Vísir - 15.02.1975, Blaðsíða 20

vísm
Laugardagur 15. febrúar 1975
Þjónar
vilja
undir
smásjána
— til að hreinsa
sig af áburði
Félag framreiöslumanna hefur
fariö þess á leit viö saksóknara
rikisins, aö hann kanni, hvort sá
áburöur aö smyglaö vin sé selt i
gegnum þjóna, hafi viö rök aö
styöjast.
1 viötali, sem Visir birti fyrir
nokkru viö sjómann, sem mikiö
hefur fengizt viö smygl var eftir
honum haft, aö I landi heföu þeir
vissa menn, sem keyptu af þeim
vinið. Siðan stóð orörétt: ,,Mikið
er þannig selt i gegnum þjóna og
bilstjóra og eins einkaaðila. Þeir
sem kaupa eru ekkert að bera út
sögurnar um smygliö. beir vita
að ef þeir kjafta, eru þeir búnir aö
missa samböndin”.
1 bréfi sinu fer Félag fram-
reiðslumanna þess á leit, að fram
komi, hvort athuganir eftirlits-
manna þeirra er fylgjast með
vinveitingahúsunum gefi tilefni
til grunsemda um þess háttar at-
ferli.
Enn fremur telur Félag fram-
reiðslumanna rétt af þessu tilefni
að gera sérstakar athuganir á
vinbirgðum framreiðslumanna.
Að sögn rikissaksóknara verður
afstaða ekki tekin til þessa máls
fyrr en skýrslur sakadóms
Reykjavikur um smyglmáliö
mikla eru komnar til embættis-
ins.
—JB
LOÐNU
NÓTIN
LÖGUÐ
Þaö fer aö færast lif I loönu-
veiöarnar viö Eyjar. Mikiö er
um aö vera hjá netageröar-
mönnum, og þessir starfsmenn
frá Netagerðinni Ingólfi voru aö
gera viö loðnunót, þegar Ijós-
myndarinn smellti þessari
mynd af þeim. '
Þeir áttu lika von á þvi að nóg
yrði að gera i gærkvöldi, þvi þá
var von á Asberg RE með rifnar
nætur.
— EA/ ljósm: Guömundur
Sigfússon
TOLLVÖRÐUM ÞYKIR
LÖGREGLAN KOMIN
INN Á SITT STARFSSVIÐ
„Þegar farmaöur lýsir þvi
yfir i blaöaviötali, að tollverðir
á Islandi séu „viðvaningar"
samanborið viö stéttarbræöur
erlendis og sjálfur
tollgæzlustjóri segir i
sjónvarpsþætti 17. jan. sl„ aö
„búiö sé aö þétta tollgæzlunetiö
umhverfis landiö” meö þvi aö fá
lögreglunni tollgæzlu i hendur i
staö tollvarða, finnst Tollvaröa-
félagi tslands aö heldur sé vegiö
þungt aö þessari fámennu
stétt,” segir i fréttatilkynningu
frá Tollvaröafélagi tslands.
Ennfremur segir, að
tollverðir hafi um árabil lagt
áherzlu á breytingar á skipulagi
tollgæzlunnar. Ér samningar
stóðu fyrir dyrum við fjármála-
ráöuneytið vorið 1974 krafðist
Tollvarðafélagið þess meðal
annars, að i Reykjavik yrði
skipaður deildarstjóri, sem
hefði með höndum skipulag og
yfirumsjón tollferða úti um
land, og yfirtollverðir á öllum
aðaltollhöfnum.
Þá vildu þeir auðvelda
tollvörðum kynningar- og
starfsferðir til starfsbræöra
sinna i nálægum löndum og að
félagið fengi aö hafa hönd i
bagga um, hverjir færu slikar
ferðir. Lika vildu þeir, að
tollgæzla yrði stóraukin og
aðstaða bætt úti um land og
breytt um stefnu varðandi
samruna tollgæzlu og lögreglu,
þar sem slikt heföi dregið úr
æskilegri tollgæzlu úti á landi.
Þeir bentu á nauðsyn þess, að
fenginn yrði stærri og
hraðgengari tollbátur til gæzlu-
starfa við strendur landsins og
að tollgæzlan drægist ekki aftur
úr varðandi tækjabúnað við
tollleit. Loks kröfðust tollverðir
að rannsóknardeild tollmála
yröi stofnuð, bæði i smyglmál-
um og I sambandi við vöru-
innflutning, og tollverðir
þjálfaðir til slikra starfa.
Þetta er aðeins brot af kröfun-
um, og eru sumar gamlar, svo
sem krafan um nýjan tollbát,
sem er frá árinu 1962. Krafan
um rannsóknardeild er árs-
gömul, og vék tollgæzlustjóri að
henni i sjónvarpsþætti á dögun
um. Fram hefur komið, að „til
reynslu er ráðgert að setja á
stofn slika deild innan
tollgæzlunnar.”
Tollverðir varpa fram þeirri
spurningu, hvort trú stofnunar-
innar á tilveru slikrar deildar sé
ekki meiri en fram kemur i
þessum orðum — „hér á ekki að
vera um neina tilraunastarf-
semi að ræða,” segja tollverðir.
