöðu í kofaþyrpingu þessari
á vellinum. Engu að siður hefur
dagskráin náð miklum vinsæld-
um á suðvesturhorni landsins.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Kristilegt sjónvarp
Geirlaug Geiriaugsdóttir, Kópa-
vogi skrifar:
„Eitt af dagblööunum i
Reykjavik birti nýlega frétt þess
efnis, að norska sjónvarpiö ætlaöi
að fjölga kristilegum þáttum,
sem ætlaðir eru börnum. Var þess
einnig getið, að skv. skoðana-
könnun vildi mikill meirihluti
norskra foreldra láta börn sin al-
ast upp i anda lútherskrar trúar.
Siöan kom i blaðinu hvatning þess
efnis að islenzka sjónvarpiðsýndi
sams konar efni handa börnum.
Ég býst við, að menn séu al-
mennt sammála um, að sjón-
varpið okkar hafi farið allvel af
stað og gert ýmislegt gott á sínum
stutta ferli, þótt auðvitaö megi
einnig að ýmsu finna. Það hefur
lagt sig i lima við að hafa efni
fyrir börn sem fjölbreytilegast.
Enþettasvið, sem hér er minnzt
á .virðist alveg hafa „gleymzt”,
og má það furðulegt heita, þar
sem sjónvarpið hefur nú ýmsum
dugnaðarmönnum á að skipa,
með prest i broddi fylkingar. Hvi
skyldum við ekki — eins og Norð-
menn og aðrar þjóðir — láta sjón-
varpið veita börnunum þaö
bezta, sem til er?
Ég vil þvi styðja þá tillögu sem
að ofan greinir og biðja sjón-
varpið okkar að taka þetta mál til
alvarlegrar athugunar”.
ÞOKK FYRIR HEIMSOKNINA,
VESTUR-ÍSLENDINGAR!
„Landið helga, heiðra morgna
hjartað geymir svipinn þinn
Þar mun æskan eiulurborna
eiga lengsta drauminn sinn.
Þó að brcgöist mörgum minni,-
margir kjósi aðrar dyr,
Itaksvon I eilifðinni
eg af hendi seldi fyr.”
Að ég hef færzt i fang að rita nokkur orð
um heimsókn Vestur-Islendinga kemur
ekki til af þvi að ég þykist vandanum vax-
inn. Astæðan fyrir linum þessum er öllu
fremur, að mér er sérstaklega ljúft að
minnast þeirra, er ég kynntist nokkuð á
ferð þeirra um landiö og hafði ennfremur
kynnzt þeim nokkuð vestanhafs fyrir rúm-
um áratug. Ég held, að þeir hafi sýnt okkur
sýnishorn af hinni miklu og ótrúlegu tryggð
og ást er þeir bera til íslands, með hinni
fjölmennu tslandsferð nú. Þeir eiga mik-
inn ættjarðarfjársjóð, og ég held að hann
eigi enn eftir að ávaxtast. Sambandið á
milli okkar i austri og vestri er ætternislegt
og þjóðernislegt: Ósjálfrátt samband. Frá
sjónarhóli Vestur-tslendinga er það eins og
samband barns og móður. Ættartilfinningin
er sterkasta aflið, sem völ er á, til þess að
tendra eld bróðurhugans.
Islendingar!
A næsta ári verður haldiö hátiðlegt
landnámsár tslendinga i Manitoba. Sýnum
i verki bróðurhug til frænda og vina Vest-
anhafs, fjölmennum á tslendingadaginn á
Gimli á næsta ári. Sleppum öllum óþarfa
Evrópuferðum, höldum til Canada sumarið
1975.
Helgi Vigfússon.”