Vísir - 20.08.1975, Side 6

6
Vlsir. Miðvikudagur 20. ágúst 1975
VÍSIR
tJtgefandi:
Uitstjóri:
Ritstjórnarfulltrúi:,
Auglýsingastjóri:
Auglýsingar:
Afgreiösla:
Ritstjórn:
Reykjaprent hf.
Þorsteinn Pálsson
Haukur Helgason
Skúli G. Jóhannesson
Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Hverfisgötu 44. Simi 86611
Sfðumúla 14. Simi 86611. 7 linur
Áskriftargjald 800 kr. á mánuði innanlands.
t iausasölu 40 kr. eintakið. Biaðaprent h.f.
Verðbólgu-
hugsunarhátturinn
Ekkert lát virðist ætla að verða á þeirri óða-
verðbólgu, sem við höfum búið við um hrið. Það
virðist alveg ljóst, að stjórnvöld og hagsmuna-
samtök verða nú i fullri alvöru að hugleiða raun-
hæfar aðgerðir til þess að stemma stigu við þess-
ari þróun. Með öllu hlýtur að vera útilokað að
halda áfram á þessari braut.
Það er hins vegar ekkert nýtt, að menn tali um
nauðsyn þess að spyrna við fæti, þegar rætt er um
verðbólgu. Sannleikurinn er hreint út sagt sá, að
hagsmunasamtökin hefur skort raunverulegan
vilja til þess að stöðva verðþensluna. Þar við við-
bótar kemur svo, að stjórnmálaflokkarnir hafa
aldrei haft styrk til þess að taka á þessu vanda-
máli þannig, að um munaði.
í góðæri höfum við sjaldnast kunnað okkur hóf i
eyðslu. Þegar harðnar hefur á dalnum höfum við
i lengstu lög reynt að skjóta okkur undan þvi að
axla þær byrðar, er þvi fylgja. Við svo búið má
ekki lengur standa.
Erfiðasta úrlausnarefnið i þessu sambandi er
ugglaust að vinna bug á þeim rótgróna verð-
bólguhugsunarhætti, sem gegnsýrt hefur þjóðlifið
um langan tima. Það er meira virði að fá heldur
færri krónur i hendur, ef þær eru ávisun á raun-
veruleg verðmæti. Hér hafa hagsmunasamtökin
hugsað meir um að knýja fram hækkanir i krón-
um talið heldur en raunverulegar lifskjarabætur.
Þessi stefna er ákaflega varasöm og á sinn þátt
i verðbólguþróuninni hér á landi. Það er athyglis-
vert, að á tiu ára timabili frá 1963 til 1973 hækk-
uðu laun i krónum um 600%, en raunverulegar
ráðstöfunartekjur hækkuðu á sama tima um 50%.
Þessar tölur sýna bezt gagnsleysi þess að knýja
ávallt fram kauphækkanir, án tillits til raunveru-
legrar verðmætasköpunar i þjóðfélaginu.
Eftir á að hyggja má öllum ljóst vera, að heppi-
legra hefði verið að hafa meira samræmi á milli
kauphækkunar i krónum og hækkunar á raun-
verulegum ráðstöfunartekjum. Ef menn fengjust
almennt til þess að vikja verðbólguhugsunar-
hættinum til hliðar, mætti ná þessu markmiði.
Það myndi stuðla að auknum velfarnaði allra.
Rikisvaldið hefur oft á tiðum leikið sama leik-
inn og þanið fjárlög langt umfram það, sem eðli-
legt má telja. í þeim efnum veltur þó á miklu, að
gætt sé strangasta aðhalds, og sizt ætti rikisvald-
ið að kynda undir verðbólguhugsunarhættinum
eins og oft á tiðum hefur þó gerzt.
Við gerð fjárlaga þessa árs var reynt að búa
svo um hnutana, að rikisútgjöld myndu ekki auk-
ast i hlutfalli við þjóðartekjur. Ekki er ljóst, hvort
þetta tekst i raun og veru. Meginatriðið er þó, að
staðið verði á þann veg að fjárlagagerð nú, að
hún auki ekki enn á verðbólguringlureiðina i
landinu. Stjórnvöld og alþingismenn mega ekki
lengur vera merkisberar verðbólguhugsunar-
háttarins eins og stundum hefur komið fram við
afgreiðslu fjárlaga.
Éfnahagsringulreið og óðaverðbólga er vis-
asti vegurinn til þess að kippa stoðunum undan
efnalegu sjálfstæði þjóðar. Og þá er stjórnarfars-
legt sjálfstæði litils virði. Það er þvi mikils um
vert, að hart verði snúizt til varnar.
FBI gegn
Ku Klux Klan
Alríkislögregla
Bandaríkjanna, FBI,
hefur nú látið uppi —
undan þrýstingi frétta-
stofnana — hvernig hún
hefur neytt ýmissa
bragða til þess að gera
félögum i leynisamtök-
unum Ku Klux Klan lífið
leitt.
Meöal uppátækja FBI-manna
voru t.d. klækir eins og þeir aö af-
panta fundarsali, sem Ku Klux
Klan ætlaöi til leynifunda sinna,
eöa hrinda af staö oröskvittum
meöal óbreyttra klansbræöra um,
aö ýmsir foringjar þeirra væru á
snærum FBI. Eitttiltækiö fól i sér
aö senda leynifélögum K.K.K.
póstkort meö orðsendingum um
starf leynireglunnar, sem póst-
menn og Gróa á Leiti gátu lesiö og
boriö út um allt hverfiö.
