Vísir - 11.06.1975, Blaðsíða 2

2
Vísir. Miðvikudagur 11. júni 1975
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
RAUNASAGA LEIGJANDA
VÍSIESm:
llafið þér gaman af heimsóknum
erlendra þjóðhöfðingja?
Sólvcig Kjartansdóttir, verka-
kona: — Já, það er svo gaman að
sjá þá með eigin augum.
Margrét Sveinsdóttir, húsmóðir:
— Ég hef sjálf ekkert sérstaklega
gaman af þeim, en börnunum
finnst þetta ákaflega skemmti-
legt.
Gisli Jóhannsson, múrari: — Já,
og fylgist með utanrikissamskipt-
um þjóðarinnar. Þetta eykur tvi-
mælalaust á kynni milli þjóða.
Erna Jónsdóttir, nemi:— Já, og
ég gleðst yfir að þeir skuli sýna
landinu þann heiður að koma.
Friða Jóhannsdóttir, frú: — Já,
og ég býð þá jafn hjartanlega vel-
komna og aðra góða gesti
KlausLarsen, norskur ferðamað-
ur: — Já, og ég er ákaflega
ánægður yfir að hitta svona vel á.
Ég átti ekki von á að fá að sjá
þjóðhöfðingja Sviþjóðar.
ER HÆGT AÐ NOTA OPIN-
BERAR STOFNANIR TIL
FJARPLÓGSSTARFSEMI?
HVAÐ SKAL GERA VIÐ
LEIGUSALA, SEM ÞRENGIR
KOSTI LAGLAUNAMANNS,
OG KRENKIR MANNORÐI
HANS?
„Hann auglýsti 50 fermetra
pláss. Það reyndist minna, að-
eins 2 stofur og snyrting i for-
stofuhorni, þvi eldhúsið og her-
bergi var þiljað frá og leigt öðr-
um sem verkstæðispláss. Mér
var lofað húsaleigusamningi.
Hann kom aldrei. Kvittun fyrir
fyrstu mánaðargreiðslu kom
ekki. Er ég greiddi fyrir 2.
mánuðinn fékk og loks kvittun.
Hann sagðist vilja, að hita-
reikningur fyrir 3 notendur á
tveim hæðum væri á minu nafni.
Sagðist hann myndi borga
þriðja hluta hitareikningsins
fyrir 2. hæðina, sem þó er jöfn
fyrstu hæðinni að flatarmáli, en
þar ættum við 2 leigjendur, að
greiða sinn þriðja hluta hvor!
,,Ég spurði fyrir nokkru þing-
mann, vin minn, að því, hvers
vegna ekki væru sett lög um
frestun ýmissa laga, sem hafa
mikil rfkisútgjöld i för með sér,
og af mörgum eru sögð LOG-
BUNDINN arfur frá tið vinstri
stjórnarinnar. Þessi þingmaður
tjáði mér, að um þetta væri eng-
in samstaða i þinginu. En
hvernig má þetta vera?
1 fáum orðum sagt, það skal
halda áfram á fullri ferð.eins og
ekkert hafi i skorizt og þjóðin
hafi fullar hendur fjár.
Það er eins og engum hafi
dottið i hug að til þessara fjár-
festingaframkvæmda þarf fé,
ekki bara lánsfé.
Fyrir nokkru var stofnað CT-
GERÐARFÉLAG á SELFOSSI
við ÖLFUSA og ákveðið að
kaupa SKUTTOGARA, einn
skuttogara. Þetta sýnir að visu
nokkurn stórhug Flóamanna,
þvi auk þess sem SELFOSS-
kauptún átti að hagnast? á þess-
ari útgerð, áttu Eyrbekkingar
og Stokkseyringar einnig að
hagnast.
Nú kom hinsvegar babb i bát-
inn, þvi að auðvitað þarf höfn
fyrir skuttogara, og hana er
ekki að finna á neinum þessara
staða.
En landinn deyr ekki ráða-
laus, „fyrst fjallið kemur ekki
Hitaveitureikningur kom 11.
april, kr. 19.000.- Fékk ég mót-
leigjandaminn til þess að greiða
með ávisun einn þriðja hluta og
sjálfur skrifaði ég ávisun fyrir
3. hluta. Hinn leigjandinn sagði
mér, að „ævinlega væri ósam-
komulag um hitann”.
