Lesbók Morgunblaðsins - 28.08.1927, Qupperneq 3
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 267
Mynd þessi er tekin af flotamálaráðstefnunni í Genf. Undir tölunni 1 er: .lellieoe flotafor-
ingi, 2 : Robert Cecil, fulltrúi Englands, 3: Gibson, fulltrúi Ban laríkjanna og 4: Fulltrúar Japana
fyrir borðendanum. í bornunum neðan á myndinni, eru: Robert Ceeil (vinstramegin), og Gibson
(hægramegin).
um, að margir liafa bnndist vin-
áttuböndnm, sem lengi munu
haldast.
* •
Ef nokkur fjelagskapur er fyr-
irboði alheimsfriðar, þá er það
skátafjelagsskapurinn. Sem full-
trúi íslensku skátanna þakkaði jeg
öllum skátum og skátastúlkum
fyrir þessa indælu daga í hinni
undurfögru sænsku náttúru; og til
að gera eitthvað til skemtunar
eins og aðrir söng jeg kvæðið
Haga eftir Bellmann.
Þegar kveðjuræðunni var lokið
voru verðlaun afhent fyrir íþrótt-
ir og að lokum talaði Major Lieb-
erath þakkaði öllum skátum fyrir
koinnna og sagðist vona að flestir
færu heim aftur með fagrar end-
urminningar frá mótinu. Og að
lokum mælti hann: „Nú skulum
við í tvær mínútur hugsa heim til
okkar kæru foreldra, systkina og
vina, sem þessa daga hafa orðið að
sjá af okkur.
Drengir og stúlkur! bráðum er-
uð þið umlukt af móðurörmum og
finnið Iiið fyrsta handtak föðurs-
ins; hoilsið þeiju kæriega frá íöjCi'
Þökk fjrrir þessa daga. Farið heil,
í drottins friði.“ Þannig endaði
þetta mót. Það mun verða mjer
ógleymanlegt.
fslenskir bræður og systur! bara
að við verðum þess megnug að
halda slíkt mót, ekki svo stórt,
það er ekki aðalatriðið, en mót,
þar sem við getum kent livert,
öðru að lifa reglulegu skátalífi.
Mót, sem gæti glatt og göfgað
Fólkið á Neðra-Teigi var alt
fram á engjum við slátt. Það hafði
rignt fram á morgun svo rekjati
var ágæt. Orfin ljeku t höndunum
á sláttumönnunum, og grasið fauk
af án þess að komið væri við það.
En rakstrarkonunnm þótti ljáin
þung og svo var slægjan ljeleg,
svo mikið þurfti að reka að. Það
var því lítil von um að „gelda“
karlmennina í dag, en þær hömuð-
ust samt. Allir hömuðust.
Nema hann Þórður stutti. Hann
hafði skamt á milli brýna og brýndi
lengi og góndi þá á sólina. sein
lianp grilti gegnum ský. En hann
var ekik* yel kunnugiir sólavmerkj-
untvm hjerna fram frá, þau voru
alt önnur en heima við bæ. Samt
þóttist hann viss um að nú væri
stund jiðip frá hádegi og hann
eins og jeg veit að þetta hefir gert
og fært okkur einu stigi framar á
Jiroskaleið til fullkomnunar.
Stokkhólmi, l!t. júlí.
Með skátakveðju,
Jón Björnsson frá Reykjavfk.
kallaði til húsbóndans hvort ekki
væri mál til komið að sækja mat-
inn.
..Þjer er óhætt Jiangað til jeg
segi ]>jer til“, svaraði húsbóndinn.
Þórður stutti var ekki eins og
fólk f'lest. Hann var fjósamaður á
Neðra-Teigi og gegndi J)vi starfi
vel. Það átti vel við hann að dunda
við kýrnar, í fjósinu var hann
sjálfs síns herra og fór Jiar að öllu
liægt og gætilega og með hvíldum.
Hann sagði að það þýddi ekki að
fara með neinum asa í fjósinu, því
kýrnar mistu nytina við ])að.
En verkmaður var hann enginn,
og það var skjjjaiilegt. Því frá
bar^æsku hafði Þórður verið svo
akspikaður að honum var erftt
um alla stritvinnu. Að kalla hann
ístrubelg, væri ekki rjett lýsing.
„Pað er góöur matur baunir
Eftir Tobias.