í lok yfirlýsingar Tollvarða-
félagsins segir: „Stjórn TFÍ
hefur setið marga viðræðufundi
með tollgæzlustjóra um ýmis
mál, er varða dagleg störf
tollvarða i Reykjavik. Arangur
af þessum fundum hefur enginn
orðiö. Þá hefur stjórn
Tollvarðafélags tslands ákveðið
að leita eftir beinum viðræðum
við fjármálaráðherra um mál-
efni félagsins.” -SH
I . .g
§fÍ|
....
Við kaupum
góða skíðavöru
...og fœrri
brjóta sig
fyrir
bragðið
Þaö er nú komiö á daginn, að
mestur fjöldi sænskra skiðaiðk-
enda, sem slasazt hafa á skiöum,
hafa notaö japanskar skiöabind-
ingar. Hefur athugun leitt i ljós,
aö sex japanskar tegundir eru
öörum fremur hættulegar.
Þær tegundir, sem varað er viö,
heita Safecom, Dash, Niseco,
Puma og Thunder. Sú sjötta heitir
svo einfaldlega „Made in Japan”.
Það eru helzt ódýrustu gerðirnar,
sem hafa beinbrotið skiðamenn,
en það eru bindingar, sem opnuð-
ust ekki þegar mest á reyndi.
Visir hafði tal af afgreiðslu-
mönnum þeirra verzlana i
Reykjavik, sem selja skiðaútbún-
að. Leiddi sú athugun i ljós, að
engin hinna sex hættulegu bind-
inga er fáanleg i verzlunum hér-
lendis. Sannaðist það rétt einu
sinni enn, hversu Islendingar eru
vandlátir: óvönduð vara sem-
bindingarnar frá ofantöldum
framleiðendum þykja ekki boð-
legar i verzlunum hérlendis þó ó-
dýrar séu. Sviarnir vilja hins veg-
ar kaupa ódýrt og þvi hafa jap-
önsku bindingarnar átt greiðan
aðgang að markaðinum þar i
landi.
En nú vara sænsku blöðin hins
vegar við þessari framleiðslu
„DESSA BINDNINGAR ÁR
FARLIGA!” segir dagblaðiö
Expressen i frétt sinni um þessar
bindingar og nefnir fjölda dæma
þvi til sönnunar.
—ÞJM
„BAKARAR HENGDIR FYRIR ÚTGERÐARMENN"
— Neyðast þeir til að loka?
Nú er ekki lengur hægt aö
segja aö bakari sé hengdur fyrir
smiö, heldur aö bakarar séu
hengdir fyrir útgeröarmenn.
Þetta vilja bakarar meina i
dag. Mikil óánægja er nú rikj-
andihjá þeim vegna seinagangs
verðlagsyfirvalda, og er nú svo
komiö að þeir velta þvi fyrir sér
hvort það borgi sig aö halda á-
fram aö baka og hvort það sé
ekki réttara að loka bakaríum.
Þegar bakarar fá sykur þessa
dagana fá þeir hann verölausan,
og vita þvi ekkerthvað þeim ber
aö borga fyrir hann. Þeir veröa
þó að halda áfram aö baka kök-
ur og brauð og selja það alltaf á
sama verði en hafa ekki hug-
mynd um hversu mikiö þeir
koma til með að þurfa að borga
fyrir hráefnið.
Þeir segja sykurpokann hafa
kostað 10.570 krónur i byrjun
febrúar en búast við að hann
verði kominn upp i 14.000 krónur
bráðlega. Bakarar segjast þvi I
raun og veru borga með vörum
sinum og ef ekki fáist leið-
rétting á þeirra málum sé
grundvöllurinn fyrir rekstrinum
algjörlega brostinn.
„Við erum mjög óánægðir
meö hversu seint málin ganga
hjá verðlagsyfirvöldum. Þá er
það samdóma álit bakara að ef
til væru alltaf 3ja mánaða
birgðir af kornvöru I landinu, þá
væri verðið tryggt. Þaö væri
auðveldara að ákveöa það og
það væri byggt á traustari
grundvelli”, sögðu þeir, sem við
ræddum við.
„Skoðun okkar er sú að verö-
lagseftirlit, eins og það er rekið i
dag, stuðli að lélegri vöru. Með
þvi að pina bakara er hætt við
að einhverjir svfkist undan.
Þeir gætu notaö minna af eggj-
um, minna af hveiti og mjólk,
meira af vatni o.s.frv.
Ef tannkrem hækkar i dag er
strax látið vita af þvi. Ef það
hækkar aftur á morgun, þá lika.
En við fáum ekkert að vita. Ef
við hækkum, þá erum við hrein-
lega kærðir. Það vantar lika
skilning hjá almenningi á þvi
sem er að gerast”.
Að hengja bakara fyrir smið,
segir máltækið. Og nú snúa bak-
arar þessu upp á útgerðarmenn,
mest I grini að visu. Þeir segja
gengisfellinguna gerða fyrir út-
gerðina, hveiti, sykur og fleira
hækkar I verði, en brauðgerðin
fær ekki að hækka sina vöru aö
sama skapi. Þannig hafa þeir
snúið máltækinu kunna við.
—EA