Ekki gat ég flutt 1. mai, en
fyrir kl. 10 næsta dag, hafði ég
flutt burt. Lesið var af hitaveitu-
og rafmagnsmælum og upp
festur miði frá RR, að lokað
væri vegna vanskila. Leigusal-
inn hafði 21. april neitað að
borga sinn hluta hitans. Sama
dag, 2. mai, sendi ég lykla að
stofunum, exprés og i ábyrgð til
hjónanna og bréf með: Þar sem
þau hefðu brugðizt með greiðslu
að 3. hluta, hefði RR lokað.
Plássið væri nú þeim til ráð-
stöfunar. Ýmsir vildu gjarnan
leigja' og borga fyrirfram fyrir
maimánuð, en væri ég spurður,
myndi ég upplýsa BRELLUR
þeirra, og héldu þau þeim
áfram, myndi ég kæra til yfir-
til min, þá kem ég til fjallsins”
og lausnin er sú, að gera togar-
ann út frá ÞORLAKSHÖFN, og
hananú.
Nú, eins og Steinþór á Hala
segir, var úr vöndu að ráða.
ÞORLAKSHOFN liggur fyrir
vestan mikinn ós, ölfusárós, og
landleiðin um Hveragerði þótti
ekki árennileg (þó), og þvi var
það, að samþykkt var á þessum
stofnfundi útgerðarfélagsins, að
alger forsenda fyrir þvi að þetta
félag gæti starfað, væri brú á
ölfusá hjá Óseyrarnesi.
Brú þessi skyldi kosta
600—700 milljónir króna (fyrir
gengisfellingar).
Og nú spyr ég, er þetta hægt
MATTHtAS?
Þjóðinni allri er sagt að nú
verði að spara, allir verði að
spara, en hvar á að byrja? Nið-
ur við ána segir hún Grána. Það
er nefnilega svo að „á skal að
ósi stemma”.
Það svokallaða OPINBERA á
að riða á vaðið og stilla öllum
fjárfrekum útgjöldum I hóf eða
fresta þeim um stund. Þá munu
allir þegnar þjóðarinnar vera
fúsir til þess að koma á eftir.
Það getur vel verið að þaö
verði að byggja brú á ölfusárós,
en ég held að þetta megi biða
um stund.
Ég held, að brúin yfir Borgar-
valdanna og krefjast bóta eftir
mati. Nú eru liðnar 5 vikur. Þau
hafa hvorki beðizt afsökunar á
frumhlaupi sinu, né greitt
skuldir sinar. Plássið hafa þau
ekki leigt heldur, og ef þau ætla
að selja húsið, ættu þau fyrst að
greiða skuldir sinar við aðra.
Ég spyr:
1) Ber það ekki vott um
„króniska” fjárplógsstarf-
semi, að reyna stöðugt, sbr.
„ævinlega er ósamkomulag
um hitann”, að þröngva fólki
til að borga fyrir sig gjöld,
sem þeim sjálfum ber að
greiða fyrir sinn eigin
verzlunarrekstur?
2) Er það ekki siðleysi, á mjög
alvarlegu stigi, að krenkja
óflekkuðu mannorði leigj-
anda, með þvi sjálf að neita
greiðslu á lögmætri skuld i
þarfir sinnar eigin lúxus-
verzlunar? Hún rekur sjálf á
staðnum mjög arðsama
verzlun, sannkallaða gull-
fjörð megi biða eitthvað lika.
Miklar hörmungar dundu yfir
Neskaupstað siðastliðinn vetur,
og nú stendur mikið til um upp-
byggingu plássins, og margt að
sjálfsögðu nauðsynlegt. Annað
máske ekki.
Eitt.af þvi sem byggja á i Nes-
kaupstað er að „sjálfsögðu”(?)
nýtizku „SILDARVERK-
SMIÐJA”, sjálfsagt fyrir
hundruð milljóna króna.
Mér datt (svona) i hug, hvort
nokkur úttekthefði farið fram á
þvi, hve stór þessi SÍLDAR-
VERKSMIÐJA ætti að vera
(nú), sjálfsagt ekki!
Fyrir mörgum árum þegar
sild veiddist fyrir öllu Norður-
landi og fór einnig að veiðast
fyrir norðanverðu Austurlandi,
mun hafa verið byggð litil verk-
smiöja á Norðfirði, og svo
stækkuð máske nokkrum sinn-
um þá er „loðnan” góða fór að
veiðast þar.