Alrikislögreglan beitti þessum
skæruhernaði i áravis til þess aö
angra Ku Klux Klan. Þetta kom
fyrir almenningssjónir nú fyrir
helgi, þegar FBI neyddist til þess
aö opna fréttastofnunum aögang
aö ýmsum leyndarskýrslum sin-
um.
Reuterfréttastofan og fleiri
höföu sótt mjög fast.að FBI, eins
og fleiri opinberar stofnanir, opn-
uðu þeim aögang að skjölum og
skýrslum, sem ekki falla beint
undir ákvæði laga um sérstaka
varöveizlu öryggisleyndarmála.
Meöal þess, sem kom þá fram i
dagsljósiö, var 125 blaðsiöna
skýrsla, sem aldrei hefur farið Ut
af aðalskrifstofum FBI.
William Saxbe, fyrrum dóms-
málaráðherra, ruddi þessum op-
inberunum fyrst braut, þegar
hann i nóvember sl. gaf i grófum
dráttum mynd af starfi FBI.
Hann sagði, aö á árunum frá 1956
til 1971 heföi stofnunin unniö aö
þvi aö reyna aö sundra ýmsum
samtökum, sem talin voru ógna
bandarisku þjóöfélagi.
Þessi skæruhernaöur tók til
margra. Allt frá kommúnista-
flokknum til Svörtu hlébaröanna.
Sérhver félagsskapur, sem þann-
ig varð skotspónn FBI, var sér-
lega valinn af J. Edgar Hoover,
sáluga, fyrrum yfirmanni FBI.
Sumar- þær skýrslur, sem
fréttamenn komust nUna I, voru
skrifaöar af Hoover.
í einni þeirra hrósaöi hann
mönnum sinum fyrir „gott hug-
myndaflug”, sem birzt haföi i
hrekkjarbrögðum þeirra gegn Ku
Klux Klan.
Hoover hvatti fleiri FBI-erind-
reka til þess að ganga fram I
þessari krossferö og kvaðst
„mjög ánægöur” meö árangur-
inn.
í skriflegum fyrirmælum frá
1966 leggur Hoover linuna fyrir
menn sina,hvernig þeir geti neytt
bragöa til þess aö koma einum af
æöstu prestum leynireglunnar á
kné. Nefnilega iðjuhöldinum Ro-
bert Shelton.
„Þaö er hald manna, að i sér-
hverju riki, þar sem reglan þrifst,
megi hrinda af stað rógsherferö
gegn Shelton, sem meö alls konar
oröskvittum gæti magnazt með
timanum, unz takmarki okkar er
náö”, skrifar Hoover.
Flestar skýrslurnar, sem
blaöamennirnir fengu aö glugga
I, fjölluöu um starf FBI gegn Ku
Klux Klan, en nokkrar fjölluðu
um svipaðan skæruhernaö gegn
öörum samtökum. Eins og t.d.
amerlska nazistaflokknum.
I einni þeirra kom i ljós, að eitt
sinn haföi FBI reynt að slá tvær
flugur I einu höggi. Aðalstöðvar
FBI höföu hvatt menn sina Uti i
héruðunum til þess að setja á svið
handtöku eins af K.K.K.-mönnun-
um fyrir kynvillu og svall, og um
leib eins af nýnazistunum. Siöan
átti aö koma þeim kvitt á kreik,
aö þessir aðilar hefðu laðazt hvor
aö öörum vegna „sameiginlegs á-
hugamáls” þeirra.
Eitt sinn tókst FBI sérlega vel
upp gegn nazistum með þvi aö
telja byggingaryfirvöldum i Chi-
cago trú um, að aðalskrifstofur
nazistaflokksins f Chicago brytu i
bága viö gildandi byggingarsam-
þykktir. Uröu nazistarnir að lok-
um aö rýma hUsnæðið, eftir aö
hafa eytt í það „ótal vinnustund-
um” viö innréttingar, eins og
sagöi I skýrslu FBI.
Eitt klækjabragðið gegn K.K.K.
gekk út á að senda póstkort til
manna, sem FBI var kunnugt um
aö voru aðilar aö leynireglunni. A
þessum kortum stóð t.d.: „Ku
Klux Klan-bróðir! ÞU reynir að
fela þig aö baki kuflinum og held-
ur, aö enginn viti neitt um þig. En
nú séröu, að einhver sendir þér
þetta, svo að einhver veit. Hver
heldurðu, að hafi kjaftað?”
Þetta gat siðan póstmaöurinn
séö, ef hann var nógu forvitinn til
að lesa póstkort annarra. Tvennt
vannst viö þetta. Það kvisaöist Ut
meöal nágrannanna, að þarna
byggi K.K.K.-maður i næsta hUsi
viö þá. Um leið varð reglubróöir-
inn tortrygginn gagnvart félögum
sinum. Hver þeirra skyldi hafa
Ijóstaö upp um hann?
En Ku Klux Klan brást við kæn-
lega. Þeir skrifuöu sömu kveöj-
una á nokkur þUsund póstkort til
viðbótar og sendu um allar triss-
ur. I þetta sinn til manna, sem
ekki voru i leynireglunni.
Svörtu hlébarðarnir, sem hér sjást I götuóeiröum, og aörir slfkir öfga-
hópar eins og nýnazistar, uröu llka fyrir baröinu á skæruhernaöi FBI.
J. Edgar Hoover, heitinn, fyrrum yfirmaöur FBI, lagöi blessun slna á,
aö menn hans geröu Ku Klux Klan skráveifur.