Vísir - 16.04.1975, Blaðsíða 3

Vtsir. Miðvikudagur 16. april 1975
3
FRÁ ISLANDI
í AMERÍSKA
SVEITASÆLU
— Spjallað við Robert Dickerman,
forstjóra Menningarstofnunar Banda-
ríkjanna, sem hverfur nú til nýrra starfa
„Hvernig skvldi veturinn nú
vera,” hugsaði ég eitt sunnu-
dagskvöld I september, þegar
ég opnaði útidyrnar. Ég hélt, aö
þetta væri bara Isienzka haust-
veðrið, hafði heyrt heldur illa
látið af veðrinu hér”. Þetta
sagði Robert Dickerman, for-
stöðumaður bandarisku upp-
lýsingaþjönustunnar, sem för
aftur til Bandarikjanna I fyrra-
dag ásamt eiginkonu sinni,
hinni sænsku Christinu. Veðrið
sem Dickerman átti við var
reyndar fárviðrið Ellen. „Veðr-
ið hérna er ekkert afieitt, en þið
hafið gaman af að gorta af veðr-
inu, íslendingar”, sagði Dickerr
man og brosti sinu smitandi
brosi.
Hvað fannst þér bezt við ver-
una á tslandi?
„tslendingar sjálfir. Ég
eignaðist marga góða vini hér,
þótt veran yrði ekki löng. Ef þú
spyrð mig, hvað það versta við
þetta allt sé, þá er þvi til að
svara að verða nú að hverfa
burtu frá Islandi”.
Dickerman og kona hans fara
nú til Bandarikjanna. Þar hafa
þau keypt búgarð, „það er að
segja, við erum búin að borga
eitthvað sáralitið prósent af
kaupverðinu”, sagði Dicker-
man. Búgarðurinn er i
Shenandoah Valley i Virginiu-
riki.
Dickerman er ungur að árum
og braut upp á mörgum nýjung-
um i starfi sinu hér I Reykjavlk.
Mæltist framtak hans vel fyrir
og ýmsir menningarviðburðir I
Menningarstofnun Bandarikj-
anna við Neshagann drógu að
sér þúsundir manna. Má þar
minnast á grafiksýninguna,
sem nýlega var haldin I húsa-
kynnum stofnunarinnar.
Þau hjónin kynntust eitt sinn i
Washington. Þar voru bæði við
störf sem fréttamenn. Hún fyrir
sænska sjónvarpið, hann fyrir
blað sitt Chicago Tribune. Aður
hafði hann starfað hjá Associat-,
ed Press i Washington og tveim
smáblöðum.
Norðurlöndin þekkja
Dickerman mæta vel, hefur
stundað háskólanám I Dan-
mörku, starfað fyrir Menn-
ingarstofnun Bandarikjanna i
Osló, hefur verið i Finnlandi og
nú tslandi. Og svo á hann
sænska eiginkonu. 1 Osló var oft
vitnað til Dickermans sem
„unga fulltrúans”, og á íslandi
var hann lika „ungi fram-
kvæmdastjórinn”. Hann segist
kunna þessu vel, þetta sé ekki
annað enhrósyrði. Annars kann
hann vel við starfið og kunni vel
Starf í „einangrun":
SEXTÁN
HAFA
ÞEGAR
SÓTT
UM
- og
umsóknarfrestur
um
Hveravallastarfið
þó enn
ekki liðinn
Sextán umsóknir um starf á
Hveravöllum höfðu borizt til
áhaldadeildar Veður-
stofunnar i gær samkvæmt
þeim upplýsingum, sem við
fengum i morgun.
Umsóknarfrestur rennur út
20. april, og eiga þvi sjálfsagt
enn fleiri umsóknir eftir að
berast. Siðast þegar staðan
var auglýst laus, sóttu um 30
um starfið.
Gert er ráð fyrir þvi, að þau,
sem nú eru á Hveravöllum,
ljúki þar starfi snemma i
ágúst.
Mikið er um að pör eða hjón
sæki um að komast á Hvera-
velli, og eru raunar flestir
umsækjendur paraðir.
Ekki er svo annað að heyra
en fólki liki hið bezta á Hvera-
völlum.
-EA.
við fréttamannsstarfið og sakn-
ar þess talsvert.
Næstu vikurnar munu
þau Dickerman-hjónin njóta
sveitasælunnar i Virginiuriki,
en siðan taka við störf fyrir
USIS i Washington og siðar i
einhverju öðru landi. „Auðvitað
vildi ég helzt af öllu reka búið
mitt áfram, en þá yrði ég að
hafa skrifstofulaunin min. En
það fæ ég vlst ekki, það verður
ekki við öllu gert”, sagði
Dickerman að lokum, — JBP —
Dickerman og kona hans að heimili þeirra við Tjarnarstlg á Sel-
tjarnarnesi. Þau voru að pakka niður farangri slnum, nokkuð sem
erlendir sendimenn veröa að gerast sérfræðingar I. (Ljósmynd VIs-
is BG).
