Lesbók Morgunblaðsins - 17.03.1929, Page 7
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
81
500 ára minning Jeanne d’Arc.
Hinn 23. febrúar voru liðin 500
ár síðan hin 17 ára gamla bónda-
dóttir, Jeanne d’Arc lagði á stað
frá Yaucouleurs til þess að heim-
sæltja konung í Chinon. — Sex
unglingar þaðan fylgdu henni er
hún snemma morguns lagði á stað
út um borgarhliðið, sem stendur
enn í dag og nefnist Frakklands-
hlið. Þá var það að hún sagði:
„Jeg skal komast á konungsfund,
enda þótt jeg verði að ganga mig
upp að hnjám.“
1 tilefni af afinæli þessu verður
mikið um dýrðir í Frakklandi. —
Hefir verið skipuð sjerstölr nefnd
til þess að lialda á þessu ári ýms-
ar minningarathafnir um dýrling-
inn og rifja upp sögu mærinnar
frá Orleans. Á liverjum stað, þar
sem sagan segir að hún hafi haft
einhverja viðdvöl, verður henni
reist minnismerki og hátíð haldin í
sambandi við það. Verða það ekki
færri en 400 minnismerki sem
henni verða reist á þennan hátt
óg varða leið hennar frá Vaucou-
leurs til bálstaðarins í Rouen. —
Verða minnismerkin reist smám
saman á tveggja ára tíma.
Fyrstu hátíðahöldin fóru fram
23. febrúar í Vaucouleurs i Lot-
hringen. — Aukajárnbrautarlest
flutti þangað fjölda gesta; voru
]>að aðailega ungar stúlkur frá
París og Norður-Frakklandi. Lílt
hátíðahöld fóru fram naista dag
í Urban, þar sem Jeanne ’dArc
hvíldi sig fyrst. Fóru hátíðahöld
þessi fram að sveitarsið, en stærstu
hátíðahöldin verða í París og
Rouen. í sambandi við þessa 500
ára minningu á áð gefa út sjer-
stalct frímerki og á að verja ágóð-
anum af söJu ]>ess til ]>ess að reisa
Jeanne d’Arc kirkju.
Myndin hjer að ofan er af há-
tíðahöldunum í Vaucouleurs.
tungunni á hjeluna, cn hún festist
þegar við járnið og gat hann ekki
losað sig. Kom nú að múgur
manns til þess að reyna að hjálpa
honum, og með því að anda á
járnið og verma það við eldspýtna
loga tókst a4 lokum að ná úr því
frostinu svo að drengurinn losn-
aði, en þá var hann með kal-
sár bæði á tungu og vörum.
í Austurríki var glæpamaður
nokkur, sem lögreglan hafði ver-
ið að leita að í rúmt ár. — Nú
gekk hann sjálfur lögreglunni á!
vald — kaus heldur að sitja í
hlýju fangelsi, heldur en liggja
úti í kulda og snjó.
Merkurdýr og fuglar hafa
hrunið niður iir harðrjetti og
kulda víðsvegar um álfuna, en
rándýr og ránfuglar gerðust nær-
göngulli mannabygðum, en nokkru
sinni áður. Gammar hafa komið
ofan úr fjöllum og heim á bónda-
bæi til að leita sjer að bráð, en
hungraðir hirtir komu alla leið
inn í Vínarborg. Ulfar hafa víða
komið þar sem þeir hafa eltki
sjest í manna minnum, svo sem
skamt austan við Vínarborg, í
Alpinedal í ötyríu, í Rómaborg og
í Sljesíu. Þar skaut skógarvörður
úlf, dólg mikinn, lþá meter á
lengd. Inni í úthverfum Róma-
borgar var líka skotinn úlfur. I
Albaníu voru 50 hermenn á ferð
og rjeðist á þá úlfaflokkur. Voru
úlfarnir svo grimmir að þeir höfðu
rifið ellefu menn í tætlur áður en
tókst að reka ]>á á flótta.
Sundin og skurðina í Fencyjuin
lagði svo að fólk ljek sjer þar á