Lesbók Morgunblaðsins - 15.11.1925, Síða 2
2
LESBÓK M0RGUNBLAÐ8INS
15. nóv. 1925.
Dilasápa
Rósarsápa
Murusápa
Lanofin-sápa
Biðjið um
i s I e n s k u
Irilissápiriar.
ir og urðu aftur úr að vörmu
spori. Yið flugum yfir Masnedsund
milli dönsku eyjanna á 2—3 mín-
útum, en gufuferjan þarf til þess
20 mínútur. Veður var ágætt, en
ofsarok virtist manni vera, ef
stungið var höfði út um glugga,
svo mikill var loftþrýstingurinn,
enda var flughraðinn 150 kíió-
metrar á klukkustund. Við fórum
vitanlega stystu leið í loftinu og
komum hrátt fram hjá Lúbeck,
varð þá regnskúi á vegi okkar og
stýrði flugmaðurinn á hlið við
hana og hallaðist þá flugvjelin
nokkuð. Leit jeg þá út um glugg-
ann og virtist mjer landið alt í
einu vera orðið að brekku, og að
flugvjelin færi með geysihraða nið
ur eftir brekkunni; en vjelin rjett
ist brátt við, og lá nú landið
sljett fyrir neðan, eins og áðut.
A7ið farþegarnir vorum nú hættir
að líta á landslagið, en lítið varð
af samræðum í vjelinni, því að
liávaðinn í mótornum veitti okkur
erfitt að talast við, nema með því
að gala inn í eyrað hver á öðr-
um. Flugmennirnir tveir sátu
fremst í vjelinni á upphækkuðum
sætum, og virtust orðnir vanir
starfa sínum, því að mestan tím-
ann sátu þeir með „Ekstrabladet“
fyrir framan sig. Við sáum brátt
turna Hamborgar rísa í fjarska,
en áður en okkur varði minkaði
hávaðinn í mótornum og vjelin
seig hægt niður á við. Á örstundu
vorum við komin niður á stóra
sljettu, flugvöllinn fyrir utan
Hamborg, og vjelin fjell með all-
þungu braki niður; síðan þutum
við yfir völlinn í vjelinni að flug-
bvrginu, og fór þar fram sams-
konar rannsókn á farangri og vega
brjefum og í Khöfn. Þar tieið okk-
ar bifreið, er flutti okkur inn á
Jungternstieg í Hamborg, og var
þar með flugferðinni lokið.
Framfarir síðustu ára.
Ollum er kunnugt, að fluglistin
tók afarmiklum framförum á ó-
friðarárunum. 1914 voru til í öll-
um heiminum nálægt 2000 flug-
vjelar. Voru þær nær eingöngu
notaðar í íþróttaskyni og voru
mjög ófullkomnar. Vjelarnar voru
þá miög ljettar og alt efni var þá
fíngert og brotnaði oft, enda voru
þá flugslys mjö'g tíð. Þá þótti næst
um þrekvirki, ef flu^rjel gat hald-
ið sjer í lofti marga tíma, án þess
að detta niður. En þegar ófriður-
inn skall á, þurftu ófriðar-
þjóðirnar mjög að halda á flug-
vjehim, til rannsókna um herflutn
inga óvinanna, og síðar til að
varpa sprengikúlum úr lofti á her-
fylkingar og herstöðvar. 1918 hafði
þjóðverjum tekist að gera flug-
vjel, er vóg sjálf 10 þús. kg. og
gat borið 4200 kg. Hafði hún 5
mótora, er hver hafði 245 hest-
afla magn. Tóku nú flugvjelar að
gera sprengiárásir úr lofti, og er
? frásögur fært, að eitt sinn hafi
400 flugvjelar tekið þátt í loft-
árás. Á tveim nóttum 1918 (18. til
19. og 21. til 22. júní) var varpað
úr lofti á vesturvígstöðvunum
sprengiefni, er nam samtals 166,
480 kg. Flugvjelasmíðum fjölgaði
með ári hverju og ljetu Þjóð-
verjar, Frakkar, Englendingar og
Aineríkumenn smíða samtals nál.
170 þús. flugvjelar á ófriðarárun-
um, og voru Frakkar þar fremst-
ir með nál. 70.000 flugvjelar. —
Frakkar eiga nú stærstan loft-
flota, og ef ófrið ber að höndum,
geta þeir á örstuttum tíma sent
3400 flugvjelar gegn óvinum sín-
um. Stærsta flugvjel í heimi, er
nú er til, er amerísk og er nefnd
the Barling Bomber; vegur hún
hlaðin 16,790. kg. og getur komist
2100 metra í loft upp.
. •
Nýtt samgöngutæki.
Þegar friður var saminn, var
mörgum flugvjelum breytt í loft-
farartæki og loftlínan París—Lon-
don tók til starfa árið 1918. Not-
aðar voru í byrjun litlar vjelar,