BARRTRÉ MJÖG ILLA FARIN
Barrtre' eru viðast hvar mjög
illa farin eftir veturinn að sögn
Hafliða Jónssonar garðyrkju-
stjóra. Þau, sem staðið hafa i
skugga og skjóli, hafa þó sloppið
betur.
Trén eiga þó lif fyrir höndum,
ef brumin lifa. t gær var verið
að klippa af trjánum I Hallar-
garðinum,og þar var okkur tjáð
að trén væru nokkuð illa farin og
þá sérstaklega eftir kuldakastið
um daginn. -EA/Ijósm. Bragi.
Barrtré eru mjög illa farin eftir veturinn, segir garðyrkjustjóri. i
gær var verið að klippa af trjám I Hallargarðinum, og þessir
strákar léku sér að þvi að slást svolitið með greinum, sem klipptar
höfðu verið af. Ljósm.: Bragi,
Hér er eitt dæmi um það,
hvernig barrtré hefur farið, —
dauðar greinar.
UM 500
MANNS
VIÐ
GÍTAR-
NÁM í
VETUR
— Áhugamenn
um klassíska
gítartónlist
hafa
stofnað
félag
„Ætli það séu ekki eitthvað um
500 manns, sem hafa verið við
gitarnám bara á þessum eina
vetri. Þeir skipta orðið þúsund-
um, gitarleikararnir i borginni og
þvi orðið timabært, að þeir eignist
sitt eigið félag,” sagði ungur
gitarleikari, Kjartan Eggertsson,
sem cr formaður Félags áhuga-
manna unt klassiska gitartónlist.
„Félagið var stofnað fyrir um
það bil ári, og voru stofnendur
tuttugu talsins. Þar á meðal eru
margir af þekktustu gitarleikur-
um landsins, en allir eiga félags-
menn það sameiginlegt að hafa
lagt stund á gitarleik lengi,” út-
skýrði Kjartan.
„A þvi ári, sem félagið hefur
starfað, hefur tala félagsmanna
tvöfaldazt án þess að við höfum
gert nokkuð til þess að kynna
félagsskapinn,” hélt hann áfram.
„Við höfum komið reglulega
saman og spilað hljómplötur með
góðum gitarleik, hlýtt á leik hvers
annars, skipzt á nótum og rætt
um tónlist.
Staðreyndin er sú, að gitarinn
skipar ekki sama virðingarsess
og t.d. fiðlur og selló, en það leik-
ur enginn vafi á þvi, að gitarinn
er vinsælasta hljóðfærið,” segir
Kjartan. „Á undanförnum árum
hafa verið stofnuð félög lik og
okkar um alla Evrópu. I Bret-
landi hefur nánast gitaræði gripið
um sig og gitartónleikar haldnir
út um allt við mikla aðsókn.”
En hvað er á dagskrá islenzka
félagsins, Félags áhugamanna
um klassiska gitartónlist?
Þvi svarar Kjartan greiðlega:
„Við viljum opna félag okkar
meira og i þeim tilgangi munum
við gangast fyrir samkomu i
norðurkjallara Hamrahliðarskól-
ans klukkan þrjú næstkomandi
sunnudag. Þar ætlum við að
dreifa upplýsingum um gitarinn,
kynna félag okkar, og sömuleiðis
munu þeir reyndustu i félaginu
spila nokkur lög.”
I stjórn félagsins eru auk
Kjartans: Páll Torfi Ogmunds-
son, en hann hefur m.a. unnið sér
það til frægðar að semja verk
fyrir gitar, strokhljóðfæri og
trommur i tilefni þjóðhátiðarárs.
Var verkið flutt við góðar undir-
tektir i Hamrahliðarskólanum.
Þá er i stjórninni Katrin Guðjóns-
dóttir, gitarkennari, en hún hefur
samið margar kennslubækur
fyrir nemendur i gitarleik. Simon
tvarsson er einnig i stjórninni, en
Simon hefur spilað talsvert opin-
berlega með Kjartani, og loks Jón
tvarsson, en hann hefur einkum
og sér i lagi annazt erlendar
bréfaskriftirfyrirfélagið ogm.a.
fengið þvi áorkað að fá loforð
nokkurra þekktra gitarleikara
erlendra um, að þeir komi hér
við á ferðum sinum yfir Altants-
haf.
— ÞJM