Ég dreg ekki i efa, að nauð-
synlegt er að byggja verksmiðju
á Norðfirði, en spurningin er
bara sú, HVE STÓR A VERK-
SMIÐJAN AÐ VERA NÚ, mið-
að við núverandi aðstæður?
FISKIMALASTJÓRI var að
þvi spurður i sjónvarpinu nú
námu, og hann hefur auk þess
vellaunaða fasta stöðu og 3ja
stafa titil. Hér er þvi ekki um
slika fátæklinga að ræða, að
þau séu af fátækt tilneydd að
nota aðra fyrir banka eða
stunda fjárplógsstarfsemi og
svivirða leigjendur sina.
Arum saman hef ég skipt við
RR og aldrei verið lokað
vegna vanskila, þar til þetta
fólk neitaði að borga skuld
sina.
3) Er það virkilega talið
refsingarlaust, að hægt sé að
nota RR eða önnur fyrirtæki,
sem rekin eru fyrir almanna-
fé, til þess að svivirða náunga
sinn og valda honum marg-
vislegu tjóni?
4) Fyrri leigjandi, sem flutti
burtu 1. desember, greiddi
15.000 kr. fyrir þessar 2 stofur
á mánuði. Af mér krefjast
þau 18.000. Ég hef þvi greitt
þeim 6 mánaða leigu á 5
mánuðum eða samtals kr.
90.000 fyrir 150daga. Er þessi
nýja 20% hækkun leyfileg? Ég
hef orðið að selja ýmsa einka-
muni til þess, að borga þeim
þessa háu leigu fyrir 2 stofur
40 fermetra rúmlega.
5) Er leyfilegt ■ á íslandi, að
leigja húsnæði fyrir okurverð
án nokkurrar standsetningar,
fullt af stórum naglaförum,
sótflekkjum, stórum svart-
máluðum eða afskræmislega
lituðum klessum og óvegið?
„Ég vil leigja þetta svona”,
var svar leigusalans.
6) Hve lengi liðst að nota RR til
slikra hluta sem þessara —
eða er bikarinn fullur? Fáist
ekki miskabætur skjótt, neyð-
ist ég til að kæra til opinberra
stofnana og starfsmanna.
Undirskrift að þessu sinni er
þversumma þjóðskrárnúmers
mins, sem er: 40 eða 4”.
fyrir skemmstu, hve langur timi
myndi liða þar til sildarstofninn
(Islenzki og norski) yrði orðinn
það stór, að veiðar gætu aftur
hafizt fyrir Norðurlandi eins og
„i gamla daga”. Hann vildi láta
visindamönnum okkar eftir að
svara þeirri spurningu.
Mér skildist þó á FISKI-
MALASTJÓRA að þetta ætti
langt I land. og mörg ár myndu
liöa þar til yrði farið að veiða
„Norðurlandssild”, og „Aust-
fjarðasild”, eins og i gamla
daga”.
Hve stór á verksmiðjan á
Norðfirði að vera??
Og'svo datt mér i hug vitleys-
an með „Iþróttahöllina” i Vest-
mannaeyjum.
A þvi er enginn vafi, að þjóðin
þarf að spara við sig ýmislegt
nú um hrið (vonandi bara um
hriö). Hún verður einnig að láta
sér nægja, að ýmsum verkleg-
um framkvæmdum verði frest-
að um sinn. Meta þarf hverjar
framkvæmdir megi biða eitt-
hvað, og hverjar séu aðkallandi,
en halda ekki áfram „fulla
ferð” eins og um stórþjóð væri
að ræða.
Fjárfestingar hins OPIN-
BERA eru mestar allra fjár-
festinga I landinu, og nú ætlar
hið opinbera að fjárfesta
erlendis með þvi að kaupa fast-
eignir fyrir sendiráð sin þar.
Allar fjárfestingar, og það að
tslendingar eigi eignir erlendis
er algerlega bannað, og á með-
an Islenzkt fólk getur ekki
einu sinni af heilsufarslegum á-
stæðum fengið eignir yfirfærð-
ar til annarra landa, þá finnst
mér ekki að ríkið eigi að njóta
forréttinda i þeim efnum.
Mér datt þetta (svona) I hug.
7877-8083”.
Sitthvað um sparnaðarráðstafanir hins opinbera:
„Og j svo má brúin yfir
Borj larfjörð bíða líka"